Poliflw

Een jaar duurzaam gedraai

Het cirkeltje is rond. Na een politiek jaar waarin het Tilburgse stadsbestuur nooit duurzaam werd. Het politieke jaar begon in juli 2018 met PvdA-vragen over de kermis. Wat was er toch aan de hand met LunaLunaLuna en waarom durven we niet met lef te kiezen voor de grootste en duurzaamste kermis van West Europa? We vrezen dat ook dit jaar onze straten vol plastic rotzooi zullen liggen, als het kermispubliek door de binnenstad trekt.

Bij de begrotingsdebatten laat de PvdA stevig van zich horen. Er zijn 13 moties ingediend, de helft van het totaal. De fractie had als insteek:’Iedereen gezond en gelukkig’, het beleidsplan van deze coalitie heeft immers ook die titel meegekregen. Het grote verschil: de PvdA kiest voor: allemaal meedoen in een voor iedereen leefbaar en sociaal We staan tegenover een gesloten front van coalitie en de kleine partijen die het blok steunen. We ontmoeten direct een lage gunfactorvoor onze plannen. Desondanks haalt de motie voor extra gevelgroen in de stad het wel.

Wij eisen milieuvriendelijk vervoer, minder auto’s in de binnenstad, maar helaas wordt fietsen in Tilburg steeds onveiliger. De PvdA- fractie kondigt een digitaal zwartboek aan, dat in november 2018 aan GroenLinks-wethouder Jacobs wordt aangeboden. Afgelopen voorjaar reageert hij met een stappenplan voor de voornaamste knelpunten, maar de doorkruising per fiets in het centrum blijft problematisch.

Rubbergranulaat, daar wordt niemand gezond en gelukkig van, met name het milieu niet constateert fractieleider Yusuf Celik niet voor het eerst. Hij zet zich schrap in de discussies met het college en de coalitie: het goedje is onveilig, ongezond. Wetenschappelijk onderzoek geeft hem gelijk.

Kosten

Dit college is goed in het niet goed begroten. Of het nu over de Spoorlaan, het busstation of de fietsenstallingen gaat. Stadskantoor 1 is inmiddels de 100 miljoen gepasseerd met weer een extra overschrijding van 12,5 miljoen. De PvdA-fractie blijft er op hameren dat dit soort extra uitgaven niet ten koste mag gaan van de uitgaven voor het sociaal domein, maar desondanks gaat daar 12,5 miljoen vanaf. Kiezen voor mensen in plaats van stenen, kiezen voor de wijken en niet alles in het centrum pompen: het is van belang dat we dit aan de kaak blijven stellen. Bird box challenge met gemeenschapsgeld: de coalitie horen we telkens. blind ja zeggen tegen nieuwe meerkosten. De coalitie koerst als een stuurloos schip, zegt werk te maken van bewonersparticipatie, maar luistert niet naar bewoners uit Fatima als die terecht ageren tegen hoogbouw in hun achtertuinen. Fractielid Bea Mieris streed tevergeefs voor hen.

Sommige miljoenenuitgaven in de afgelopen 12 maanden zijn werkelijk niet te begrijpen geweest: ruim 30 miljoen voor Mindlabs in de Spoorzone: volgens de PvdA gesubsidieerde koffie voor de hooggeleerden en werknemers van de Persgroep die daar straks goedkope kantoorruimte krijgen. Waarom betalen ze die nieuwbouwruimten niet zelf? .

Chroom

De gehele gemeenteraad en het college gingen afgelopen maanden diep door het stof in het Chroom-6 dossier. Ruim 800 mensen die begin deze eeuw gedwongen te werk werden gesteld door de gemeente. Ze werden ziek van het schuren aan treinwagons.Yusuf Celik had meer dan een dagtaak aan het doorgronden van alle stukken. Ook hier toonden college en coalitie een schromelijk gebrek om te luisteren naar redelijke eisen en argumenten om alle slachtoffers gelijk te behandelen. Het maakt dat er alleen maar verliezers zijn in dit dossier. Teveel vragen staan nog open, mogelijk gaat de PvdA met andere partijen daarom alsnog een verzoek om een raadsenquete indienen alsde ultieme mogelijkheid alle gegevens in dit drama boven tafel te krijgen en ook de verantwoordelijken te horen die nu niet zijn ondervraagd.

We hebben ons als fractie ook ingezet voor het behoud van ons culturele erfgoed. Bea Mieris wierp zich op als pleitbezorgster van woningen met unieke historische gevels, gevelreclames en zij bedacht een strijdplan om grafmonumenten te behoeden voor verval. We besteedden een avond aan Tiny Houses, in ons regelmatig terugkerende uitgebreide fractieoverleg, waarvoor we telkens een gast uitnodigen om een verhaal te komen doen of zich voor te stellen aan de fractie. Onlangs nog kwam de nieuwe CDA-wethouder Dols, maar ook wethouder Lahlah en burgemeester Weterings waren gastsprekers.

Via PvdA-lid Tine van de Weijer kregen we het idee om Tilburg met het Draaiend Huis internationaal op de kaart te zetten. Tine verzon het souvenir ‘de draaiend huis-puntenslijper’. City Marketing heeft de opdracht dit idee verder uit te werken. Dit najaar reikt de PvdA een prijs uit aan de winkelier in de binnenstad die op de leukste manier zijn etalage ‘ont-engelst’ heeft: we haalden met deze ludieke actie de landelijke TV. Binnenstads Management gaat na de zomer nogmaals de ondernemers oproepen aan onze oproep gehoor te geven.

En dan het dierenwelzijn: Yusuf maakte zich boos over de wrede manier waarop konijnen in het Leijpark en in Moerenburg worden gedood in opdracht van de gemeente. Ook die actie was goed voor een paar minuten tv.

Opkomen voor minderheden en gelijkheid van man en vrouw: Piet is van ons allemaal. Waar was roetveegpiet in Tilburg? Tot op heden gaat het gesprek met het st. Nicolaascomité verder.

Prinses Carnaval. Bea Mieris gaat voorop in de strijd in de raad. Tot in de laatste vergadering over het evenementenbeleid zijn deze twee items dor de PvdA aangekaart. Of het effect gaat hebben, zullen we dit najaar zien.

Glossy

De door het college gepresenteerde Perspectiefnota 2020 is in onze ogen de eerste glossy prospectus van de aandelenportefeuille ‘Gezond en Gelukkig’, ofwel het coalitieakkoord. De daarin gepresenteerde sociale agenda van dit college, of het gebrek aan kennis en inzet op dit terrein blijft de Tilburgse fractie grote zorgen baren.

Direct na de zomer komt ons initiatiefvoorstel om de sollicitatieplicht van 60-plussers in de bijstand te herzien in de raad. Dit college heeft geen flauw benul van de eisen die het stelt aan werkzoekenden. Vijf keer in de week solliciteren? Dat kan niet kloppen, kregen we als antwoord. En nog geen 48 uur later bleek onze informatie de enige juiste. Daar pakken we op door.

Zo ook op het vlak van het arbeidsmarktbeleid. Kantel het perspectief van bedrijven naar werkzoekenden, hebben we voorgesteld. Geef een bonus bij het vinden van een baan om armoedeval te voorkomen. Dat gaat door.

Het sociaal meldpunt moet een eerlijke kans krijgen! Eerst wel, dan niet, dan uitstellen, dan frustreren, vervolgens nog eens uitstellen en vervolgens een andere partij kiezen om het meldpunt uit te voeren. Beschamend hoe er om wordt gegaan met de Sociale Raad Tilburg en hoe onbeschaamd lokale partijbelangen de boventoon voeren.

Ondanks alle verschillen in meningen en levensopvattingen, blijft de PvdA voorstander van het bouwen van bruggen naar elkaar. Dat was dan ook ons commentaar op de onthutsende uitlatingen van D66-wethouder Hendrickx rond de statenverkiezingen in maart richting LST-voorman Hans Smolders. Bouw aan een goede relatie, zeg sorry en maak elkaar niet uit voor rotte vis of racist, was de boodschap van de fractie aan het adres van beiden.

En op 1 juli jl, de laatste raad voor het reces, was het cirkeltje rond met de discussie over het invoeren van her te gebruiken bekers voor evenementen in plaats van plastic. Dat gaat er dus ook dit jaar niet van komen. Wel wil de wethouder meedenken over de ontwikkeling van het MOB-complexvoor grote festivals om daarmee op termijn het Leijpark te sparen. Het mager, we lopen met het verbod op plastic bekers achter bij andere steden, constateerde Bea Mieris verwijzend naar bijvoorbeeld Amsterdam.

Maar….

Terugkijken op een politiek seizoen. Het is niet eenvoudig, er gebeurt veel. En bijna zou je dan vergeten te melden dat tot ons grote verdriet ons ook nog twee goede vrienden ons ontvielen: Driek van Griensven en Jan Karremans. We koesteren de mooie herinneringen aan hen.

– Yusuf Celik

Het bericht Terugblik op een politiek jaar verscheen eerst op PvdA Tilburg.

In de week dat onze college Hans Rube pleit voor het ont-Engelsen van de winkelstraat blijf ik denken aan dat ene Engelse zinnetje. “For the many, not the few”. De binnenstad en de Spoorzone staan met de opening van de Lochal in volle bloei. We hebben de afgelopen jaren als stad veel geïnvesteerd in stenen, het is in mijn ogen nu echt tijd om radicaal te kiezen voor de mensen en wijken.

Afgelopen periode hebben de oppositiepartijen weer mogen ervaren hoe de coalitie als een blok opereert. Op alle fronten. De fractie van de PvdA, niet zelden gesteund door de LST en SP, probeert consequent D66, VVD, GroenLinks en CDA te bewegen keuzes te maken die ten goede komen aan de totale bevolking, aan alle burgers van onze gemeente.

Neem de strijd die ons raadslid Bea Mieris voerde in het belang van bewoners aan de Lange Nieuwstraat. Die krijgen na de sloop van het ‘Blauwe Gebouw’, de voormalige Sociale Dienst aan de Besterdring, een woonblok bijna in hun achtertuin. Bea is op bezoek geweest bij die bewoners, heeft naar een aantal van hun verhalen geluisterd en met hun terechte bezwaren en angsten geprobeerd de coalitie te overtuigen dat er geen vier, maar drie woonlagen moeten worden gebouwd. Zodat deze mensen tenminste nog enig zonlicht in hun achtertuin behouden. Liever tientallen mensen in de schaduw, dan 15 appartementen minder. Zelfs de parkeergarage dieper de grond in was onbespreekbaar, want dan verdient de projectontwikkelaar te weinig. De coalitie meent dat zo’n woonblok ‘in het algemeen belang van de stad’ gebouwd moet worden. Met 15 extra appartementen? Een vreemd verhaal.

We kunnen nu al voorspellen dat de bewoners, die constructief hebben meegedacht over alternatieven, naar de Raad van State zullen stappen. En met het vooruitzicht dat op termijn de Brokxlaan versmald gaat worden, geven we ze een goede kans dat het bouwblok wellicht verder van hun tuinen af kan komen, of zal worden verlaagd. Is de gemeente, samen met de projectontwikkelaar, weer jaren verder.

Een ander gevalletje van hoe de coalitie telkenmale het belang van de wijken uit het oog verliest is hoe wordt gedacht over de huisvesting van arbeidsmigranten. Bij de verkiezingen hadden ze de mond vol van hoe de sociaal zwakste wijken zouden worden ‘verheven’, welke inspanningen de burgers mochten verwachten, etc, etc. Maar ja, als puntje bij paaltje komt wil de coalitie niet uitsluiten dat er honderden extra buitenlandse arbeiders in de sociaal zwakste wijken van Tilburg worden geplaatst. En die hoeven van deze coalitie niet te worden opgevangen, immers ‘we bieden ze daar alleen logies’, horen we dan de partijen zeggen. Moties van de PvdA, gesteund door nagenoeg de gehele oppositie om in elk geval de focuswijken te ontzien, werden verworpen afgelopen maandag 28 januari. ‘Omdat het nu eenmaal zo in het bestuursakkoord is afgesproken.’, was de motivatie.

Dat merkten we ook bij de argumenten die werden gebruikt om af te zien van geluidswerende maatregelen voor die paar bewoners aan de Dongenseweg die in de toekomst verkeersoverlast gaan krijgen als het bedrijventerrein Charlotteoord wordt ontwikkeld. Zij krijgen per etmaal 700 extra (vracht)wagen te verduren. De fractie heeft gepoogd uit te leggen dat die auto’s vooral overdag, en dus in een tijdsbestek van 8 tot 10 uur, voorbij zullen denderen. Dat zijn omgerekend ongeveer 70 auto’s per uur, ruim een per minuut. Volgens de coalitiepartijen niet de moeite waard, want dat leidt immers in hun becijfering tot een nauwelijks waarneembare stijging van het geluid. Als je alle cijfers gaat middelen en het becijfert over 24 uur, dan zou dat wellicht kunnen kloppen. Je kunt je zelfs afvragen of die mensen dan nu al niet te veel herrie aan hun voorgevel te verduren hebben. Een zware vrachtwagen produceert ongeveer 80 db aan lawaai. Hoeveel is als het er 70 extra worden? Reken dat eens uit per uur?

De gemeente verdient miljoenen aan de verkoop van park Charlotteoord. ‘Kan daar dan niet een heel klein beetje vanaf, voor een paar struiken op een wal?, vroegen we samen met LST in een motie. Nee, meende de complete coalitie. Want stel je voor dat ook andere burgers Gezond en Gelukkig willen gaan wonen. Dan schep je als gemeente een precedent.

Wij zeggen Gezond en Gelukkig not for the few, but for the many! Sorry voor het taalgebruik Hans.

Het bericht For the many, not the few verscheen eerst op PvdA Tilburg.

Alsof je tegen een muur stond te praten.

Zo leek het deze begrotingsdagen in Tilburg. Het feest van de democratie kende voor de PvdA een paar hoogtepunten, we zaaiden wat geluk, maar het was vooral een partijtje met een heel lage ‘gunfactor’.

Alle fracties uit de oppositie botsten op diezelfde muur. De coalitie toonde geen enkel initiatief, hun fracties blonken uit in het verdedigen van het college, zelfs nog voor de wethouders zelf het woord hadden gevoerd.

Het was alsof niet jaren geleden een duaal stelsel is ingevoerd, constateerden zelfs de objectieve toehoorders. Dat begon al op maandag 5 november tijdens de algemene beschouwingen. Bij de kritische noten van de oppositiepartijen wachtten de fractieleiders van de coalitie niet op het antwoord van hun wethouders, alvorens de oppositie van repliek te dienen. Zij weerlegden met veel poeha de in hun ogen onjuiste beweringen van bijvoorbeeld Hans Smolders of Yusuf Celik. Alsof ze twijfelen aan de capaciteiten van het eigen college.

Op de tweede begrotingsdebat was het schouwspel nog een graadje erger. Geen enkel eigen initiatief, geen motie of amendement vanuit de coalitie te bespeuren. De dames en heren hadden met elkaar afgesproken dat dit niet hoorde, zo vlak na het sluiten van een bestuursakkoord.Gestemd werd door de coalitie in een soort van kadaverdiscipline. Een twijfelende GroenLinks-fractie werd bij een van de stemmingen zelfs terug het hok ingejaagd, en hoewel ze de handjes al in de lucht hadden gestoken, moesten de dames en heren toch tot hun grote schrik die weer snel omlaag doen. Hadden ze bijna met de oppositie meegestemd. Het was voor de publieke tribune een hilarisch schouwspel.

Yusuf Celik, Hans Smolders, Helma Oostelbos (SP) en Linda Oerlemans (ONS Tilburg) spraken openlijk hun ongenoegen uit over dit democratisch onvermogen en politieke onwil om naar tegengeluiden te luisteren.

Goed gebruik is dat partijen van elkaar hun voorstellen rond de debatten krijgen toegezonden. Zo deelde de PvdA al weken voor de debatten sommige moties en wijzigingsplannen met de rest van de raad. Omgekeerd kregen wij die van de meeste partijen vooraf te zien.

Bij de bespreking van die vorstellen op donderdag 8 november konden we niet anders dan vaststellen dat ook hier de coalitie vooraf afspraken heeft gemaakt over de wijze waarop ze hierover de ‘strijd’ zouden aangaan. Een aantal moties werd ondermijnd door over die plannen in alle haast zogeheten ‘informatiebijeenkomsten’ te beleggen, waarmee de coalitie een instrument in handen kreeg om ‘tegen’ te zijn.

Desondanks kunnen we met een fractie met slechts twee raadsleden vaststellen dat de PvdA het goed heeft gedaan. Soms trokken we op met de SP en LST. Een enkele keer hadden we de ouderen van 50-plus en Lokaal Tilburg aan onze zijde. De stemmingen waren daarmee helaas voorspelbaar. D66, VVD, GroenLinks en CDA gunden de oppositie vrijwel niets.

Yusuf verdedigde met verve zijn motie over de vervanging van de kunstgrasvelden, Bea Mieris toonde zich een hardnekkig verdedigster in haar strijd voor steun aan het Wereldpodium. Joyce van der Horst hoofdredacteur van dat podium, op de publieke tribune aanwezig, moest echter met verdrietige ogen aanhoren hoe de complete coalitie, GroenLinks incluis, haar in de steek liet.

De meeste van de PvdA-voorstellen zijn door het college ‘overgenomen’ en kwamen daardoor niet in stemming. Tot ongenoegen van de fractie. Zo krijg je als Tilburger nog niet te horen hoe de partijen werkelijk in een discussie staan en of ze die plannen ook openlijk durven steunen. In de komende maanden gaat de raad daarom bekijken hoe met dit soort ‘overgenomen moties’ in de toekomst moet worden omgegaan: wel of niet in stemming brengen?

In de discussie over de sociale agenda van de gemeente probeerde de fractie opnieuw met verschillende voorstellen de coalitie in beweging te krijgen. De PvdA vreest voor de toekomst, maar CDA, GroenLinks, VVD en D66 zongen in koor hetzelfde liedje. Hun bestuursakkoord gaat slagen, en ze hebben geld genoeg gereserveerd en geleend om alle Tilburgers gezond en gelukkig te maken, was het refrein.

De fractie slaagde erin om in elk geval het idee om ook geveltuinen onder te brengen in de subsidiepot voor groene daken. Volgens de wethouder was de motie een ‘Beaatje’, volgens een ander een ‘De Weijertje’. Kortom, een plan met een lange PvdA-traditie. Verder gaat de wethouder aan de slag met ons Zwartboek over fietsknelpunten, dat dan weer wel op raadsbrede steun mag rekenen.

Geluk zaaien, een motie die op een grappige manier aandacht vraagt voor het groen, gezond en gelukkig-mantra van deze coalitie, heeft fractieleider Yusuf een mooi presentje opgeleverd. Een bijenhotel en een zakje met onder andere rode klaverzaad. Omdat zaad van klavertjes vier niet bestaat.

Rode klaverhoning is ook lekker. Gelukkig.

(NB: een overzicht van de stemming over alle ingediende voorstellen staat op de gemeentelijke website).

Het bericht Toch geluk, ondanks lage gunfactor verscheen eerst op PvdA Tilburg.

De kiezer heeft gesproken. De Partij van de Arbeid heeft in Tilburg een verlies geleden en een uitslag behaald die in lijn is met de landelijke verkiezingen een jaar geleden. Een kleine vierduizend Tilburgers gaven hun vertrouwen aan onze partij en mij als lijsttrekker. Ik wil hierbij alle stemmers, leden en vrijwilligers bedanken voor hun vertrouwen, inzet en steun.

Hans Smolders is als grote winnaar uit de bus gekomen en er is zilver voor D66. Het is aan de grootste partijen om het initiatief te nemen en de stad vooruit te brengen. Mijn collega Bea Mieris en mijzelf passen op dit moment bescheidenheid en de komende periode gaan we samen met u de uitslag analyseren.

De afgelopen vier jaar hebben we voor het eerst sinds lange tijd plaats genomen in de oppositie. Het coalitieakkoord dat tussen D66, GL, SP en CDA werd gesloten was een fundament waar wij ons aanvankelijk goed in konden vinden, maar waarbij we onszelf de opdracht gaven het stuur van de coalitie naar links te trekken en het college een socialere koers te laten varen. Dat hebben we als geen enkele andere partij zo actief en constructief gedaan. Toen ik anderhalf jaar geleden fractievoorzitter werd hebben we als fractie besloten het perspectief te wijzigen. De agenda van het college van B&W was niet meer leidend. We volgden een eigen koers en organiseerden onze fractievergaderingen in Stokhasselt. Voor mij een logisch besluit omdat ik vind dat de sociaal-democratie daar moet zijn waar je de grootste impact kunt hebben op het bestaan van Tilburgers. Ons politiek handelen richten op de bewoners en organisaties die de wijken en mensen in Tilburg sterker maken. Een politieke weg die wellicht meer energie en tijd kost, maar duurzaam is en meer input en resultaat oplevert.

Wij kiezen niet voor slooppolitiek, maar altijd voor bouwpolitiek. Voor de verbinding en niet de uitsluiting. Voor een brede volkspartij, waarbij iedereen mee kan doen, en niet voor een deelbelang of one issue. Tijdens de verkiezingen hebben we gemerkt dat ons ijver voor een ruimhartig sociaal beleid werd omarmd en herkend door vrijwel eenieder die onze gesloten gemeenteraad van binnenuit volgt. Door bijvoorbeeld ons initiatiefvoorstel voor de invoering van publieke banen krijgen langdurige bijstandsgerechtigden eindelijk meer perspectief. We hebben de inhoud van de debatten ook naar links weten te trekken: bijvoorbeeld door aandacht te richten op kinderen die in armoede opgroeien en met een lege maag onderwijs volgen. Helaas hebben de kiezers ons voor deze inspanningen niet beloond en zoals het cliché luidt: “de kiezer heeft altijd gelijk”.

We zijn een landelijke partij met lokale wortels. In goede en in slechte tijden. De opdracht die wat mij betreft voor ons ligt is om de rug weer te rechten en de PvdA in Tilburg herkenbaar naar buiten uit te dragen. Inhoudelijk koers te houden en door te zetten. Juist in tijden met sterke tegenwind. Solidariteit, gelijke kansen, bestaanszekerheid en duurzaamheid zijn geen achterhaalde begrippen. Ze zijn actueler dan ooit. De verkiezingsuitslag laat dat zien. De komende dagen, weken en jaren gaan we met elkaar bouwen aan onze partij en een sterkere binding met onze inwoners. Politiek van onderop. Doe jij mee? We hebben nu alle hoofden en handen nodig!

Yusuf Celik

Lijsttrekker PvdA Tilburg

Het bericht Strijdbaar vooruit verscheen eerst op PvdA Tilburg.