Door Lodewijk Asscher op 12 februari 2019 Delen
De leerlingen werden telkens verdeeld over andere groepen. Of ze mochten nog wel naar school komen maar liever niet. Opvang in plaats van onderwijs, en de leraren gefrustreerd naar huis. Samen met onze onderwijswoordvoerder Kirsten van den Hul en ons Zaanse raadslid Eylem Koseoglu bezocht ik de school.
De ouders hebben vrij genomen van hun werk maar de rek gaat eruit.
We spraken een gemotiveerde schooldirecteur die nachten wakker heeft gelegen van het lerarentekort en geen andere uitweg zag. We spraken de leraren zelf. Vakmensen, trots op het ambacht. Boos over de situatie. “De minister had het over de griepgolf, nou hier heeft niemand griep. Tenminste officieel niet, we proberen nu allemaal de voorjaarsvakantie te halen want als één van ons ziek wordt hebben de anderen een nog groter probleem.”
Dit is slecht voor de kinderen, onderwijs is een vak.
De ouders die vertellen wat het voor hen betekent. Een alleenstaande moeder die haar dochter op zondagavond naar haar ouders in Friesland brengt en maandagavond weer ophaalt. Een vader die discussies met zijn negenjarige dochter heeft als hij de lesstof anders uitlegt dan de juf. Een moeder die nu moet kiezen tussen mantelzorg voor haar demente moeder of het opvangen van haar kinderen. Een andere moeder die zelf probeert les te geven aan negen kinderen op de maandag. Als het lunchtijd is, is ze al kapot. De ouders hebben vrij genomen van hun werk maar de rek gaat eruit.
En het belangrijkste: dit is slecht voor de kinderen, onderwijs is een vak. Samen hebben de ouders de leerplichtambtenaar gevraagd de leerplicht te gaan handhaven. Een wanhoopspoging om aandacht te krijgen voor deze bizarre situatie.
De komende jaren zal het lerarentekort nog veel nijpender als we niet ingrijpen.
De juf van groep 1-2 vertelt dat ze 38 kinderen in de klas heeft. Dat worden er nog meer. Niets aan te doen, er staat al een half jaar een vacature. Waar dat toe leidt? Zindelijke kinderen die terugvallen. Geen plek aan tafel om te leren tekenen. Een wachtlijst voor de bouwhoek.
Dit is krankzinnig.
Mijn oproep: behandel dit als een nationale crisis.
Is de Tamarinde de enige school waar dit speelt? Nee, van deze school weten we het maar het komt steeds meer voor. Lost het probleem zichzelf op? Nee, de komende jaren zal het lerarentekort nog veel nijpender worden als we niet ingrijpen. Dit gaat honderden scholen en duizenden kinderen en hun ouders raken.
Zeker, er gaan scholen zijn die het nog wel even kunnen uitzingen, er gaan ouders zijn die het voor hun kinderen kunnen fiksen. Maar de kansenongelijkheid neemt toe en kinderen krijgen niet waar ze recht op hebben.
Doe het nu. Voor onze kinderen en onze toekomst.
Onacceptabel. Mijn oproep: behandel dit als een nationale crisis. Haal iedereen aan tafel om afspraken te maken. Neem maatregelen op de korte termijn en op de lange termijn. Breek het regeerakkoord open, ik ben ervan overtuigd dat alle partijen dat zullen steunen. Alle. Geen gejij-bak, geen onbevoegden voor de klas, geen excuses maar aanpakken.
Doe het nu. Voor onze kinderen en onze toekomst.
Tweede Kamerlid
