Poliflw

Begin jaren 1980 werd na veel discussie besloten tot drie bestuurslagen; rijk, provincies en gemeenten. De gewesten werden losgelaten en vervangen door intergemeentelijke samenwerking. Gemeenten moesten daarop groter worden ter versterking van de lokale bestuurslaag. Dit leidde tot een golf van herindelingen en fusies in de jaren 1980 en begin jaren 1990. Deze trend van samenwerking heeft zich sindsdien doorgezet. De heer Raat uit Sint-Pancras heeft de gemeenteraad recent nog van historische informatie voorzien.

Hoe behoud je als gemeente je eigen identiteit, bestuurlijke nabijheid en beleidsvrijheid en kun je tegelijkertijd terugvallen op een krachtige, professionele en efficiënte organisatie?

Het draait hier vooral om de mate waarin een gemeente, alleen of met anderen in staat is de ambities, opgaven en uitdagingen, waarvoor zij gesteld staat effectief het hoofd te bieden.

Het doel daarbij is het verbeteren van de dienstverlening (het gaat om onze inwoners!), het verminderen van de kwetsbaarheden en de ambtelijke organisatie en het beheersen van de bedrijfsvoeringslasten (kosten en baten).

De gemeente Langedijk heeft door het aangaan van een reeks gemeenschappelijke regelingen en samenwerkingsverbanden met andere gemeenten al een flink deel van haar beleidsruimte uit handen gegeven.

Waar waren de huidige tegenstanders van de ambtelijke samenwerking op het moment dat er 34 gemeentelijke samenwerkingsverbanden in de afgelopen jaren zijn gerealiseerd en tot op heden met tevredenheid in een sterker wordende regio worden uitgevoerd?

Meer taken met minder middelen. Er staan een aantal flinke uitdagingen op ons te wachten. Ik noem, het open data verhaal, de privacywetgeving, de transformatie van het zorgbeleid 

(de 4 decentralisaties: wet maatschappelijke ondersteuning, jeugdwet, participatiewet (werk en inkomen) het passend onderwijs, de Omgevingswet. Met een kleine ambtelijke organisatie met afdelingen waar 1 medewerker per taakveld kennis- en uitvoering- verantwoordelijk is, is de kwetsbaarheid snel aangetoond.

Waar waren de tegenstanders op het moment dat de ambtelijke ondersteuning kraakte en de tegenstanders tegen beter weten in vasthouden aan haar eigen struisvogelpolitiek?

Waar waren de tegenstanders op het moment dat je als gemeenteraad het ambtelijk personeel moet ondersteunen? Waarom gaan de tegenstanders voorbij aan de instemming van de ondernemingsraad van de gemeente Langedijk om de ambtelijke samenwerking te realiseren?

De keuze die voorligt is ambtelijk samenwerken met behoud van zelfstandigheid. De VVD kiest voor deze ambtelijke samenwerking om reden van een kwaliteitsverbetering van de dienstverlening voor onze inwoners  en ondernemers Nogmaals, we blijven bestuurlijk zelfstandig, maar gaan ambtelijk samenwerken. Niet meer treuzelen maar nu besluiten !!

Nieuwe gemeentelijke taken, budgetten en complexiteit vragen om een sterke, robuuste toekomstbestendige ambtelijke organisatie.

Waar je naar moet zoeken is een samenhangend idee waarin bevolkings- veiligheids-, zorg-, sociaal-, arbeidsmarkt- en vreemdelingenbeleid regionaal en gemeentelijk samenkomen. Je kunt dat niet anders doen door samenwerking om het hoofd bieden aan de gezamenlijke uitdagingen, ambities en ontwikkelingen, die er al zijn en nog op ons af komen. Dan kun je dat hoofd niet in het zand steken en doen of er niets aan de hand is en alles qua organisatie van je gemeente hetzelfde blijft als in 1970.

De wereld om ons heen verandert continue en snel. Je zult  dus moeten meebewegen . Stil staan is struisvogelpolitiek en gaat ons niets brengen. Een sterke regio helpt wel!

Gaat dat ten koste van de identiteit van de kernen van ons dorp en de identiteit van onze bewoners?

En de identiteit van de kernen dan, hoor ik u denken. Denken we nog steeds dat dorpen hun identiteit af laten hangen van een fusie of samenwerkingsverband? Ben je nou mal?  Die identiteit maken de dorpen en haar inwoners zelf. Dat gaat al 1000 jaar zo. Aan hun samenleven met elkaar zal echt niks wijzigen. Dat doe je toch met elkaar en met respect voor de ander! Warmenhuizen is nog steeds Warmenhuizen, Tuitjenhorn nog steeds Tuitjenhorn en Langedijk blijft Langedijk.

In discussies over samenwerken of fuseren speelt het verlies van identiteit vaak een rol. Naar onze mening is dat lang niet altijd terecht. De identiteit van een gemeente zit vooral in de identiteit van de diverse kernen en haar inwoners. Veel gemeenten die bestaan uit meerdere kernen, zijn  vaak het product van een kleinschalige herindeling uit het verleden. Een bekende uitspraak hierbij: ‘herindeling verandert wel de gemeenten, maar niet de gemeenschap’.

Burgers trekken zich door toegenomen mobiliteit en digitalisering al lange tijd weinig meer aan van bestuurlijke grenzen. Werk, onderwijs en amusement vindt men doorgaans ver buiten de gemeentegrenzen.

Misschien kan zelfs wel gesteld worden dat in de kernen, de verbanden tussen inwoners, ondernemers en verenigingen juist worden aangehaald, waardoor de identiteit sterker wordt. In de praktijk zie je grotere, met name plattelandsgemeenten hier veel aandacht aan besteden en blijken zij goed in staat te zijn een adequaat kernenbeleid te organiseren.

Ambtelijk samenwerken met behoud van zelfstandigheid om een betere dienstverlening en een sterkere regio voor de huidige en toekomstige inwoners te realiseren.

De VVD vraagt zich af, wie ben je eigenlijk om daar tegen te zijn?