Poliflw

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

Gelijke stagebeloning voor MBO'ers en HBO'ers. Laten we in Gemeente Helmond het goede voorbeeld geven. En kunnen we meer stageplekken cree"ren voor MBO'ers als Helmond Stagestad? Thomas Tuerlings vroeg het namens ons aan het college samen met PvdA Helmond en D66 Helmond.

In de reactie op deze vragen heeft het college aangegeven dat de gemeente als werkgever de vergoeding voor alle stages gelijk trekt naar wo niveau (wordt € 350,- per maand in plaats van € 200,- voor mbo en € 300,- voor hbo). Lees het hier in het Eindhovens Dagblad. 

Lees hier de vragen:In een ingezonden stuk in het AD schrijven Tweede Kamerleden Kirsten van den Hul (PvdA) en Paul van Meenen (D66) dat zij vinden dat Mbo’ers evenveel stagevergoeding moeten krijgen als Hbo’ers. Wij ondersteunen deze oproep van harte en hebben begrepen dat de minister zich inmiddels ook achter de oproep geschaard heeft. Met Helmond Stagestad in gedachten, brengt dit ons tot de volgende vragen.

1a. Is het college bekend met de oproep van de Kamerleden Van den Hul en Van Meenen en de oproep van de minister?

1b. Deelt het college de mening van de PvdA, D66 en GroenLinks dat dit in het kader van kansengelijkheid een terechte oproep is?

Wij begrijpen dat de gemeente geen invloed heeft op particuliere organisaties. Wel kan de gemeente Helmond, geïnspireerd door de gemeente Leiden, het goede voorbeeld geven.

2a. Hoeveel Mbo’ers en Hbo’ers lopen op dit moment stage bij de gemeente Helmond? (En, indien het college hier inzicht in heeft, hoeveel Mbo en Hbo stageplaatsen zijn er in Helmond totaal?)

2b. Zijn er verschillen tussen een Mbo stagevergoeding en een Hbo stagevergoeding bij de gemeente Helmond als werkgever? Zo ja, hoe groot zijn deze verschillen?

3a. Ziet het college mogelijkheden om meer stageplekken voor Mbo’ers te bieden bij de gemeente Helmond als werkgever?

3b. Ziet het college mogelijkheden om de vergoedingen voor Mbo en Hbo studenten voor gelijke stages gelijk te trekken?

4. Is het college bereid om in het netwerk Helmond Stagestad en bij andere werkgevers in Helmond deze oproep te delen?