Poliflw

Door Lodewijk Asscher op 1 september 2020 Delen  

Je baan kwijtraken komt bij de meeste mensen aan als een dreun. Niet alleen omdat je in één klap je inkomen verliest. Maar ook omdat je je vak niet meer kan uitoefenen, de collega’s waarmee je fijn samen hebt gewerkt moet missen en op zoek moet naar wat nieuws.

Als je naar het nieuws kijkt weet je dat er nog veel meer aankomt. Berichten over massaontslagen bij de NS, Schiphol, de KLM en tal van andere bedrijven. Nog nooit eerder liep de werkloosheid zo snel op.

Het is belangrijk dat we er alles aan doen om mensen aan het werk te houden of aan het werk te krijgen.

Het is dus belangrijk dat we er midden in deze coronacrisis alles aan doen om mensen aan het werk te houden of aan het werk te krijgen. We maakten eerder al een coronareddingsplan voor nieuwe banen. Vandaag presenteren we een plan voor een werkgarantie in het derde steunpakket.

Het is goed dat er een nieuw steunpakket komt. We moeten nu bedrijven helpen overleven. We moeten zorgen dat mensen aan het werk blijven. Maar voor de mensen voor wie geen werk meer is vind ik de plannen te vaag, te onzeker. Ons voorstel: de werkgarantie. Met een afspraak tussen werkgevers, werknemers en de overheid om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk mensen de zekerheid hebben van een baan.

Vandaag presenteren we een plan voor een werkgarantie in het derde steunpakket.

In de vorige crisis heb ik van dichtbij gezien dat het een illusie is te denken dat mensen zichzelf wel redden. Juist na ontslag heb je begeleiding nodig naar nieuw werk, in plaats van thuis te zitten met een uitkering. En hoe langer dat duurt, hoe moeilijker het wordt.

Dat kan ook anders. We kennen de voorbeelden van bedrijven waar mensen vanuit hun baan worden omgeschoold naar ander werk. Dat werkt heel goed als zowel de oude als de nieuwe werkgever betrokken zijn en hun bijdrage leveren. Een heel goed voorbeeld daarvan is de KLM die afspraken maakt met de organisatie die gaat over langdurige zorg, ActiZ. Zij werken eraan om mensen waar bij de KLM geen plek meer voor is, op te leiden tot zorgmedewerkers. Zo worden mensen geholpen aan een nieuwe baan en wordt er tegelijk iets gedaan aan de tekorten die er zijn in de zorg.

We moeten afspraken maken. En deze moeten ook als voorwaarde gelden voor steun vanuit de overheid.

Dit kunnen we op tal van andere plekken ook doen. In sectoren als de horeca en toerisme gaan helaas waarschijnlijk nog meer mensen hun baan verliezen. Maar op andere plekken, zoals het onderwijs, de zorg, de bouw en de ICT is juist enorme behoefte aan mensen. Als we nu afspraken maken over werkgarantie dan regelen we dat misschien de stewardess verpleegkundige kan worden.

Dat gaat niet vanzelf. We moeten afspraken maken. En deze moeten ook als voorwaarde gelden voor steun vanuit de overheid. Als er mensen uit moeten, wordt er samen gezocht naar een nieuwe baan in bijvoorbeeld de zorg of het onderwijs. En tot je daar aan de slag kan blijf je in dienst bij je oude werkgever. De kosten daarvoor worden verdeeld tussen de werkgevers en de overheid. Dat is de werkgarantie.

Help je ons mee het kabinet te overtuigen om te kiezen voor werk?

Het wordt spannend of we het kabinet kunnen overtuigen te kiezen voor werk. Wil je helpen? Ik hoor ook graag van jullie ervaringen: staat jouw baan op de tocht of ziet het er nog goed uit? Ken je mensen die de overstap willen maken naar de zorg of het onderwijs of een andere sector met personeelstekorten? Stuur ons dan een appje. Al die persoonlijke verhalen helpen ons om andere partijen te overtuigen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 10 juni 2020 Delen  

Een groot deel van de werknemers in slachthuizen is arbeidsmigrant. Daardoor zijn ze minder goed beschermd en vaak minder goed op de hoogte van de maatregelen. Ze staan vaak dicht op elkaar, zonder persoonlijke beschermingsmiddelen. Hun uitzendbazen laten ze iedere dag in volle busjes naar het werk gaan. Ze worden met veel te veel mensen gehuisvest in te kleine huizen. Zo lopen deze werknemers grote risico’s.

Werknemers in slachthuizen lopen grote risico's.

Het resultaat: enorme besmettingshaarden bij slachterijen. Bij onderzoek bij een Vion-slachterij bleek zelfs één op de vijf werknemers besmet. Het bron- en contactonderzoek verliep stroef. Niet alle uitzendbureaus werkten mee. Niet alle werknemers konden worden getraceerd. Sommige werknemers waren zelfs al vertrokken naar Duitsland, om daar verder te werken. Zij kregen niet meer betaald, dus gingen ze verder. Dat is heel ernstig. Het kabinet moet met een actieplan komen met de volgende punten:

We weten al langer dat sommige werkgevers niet altijd netjes met hun mensen omgaan: Iedereen krijgt een onzeker contract. Als je commentaar hebt, vlieg je eruit. Als je ziek bent, krijg je geen geld. Elke week staan er weer nieuwe mensen, voor jou immers tien anderen. Dit moet nu maar eens veranderen. In Duitsland hebben ze vastgelegd dat je alleen met een vast contract in een slachthuis mag werken. Zo voorkomen we dat elke week weer nieuwe mensen met onzekere contracten aan het werk zijn.

Zekerheid en vakmanschap moeten weer de norm worden.

Zekerheid en vakmanschap moeten weer de norm worden. Het is letterlijk van levensbelang. Als deze besmettingshaarden niet worden aangepakt zal blijken dat het vlees pas echt duurbetaald wordt.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 8 april 2020 Delen  

Het zijn onzekere tijden. Het virus maakt iedere dag weer slachtoffers. Veel Nederlanders kennen inmiddels mensen die ziek zijn of hebben geliefden verloren. En tegelijkertijd laat het virus ook economisch zijn sporen na. En het zijn de mensen die al minder sterk stonden die als eerste worden geraakt.

Het zijn onzekere tijden. Het virus maakt iedere dag weer slachtoffers.

Ik denk dan aan zelfstandigen, oproepkrachten, uitzendkrachten of tijdelijke werknemers. Zij hadden al weinig baanzekerheid, verdienden relatief het minste en hadden moeite een betaalbaar huis te vinden. Nu zijn ze de eerste zonder werk, en zonder grote spaarpot om het op te vangen.

In deze crisis moeten we naar elkaar omzien en elkaar steunen.

In deze crisis moeten we naar elkaar omzien en elkaar steunen. Voor zelfstandigen komt er daarom inkomenssteun vanuit de overheid. Dat is een goede zaak. Maar alle uitzendkrachten, oproepkrachten of mensen met een tijdelijk contract zijn aangewezen op de bijstand. Met alle eisen die daaraan gesteld worden.

Wij willen dat de regelingen die er voor zelfstandigen is, ook wordt opengesteld voor mensen die nu zonder inkomen zitten.

Wij willen daarom dat de regeling die er voor zelfstandigen is, ook wordt opengesteld voor de andere mensen die nu ineens zonder inkomen zitten. Volgende week gaat ons Kamerlid Gijs van Dijk daarvoor pleiten in het debat met de minister.

Ben jij je werk en je inkomen kwijtgeraakt door deze crisis? Laat het mij dan weten. Dan kan via Whatsapp. Al die verhalen helpen ons om andere partijen te overtuigen van de noodzaak. Want in deze crisis moeten we elkaar steunen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

We hopen dat u deze ledenbrief in goede gezondheid ontvangt. Later in deze brief komen we daar op terug. Eerst kijken we terug op het afgelopen jaar. De maand maart 2020 is gepasseerd. Een jaar geleden waren de verkiezingen van Provinciale Staten. Voor onze partij bleef het aantal zetels ongewijzigd op 4. In het huidige ‘politieke geweld’ hebben we dit gevierd als een overwinning. Het vertrouwen in de sociaal democratie blijft. In de prognoses van nu zien we een forse stijging. Een mooi uitgangspunt voor de verkiezingen van de Tweede Kamer volgend jaar.

Vol frisse moed, maar ook onwennig, begon de nieuwe fractie: Anita, Ralph, Eddy en Corina. We gaan als PvdA weer deelnemen aan het college. De coalitieonderhandelingen zijn intensief maar het resultaat stemt ons tevreden. Trots zijn we op ‘onze’ Anita die als PvdA Gedeputeerde aan de slag gaat. Niek bemenst de vrijkomende Statenzetel en Marion wordt geïnstalleerd als burger commissielid. We zijn compleet, laat de dossiers maar komen…

En die dossiers kwamen snel! Geen tijd om rustig aan elkaar en aan de ‘wereld van de Abdij’ te wennen. Meteen volle bak. Stikstof. PFAS. Pontje Sluiskil. Integriteit. Regionale Energie Strategie. Marinierskazerne. Via schriftelijke vragen stellen we PvdA onderwerpen aan de orde. Volle, soms overvolle, agenda’s met allerlei interessante bijeenkomsten. Kennis vergaren, keuzes maken en taken verdelen. Als team raken we steeds beter op elkaar ingespeeld. Naast privé en werk vormt het politieke werk een vast onderdeel in ons wekelijkse ritme.

Dit vaste patroon is bruut verstoord. Niet alleen voor ons maar voor iedereen. Het coronavirus zorgt wereldwijd voor een onwerkelijke situatie. Veel van ons werken vanaf thuis. Contact met onze ouders, (klein)kinderen en vrienden verloopt via facetime en skype. Het is stil op de boulevard in Vlissingen. Minder verkeer op de A58. Toeristen zijn tijdelijk niet welkom. De grens met ons buurland is ineens een harde grens. Werknemers worden ontslagen, opdrachten voor ZZP-ers geannuleerd. Geen bezoekje aan de horeca of een culturele activiteit. Een streeploze blauwe lucht. T-shirts met ‘hartje zorg’ hangen voor de ramen. Beren staan op de vensterbank om het ‘halen van een frisse neus’ een extra accent te geven. Leerlingen schrijven brieven aan bewoners van verzorgingstehuizen. Op ramen van een middelbare school lezen we “Jongens en meiden, we missen jullie. #Stay Save”. We applaudisseren. Telefooncirkels voor alleenstaande ouderen draaien volop. We doen boodschappen voor elkaar. Een beperkte opsomming van waardevolle initiatieven die ontstaan. Saamhorigheid, solidariteit. Mensgericht denken.

Lodewijk Asscher schreef zondag 23 maart 2020 een, in onze ogen, bijzondere ledenbrief. Het is niet onze bedoeling deze brief te kopiëren maar ook wij spreken onze waardering uit richting de mensen die nu volop aan het werk zijn. De mensen in de zorg (diep respect), de hulpverlening, de bouwvakkers, de vakkenvullers, de docenten, de chauffeurs en alle anderen. Dank jullie wel!

Wij vragen ons af hoe het écht gaat achter alle voordeuren. De combinatie van werken, zorg en thuisonderwijs. Houden gezinnen het vol? Hoe gespannen staat de boog? Hoe gaat het met onze ouderen, minder validen en alleenstaanden? Neem de eenzaamheid toe? Hoe gaat het met de mensen in verzorgings- en ziekenhuizen die geen bezoek mogen ontvangen? Of juist met de mensen die op bezoek willen gaan? Met de mensen die met een ontslagbrief in de hand een uitkering moeten aanvragen? Wij weten het niet. Het maakt ons bezorgd.

En wat leert ons deze crisis? Over de marktwerking in de zorg. Over de uitbuiting van de natuur. Over het kapitalisme en de verdeling van macht. Over onze privacy. Lessen worden geleerd en ongetwijfeld volgt een uitgebreide evaluatie. Terecht staat de mens nu centraal. Naar onze mening dient de mens deze centrale positie ook ná de coronacrisis te behouden.

Terug naar onze politieke realiteit. Het is zoeken naar wat wel en wat niet kan in deze coronasituatie. De vraag ‘wat gepast is en wat minder’ houdt ons bezig. Als fractie bepalen we per onderwerp of de openbaarheid wordt gezocht of niet. We staan niet stil, het is alleen minder zichtbaar. Er wordt druk gezocht naar een digitale mogelijkheid om de vergaderingen en besluitvorming door te laten gaan. Wij wachten dit af. In de tussentijd ontmoeten we als fractie elkaar online.

We sluiten af met aan te geven dat hulpvragen bij ons kunnen worden gemeld. Wij proberen te helpen waar we kunnen. Let op jezelf en op je omgeving. Blijf gezond en houd afstand. En laten we houvast vinden in de woorden van de Italiaanse premier: “We nemen nu afstand om elkaar straks weer te kunnen omhelzen.”

Met vriendelijke groet namens de PvdA-Statenfractie Zeeland,

Corina van der Vliet-Hart (fractievoorzitter)

Het bericht Een bewogen jaar verscheen eerst op PvdA Zeeland.

Door Lodewijk Asscher op 17 maart 2020 Delen  

Machteloos. Dat  is hoe veel zzp’ers en mensen met tijdelijk of een nuluren-contract zich nu voelen. Zonder dat je er enige invloed op hebt zit je ineens thuis.

Je opdrachten zijn afgezegd, je wordt niet meer opgeroepen om te komen werken of je contract wordt niet verlengd. En daarmee verdwijnen ineens heel veel dingen die zeker leken. Terwijl veel mensen hamsteren, vragen zij zich af of ze de dagelijkse boodschappen nog kunnen betalen. En terwijl allerlei mensen hard werken om ons door deze crisis te slepen, vragen zij zich af wat zij de komende weken kunnen doen om te helpen.

Machteloos. Dat is hoe veel zzp’ers en mensen met tijdelijk of een nuluren-contract zich nu voelen.

Zzp’ers hebben nu geen enkele keuze en maken zich grote zorgen over hun toekomst. Net als mensen met een 0-uren en tijdelijk contract. Het is hoog nodig dat grote bedrijven zoals de KLM gesteund worden door de overheid. Maar we mogen al die andere Nederlanders zonder vast contract niet in de kou laten staan.

Harde klappen vallen nu al in een aantal sectoren. In de culturele sector, waar alle musea, theaters en muziekpodia dicht blijven. De tarieven – en daarmee de lonen – staan al jaren onder druk. Zestig procent werkt als zelfstandige. Vaak is het de enige manier waarop ze hun passie kunnen uitoefenen. Deze makers van cultuur verdienen onze steun.

De makers van cultuur verdienen onze steun

En ook de mensen in de horeca hebben het zwaar. Het is een sector met veel tijdelijke en nuluren-contracten. En het gaat vaak om werk tegen een bescheiden salaris. Reserves om een langere periode zonder inkomen op te vangen zijn er niet. Wat denk je van taxichauffeurs en mensen in de toeristische sector. Talloze Nederlanders die het zonder steun niet redden.

Het mag niet gebeuren dat bedrijfsrisico’s op grote schaal worden afgeschoven op werknemers.

Het mag niet gebeuren dat bedrijfsrisico’s op grote schaal worden afgeschoven op werknemers. Onze economie krijgt nu een klap door het Coronavirus, maar de buffers die we hebben om dat op te vangen zijn groot.

Juist nu moeten we er voor elkaar zijn. Omzien naar alle mensen die hard door deze crisis worden geraakt.

Die buffers hebben we nu nodig. Om de mensen te steunen die ineens de vaste grond onder zich weggeslagen zien. Het kabinet moet met specifieke voorstellen komen om deze mensen te helpen. Juist nu moeten we er voor elkaar zijn. Omzien naar alle mensen die hard door deze crisis worden geraakt.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 23 januari 2020 Delen  

Het gaat ook om iets wat de commissie Borstlap vandaag terecht constateerde. Pas als je zeker bent van je baan en je inkomen, durft je plannen te maken. Durf je te dromen over de toekomst. En dan ben je pas écht vrij. Maar dat is juist wat veel mensen nu missen.

In Borstlap-rapport staat iets dat ik al veel langer van mensen hoor. Door de onzekerheid over het werk durven mensen geen gezin te stichten. Kunnen ze geen huis kopen. Het gebrek aan zekerheid beperkt hun vrijheid. En uiteindelijk is dat ook slecht voor het land als geheel. De enige die profiteren de grote bedrijven en hun aandeelhouders, die altijd lagere kosten en meer winst willen.

Het is een terechte analyse, die eerder deze week ook al werd gemaakt door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Het kan zo niet langer, de wildgroei moet gestopt worden en dat moet radicaal gebeuren.

Dat jouw werkgever eenzijdig het aantal uur dat je werkt eenzijdig kan verminderen. Dat ze je baan kunnen verplaatsen naar de andere kant van het land, en dat jij er maar achteraan moet verhuizen. Dat ze je je salaris kunnen aanpassen en dus niet zeker weet hoeveel je op je rekening krijgt. Je gedeeltelijk kunnen ontslaan, zonder  toestemming van de rechter of het UWV. Onacceptabel.

Met dit voorstel is iedereen straks vogelvrij. Het is een voorstel dat thuis hoort in dit oude neoliberale denken. In het doorgeslagen geloof in de markt. Het is een doctrine waar steeds minder mensen nog achter staan. Ik denk dat dat we juist de andere kant op moeten. En dat we die kant ook opgaan.

We moeten het kapitalisme weer laten werken voor ons, in plaats van andersom. Je bent pas echt vrij als je zeker bent van de basis. Geef iedereen een vangnet voor als het tegen zit, of je nou werkt als zelfstandige of in dienst bent. Geef mensen zekerheid in hun werk, zodat je je geen zorgen hoeft te maken over je inkomen. Minder stress, meer zekerheid.

 

Tweede Kamerlid

 

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Een aanpak die echt goed moet zijn, voor iedereen in deze mooie stad. Waar onze sociaal democratische waarden duidelijk in naar voren komen. Nu kunnen we er invloed op uitoefenen, de eerste stappen zijn gezet.

 Mooie hulp van de leden

Onlangs zaten leden, fractieleden en de wethouder om tafel om de Enschedese Arbeidsmarkt Aanpak (EAA) te bespreken. Ik kreeg mooie bijdragen, zoals van de heer Egbert Tates, waarin hij een reflectie geeft op de EAA, vanuit de visie van Lodewijk Asscher uit zijn boek ‘Opstaan in het Lloyd Hotel’. Klik hier voor de bijdrage van de heer Egbert Tates.

Dank voor jullie inzet en tijd, mensen!

Inleiding

Er is een afname van de werkeloosheid. In Enschede zijn anno 2019 zelfs meer banen dan potentiele werknemers. De economie is zo hard gegroeid dat werkgevers uit steeds meer sectoren moeilijk aan personeel komen. Tegelijkertijd lukt het niet iedereen om aan het werk te komen. Er is een mismatch tussen een groot deel van de werkzoekenden en de beschikbare vacatures. Zo is de vraag naar laag- en hoogopgeleiden groot, terwijl het middenveld niet meer aan de bak komt.

Korte samenvatting beleidskader EAA

Gezien de verschillende trends en politieke ontwikkelingen en de helaas beperkte middelen voor een steeds complexere opgave, zijn we tot de volgende speerpunten gekomen:

We richten ons op het ondersteunen van inwoners die door allerlei omstandigheden op dit moment niet kunnen werken, door in te zetten op participeren en weer meedoen in de samenleving. We willen onze inwoners stappen laten zetten in de keten van dagbesteding naar betaald werken, door mensen integrale ondersteuning te bieden. We ondersteunen inwoners om aan het werk te komen door samen met werkgevers de juiste randvoorwaarden te bieden, werknemers te ondersteunen in hun ontwikkeling en de route naar werk zo duidelijk mogelijk in beeld te brengen en de barrières om aan het werk te gaan zoveel mogelijk weg te nemen. We helpen ook de inwoners die al aan het werk zijn. Dat doen we door de randvoorwaarden te creëren die nodig zijn om te blijven leren en zo ook aan het werk te blijven in de toekomst.

In uitvoeringsprogramma’s wordt iedere keer uiteen gezet hoe zaken worden opgepakt. Klik hier voor het uitvoeringsprogramma 2019.

Onze accenten

In grote lijnen zijn we het eens met de aanpak zoals die nu gepresenteerd is. We zijn tevreden over de input die allerlei organisaties, raadsleden, werkgevers, werkzoekenden, ervaringsdeskundigen en cliëntenraden hebben kunnen geven. Zo bouwen we aan een aanpak die de wensen en ideeën van velen weergeeft. Onze belangrijkste aandachtspunten zijn:

Kansen vergroten

De kansen voor alle Enschedeërs om mee te kunnen doen moeten worden vergroot. Wij moeten ons meer inzetten voor vast werk, goed werkgeverschap, scholing, het behouden van talent in de regio, zorgdragen voor een goede warme samenwerking tussen inwoner en gemeente. Daarnaast is het van belang dat we wijkgericht werken, vanuit de leef- en denkwereld van mensen in plaats van systemen en regels. Dit laatste geldt met name voor de mensen die al meer dan 5 jaar op een bijstandsuitkering zijn aangewezen.

Vertrouwen en belonen

“De meeste mensen deugen”, dat wil zeggen, als overheid werken we vanuit vertrouwen en belonen en stellen we de vraag ‘wat zou u willen?’ in plaats van straffen en verplichten. Een voorbeeld hiervan is het bijwonen van de ‘Doen Beurs’. Dit is een verplichting voor mensen met een bijstandsuitkering en het niet bijwonen ervan kan financiële gevolgen hebben. Voor de PvdA is het van belang dat de Doen Beurs voor sommige inwoners geen verplichting meer is, simpelweg omdat men al een dagbesteding heeft of vrijwilligerswerk doet en dus ook al in contact is met de gemeente. De oproep om verplicht te komen levert dan zoveel onnodige stress en onrust op.

Parallelle arbeidsmarkt

De cliëntenraad Werk en Inkomen heeft een mooie bijdrage geleverd en een aantal zaken hebben wij dankbaar overgenomen. De parallelle arbeidsmarkt is er één van. In een parallelle arbeidsmarkt gaat het over werken met een maatschappelijke waarde. De uitkering die iemand krijgt, wordt dan een loon genoemd. Dit kan gelden voor een grote groep mensen die geen regulier werk kan verwerven, maar wel maatschappelijk betrokken is. We hebben de wethouder gevraagd of we dit idee, het creëren van werkgelegenheid zonder de angst om in de financiële problemen te komen, kunnen gaan toepassen op verschillende plekken in de stad, waar hier al een begin mee is gemaakt.

Maatwerk en aandacht

Tevens hebben we nog eens benadrukt dat oprechte aandacht en het inzetten van maatwerk, van mens tot mens, alles mooier maakt. De moties ‘Flexibele bijstand’ en de motie ‘Uitkering grotendeels in natura’ die wij bij de Zomernota hebben ingediend riepen daar ook toe op. (zie de bijdrage van onze fractievoorzitter https://enschede.pvda.nl/nieuws/zomernota-2019/) Wij hebben de wethouder gevraagd naar de uitvoering van deze moties.

Ruimte voor professional in uitvoering

We zijn blij met de pilot die is gestart in Noord. Daar werken verschillende disciplines samen, dichtbij de inwoners. Hierdoor ontstaat er ruimte voor de professional in de uitvoering. Wij zien dit als een start in een cultuuromslag, manier van werken die nodig is. Is dit ook de opmaat naar één consulent die met aandacht en vertrouwen een werkzoekende met multi-problematiek verder helpt?

Slotsom

Wij zouden graag willen dat binnen afzienbare tijd meer mensen meedoen op hun manier. In de Enschedese Arbeidsmarkt Aanpak die er nu ligt, zien wij daar een mooie aanzet toe. Daar hebben wij vertrouwen in. Graag dagen wij onze wethouder uit met durf en lef te kiezen voor de toekomst en slim te zijn met het beperkte geld dat hij tot zijn beschikking heeft.

Het bericht De Enschedese Arbeidsmarkt Aanpak verscheen eerst op PvdA afdeling Enschede.