Donderdag 28 maart nam wethouder Jaap Oosterveld officieel afscheid van de gemeenteraad, vanwege het neerleggen van zijn ambt. Zijn afscheidsrede kunt u hier nalezen.
Mevrouw de Voorzitter, raadsleden, wethouders en u allen in deze zaal,
Midden negentiger jaren werd ik als vader betrokken bij een discussie binnen de Eendracht met als kernvraag of De Eendracht een staand of lopend orkest moest zijn. Enkele lange avonden in het gemeentehuis met wethouder, beleidsmedewerker en vertegenwoordigers van beide stromingen brachten de partijen niet bij elkaar. Start van een nieuwe vereniging DWS, een lopend orkest met majorettes, waar ik de eerste voorzitter van werd. Helaas inmiddels ter ziele. Voor mij wel de belangrijkste ervaring om mij in Dronten in de politiek te begeven. Verbinding zoekend, kijkend naar kansen binnen de samenleving, opbouwen.
Mijn eerste herinnering van dit gemeentehuis en de verbinding met de Dronter samenleving.
Vanavond afscheid nemen en dat valt mij zwaar na meer dan 20 jaar actief te zijn geweest in de lokale politiek. Ook wetend dat dit afscheid de geboorte zal zijn van mijn nieuwe herinnering in dit gemeentehuis.
Vele herinneringen neem ik mee. Bij mijn start hadden we nog 5 commissies die heel origineel de commissies 1, 2, 3, 4 of 5 werden genoemd, gekoppeld aan de portefeuille van ieder collegelid, waarbij de burgemeester of wethouder voorzitter was en iedere commissie een eigen commissiesecretaris had en er meerdere avonden werden vergaderd met een bundel aan stukken met kaft van diverse kleuren. Volledig monistische stijl.
Nu is de insteek om dualistisch te zijn en nog veel sterker verbindend naar de ruim 40.000 inwoners, de vele ondernemers en organisaties. Ook herinner ik mij dat de Raad een enkele keer in het Almere College vergaderde omdat de raadszaal werd omgebouwd. Nu staan we voor de volgende verbouwing.
In 1993 in Dronten komen wonen. Daarvoor 5 jaar Zeeland, waarbij ik mij wat had begeven in CDA-kringen. In Dronten heb ik al snel gekozen voor de RPF, later na de fusie ChristenUnie. Na een aantal jaren als commissielid/burgerraadslid te hebben gefunctioneerd werd in 2004 onverwachts een beroep op mij gedaan. Het College was toen gevallen, directe aanleiding De NIEUWE Meerpaal. De ChristenUnie werd voor het eerst in Dronten collegepartij en ik? Ik zat midden in de verhuizing en het plan om voor mijzelf te gaan beginnen. In overleg met het thuisfront pasten we de plannen aan en richtte ik mij op het raadswerk. In die periode beëdigd door waarnemend burgemeester Bob de Hon, enkele maanden later opgevolgd door Aat de Jonge.
14 jaren heb ik als raadslid mogen dienen, de meeste jaren als fractievoorzitter en 3 keer lijsttrekker. De jaren vlogen voorbij. Vele uren ingestoken en met veel plezier, want normaal gesproken blijf ik nooit lang op dezelfde plaats. Veel dank verschuldigd aan mijn gezinsleden en in het bijzonder aan mijn maatje Betty die er te vaak alleen voor stond. Dank ook aan de ChristenUnie in Dronten, de kiezers, u allen hier aanwezig, maar ook de vele medewerkers in dit huis. Een van mijn dromen was om wethouder te worden. In 2007 was er ook een kans, maar die heb ik toen om meerdere redenen voorbij laten gaan, nu in 2018 een ogenschijnlijk uitgelezen gelegenheid. De CU was opnieuw versterkt uit de verkiezingen gekomen. Het klikte met de andere collegepartijen en de vertegenwoordigers van hen in het College, een nieuwe wind in het gemeentehuis. werken aan nieuwe verbindingen met een prachtige, forse en naar later bleek wel zware portefeuille en met vele uitdagingen. Omgevingswet, RO, windmolens, Nieuwe Natuur, Onderwijs, Verbouwing van het Gemeentehuis, Inwonerparticipatie enz. enz.
Verbinden, samen, breed draagvlak, waardevol, niet gericht op de macht wel werkend aan een breed gedragen besluitvorming. In feite gaat het om de veelkleurigheid van Dronten eendrachtelijk bij elkaar te brengen met trots voor alles wat Dronten heeft en de kansen die er nog liggen.
Helaas begon ik in december tegen mijn eigen grenzen aan te lopen, een worsteling om het te onderkennen, te erkennen en een knoop door te hakken. Biddend, werkend en besprekend met een aantal vertrouwenspersonen concluderend dat ik niet meer de vereiste balans bezat om goed en adequaat te besturen.
Die knoop een maand geleden doorgehakt. Veel dank verschuldigd aan het College, "mijn" fractie en vertrouwenspersonen vooral buiten Dronten. In het bijzonder wil ik Betty bedanken voor haar geduld en kritische opmerkingen.
De afgelopen dagen al drie prachtige afscheidsbijeenkomsten gehad, nu de afronding in het openbaar. Toch fijn om die kans te krijgen om zo van u allen afscheid te nemen.
Forse uitdagingen liggen er te wachten, ook kijkend naar de laatste verkiezingsuitslagen. Er is veel te doen om echt de verbinding tot stand te brengen en Dronten een inclusieve en waardevolle samenleving te laten zijn, respect voor elkaar, veilig, verbindend omkijkend naar elkaar, waarbij ik hoop dat wonen, werken en leven in een gemeente met 60% uitgaande pendel die hechting geeft dat iedereen met trots mag zeggen ik woon in onze prachtige gemeente Dronten. Toch is dit het wikken van de mens. Bovenal wil ik de God en Schepper danken voor al het moois wat gebracht is. ik heb mij altijd van Hem afhankelijk geweten.
Deze beker die nu gedeukt is, een mooi symbool zoals ik mij nu voel, doet mij denken aan de kansen die er ook vanuit deze vorm liggen. Ik zal nog minder met stropdas lopen, ik richt mij weer op andere taken die ik binnenkort hoop op te pakken en ik hoop en verwacht dat mijn beoogd opvolger het stokje waardig zal opvolgen. Ik wens u allen de kracht en de wijsheid toe in deze publieke taken, het ga u goed. Ik dank u wel en wie weet tot ziens.
