Poliflw

Algemene beschouwing bij begroting 2020

Afgelopen weekend hebben we in onze gemeente 75 jaar bevrijding gevierd. De fractie Gemeentebelangen wil graag haar grote waardering uitspreken voor het college, maar vooral voor de vele vrijwilligers, die gezorgd hebben voor een mooie, gevarieerde en waardige viering. Een zeer geslaagd programma waar veel inwoners ook aan deelgenomen hebben. Kortom een groot succes.

Over naar de orde van deze dag: onze algemene beschouwing op de begroting. Allereerst de lokale lastendruk. De lokale lastendruk neemt in 2020 wederom toe. Voor een gemiddeld huishouden gaan de lasten van 663 euro in 2019 naar 696 euro in 2020, een stijging van bijna 5%. Die stijging komt vooral voor rekening van de rioolheffing en de afvalstoffenheffing. De rioolheffing gaat omhoog met 6,4% waarvan 5% als gevolg van het vastgestelde Waterplan en 1,4% inflatie. Over dat laatste een vraag: vorig jaar werd er geen inflatiecorrectie toegepast en op onze vraag waarom niet kregen we toen als antwoord dat de inflatiecorrectie alleen wordt toegepast als de ontwikkeling van kosten en opbrengsten dat ook noodzakelijk maakt. Dit jaar wordt die inflatiecorrectie weer wel toegepast terwijl de opbrengsten toch aanzienlijk hoger zijn dan de kosten. Waarom dan dit jaar wel de inflatiecorrectie toegepast en vorig jaar niet? Graag een toelichting.

Ook de afvalstoffenheffing stijgt aanzienlijk en dan vooral het vastrecht. Inwoners gaan gemiddeld bijna 9% meer betalen. De afvalstoffenheffing zou kostendekkend moeten zijn maar de praktijk leert anders. Volgens de jaarrekeningen over 2017 en 2018 was de opbrengst resp. 600 en 700 duizend euro lager dan begroot. Voor 2019 valt nu al te voorzien dat er geen of nauwelijks geld overblijft om de negatieve egalisatiereserve aan te vullen en toch was daar wel ruim twee ton voor opgenomen. De kosten van de afvalinzameling en -verwerking waren redelijk conform de begroting, maar de opbrengsten dus een stuk lager. Gevolg: we moeten de egalisatiereserve nu aanvullen met ruim 1 miljoen euro om die weer op peil te krijgen. Wij denken met het college dat deze achterstand niet meer in te halen valt via de afvaltarieven. De doelstelling van kostendekkendheid wordt dus bij lange na niet gehaald. Vraag: welke garantie kan het college geven dat de nieuwe tarieven wel kostendekkend zullen zijn?

Het locatieonderzoek voor de brandweer in Drunen: de resultaten van dit onderzoek hebben ons verrast. Verhuizing naar een locatie in Dillenburg zou betekenen dat de aanrijtijden naar Drunen-west niet meer gehaald zouden kunnen worden en dus is men op zoek naar een andere locatie in het centrum van Drunen. Wij willen graag van het college vernemen wat de huidige stand van zaken is.

Het up to date houden van het fiets- en wandelroutenetwerk is een mooie doelstelling uit de begroting, maar heeft in de dagelijkse praktijk kennelijk niet de hoogste prioriteit. De voorbeelden die we genoemd hebben bij de technische vragen (onderhoud fietspad Zeedijk en onderhoud wandelroute) zouden moeten worden meegenomen bij het beheer van de openbare ruimte. Maar wij constateren dat dit bij genoemde voorbeelden niet gebeurt. De informatie bij het kunstwerk op de Zeedijk is niet of nauwelijks terug te vinden op de “halve zolen website”. Bij het kunstwerk staat wel een informatiebord met informatie over de Baardwijkse Overlaat en over de korenmolen; enige extra informatie over het kunstwerk moet toch geen probleem zijn?

Afronding Dillenburg en het recreatiepark. De aansluiting van het nieuwe fietspad op de Lipsstraat is gereed, een mooie en veilige nieuwe verbinding. Maar de situatie op de hoek Dillenburgstraat/Tiny de Munnikstraat roept wat ons betreft om maatregelen. Bij het afzetten en ophalen van leerlingen door ouders ontstaat er regelmatig een verkeerschaos, die ook de nodige onveilige situaties met zich meebrengt. Misschien biedt een stop- en parkeerverbod buiten de parkeervakken een oplossing; wij vinden in ieder geval dat een verkeersdeskundige daar nog eens goed naar moet kijken. Graag een reactie van het college hierop.

Ook bij het recreatiepark zijn er de nodige ontwikkelingen; er loopt een burgerinitiatief om van het park een multifunctioneel sport- en recreatiepark te maken. Wij volgen deze ontwikkeling met grote belangstelling. We willen ook graag aandacht voor de paden in het recreatiepark. De paden worden erg slecht, natuurlijk komt er geen intensief verkeer en in die zin hebben deze paden geen echte topprioriteit maar aan de andere kant moeten ze wel “heel en veilig” zijn en naar ons gevoel voldoen de paden niet overal aan dit criterium. Wij verzoeken uw college om dit aspect bij de verdere ontwikkelingen mee te nemen. Ook zouden wij graag zien dat de wandelbrug weer terugkomt in het park. Ooit toegezegd door een voormalig college, maar de kosten vormden toen een obstakel. Het fietsbruggetje in de Halvezolenlijn aan de Eindstraat wordt bij de aanleg van de SFR overbodig en kan mogelijk een rol spelen. Ook daar graag aandacht voor.

Tot slot, voorzitter. Bij RIB van 3 september jl. is de raad geïnformeerd over het feit dat er geen nieuwe geluidsschermen langs de A59 ter hoogte van de Veilingstraat zullen komen. Het maximaal haalbare met de nieuwe doelmatigheidsnormen is het aanbrengen van tweelaags ZOAB op dit deel van de A59. Voor de bewoners aan de Veilingstraat biedt dat een vermindering van de geluidsoverlast, maar de strook ZOAB reikt slechts tot iets voor het viaduct Wolfshoek. Dat betekent dat bewoners van de Wolfshoek en omgeving hoegenaamd niet profiteren van deze maatregel terwijl daar de overlast niet kleiner is. Wellicht is het mogelijk om met RWS te onderhandelen over het nog 100 à 200 meter doortrekken van de strook ZOAB. De gemeente zou dan de meerkosten voor haar rekening kunnen nemen. Wij willen in een motie het college de opdracht geven om een kosten-baten analyse te maken van een dergelijke maatregel. Want de kosten moeten acceptabel zijn en de maatregel moet ook een significant effect hebben.

Ingediende motie:

Motie ZOAB op de A59

De gemeenteraad van de gemeente Heusden, bijeen in zijn openbare vergadering van donderdag 7 november 2019,

Kennis genomen hebbende van de raadsinformatiebrief d.d. 3 september inzake het niet plaatsen van geluidsschermen op de A59 ter hoogte van de Veilingstraat in Elshout,

Overwegende dat,

er geen nieuwe geluidsschermen langs de A59 bij de Veilingstraat in Elshout zullen komen, maar dat RWS kiest voor het aanbrengen van tweelaags ZOAB asfalt, echter alleen voor een strook parallel aan de Veilingstraat;

dat bewoners van de Wolfshoek en directe omgeving hier niet of nauwelijks van profiteren terwijl de overlast toch niet minder is;

dat verlenging van de aan te brengen ZOAB-strook met 100 à 200 meter in oostelijke richting wellicht met geringe meerkosten te realiseren valt;

besluit het college opdracht te geven een kosten-baten analyse te maken waarbij duidelijk moet worden hoe groot die meerkosten zijn en wat het effect van een dergelijke maatregel zou zijn op de geluidsbelasting voor de woningen aan de Wolfshoek e.o.,

en gaat over tot de orde van de dag.

Namens de fractie Gemeentebelangen,

Kees Musters

Begroting unaniem vastgesteld door raad

Gisteren (donderdag 7 november) was de gemeenteraad bijeen voor de jaarlijkse begrotingsvergadering. De vergadering begint traditioneel al om 17:00 uur met het uitspreken van de algemene beschouwingen, een beschouwing op de begroting maar wel met een beperkte spreektijd van 7,5 minuten. Op zich al een beetje vreemd dat je bij de belangrijkste vergaderingen zoals over begroting, voorjaarsnota en jaarrekening) een beperkte spreektijd krijgt, terwijl dat bij andere raadsvergaderingen niet het geval is. Maar dat terzijde. De beschouwing van onze fractie kunt u lezen bij het actuele nieuws op deze site.

Bij de bespreking van de begroting kunnen partijen moties indienen om aandacht te vragen voor bepaalde specifieke zaken of om het college een bepaalde opdracht mee te geven. Het college zal over het algemeen een (bij meerderheid) aangenomen motie ook uitvoeren, maar is dat wettelijk niet verplicht. Het college kan een motie om hem moverende redenen naast zich neer leggen, zoals dat heet, maar dat komt echter maar zelden voor.

In de vergadering gisteren kwamen 12 moties aan de orde. Tijdens de bespreking daarvan werd de helft hiervan alweer ingetrokken. Twee moties (allebei CDA) werden met overgrote meerderheid verworpen (alleen het CDA zelf stemde vóór) en vier moties werden uiteindelijk aangenomen, soms met meerderheid van stemmen, maar meestal unaniem.

Ook onze fractie heeft een motie ingediend en wel over het aanbrengen van ZOAB op de A59 ter hoogte van de Wolfshoek in Elshout. Enkele maanden terug heeft Rijkswaterstaat namelijk besloten om geen nieuwe geluidsschermen bij Elshout te plaatsen zoals jaren terug eigenlijk al was besloten. Maar op grond van nieuwe normen zoals die tegenwoordig gehanteerd worden was dat geen doelmatige oplossing. In onderhandeling met de gemeente is er uiteindelijk gekozen voor een andere oplossing, nl. tweelaags ZOAB-asfalt op de A59, maar dat geldt alleen voor het traject ter hoogte van de Veilingstraat (ten westen van het viaduct Wolfshoek). In een motie vragen wij het college om een kosten-baten analyse te maken van het doortrekken van die strook ZOAB enkele honderden meters naar het oosten zodat ook de bewoners van de Wolfshoek daarvan kunnen profiteren. Of dat ook inderdaad mogelijk is hangt af van de meerkosten en van het effect dat met deze maatregel bereikt zou kunnen worden. De motie werd met algemene stemmen aangenomen en dus gaan we ervan uit dat het college de motie gaat uitvoeren en dat er op korte termijn een kosten-baten analyse beschikbaar zal komen. Op dat moment kan de gemeenteraad een keuze maken over het al dan niet toepassen van deze maatregel.

Alle beschouwingen en moties kunt u nalezen op de website van de gemeente Heusden. En de begroting zelf. Die werd met algemene stemmen goedgekeurd.

Drunen, vrijdag 8 november 2019

Kees Musters

Vastrecht Afvalstoffenheffing fors omhoog in 2020

Volgende week is de gemeenteraad Heusden weer toe aan de jaarlijkse begrotingsvergadering: de begroting voor 2020 en de meerjarenbegroting worden komende donderdag vastgesteld. Belangrijk onderdeel voor onze inwoners: de lokale lastendruk. De van oudsher belangrijkste gemeentelijke belasting is de onroerende zaakbelasting (OZB) alhoewel die in omvang al bijna wordt ingehaald door zowel afvalstoffenheffing als rioolrecht. Wat de OZB betreft, de tarieven voor 2020 worden zodanig vastgesteld dat de totale opbrengst OZB voor de gemeente alleen wordt verhoogd met de inflatie van 1,4%. Omdat de te betalen OZB ook afhankelijk is van de waarde van de woning kan dat voor individuele inwoners nog wel eens variëren. Maar voor de gemiddelde inwoner blijft die OZB dus in reële zin precies gelijk.

Dat kan niet gezegd worden van de tarieven voor de rioolheffing en de afvalstoffenheffing. Het tarief voor de rioolheffing gaat van 173 naar 184 euro (stijging met 6,8%). Deze stijging is een direct gevolg van de vaststelling van het Waterplan enkele jaren terug, waarin het beleid voor de komende jaren is vastgesteld. Nieuwe milieumaatregelen in het kader van klimaatbeleid zoals het aanleggen van waterbergingen, aanleggen van gescheiden riolen en het afkoppelen van bestaande woningen vragen enorme investeringen die inwoners via de rioolheffing moeten ophoesten. In principe wordt gestreefd naar een kostendekkende heffing; in Heusden is er echter voor gekozen om een spaarsysteem te hanteren zodat we hele grote stijgingen in de toekomst kunnen voorkomen.

De afvalstoffenheffing is een verhaal apart. Het invoeren van het omgekeerd inzamelen in 2017 heeft geleid tot invoering van nieuwe tarieven, zoals inworptarieven voor de ondergronds containers voor het restafval en met ingang van 2019 ledigingstarieven voor de GFT en voor de PMD-containers. Daarnaast moet per adres nog een vastrecht betaald worden. Veel inwoners hebben de indruk dat er voor de afvalstoffenheffing steeds meer betaald moet worden. Toch durf ik de stelling aan dat inwoners in de afgelopen jaren veel minder betaald hebben dan voorheen. Dat kun je niet zien aan de begrotingscijfers van de afgelopen jaren, maar wel aan de cijfers uit de achtereenvolgende jaarrekeningen. Ik zal u niet vermoeien met al dat cijfermateriaal, maar de kosten van de afvalinzameling en -verwerking zijn in de jaren tot en met 2019 nauweljks gestegen, afgezien van 2017 toen het omgekeerd inzamelen werd ingevoerd. Maar de opbrengsten van de afvalstoffenheffing (dus het bedrag dat door onze inwoners werd betaald) lag in de jaren 2017 en in 2018 veel en veel lager dan begroot. De opbrengst in 2017 lag ruim 6 ton onder de begroting en ook in 2018 kwam de gemeente bijna 7 ton tekort. Oorzaak: de scheiding van GFT en PMD van restafval was veel succesvoller dan verwacht. Inwoners van Heusden leverden zo weinig restafval aan, dat de opbrengst van de inworptarieven veel lager uitviel dan begroot. Op zich natuurlijk goed voor het milieubeleid, maar voor de inkomsten van de gemeente desastreus. Het betekent echter ook dat inwoners in deze jaren veel minder heffing betaalden dan in de begroting was voorzien. Was de opbrengst afvalstoffenheffing in 2016 nog 3,2 miljoen, in 2017 daalde dat bedrag naar 3,1 miljoen en in 2018 naar 2,7 miljoen. Een lastenverlichting dus. Gevolg van een en ander is dat de afvalstoffenheffing al enkele jaren niet meer kostendekkend is en dat er dus veel geld bij moet. Of in begrotingstaal: de egalisatiereserve afvalstoffenheffing is zwaar negatief. De gemeente moet deze reserve vanuit de Algemene Reserve aanvullen met ruim één miljoen euro.

Voor 2019 moeten we de analyse van de cijfers nog even afwachten. Eerste conclusie is wel dat de ledigingstarieven voor de GFT en PMD containers ongeveer kostendekkend zijn voor wat de inzamelkosten betreft. Voor volgend jaar is al duidelijk dat de verwerkingskosten sterk zullen stijgen en dat de landelijke bijdrage uit het afvalfonds stevig zal dalen. Om de zaak dan toch in evenwicht te houden moet de opbrengst aanzienlijk stijgen en dat betekent een stijging van het vastrecht. Gemiddeld gaat een huishouden voor het afval in 2020 ruim 200 euro per jaar betalen, d.i. 16 euro per jaar méér dan in 2019. De overige tarieven blijven in 2020 gelijk. Alleen de tarieven voor de milieustraat worden iets verhoogd van 0,14 naar 0,15 euro per kg. Het starttarief op de milieustraat gaat van 2,40 naar 2,50. De totale opbrengst van de afvalstoffenheffing komt volgens de begroting 2020 nu uit op bijna 3,9 miljoen en is daarmee precies kostendekkend. Maar de grote vraag is gelet op ervaringen in de afgelopen jaren of die opbrengst en kosten (en dan met name de opbrengsten) ook daadwerkelijk gerealiseerd gaan worden.

Drunen, vrijdag 1 november 2019

Kees Musters

Een uitspraak van de Raad van State over de wijze waarop in Nederland wordt omgegaan met stikstofproblematiek heeft vergaande gevolgen. De Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) voldoet volgens de Raad van State niet aan Europese wetgeving. De gevolgen van deze uitspraak zijn ingrijpend: de commissie Remkes heeft in een eerste rapport al aangegeven dat er forse maatregelen nodig zijn in de landbouwsector, bij het verkeer en bij de vergunningverlening in de bouw die inmiddels helemaal stil is komen te liggen.

Daarmee staat de stikstofproblematiek momenteel volop in de belangstelling; dagelijks zijn er wel weer nieuwe berichten. Meest prominent waren de afgelopen week wel de boerendemonstraties. Grote colonnes tractoren trokken de afgelopen weken over de snelwegen en veroorzaakten daarmee kilometerslange files. Opvallend genoeg reageerden veel mensen toch nog positief over de acties van de boeren; wat dat betreft kunnen de boeren wel op enige sympathie rekenen. En terecht want de problemen met de stikstof kunnen dan wel voor het overgrote deel veroorzaakt worden door de landbouwsector, dat wil niet zeggen dat individuele boeren daar de dupe van moeten zijn. Boeren zijn in de afgelopen decennia min of meer gedwongen hun bedrijfsvoering te “moderniseren” maar de nadelige gevolgen daarvan voor natuur (b.v. stikstof) en volksgezondheid (b.v. Q-koorts) zijn te lang genegeerd. Dat ligt niet aan individuele boeren, dat ligt aan het landbouwbeleid in Nederland en als we de gevolgen daarvan willen bestrijden, dan moet dat voor rekening van de gehele samenleving en niet ten koste van individuele boeren. Overigens is de stikstofdepositie in de afgelopen jaren al behoorlijk gedaald (zie bovenstaande grafiek), maar kennelijk nog niet voldoende.

Net alleen de boeren protesteren, ook de bouwsector komt op voor haar belangen. Want de vergunningverlening voor nieuwe bouwprojecten ligt stil met als gevolg dat veel bouwbedrijven nu al in de problemen komen. Deze week kregen we als gemeenteraad een brandbrief van diverse organisaties in de bouwwereld. Volgens die brief worden nu al 950 projecten direct geraakt waarvan 650 woningbouwprojecten. Het gaat daarbij om ruim 24.000 nieuwbouwwoningen waarvan de bouw is uitgesteld en mogelijk wordt afgesteld. Woningen waaraan, gelet op de spanning op de woningmarkt, grote behoefte is. Daarbij komt ook nog dat er 27.000 banen in de bouw op de tocht staan. En dat allemaal terwijl de bijdrage van de bouw aan de stikstofproblematiek minimaal is, aldus Bouwend Nederland. Als je naar de grafiekjes kijkt die de organisatie in haar brandbrief opneemt, dan kun je inderdaad stellen dat de bouwsector minimaal bijdraagt aan de stikstofproblematiek en dat de genoemde gevolgen buiten elke proportie zijn.

Ook in onze gemeente hebben we met deze problematiek te maken. Bijna dagelijks krijgen we als raadsleden vragen hierover, soms over het al dan niet doorgaan van bouwprojecten zoals de bouw van 40 woningen aan de Von Suppéstraat in Drunen of de woningbouw in het Geerpark. Maar vooral over de voortgang in het GOL-project, want begin 2020 zou toch de uitvoering van de GOL-plannen moeten beginnen en hoe staat het nou daarmee? Deze week kregen we nog een brief van bewoners van de Vijfhoeven in Vlijmen. Welnu, die nieuwbouw van woningen kan volgens de laatste inzichten gewoon doorgaan; wethouder Van Bokhoven gaf in de laatste raadsvergadering aan hier geen problemen te verwachten. Over het GOL-project is nog geen zekerheid te geven. Er wordt momenteel gewerkt aan de aanbestedingsprocedure, maar eerst zullen er toch een paar andere zaken afgewerkt moeten worden. Op de eerste plaats loopt de beroepsprocedure bij de Raad van State; die procedure zou in de loop van dit kwartaal tot een uitspraak moeten leiden. Hoe de Raad van State reageert op de ingediende bezwaren zullen we op zeer korte termijn dus gaan horen en dan is het vervolgens de vraag hoe om te gaan met de stikstofproblematiek. Of gaat de Raad van State de procedure opschorten totdat die stikstofproblemen zijn opgelost. Vooralsnog moeten we rekening houden met een aanzienlijke vertraging bij de verdere uitvoering van het project, te meer omdat er inmiddels nog een extra probleem is bijgekomen, de PFAS-problemen waarbij grondverplaatsing gebonden wordt aan zeer strenge regelgeving.

Drunen, vrijdag 25 oktober 2019

Kees Musters

Deze week verscheen de tweede bestuursrapportage bij Baanbrekers. De gunstige ontwikkelingen van de afgelopen jaren blijkt zich ook in 2019 voort te zetten. De bestuursrapportage handelt over de eerste 8 maanden van 2019, dus wat betreft moeten we nog een voorbehoud maken, maar je mag toch aannemen dat de ontwikkelingen in die laatste 4 maanden in dezelfde lijn zullen doorgaan. Die gunstige ontwikkeling uit zich uiteindelijk in een verbetering van het financieel resultaat. Het resultaat over 2019 werd al begroot op 844 duizend voordelig en wordt nu nog eens met 700 duizend euro naar boven bijgesteld. Dat leidt overigens nog niet direct tot een terugbetaling van gemeentelijke bijdragen; daarover wordt pas beslist bij vaststelling van de definitieve jaarrekening medio volgend jaar.

Kerntaak van Baanbrekers is mensen die buiten het arbeidsproces vallen en aangewezen zijn op een bijstandsuitkering weer terug te begeleiden naar de arbeidsmarkt, als het even kan in een reguliere baan. In de afgelopen jaren is het bestand van bijstandsuitkeringen al aanzienlijk gekrompen en ook in 2019 zet die lijn zich voort. Op 31 augustus kregen in totaal (Heusden. Loon op Zand en Waalwijk) nog 1425 mensen een bijstandsuitkering; begin dit jaar waren er dat nog 1472. Een daling van ruim 3%. De daling was het grootst in de gemeente Heusden waar het aantal daalde van 503 naar 481. Die daling is voor een belangrijk deel natuurlijk te danken aan de gunstige economische ontwikkelingen en de toenemende spanning op de arbeidsmarkt. Maar Baanbrekers doet het in vergelijking met andere sociale diensten ook erg goed, zowel in vergelijking met bijvoorbeeld Tilburg als ook in vergelijking met landelijke cijfers. Wel wordt geconstateerd dat plaatsing in reguliere banen steeds moeilijker wordt. Mensen die in het bestand achterblijven blijken steeds moeilijker plaatsbaar.

Ook bij de re-integratietrajecten voor mensen met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt lukt het steeds vaker om mensen in reguliere banen geplaatst te krijgen, vaak wel met een loonkostensubsidie, maar ook vaak zonder. Werkgevers ervaren de krapte op de arbeidsmarkt aan den lijve, komen erg moeilijk aan personeel en zijn steeds vaker bereid ook deze mensen in dienst te nemen. Enige minpunt (als je dat een minpunt kan noemen) is dat de taakstelling voor het nieuwe Beschut werken voor het tweede achtereenvolgende jaar niet gehaald gaat worden. In 2019 zijn tot nu toe slechts zes nieuwe plaatsingen gerealiseerd, in totaal werken er nu 18 mensen beschut terwijl de taakstelling voor eind 2019 34 werkplaatsen betreft. Die taakstelling gaat men zeker niet halen, niet uit onwil of gebrek aan inzet, maar gewoon omdat er te weinig kandidaten zijn.

Meer mensen aan het werk, minder mensen in de uitkering en mede als gevolg daarvan ook een beter financieel resultaat. Alleen al door het feit dat er gemiddeld minder mensen een bijstandsuitkering ontvangen ontstaat er een voordeel van 425 duizend euro. Toch zijn er ook tegenvallers te melden. Zo is er een nieuw meerjaren onderhoudsplan gebouwen opgesteld en daaruit blijkt dat het onderhoud van de gebouwen in de komende jaren aanzienlijk meer gaat kosten dan tot nu toe verwacht. De jaarlijkse storting in de onderhoudsvoorziening moet met ruim een ton omhoog; daarnaast verwacht men extra investeringen in duurzaamheid te moeten doen tot een bedrag van bijna 1 miljoen. Het gaat dan om zaken als isolatiemaatregelen e.d. Investeringen die vervolgens natuurlijk leiden tot extra afschrijvings- en rentekosten.

Een tweede tegenvaller is het resultaat bij dochteronderneming WML-F. Het bedrijf kent drie bedrijfsactiviteiten: groenonderhoud, schoonmaak en beveiliging. Die laatste tak wordt overigens afgebouwd. De tekorten bij WML-F lopen dit jaar aanzienlijk op: in 2018 was het resultaat over de eerste 8 maanden nog ruim 21 duizend euro negatief, maar dit jaar loopt dat nu al op tot bijna 555 duizend euro. Oorzaken: een sterk teruglopende omzet doordat men activiteiten afstoot. En dat is weer nodig omdat men steeds minder personeel ter beschikking heeft, bijvoorbeeld door de uitstroom naar reguliere banen. Maar die teruglopende omzet gaat nog niet gepaard met een evenredige daling van de kosten. Enerzijds moet men steeds meer inspanningen verrichten om de beschikbare mensen het werk te kunnen laten doen; anderzijds moet men steeds vaker werken met inhuur van uitzendkrachten om het werk toch af te kunnen leveren en die inhuur kost een hoop extra geld. Overigens is het slechte resultaat van WML-F al verwerkt in de eerder genoemde financiële resultaten van Baanbrekers.

Drunen, vrijdag 18 oktober 2019

Kees Musters

Burgerinitiatief wil multifunctioneel sport- en recreatiepark

Het plan Dillenburg nadert zijn voltooiing. Momenteel wordt de Prins Hendrikstraat ter hoogte van het recreatiepark De Schroef omgetoverd tot een fietspad en wordt Dillenburg en recreatiepark als het ware aaneen gesmeed. Sporthal Dillenburcht wordt direct aan het recreatiepark gelinkt en zo kunnen er allerlei kruisbestuivingen plaats gaan vinden. Daarnaast loopt er al enige tijd een zgn. burgerinitiatief om het sport- en recreatiepark De Schroef zelf aan te pakken en om te toveren tot een multifunctionele (sport-)accommodatie.

Het eerste initiatief kwam oorspronkelijk van atletiekvereniging DAK, maar andere bij het park betrokken partijen sloten zich al snel aan en in februari van dit jaar werd er een intentieovereenkomst gesloten. Deelnemers: DAK, MHCD, stichting De Schroef, Stichting De Burcht en het Gezondheidscentrum Drunen. Ook met het d’Oultremontcollege zijn gesprekken gevoerd.

In de intentieovereenkomst wordt het belang benadrukt van een “open en multifunctionele leefomgeving, die bijdraagt aan een samenleving waarin iedereen kan meedoen en zich ontplooien”. Door de ruimte geschikt te maken voor diverse doelgroepen en disciplines zoals zorg, onderwijs, natuur en sport kan het initiatief een bijdrage leveren aan de kwaliteit van leven in de gemeente. Het initiatief werd mede ondersteund door Rabobank; die maakte de inhuur van NOC*NSF en Sport Service Noord-Brabant financieel mogelijk om het initiatief verder op te starten.

Maar het verder brengen van dit initiatief is een complex probleem, dat de verenigingen zelf niet goed kunnen organiseren. Zij hebben hulp nodig en komen dan vanzelf terecht bij de gemeente, die ook eigenaar van het park is. De verenigingen hebben behoefte aan externe ondersteuning bij de verdere ontwikkeling van dit initiatief en gemeentelijke ondersteuning bij het verdere proces. Het college van Heusden heeft enkele weken geleden besloten om het burgerinitiatief verder te ondersteunen. De gemeente heeft een extern adviesbureau ingeschakeld en daarvoor ook gelden ter beschikking gesteld, vooralsnog is een budget van ruim 35.000 euro beschikbaar en daarnaast dan nog de inzet van ambtelijke capaciteit. De gemeenteraad moet weliswaar nog met dit budget instemmen (via de eerstvolgende bestuursrapportage komt dit aan de orde), maar het college verwacht hier kennelijk geen problemen omdat het initiatief prima past in het gemeentelijk gezondheidsbeleid.

Inmiddels ligt er een stappenplan, opgesteld door het externe bureau Kragten. In dat stappenplan worden 4 fasen onderscheiden. De eerste fase is de analysefase, waarin de huidige situatie wordt geïnventariseerd en geanalyseerd met wensen en gedachten voor de toekomstige ontwikkeling. In deze fase worden gesprekken met alle betrokken partijen gevoerd. Resultaat van deze fase wordt een analysedocument. De tweede fase is de Verkenningsfase, waarin gesproken gaat worden met de initiatiefnemers, gemeente en Bureau Kragten. Ook volgen er gesprekken met diverse betrokken partijen en potentiële gebruikers.

Dat alles moet leiden tot een zgn. masterplan met een programma van eisen en wensen (fase 3), gevolgd door het maken van een masterplan in fase 4 met een uitgewerkt projectplan. Voor de uitvoering van dat projectplan zullen waarschijnlijk ook geldmiddelen nodig zijn; in de begroting van de gemeente zijn echter nog geen middelen voor dit doel opgenomen. Maar hopelijk komen de initiatiefnemers (want die blijven in het gehele proces een grote rol spelen), samen met bureau Kragten en de gemeente, tot zo’n goed en ook betaalbaar plan, dat de gemeenteraad daar niet omheen kan en dan zal er voor de financiering ook wel een oplossing bedacht worden.

Drunen, vrijdag 11 oktober 2019

Kees Musters

Heusden komt met Plan tegen Eenzaamheid

Het zal u niet ontgaan zijn: we zitten midden in de Week van de Eenzaamheid en het kan dan ook bijna geen toeval zijn dat het college van Heusden deze week kwam met een Heusdens Plan tegen Eenzaamheid. Volgende week donderdag wordt er in de informatievergadering Samenleving over gesproken; twee weken later volgt de vaststelling in de raadsvergadering.

Op 2 juli jl. verscheen er al een Startnotitie Eenzaamheid Heusden; het nu gepresenteerde plan komt dus niet helemaal uit de lucht vallen. In de afgelopen maanden is de Startnotitie uitgewerkt tot het nu voorliggende document. Eenzaamheid blijkt een steeds groter probleem te worden; dat geldt voor heel Nederland, maar zeker ook voor onze gemeente Heusden. Dat blijkt ook uit cijfers van de GGD-monitor over 2016: in Heusden heeft ruim 45% van de inwoners wel eens een probleem met eenzaamheid; landelijk is dat 43%. Bij ouderen is het probleem het grootst (ca. 50% van de ouderen ervaart eenzaamheid als een probleem), maar ook bij jongeren speelt het probleem. Eenzaamheid kan ook de gezondheid nadelig beïnvloeden, zo blijkt uit onderzoek, en zodoende past een beleid tegen eenzaamheid ook prima in het gemeentelijk gezondheidsbeleid. Doel is eenzaamheid zoveel mogelijk te voorkomen zodat ernstiger gezondheidsproblemen als gevolg van eenzaamheid zich niet voordoen. Dat is goed voor het zich welbevinden van onze inwoners, maar het kan ook een bijdrage leveren aan een besparing op de maatschappelijke zorgkosten.

De Startnotitie die eerder dit jaar verscheen is tot stand gekomen in overleg met lokale welzijnsinstellingen en via het inwonerspanel is ook de bevolking geconsulteerd. In samenwerking met het adviesbureau Movisie is de Startnotitie opgesteld en nu dus verder uitgewerkt. Movisie is een adviesbureau dat met subsidie van het ministerie de opdracht heeft gekregen om lokale initiatieven mede van de grond te tillen. De uitwerking van de startnotitie heeft o.a. geleid tot de volgende Heusdense droom:

Het Plan tegen Eenzaamheid omvat globaal vier doelen. Allereerst de vorming van een coalitie tegen eenzaamheid. Deze coalitie moet een belangrijke rol spelen bij de coördinatie van alle activiteiten. Partijen moeten van elkaar weten wat ze aan het doen zijn, moeten elkaar sneller en beter kunnen vinden. Bovendien kan die coalitiegroep ook een klankbord voor de gemeente vormen. Tweede doelstelling is om eenzaamheid vroegtijdig te signaleren. Ook voor dit doel komt er een werkgroep en zullen ook gelden ter beschikking komen. Het vroegtijdig signaleren van eenzaamheidsproblematiek is namelijk van essentieel belang; voorkomen is beter dan genezen. Derde doelstelling is het faciliteren van initiatieven die een bijdrage in de strijd tegen eenzaamheid kunnen leveren. Die initiatieven zullen voornamelijk vanuit onze inwoners zelf moeten komen, maar de gemeente kan er wel de nodige middelen voor beschikbaar stellen.. Tenslotte wordt in het plan speciale aandacht gevraagd voor het probleem van eenzaamheid bij jongeren. Deze doelgroep vraagt toch om een gehele eigen aanpak en ook die wil de gemeente graag faciliteren. Ook hier geldt: initiatieven moeten komen vanuit de doelgroep zelf of vanuit welzijnsinstellingen of andere organisaties die een bijdrage willen en kunnen leveren.

De gemeente zal vooralsnog een coördinerende rol gaan vervullen, maar uiteindelijk zal die taak bij de welzijnsinstellingen komen te liggen. Op dit moment valt nog niet in te schatten hoeveel geld voor dit beleid nodig zal zijn; de gemeente gaat er vanuit dat een werkbudget van 100.000 euro voor de komende twee jaren voldoende moet zijn. Dat bedrag kan nu nog gefinancierd worden uit de Reserve Sociaal Domein, maar als na twee jaren blijkt dat er structureel budget nodig is, dan zal dat uit de reguliere begroting betaald moeten worden. Vooruitlopend op de definitieve vaststelling van het plan zijn er al enkele werkgroepen vanuit diverse instellingen gevormd die het beleid verder vorm en inhoud kunnen geven. Het plan heeft alleen kans van slagen als inwoners en instellingen samen aan de slag gaan. De gemeente faciliteert en ondersteunt, maar het grote werk moet uiteindelijk door inwoners zelf gedaan worden.

Drunen, vrijdag 4 oktober 2019

Kees Musters

Restauratie kasteel loopt vertraging op

De restauratie van het “Roze Kasteel”, het kasteel d’Oultremont in het nieuwe landgoed Steenenburg, loopt opnieuw vertraging op. In september 2018 nam de gemeenteraad het besluit tot renovatie van de buitenschil van het gebouw. Aan de binnenkant gebeurt vooralsnog helemaal niks in afwachting van een definitieve bestemming van het gebouw. Maar de buitenkant was na jaren van matig of geen onderhoud dermate slecht dat een renovatie dringend noodzakelijk was en geen verder uitstel kon lijden. Kosten van het project werden begroot op een bedrag van 1,2 miljoen tot 1,4 miljoen (er werd een ruime marge aangehouden omdat je bij een dergelijke renovatie nooit weet welke verrassingen je in het werk tegen komt). Destijds werd gerekend met een provinciale subsidie van maximaal vier ton; die subsidie is inmiddels ook verleend.

De renovatiewerkzaamheden zijn begin dit jaar daadwerkelijk gestart en aanvankelijk verliepen die heel voorspoedig. Toen een aantal raadsleden in maart dit jaar op werkbezoek ging bleek dat alles keurig volgens de planning verliep. Maar daar kwam al snel verandering in. In juli bleek al dat er tegenvallers waren en de eerste planning werd niet gehaald. De oplevering werd verschoven naar november 2019. Onlangs kregen we wederom bericht van het college over de meest recente stand van zaken en daaruit blijkt dat ook die datum niet gehaald zal worden. De oplevering staat nu gepland voor februari 2020 met daarbij nog een mogelijke uitloop van 7 of 8 weken afhankelijk van weersomstandigheden in de komende winter.

Die nieuwe vertraging is o.a. ontstaan door problemen met de roze verf die in de tijd van het Land van Ooit op de muren van het kasteel werd aangebracht. Die verf bleek niet alleen heel moeilijk te verwijderen, maar bovendien zijn de muren ook door de verf aangetast. De gebruikte verf was helemaal niet geschikt als muurverf, de muren konden niet meer ademen. Een deskundig adviesbureau moest er aan te pas komen om te bepalen hoe daar het beste mee kon worden omgegaan. Een gedeelte van het gebouw is opgetrokken met IJsselsteentjes en de baklaag van die steentjes blijkt te zijn aangetast door de destijds gebruikte verfsoorten.

De roze kleur is met veel moeite overal verwijderd (hoewel zo hier en daar nog verfresten zichtbaar bleven). Vervolgens was de vraag welke kleuren dan wel gebruikt moesten worden. De Monumentencommissie en de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed werden geconsulteerd en uiteindelijk werd gekozen voor verschillende kleuren voor het kasteel. Die keuze is niet alleen gebaseerd op historisch onderzoek zoals fotomateriaal e.d., maar er zijn ook proefmonsters aangebracht. De foto bij dit artikel geeft een indruk van de kleuren zoals die gekozen zijn.

De begroting ging ruim een jaar geleden uit van 1,2 tot 1,4 miljoen; tot op heden gaan we ervan uit dat de werkelijke kosten ook binnen de begroting zullen blijven. De provinciale subsidie van vier ton is inmiddels toegezegd en kan dus van die kosten worden afgetrokken, zodat de gemeente uiteindelijk ca. 1 miljoen voor de restauratie moet uitgeven. Dat geld moet worden terugverdiend vanuit de exploitatie-opzet van het plan Steenenburg, o.a. door verkoop van het kasteel. In afwachting van de oplevering wordt dan ook al volop gezocht naar een mogelijke bestemming van het gebouw.

Drunen, vrijdag 27 september 2019

Kees Musters

Afgelopen dinsdag beleefden we weer de derde dinsdag van september ofwel Prinsjesdag: de traditionele opening van het parlementaire jaar met de troonrede en de aanbieding van de miljoenennota. In de gemeentelijke politiek gaat het allemaal iets minder ceremonieel: in de wekelijkse collegevergadering wordt de begroting vastgesteld, althans het voorstel van het college aan de raad, en vervolgens zal na uitgebreide studie en voorbereiding de begroting begin november in de raad worden behandeld.

De begroting 2020 is sluitend met een bescheiden overschot van 289 duizend euro. De totale uitgaven zijn begroot op ruim 122 miljoen. Veel van wat er in die begroting 2020 staat is geen verrassing meer. Immers bij de vaststelling van de Voorjaarsnota (VJN) zijn de belangrijkste plannen al vastgesteld. Zo werd in de VJN al uitgegaan van een kostenstijging in het Sociaal Domein van 1 miljoen euro. Dat bedrag blijkt nu nog hoger uit te komen op ruim 1,2 miljoen. Daar zijn voornamelijk twee oorzaken voor aan te wijzen. Op de eerste plaats de kosten van de hulp bij het huishouden stijgen met 250 duizend euro (meer cliënten, hogere tarieven). Belangrijkste oorzaak is echter de Jeugdzorg die 742 duizend euro duurder uitvalt dan in de begroting 2019. Ook hier meer cliënten die zorg nodig hebben en hogere tarieven als gevolg van indexering. Voor de toenemende kosten van de Jeugdzorg krijgt de gemeente (gelukkig) wel compensatie via extra gelden in het Gemeentefonds, maar dan nog moet er geld bij. Nou heeft dat voor de gemeente Heusden geen directe invloed op het begrotingsresultaat omdat overschotten en tekorten vooralsnog via de Reserve Sociaal Domein worden verrekend en in dat potje zit voorlopig nog wel wat geld. In dit lopende jaar (2019 dus) zal er naar verwachting 1,3 miljoen uit dat potje gehaald worden en dan blijft er nog 5,8 miljoen over. We kunnen dus nog wel even vooruit, maar bij dit soort bedragen is de reserve snel opgesoupeerd.

De financiële situatie in de gemeente Heusden is goed te noemen, al zijn er wel de nodige risico’s zoals bijvoorbeeld de nog steeds veel te grote grondpositie en de daarmee samenhangende schulden. Geluk bij een ongeluk daarbij is dat de rente al tijden op een historisch laag niveau staat, reden waarom bijvoorbeeld de rekenrente in de bouwgrondexploitatie verlaagd kon en zelfs moest worden. Die rekenrente is nu bepaald op 1,4% (was 1,75%) en daardoor ontstaat er voor 2020 een rentevoordeel van bijna een ton.

In 2020 zou de uitvoering van de Gebiedsontwikkeling Oostelijke Langstraat (GOL) moeten beginnen. In de begroting is daarvoor inmiddels 18 miljoen opgenomen. Verder is er nog een extra bedrag van 2,5 miljoen opgenomen voor de zgn. mitigerende maatregelen in de verkeersstructuur. Daar bovenop komt nog een bedrag aan kapitaallasten van 200 duizend euro voor de uitvoering van plannen die zullen voortvloeien uit het nog vast te stellen Verkeers- en Vervoersplan, waar momenteel aan gewerkt wordt. Bovendien wordt er ook nog eens 500 duizend euro per jaar uitgetrokken voor extra onderhoud aan de wegen. Er wordt dus veel aandacht gegeven aan de verdere ontwikkeling van de infrastructuur in Heusden.

Verder is er 600 duizend ingeboekt voor renovatie van de Doeverensche Sluis. Zoals elk jaar wordt er ook in 2020 een bedrag van 500 duizend uitgetrokken voor Duurzaamheidsbeleid. Dit bedrag zal o.a. ingezet worden voor verduurzaming van Die Heygrave. Voor uitvoering van de Investeringsagenda Sport is jaarlijks 100.000 euro beschikbaar; voor investeringen in sportaccommodaties staat al een jaarlijkse investering van 70 duizend euro opgenomen.

Een ander belangrijk punt in de begroting is het reserveniveau van de gemeente. Want geld uitgeven ten laste van de reserves is makkelijk, maar op de lange termijn kun je dat niet volhouden. Wat dat betreft kunnen we opnieuw concluderen dat de reservepositie redelijk op peil blijft. De Algemene reserve blijft de komende jaren ruimschoots op het gewenste niveau van 10 miljoen.

Tot slot de lokale lasten. De meeste tarieven worden verhoogd met 1,4% inflatiecorrectie. Dat geldt ook voor de OZB. Voor een gemiddeld huishouden gaat het te betalen bedrag omhoog van 305 euro in 2019 naar 311 euro in 2020. De tarieven voor afvalstoffenheffing en rioolheffing worden echter extra verhoogd, dit in verband met kostenstijgingen. Een gemiddeld huishouden is in 2020 een bedrag van ruim 200 euro kwijt aan afvalstoffenheffing; in 2019 was dat nog 184 euro. De rioolheffing wordt verhoogd van 173 in 2019 naar 184 euro in 2020. Daarmee is een gemiddeld huishouden in 2020 bijna 700 euro kwijt aan de belangrijkste drie lokale heffingen, een stijging van bijna 5% ten opzichte van 2019.

Drunen, vrijdag 20 september 2019

Kees Musters

Het zomerreces zit er weer op; gisteren, dinsdag 17 september, vond de eerste raadsvergadering na de vakantie plaats. Een beperkte agenda, maar toch voldoende discussiestof voor een interessante vergadering met als belangrijkste agendapunt de vaststelling van de Visie Zonne-energie 2019. De titel van dit raadsvoorstel komt wellicht wat vreemd over: een visie heb je immers niet voor de tijd van één jaar, dat zou beleid voor de lange termijn moeten zijn. Maar het onderwerp leent zich nog niet voor een volledig uitgewerkte visie. Het onderwerp energietransitie is nog volop in beweging, nieuwe ontwikkelingen dienen zich voortdurend aan en met het te voeren beleid moet je daarop kunnen inspelen. Toch moet er wel een visie vastgesteld worden; de provincie heeft namelijk aangegeven dat als gemeenten aan de slag willen met zonnevelden en met windturbines, er wel een visie aan ten grondslag moet liggen. Na een langdurige voorbereiding met o.a. diverse inspraakbijeenkomsten ligt er dan nu een Visie Zonne-energie 2019 die aangeeft aan welke voorwaarden nieuwe initiatieven moeten voldoen. De gemeenteraad ging gisteravond unaniem akkoord met het voorstel van het college. Een amendement van D66 werd niet aangenomen.

Verder werd het bestemmingsplan Von Suppéstraat vastgesteld. Sinds de uitspraak van de Raad van State in mei dit jaar over de zgn. PAS (Programmatische Aanpak Stikstof) staat zo’n beetje elk bouwproject ter discussie en ook bij dit plan speelt dat uiteraard een rol. Voordeel van dit plan is echter dat bestaande bebouwing plaats maakt voor nieuwbouw van woningen waardoor de impact van stikstof op de natuur veel kleiner is. Wethouder Van Bokhoven kwam met verrassend nieuws: sinds enkele weken beschikt de gemeente over een nieuwe rekentool en daaruit blijkt dat de stikstofdepositie bij dit woningbouwplan geen extra problemen oplevert. De uitvoering zou wat dat betreft dus geen probleem moeten opleveren. De op het terrein aanwezige gymzaal is nog wel een probleem. In het bestemmingsplan verdwijnt die gymzaal en maakt die plaats voor woningen. Maar die gymzaal is nog steeds in gebruik en Scala (van de basisscholen) heeft het eigendom nog steeds niet overgedragen. Intussen staat het schoolgebouw al een hele tijd leeg en leegstaande gebouwen, die vragen om problemen. Verpaupering en vandalisme gaan hand in hand en een spoedige sloop, gevolgd door bebouwing zou hier de beste oplossing zijn. Het is dus nog maar de vraag of het gehele bouwproject in één keer kan worden uitgevoerd.

De genoemde stikstofproblematiek speelt wel bij het bestemmingsplan Vendreef 2 Vlijmen, dat aanvankelijk ook geagendeerd was. Maar volgens die nieuwe rekentool zijn er hier wel compensatiemaatregelen noodzakelijk; reden waarom dit agendapunt van de agenda werd afgevoerd.

Het raadsvoorstel Verduurzaming van Die Heygrave, een project van 2,6 miljoen euro, werd ook unaniem door de raad goedgekeurd. Het college heeft een lijst van gemeentelijke gebouwen opgesteld die voor verduurzaming in aanmerking komen. Die gebouwen (op het lijstje staan 11 gebouwen) kunnen niet allemaal tegelijk worden aangepakt; de intentie is om elk jaar één gebouw te verduurzamen, te beginnen met Die Heygrave omdat daar het rendement van de investering verreweg het grootst is. Verduurzaming kost veel geld, alleen dit gebouw vergt al 2,6 miljoen en natuurlijk staat daar een jaarlijkse besparing op de energiekosten tegen over. Zoals zo vaak: kosten gaan voor de baat uit maar we moeten ook concluderen dat de kosten niet volledig worden terugverdiend.

De verordening afvoer hemelwater en grondwater 2019 werd zonder verdere bespreking vastgesteld. Naar aanleiding van de informatievergadering is er nog wel een enkele wijziging in het aanvankelijke voorstel opgenomen. Voorstel was eerst namelijk dat bij kleine uitbreidingen van bestaande gebouwen (minder dan 10% uitbreiding) afkoppeling niet aan de orde zou zijn. Maar als iemand een nieuw tuinhuisje in zijn tuin wil zetten, dan is er geen sprake van uitbreiding van een bestaand gebouw; nee, dan komt er een nieuw gebouw bij en dat zou betekenen dat het gehele perceel van de riolering afgekoppeld zou moeten worden. In de informatievergadering is daar uitvoerig over gesproken en in het definitieve besluit kan het college bij kleine nieuwe gebouwtjes ontheffing verlenen van de afkoppelplicht.

Drunen, 18 september 2019

Kees Musters