Op woensdag 6 november was er een grote landelijke lerarenstaking. GroenLinks staat achter de leraren. Raadslid én docent Jimmy Smet was erbij in Rotterdam. We blikken met hem terug.
Jimmy, jij was bij de staking in Rotterdam. Hoe was de sfeer?
Woensdagmorgen om 8 uur 's morgens stond ik samen met mijn collega’s aan de voet van de Erasmusbrug. We trokken de door de organisatie (WIJonderwEIS) verstrekte gele hesjes aan met de tekst ‘Onderwijs = topPrioriteit’. Eerlijk gezegd moest ik persoonlijk eerst even slikken om zo’n geel hesje aan te trekken, op een of andere manier vereenzelvig ik dit toch met die andere actievoerders, maar uiteindelijk was het een fantastisch gezicht: duizenden onderwijzers, ouders en kinderen in het geel op de rijbaan van de Erasmusbrug. De hele brug vól! Fascinerend, hoopgevend en ontroerend was het om met z’n duizenden door de Rotterdamse straten te wandelen. Tekenend voor leraren vond ik overigens wel, dat we tot drie keer toe ook met diezelfde duizenden mensen keurig voor een rood verkeerslicht stonden te wachten en we ons ook weer keurig hielden aan de instructie van politie en de ordebewakers van de organisatie zelf. ‘ Wat zijn we als onderwijs toch lief. Te lief’ was een veelgehoorde uitspraak diezelfde dag.
Eenmaal aangekomen in het stadion Woudestein konden de sprekers van GroenLinks (Jesse Klaver), PvdA (Lodewijk Asscher), SP (Lilian Marijnissen) en op veel waardering en applaus rekenen. Maar het was vooral leraar van het jaar 2018 Ismail Aghzanay die de handen op elkaar kreeg met de uitspraak; ‘Desnoods gaan we de volgende keer een week dicht!’
Het weekend voorafgaand aan de staking heeft minister Slob extra geld toegezegd maar de staking ging desondanks door. Hoe kijk jij hier tegenaan?
Uiteraard kunnen we het lerarentekort, om maar eens een prangend voorbeeld te noemen, niet meteen oplossen met alleen meer geld. Toch heeft het onderwijs al geruime tijd geleden al duidelijk aangegeven, dat er voor de structurele problemen in het onderwijs ook structurele oplossingen moeten komen. Het kabinet moet over de brug komen en het onderwijsveld ook financieel de waardering te geven die het niet alleen nodig heeft maar ook verdient; zonder goed onderwijs zijn we als maatschappij nergens!
Een bedrag van 1 miljard wordt als minimaal gezien. Een noodpakket van 400 miljoen als eerste stapje.
De onlangs toegekende 460 miljoen klinkt wellicht als een eerste goede stap, maar is ten eerste overwegend incidenteel en ten tweede kwam het bod als een duveltje uit een doosje vallen op een zeer opvallend moment; net voor het weekend, net voor de door de bonden uitgeroepen staking.
Overigens een saillant detail; het enige stukje structureel geld betreft het (terecht) verhogen van de salarissen van leraren in het voortgezet speciaal onderwijs. Echter; dit geldt alleen voor die vso-scholen die naar een diploma toewerken; de scholen met een zogenaamde diplomagerichte uitstroom.
De school waar ik zelf werk is bijvoorbeeld zo’n school; leuk voor mij en mijn collega’s, zou je zeggen. Echter ook op mijn school bieden we de uitstroom arbeidsmarkt en soms dagbesteding aan. Mijn collega’s, die aan die groep leerlingen lesgeeft krijgt de salarisverhoging dus niet. Met andere woorden; het kabinet zorgt met dit voorstel, wat in essentie goed bedoeld is, voor tweedeling in schoolteams; een slechte en onwenselijke uitkomst lijkt me.
In Rotterdam is een groot lerarentekort. Wat is volgens jou de oplossing?
Het lerarentekort is groot in het gehele land en zal in de nabije toekomst alleen nog maar nijpender worden. Maar vooral in de grote steden en dan zeker in het basisonderwijs en het (voortgezet) speciaal onderwijs is de nood het allerhoogst. Het college van burgemeester en wethouders heeft samen met de gemeenteraad en in overleg met het onderwijsveld de afgelopen periode al veel tijd, geld en energie gestoken om de kwaliteit van het onderwijs te vergroten in het algemeen en het vak van leraar te promoten in het bijzonder. Zo zijn er onder andere lerarenbeurzen in het leven geroepen, ontwikkelingsbudgetten voor scholen beschikbaar en krijgt iedere onderwijsprofessionals een gratis Rotterdampas.
Mondjesmaat plukken we hier in Rotterdam vast de vruchten van, maar we zijn er echt nog lang niet.
We zien namelijk, dat het landelijke lerarentekort ook bewerkstelligt, dat leraren makkelijker kunnen kiezen voor een baan dichtbij huis of op een school waar je een hoger salaris wordt geboden of op een school waar de arbeidsvoorwaarden aantrekkelijker zijn.
Wat mij betreft is het nu tijd om meer creatieve en onorthodoxe maatregelen te overwegen. Als zelfs de minister uitspreekt dat scholen ervoor kunnen kiezen om bijvoorbeeld ouders voor de klas te zetten, de lesuren te verminderen of thuisonderwijs via het beeldscherm te overwegen, dan mogen we als gemeente best wat verdergaande maatregelen gaan nemen om het werken in het onderwijs in Rotterdam aantrekkelijk te maken voor nieuwe leerkrachten.
Hoe krijgen we meer jongeren geïnteresseerd in leraar als beroep?
Allereerst is het natuurlijk aan een ieder zelf om te ontdekken wat je zou willen gaan doen. Maar mocht je op zoek zijn naar fascinerende werkomgeving (Rotterdamse scholen) met de leukste jonge mensen van de wereld (Rotterdamse leerlingen) en zeer liefdevolle collega’s en heb je zin in in een baan die echt elke minuut anders, uitdagend en verfrissend tegelijkertijd is: dan moet je voor de klas!
