In de afgelopen weken hebben de kandidaten van de SP zich ieder op hun eigen wijze voorgesteld. Als laatste deze week Jeroen Goubet, lijsttrekker van de SP tijdens de verkiezingen volgende week woensdag.
Met knikkende knieën vroeg ik voor het eerst het woord. Ik voelde dat iedereen naar me keek en naar me luisterde. Als broekie van 23 vertelde ik daar tussen al die ervaren mannen en vrouwen dat ik een rapport over hoe het ging met de thuiszorg in Weert helemaal niks vond. Er was veel met zorgbestuurders en ‘professionals’ gesproken maar nauwelijks met de mensen die zorg kregen. Flutrapport!
Het was even stil en toen kwamen de verontwaardigde reacties. ‘Laat meneer Goubet van de SP even zijn verhaal afmaken, misschien heeft hij wel een punt en het is in ieder geval een frisse kijk op de zaken,‘ Commissievoorzitter Bert Lempens van de VVD greep met een glimlach in.
De zenuwen waren meteen weg.
Het was in 2009 en ik was net een paar dagen raadslid. Ik stond tijdens de raadsverkiezingen in 2006 (dacht ik) op een onverkiesbare zesde plek op de kandidatenlijst. Maar tijdens die verkiezingen steeg het aantal SP-zetels in de gemeenteraad van één naar drie. Een jaar daarna verliet Paul Lempens de gemeenteraad verlaten omdat hij tot Tweede Kamerlid was gekozen. En toen zijn opvolger Rudy Nordhausen een jaar vóór de raadsverkiezingen van 2010 om gezondheidsredenen moest stoppen werd ik gevraagd.
Een complete verrassing. Raadslid worden was nooit mijn ambitie geweest.
Politiek is me dan ook niet met de paplepel ingegoten. Ik ben in 1985 geboren in het ziekenhuis. Mam keumtj uut Wieërt, mijn vader heeft Franse wortels. Mijn ouderlijk huis staat langs het grote speeltuintje aan de Tromplaan in de wijk Leuken. Er is geen mooiere plek om op te groeien dan ‘De Vlaaipeunt’!
Na de basisschool ging ik naar de Philips van Horne. Eerst vwo-atheneum, daarna toch maar naar de havo. In die tijd ontstond mijn interesse in alles wat er in de wereld en het land speelt. Het was een roerige tijd. Het was de tijd van de aanslag op het WTC in new York en de tijd van de opkomst van Pim Fortuyn. En dus ging het vaak over politiek.
Een klasgenoot was lid van de jongerenorganisatie van de SP. In de vele discussies die ik met hem had werden we het vaak eens. Op een gegeven moment vroeg hij me of ik niet ook lid zou willen worden van de SP. Ik had er eigenlijk nog nooit bij stilgestaan dat je lid kunt worden van een politieke partij!
Na een nachtje erover slapen heb ik me aangemeld. Ik liet het maar op me afkomen. Bij de SP krijgen nieuwe leden altijd een bezoekje van iemand uit het bestuur dus twee weken later stond Paul Lempens aan de deur. Binnen de kortste keren hield ik de website bij, later kwam ik in het afdelingsbestuur, werd afdelingsvoorzitter en uiteindelijk raadslid.
In de afgelopen tien jaar is het raadslidmaatschap de rode draad in mijn leven geweest. Want al het andere is veranderd. Vanuit Leuken naar Keent verhuisd, daar een huis gekocht met mijn toenmalige vriendin. Getrouwd, gescheiden, twee keer van baan gewisseld, leuke tijden gekend, moeilijke tijden gekend en zeker in die laatste heeft het gemeenteraadswerk, het gevoel hebben nuttig bezig te zijn voor Weert, me er vaak doorheen gesleept.
Daarom durf ik nu wel te zeggen dat raadslid blijven mijn ambitie is geworden. Niet omdat ik zo graag op dat stoeltje zit of er allemaal heel zwaar aan til wat er in die raadszaal gebeurt maar volksvertegenwoordiger zijn is een grote eer maar het is ook gewoon leuk om te doen, leuk om iets te kunnen betekenen voor Weert!
Ik ben dan ook blij dat ik eind vorig jaar door de leden van de Weerter SP voor de tweede keer tot lijsttrekker gekozen ben. Eigenlijk nog blijer dan de eerste keer, want dan heb je misschien nog het voordeel van de twijfel. Nu voelt het ook als het vertrouwen van de tientallen SP’ers in Weert.
En hopelijk krijg ik dat vertrouwen ook van de Weertenaren. Een stem op de SP op 21 maart is de moeite waard want daar heb je op 22 maart ook nog wat aan. En je mag dan op de nummer één stemmen maar net zo graag op één van de 39 andere toppers!
