Poliflw

#Integriteit. Een lastig onderwerp. Ook een belangrijk onderwerp. Zeker in deze tijd waarin sprake is van een groot gebrek aan vertrouwen in de overheid. Maar hoe toets je integriteit? Welke wettelijke grondslagen zijn er om dit onderwerp goed te beoordelen? Welke procedure moet er worden gevolgd na een melding? De aanpak en de beoordeling van meldingen verschilt per gemeente. En wettelijk gezien is er slechts beperkt houvast. Gemeenten worstelen hiermee. Zo ook Bloemendaal. Onze raadsleden Roos en Slewe dienden diverse meldingen in o.a. tegen burgemeester Roest. Lange tijd bleef het stil. Op een enkel verzoek na. Want Roos en Slewe moesten wel onderbouwen welke integriteitsnormen precies zouden zijn geschonden. Een terechte vraag. Want niet alles valt onder de noemer integriteit. Het ‘I-woord’ moet niet te pas en te onpas gebruikt worden. Het is belangrijk voor de geloofwaardigheid dat meldingen zorgvuldig worden gedaan, goed gemotiveerd onderbouwd. Roos en Slewe hebben aan dit verzoek voldaan.

Het heeft al met al een jaar geduurd, maar nu lijkt er toch schot te komen in de behandeling van de ingediende #integriteitsmeldingen omdat loco-#burgemeester #Heijink van #Bloemendaal deze week een brief stuurde waarin hij aankoerst op een snelle afhandeling.

De brief die Nico Heijink stuurde aan Roos publiceren wij hieronder:

Nu is op de inhoud van deze brief wel het een en ander aan te merken. Roos heeft haar zorgen over deze aanpak. Hoewel het verheugend te noemen is dat er eindelijk ‘werk’ van wordt gemaakt, zijn er toch enkele punten van kritiek tav de werkwijze die de heer Heijink beschrijft in zijn brief. Hieronder vindt u de reactie van Roos. Wij willen die met u delen om te voorkomen dat straks vanuit het gemeentehuis weer wordt verklaard dat Roos niet wil meewerken. Dat is geenszins het geval. Leest u haar reactie van 24 oktober 2019 cursief gedrukt hieronder en oordeelt u zelf.

Overigens heeft raadslid Slewe in tegenstelling tot Roos laten weten dat hij wel bereid is te spreken over zijn meldingen maar niet op deze korte termijn. Daarbij is de gedachte van Slewe dat hem geen keus wordt gelaten terwijl Roos er juist van uitgaat dat gezond verstand de heer Heijink zal doen besluiten een ander proces te volgen. Immers, indien meldingen zorgvuldig worden afgewikkeld, kan het hoofdstuk worden afgesloten en naar de toekomst worden gekeken.

Geachte heer Heijink,

Refererend aan uw brief welke ik heden per post ontving, reageer ik als volgt.U roept mij op voor een gesprek op 30 oktober as om 10.00 uur op het gemeentehuis. Op de eerste plaats ben ik verhinderd. Het verbaast mij dat u geen contact hebt gezocht of hebt laten zoeken voor dit gesprek. Het is gebruikelijk om voorafgaand aan een gesprek de agenda’s te vergelijken en dan gezamenlijk een datum te prikken. Dat is niet alleen gebruikelijk, ik voeg daar nog aan toe: het zou ook fatsoenlijk zijn geweest.

Op de tweede plaats kan ik met u persoonlijk geen gesprek hierover voeren omdat ik geen enkel vertrouwen in u heb. Ik verwijs naar de aangifte die ik tegen u en mevrouw Atsma deed maar ook tegen u en de heer Schneiders, wegens valsheid in geschrifte. U bent direct betrokken bij mijn eigen strafproces. Ik neem aan dat u begrijpt dat dit tot een vertrouwensbreuk heeft geleid. Het is volstrekt onmogelijk om in dat kader nog met u over integriteitskwesties te spreken. Om die reden o.a. heb ik verzocht met een onafhankelijke vertrouwenspersoon te kunnen spreken dan wel een onafhankelijke professionele organisatie. Daar blijf ik op terugkomen. Ook nu weer. Het kan zo zijn dat de raad u opdracht heeft gegeven aan de slag te gaan met de meldingen tegen de heer Roest, voor mij geldt dat het mijn eigen meldingen zijn, persoonlijke meldingen ook, die ik met u eenvoudigweg niet kan bespreken om de reden hierboven genoemd. Het is natuurlijk mogelijk dat u uw mandaat gebruikt door mijn meldingen te overhandigen aan een onafhankelijke instantie met wie ik vervolgens graag het gesprek aan zal gaan. Indien u dat op prijs stelt, ben ik graag bereid een vertrouwenspersoon of instantie aan te wijzen. Het is niet zo dat ik de gemeente wil belasten met een groot bedrag aan extra kosten zoals u laatst voorrekende aan de gemeente raad toen u over tonnen aan extra kosten sprak en het bureau Berenschot aanwees. Het kan op een kosten efficiënte, professionele wijze georganiseerd worden, zodanig dat bij de melder, in dit geval ondergetekende, ook vertrouwen behoudt in een zorgvuldige afhandeling van de meldingen. Ik wil u erop wijzen dat ik veel tijd heb gestoken in mijn meldingen en ik het standpunt ben toegedaan dat deze een professionele afhandeling verdienen. Maar, nogmaals, dat gaat niet gebeuren indien het gesprek met u moet plaatsvinden en u het rapport schrijft of laat schrijven.

Het bespreken van de 10 meldingen in een enkel gesprek getuigt niet van realiteitszin. Het kan zijn dat diverse meldingen gezamenlijk worden behandeld omdat ze dezelfde oorsprong hebben. Daarover zou ik u een voorstel kunnen doen. Dat voorstel ziet dan uitsluitend op de efficiënte structurering van het proces van afhandelen maar niet op de inhoud. Ik kan u een dergelijk voorstel sturen indien wij tot een afspraak kunnen komen inhoudende dat ik met een vertrouwenspersoon kan spreken. In dat kader ben ik graag bereid mee te denken met de gemeente opdat kosten zo beperkt mogelijk blijven.

U begint uw brief dat u mij uitnodigt om de integriteitsmeldingen te komen toelichten. Vervolgens schrijft u op de tweede bladzijde van uw brief dat het niet bedoeld is om mijn standpunten te herhalen die in de meldingen staan. Het accent van het gesprek zal komen te liggen op de vraag welke concrete integriteitsnormen zijn geschonden en welke concrete feiten hieraan ten grondslag liggen. Ik vind dit een verwarrende tekst. Het ene hangt uiteraard met het andere samen. Ik voel mij, los van het volstrekte gebrek aan vertrouwen in uw persoon, met de rug tegen de muur gedrukt. Feiten, standpunten en normen staan niet los van elkaar. Het lijkt me niet verstandig deze inkadering vooraf mee te geven omdat het de melder belemmert in zijn toelichting en ik kan hier dan ook geen genoegen mee nemen. Ik vraag mij bovendien af waarom u dat doet. Is het niet zo dat voor de beoordeling alle gegevens van de melder die direct op deze melding zien, relevant kunnen zijn en dat het ‘filteren’ van wat voor de afdoening ter zake doet en wat niet, pas na het gesprek plaats kunnen vinden en niet vooraf? U schrijft dat u mijn meldingen grondig hebt bestudeerd. Maar hoe grondig is dat? Het is niet uw professie. U bent niet ter zake deskundig. Ook niet op het terrein van de integriteitsnormen zelf.

Aan het slot van uw brief noemt u nog derden: Steunpunt Integriteitsonderzoek Politieke Ambtsdragers en eventueel een in te schakelen deskundige of onderzoeksbureau. Voor wat betreft het CAOP heb ik begrepen dat er overleg is geweest tussen de burgemeester en die instantie. De correspondentie heb ik niet ontvangen, althans: grote delen waren wit gelakt en deels ontbreekt correspondentie. Het CAOP heeft aangegeven niet te oordelen over de inhoud van de meldingen zelf. Ik zou van u graag de correspondentie ontvangen tussen het CAOP en de gemeente, c.q. de burgemeester over mijn meldingen. Dat lijkt mij relevant in het kader van het vervolgtraject. Over het inschakelen van een deskundige ben ik duidelijk geweest en verwijs ik naar hetgeen ik hierboven opmerkte.

Als laatste punt reageer ik op uw mededeling dat het rapport van uw bevindingen wordt overlegd aan de raad en dat de raad hierover een oordeel moet uitspreken. Dat bestrijd ik. De raad gaat niet over de integriteitsmeldingen tegen de burgemeester. Het oordeel ligt niet bij de raad. Het professionele oordeel over de meldingen ligt bij een deskundige en betrouwbare instantie. De raad is niet bevoegd. De raad is politiek. De meldingen dienen niet een politiek karakter te krijgen. Mijn meldingen zijn ook niet politiek ingegeven. De meldingen zijn politiek niet gedeeld. Als dat het is wat u wil, dan ligt het voor de hand dat ik alle meldingen publiceer en daar ruchtbaarheid aan geef omdat ik nergens terecht kan en de gemeente niet openstaat voor een zorgvuldige en onafhankelijke toets. Ik begrijp dat u de raad hierin wenst te betrekken omdat een politieke beoordeling automatisch betekent dat de heer Roest geen enkel verwijt gemaakt kan worden en daarmee zouden mijn meldingen van tafel geveegd kunnen worden. Als minderheid voel ik me door deze brief niet alleen zwaar onder druk gezet maar ook benadeeld.

Ik wacht uw schriftelijke reactie met belangstelling af. Met name mijn suggesties zie ik graag in uw antwoord terug.

Hoogachtend, mr M Roos, Hart voor Bloemendaal

Onze fractie heeft grote moeite met de gebrekkige, onvolledige, onjuiste en te late informatievoorziening door het college aan de raad. We hebben het niet over incidenten. Dit gebeurt stelselmatig. Dat niet alleen: het komt zelfs voor dat informatie aan onze fractie domweg wordt geweigerd. De reden daarvoor is dat het college ons niet vertrouwt. Dat wordt niet met zo veel woorden gezegd maar dat horen wij van onze bronnen in de wandelgangen. Controle is niet gewenst. Kritiek wordt als bedreigend ervaren door het college van B & W en door de gemeentesecretaris. Wanneer kritiek gerechtvaardigd en terecht is en de intentie is het bestuur naar een hoger niveau te tillen, dan is kritiek niet verkeerd. Zodra echter het debat uit angst voor kritiek wordt uitgeschakeld en raadsleden monddood worden gemaakt of alleen nog politiek correct gedrag gaan vertonen, neemt het risico op ongelukken toe. En dat gaat altijd ten koste van de inwoners. Uiteindelijk betalen zij de rekening.

Terug naar de gebrekkige informatievoorziening. Op grond van artikel 169 Gemeentewet heeft elk raadslid recht op informatie en hoort deze ook te worden verstrekt. Helaas is de werkelijkheid dus anders. Begin juli 2018 beloofde onze burgemeester nog plechtig beterschap.  Daar is bar weinig van terecht gekomen. Binnen enkele maanden ging het al weer de foute kant op. Zo wordt het wel erg ingewikkeld om nog goed de controlerende taak uit te voeren. Dat gebrekkige controle door de raad grote gevolgen heeft blijkt uit het feit dat Bloemendaal de afgelopen jaren miljoenen EUR is kwijtgeraakt aan slecht functionerende IT systemen met Heemstede. Wij kenden de inhoud van de Gateway reviews van 2017 niet. Er was toen al sprake van een noodsituatie. Twee jaar verder en EUR 6 miljoen armer, wordt IT bij een derde partij ondergebracht. Slechte of gebrekkige controle kost geld. Veel geld.

Een ander punt van zorg is het gerommel met handtekeningen. Eerder deed ons raadslid Roos aangifte tegen wethouder N Heijink (VVD) en gemeentesecretaris W Atsma wegens valsheid in geschrifte. Gisterenavond vertelde raadslid Heukels (LB) dat hij had geconstateerd voor de tweede keer dat handtekeningen in stukken niet ‘echt’ waren. Als wij niet meer kunnen vertrouwen op handtekeningen, dan is het eind zoek. Het wordt op die manier wel erg eenvoudig de waarheid geweld aan te doen. Het is terecht dat Heukels dit aankaart bij de burgemeester. Hieronder een kort fragment van de vergadering van 4 april jl met daarin de reactie van de burgemeester.

Naar aanleiding van de brandbrief dd 1 maart jl van de burgemeester aan de fractievoorzitters over de ingediende #integriteitsmeldingen, is enige commotie ontstaan. Immers: de suggestie was gewekt alsof de integriteitsmeldingen de facto prullenbakmeldingen waren.

De burgemeester verwijst in zijn brief naar de correspondentie aan en van het Steunpunt integriteitsmeldingen (het #COAP in Den Haag). Hij citeert het Steunpunt. Onze fractie heeft de afgelopen maanden gevraagd naar deze correspondentie. Op 12 maart jl kon onze fractie deze komen inzien bij het Bestuurssecretariaat in het gemeentehuis. Daar aangekomen bleek de correspondentie voor een belangrijk deel niet in de map te zitten dan wel onleesbaar gemaakt (‘gewit’). Dat vinden wij in strijd met de informatieplicht van de burgemeester. Het college is verplicht raadsleden die daarom vragen te informeren (art 169 Gemeentewet). Desnoods kan op basis van de #Gemeentewet bepaalde informatie geheim worden verklaard, maar dat belet raadsleden niet kennis te nemen van de stukken.

U zult onze verwondering over deze gang van zaken misschien begrijpen. Onze raadsleden Roos en Slewe nemen speciaal voor dit bezoek vrij van hun werk en komen op afspraak naar het gemeentehuis en krijgen dan niet datgene te zien waarvoor zij zijn gekomen.

Dan een korte opmerking over de kwalificatie ‘prullenbakmeldingen’. Dat wordt niet nader onderbouwd. Ook niet door het Steunpunt, laat staan door de burgemeester. Het blijft bij ergernis en vaagheden. De gevoeligheid zit uiteraard ook bij de burgemeester zelf aangezien er enkele meldingen zijn gedaan die op zijn functioneren betrekking hebben. De gemeenteraad heeft afgelopen donderdag een motie aangenomen waarin aan de locoburgemeester, Nico Heijink, de (eerste) afhandeling van de integriteitsmeldingen tegen de burgemeester wordt opgedragen. Deze motie luidt als volgt (we nemen hem hier integraal over):

Laten we het erop houden dat wij tevreden zijn dat de raad nu constateert dat er wel iets moet gebeuren met de meldingen. Want tot nu toe zijn ze niet behandeld. Er heeft ook geen enkele terugkoppeling plaatsgevonden naar de melders en dat doet de zaak natuurlijk geen goed. Niets doen is geen optie. Maar de keuze voor de heer #Heijink is voor onze fractie ook ingewikkeld. De locoburgemeester kan de meldingen beter doorsturen naar een commissie van wijze mannen en vrouwen, liefst professionals, buiten de organisatie. Een instantie of een commissie op afstand. Volstrekt neutraal en onafhankelijk. Zodat deze de meldingen zakelijk kunnen beoordelen en zowel de melders als de persoon die het betreft kunnen horen en vervolgens hun verslag uitbrengen aan de raad. Dat zou de juiste route zijn. Indien de heer Heijink zelfstandig aan de slag gaat, is het toch weer de ‘slager die zijn eigen vlees’ keurt. Ook hebben wij onze reserves bij het in handen leggen bij de locoburgemeester aangezien hij zelf betrokken is bij een collegebesluit waarvan #Roos heeft verklaard dat dat door hem is vervalst samen met de gemeentesecretaris. Zij deed hiervan #aangifte bij #Justitie. De locoburgemeester heeft bovendien diverse verklaringen over dit besluit gedaan die haaks staan op de feiten. En tenslotte heeft de locoburgemeester bij een van de meldingen ook een betrokkenheid aangezien hij daarvan zelf ‘getuige’ is geweest.

Het Haarlems Dagblad publiceerde hierover een artikel op 16 maart jl.

Het artikel biedt de nodige verheldering. In totaal gaat het niet om 3 maar om 5 meldingen tegen burgemeester Roest. Wij zouden hierover liever niet schrijven op onze site, maar het is nu toch onvermijdelijk geworden aangezien de kwestie in de openbaarheid is gebracht, te beginnen met de burgemeestersbrief en gevolgd door het artikel in het Weekblad van 6 maart jl. Daarom vullen wij het Haarlems Dagblad als aan:

De meldingen tegen #burgemeester #Roest betreffen:

Het onbehandeld laten van de verklaringen die Roos aflegde in aanwezigheid van haar advocaat begin vorig jaar inzake vermoedens van strafbare feiten gepleegd  door enkele oud-bestuurders;

Het weigeren informatie ter inzage te verstrekken aan raadslid Roos en achterhouden van bewijs dat direct van belang is voor haar strafzaak. Daarmee kan zij haar onschuld aantonen;

Het geven van verkeerde informatie dan wel een onjuiste voorstelling van zaken door de burgemeester aan de politie in Zandvoort, c.q. Justitie in september vorig jaar, welke informatie vervolgens het strafproces van Roos besmet;

De melding tegen oud-burgemeester Schneiders waarover het HD bericht wat voortkomt uit de bevindingen van het zgn. Hoffman bedrijfsrecherche onderzoek;

Het niet onomwonden weerspreken in de media van het zgn. ‘opsluit-gijzeling’ verhaal door de heer Fennema in het programma van Jort #Kelder in maart vorig jaar, wat de verkiezingsuitslag voor onze fractie nadelig heeft beïnvloed.

Meindert Fennema, inwoner van Bloemendaal, columnist, lid van GroenLinks

Vorig jaar kondigde burgemeester Elbert Roest een onafhankelijk onderzoek aan naar de gebeurtenissen in het dossier ‘Elswoutshoek’. Dit dossier houdt de gemeente al sinds 2010 bezig. De gemeenteraad stemde op 4 juli 2018 in met dat onderzoek en stelde een budget beschikbaar van EUR 130.000. Vervolgens werd een bureau aangezocht dat het onderzoek diende uit te voeren en dat werd #Integis. Een bureau met een grote reputatie op dit gebied. Ons raadslid Roos stemde in met het onderzoek, al had zij wel vragen. Zouden haar integriteitsmeldingen die zij in aanwezigheid van haar advocaat op 7 maart 2018 bij burgemeester Roest deed worden meegenomen? Zou Integis de beschikking krijgen over alle informatie? En wat zou er gebeuren met de meldingen van Roos die betrekking hadden op vermoedens van strafbare feiten, gepleegd door twee oud-wethouders. De formulering van de onderzoeksopdracht liet zien dat juist die meldingen buiten de scope van het onderzoek vielen. Niettemin hield zij hoop op een gedegen aanpak en was zij overtuigd van de professionaliteit van het bureau Integis. Raadslid Slewe onthield zich van stemming over het raadsvoorstel. Hij had ernstig bezwaar tegen het feit dat slechts het jaar 2014 zou worden onderzocht terwijl juist in eerdere jaren de basis was gelegd voor de bestuurlijke ellende die daaruit was voortgevloeid. Bovendien zou het onderzoek op basis van vrijwilligheid worden uitgevoerd, werden ambtenaren buiten het onderzoek gelaten en kon niemand onder ede worden gehoord. Tenslotte speelde voor Slewe uiteraard een rol dat hij persoonlijk betrokken was en is bij Elswoutshoek als mede-eigenaar wat hem ervan heeft weerhouden te stemmen.

Tot zo ver in het kort de voorgeschiedenis. Afgelopen week werd Roos gebeld door #Integis met de vraag of zij wilde meewerken aan het onderzoek en bereid was tot een interview. Zij liet weten hier enige bedenktijd voor nodig te hebben aangezien Roos op dit moment nog altijd bezig is met een strafproces dat direct te maken heeft met het dossier Elswoutshoek. Het hoger beroep loopt nog. Het is in dat kader van belang ook daarin zuiver te acteren en niet het ene belang te vermengen met het andere. Dat neemt niet weg dat Roos verklaarde de wens van het onderzoeksbureau te respecteren en niet te twijfelen aan de deskundigheid van het bureau. Tegelijkertijd zou een open en eerlijk gesprek met alle feiten en stukken op tafel wellicht toch een stap in de goede richting zijn om in het onderzoek de onderste steen boven te krijgen. Waarheidsvinding was tot op heden onmogelijk zoals Roos ook heeft ervaren in haar strafproces. Immers: alle van belang zijnde stukken zijn haar onthouden. De burgemeester, c.q. het college weigert voor Roos ontlastend bewijs te overhandigen, dan wel beschikbaar te stellen wat in strijd is met een van de beginselen in het strafprocesrecht, nl dat iedere verdachte recht heeft op een fair trial. Maar zouden alle feiten en stukken dan ook echt getoond worden? Dat was de vraag die Roos zichzelf stelde.

Roos en Slewe ontvingen direct na dit telefoongesprek een brief van burgemeester Roest. De brief publiceren wij hieronder. De burgemeester beveelt de twee raadsleden van harte aan mee te werken aan het onderzoek van Integis en de onderzoekers van alle informatie te voorzien. Maar dan. In de laatste alinea van zijn brief vertelt Roest dat het verboden is te praten over stukken die geheim zijn in het Elswoutshoekdossier. Beste lezers: op het bureau van Roos en Slewe ligt een grote stapel brieven van het college waarin iedere keer opnieuw wordt meegedeeld dat gegevens geheim of vertrouwelijk zijn. Daar wordt direct artikel 272 Wetboek van Strafrecht aan gekoppeld wat betekent dat als hierover wordt gesproken door Roos of Slewe, direct strafvervolging volgt. De kans op een volgend strafproces is allerminst denkbeeldig. De dreiging is reëel. Alles wat #Elswoutshoek raakt of aangaat is geheim of vertrouwelijk en de beide raadsleden zijn gewaarschuwd. Dat daarbij door het college, dan wel de betrokken burgemeester destijds en door de gemeentesecretaris in strijd is gehandeld met de Gemeentewet, dat Roos aangifte heeft gedaan wegens valsheid in geschrifte tegen de gemeentesecretaris Wilma Atsma en locoburgemeester Nico Heijink komt daar nog eens bij. De burgemeester Roest beroept zich juist op dat besluit waarvan Roos zegt: dit besluit is niet rechtsgeldig genomen en is later vervalst.

Filmpje

Het is uitgesloten dat dit onderzoek tot een goed einde kan worden volbracht. Roos en Slewe hebben een door de burgemeester hoogstpersoonlijk overgebracht spreekverbod ontvangen om datgene met Integis te bespreken dat de kern vormt van de problematiek die Bloemendaal in een wurggreep houdt.

Resumerend. Een onderzoek is alleen dan volwaardig als een complete openheid van zaken wordt gegeven. Zonder belemmeringen en zonder valkuilen, zonder dreiging van een strafvervolging. De positie van Roos en Slewe wordt door deze burgemeester ernstig ondermijnd. Rest ons nog te zeggen dat wij het als fractie diep betreuren dat dit onderzoek, waarvan de uitkomst achter de schermen indirect wordt beïnvloed door het opleggen van een spreekverbod en wel zodanig dat van een fundamentele zoektocht naar de waarheid geen sprake meer kan zijn, de gemeenschap van #Bloemendaal nog zo veel geld kost.

Brief van BM Roest:

nb: Foto: Haarlems Dagblad 30 maart 2018, Burgemeester Bloemendaal onderzoek Elswoutshoek

Persbericht: aangifte wegens valsheid in geschrifte

Gemeente Bloemendaal: Raadslid Roos heeft via haar advocaat op 28 december 2018 aangifte wegens valsheid in geschrifte gedaan tegen gemeentesecretaris Atsma en wethouder/locoburgemeester Heijink.

In artikel 225 van het Wetboek van Strafrecht is valsheid van geschrifte omschreven als: “Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt als schuldig aan valsheid in geschrift gestraft”.

Op 12 april 2016 hebben mevrouw W. Atsma en de heer N.A.L. Heijink een geschrift vervalst. Het betreft het zogenaamde “geheime besluit tot oplegging van geheimhouding” dat naar verluidt genomen zou zijn tijdens een collegevergadering op 4 november 2014. Mevrouw Atsma en de heer Heijink traden echter pas in dienst van de gemeente Bloemendaal in de zomer van het jaar daarop: dwz medio 2015.

Atsma en Heijink hebben de besluitenlijst dus bijna anderhalf jaar na dato vastgesteld terwijl zij hiertoe niet bevoegd waren. Niet alleen hebben Atsma en Heijink hun handtekening gezet, zij hebben bovendien eigenmachtig een tekst in het “geheime collegebesluit” ingevoegd welke luidt als volgt: ‘Dit is een uitdraai van de digitale niet-openbare notulen van 4 november 2014, waarvan de inhoud op waarheid is geverifieerd en ondertekend op 12 april 2016’.

Het oogmerk van deze invoeging was om de digitale uitdraai van dit besluit dat in 2016 werd voorzien van de handtekeningen van mevrouw Atsma en de heer Heijink, te gaan gebruiken alsof het een echt document betrof met bewijskracht, dat wil zeggen: het echte collegebesluit tot oplegging van geheimhouding op bepaalde stukken. Dit blijkt uit de verklaring van mevrouw Atsma op 15 augustus 2018 gedaan tegenover raadsleden Roos en Slewe (fractie Hart voor Bloemendaal)

Gevraagd naar de wijze waarop de inhoud op waarheid is geverifieerd, is van de zijde van Atsma en Heijink echter geen enkele verklaring of toelichting gekomen. Beiden zwijgen al maanden als het graf. Daaraan moet worden toegevoegd dat geen der personen die in het stuk staan vermeld als aanwezig op 4 november 2014, nog in dienst was van de gemeente Bloemendaal op het moment van ondertekening door mevrouw Atsma en de heer Heijink, nl 12 april 2016.

Het collegebesluit van 4 november 2014 is van belang omdat het als bewijs wordt gebruikt in een strafproces dat loopt tegen raadslid Roos bij het hof in Amsterdam.

In dit verband is het cruciaal te wijzen op de bijzondere positie van de gemeentesecretaris. Het gaat hier namelijk niet zo maar om een willekeurige handtekening. De handtekening van de gemeentesecretaris geldt als een certificaat van echtheid. Gewezen wordt op artikel 59a lid 1 Gemeentewet. De gemeentesecretaris is vanuit zijn ambt gehouden tot een zelfstandige beoordeling, namelijk of een stuk dat van het college uitgaat ook werkelijk het besluit behelst zoals dat in het stuk is weergegeven. De gemeentesecretaris is dus de enige die gerechtigd is deze certificerende handeling te verrichten op basis van de Gemeentewet en aan diens handtekening komt een zeer hoge bewijskracht toe. Door het plaatsen van de handtekening in 2016 heeft mevrouw Atsma haar positie als hoogste ambtenaar misbruikt en willens en wetens een geschrift vervalst dat dienst doet als ‘echt en waarachtig genomen besluit’ in een strafproces tegen Roos.

Hart voor Bloemendaal

2 januari 2019

Bloemendaal