Poliflw

Tilburg profileert zich de laatste jaren met succes als een stad van makers. Onlangs zijn wij als gemeenteraad bijgepraat over de stand van zaken met betrekking tot het nieuwe cultuurplan 2021-2024. In voorbereiding op verdere behandeling stellen wij u graag de volgende vragen.

Ruimte voor makers In de beantwoording van schriftelijke vragen door de D66-fractie bij de jaarstukken van 2019 blijkt dat er in Tilburg 245 ateliers zijn die onder het beheer van Stichting Ateliers vallen.

In hoeverre is het behoefteonderzoek uit 2017 nog actueel. Is het huidige aanbod voldoende om tegemoet te komen aan deze behoefte? Is er daarbij ook aandacht voor het type oefenruimte?

Oefen- en presentatieruimtes, geclusterd in een culturele broedplaats, zijn bij uitstek plekken die een goede invulling zijn voor tijdelijke locaties. Het Drögepand is hier een goed voorbeeld van. Eerder heeft de D66-fractie al vragen gesteld naar de invulling van het Rode Kruisgebouw aan de Leonard van Vechelstraat. In de beantwoording gaf het college aan dat het pas interessant is als een locatie minimaal een jaar beschikbaar is, maar deze locatie staat inmiddels al 1,5 jaar leeg (wordt beheerd door Camelot). Een gemiste kans! Zeker met het oog op ruimtelijke ontwikkelingen, zoals het museumkwartier, is het volgens D66 en PvdA belangrijk dat de afdeling vastgoed binnen de gemeente maandelijks contact heeft met de afdeling cultuur, zodat culturele initiatieven de eerste optie hebben om van (tijdelijke) vrijkomende ruimte gebruik te kunnen maken.

Is het college bereid om vrijkomende ruimtes voortaan eerst onder de aandacht te brengen bij de afdeling cultuur om te kijken of er creatieve initiatieven zijn die tijdelijk gebruik kunnen maken van deze ruimte? Waar kunnen culturele initiatieven die op zoek zijn naar een tijdelijke ruimte zich melden? Hoe zorgt het college er voor dat er een matchmaker komt die de initiatieven en beschikbare tijdelijke ruimtes aan elkaar kan verbinden? Ziet het college kansen om met name in de kanaalzone culturele initiatieven te clusteren, om zo de kwaliteiten van Het Zuidelijk Toneel, DockZuid, Beachy, WAYNG en LOFT optimaal te benutten?

Beperkte middelen Deze maand zijn wij geïnformeerd over de toekenningen van subsidies voor professionele kunsten door de provincie Noord-Brabant en gemeente Tilburg. Hoewel D66 en PvdA tevreden zijn over de resultaten van de landelijke en provinciale toekenningen vinden we het uiteraard teleurstellend dat er Tilburgse aanvragers zijn afgewezen, waarvan sommige zelfs een positieve beoordeling hebben gekregen. Het is het gevolg van de beperkte middelen die beschikbaar zijn gesteld. Het gaat dan om Lustwarande, Stichting Sounding Bodies, Stichting Zwermers, Corpo Maquina, Stichting TILT en Stichting Kamerata Zuid.

Ziet het college andere mogelijkheden om de gezelschappen en instellingen die positief beoordeeld zijn door de commissie, maar geen subsidie hebben ontvangen vanwege de beperkte middelen nog op andere manieren te subsidiëren?

Naast de positieve beoordelingen zijn er ook nog aanvragers die door de commissie negatief zijn beoordeeld, maar wél van waarde zijn voor onze Stad van Makers. Het gaat dan om Montopinto, Stichting Factorium Podiumkunsten, Stichting Kamermuziekconcerten Koninklijke Liederentafel Souvenir des Montagnards, Stichting Vloeistof, Stichting Industriestrand (EELT), Human Rights Tattoo Foundation, Kostic en Stichting Marieke Vromans.

Ziet het college nog andere mogelijkheden om de gezelschappen die negatief zijn beoordeeld door de commissie te helpen bij de uitvoering van hun plannen?

Bea Mieris, PvdA Tilburg Bas Verberk,  D66 Tilburg

Tilburg is een sociale stad die altijd bereid is geweest een bijdrage te leveren aan het opvangen van mensen op de vlucht voor oorlog en geweld. Nu de situatie in Griekenland en Turkije verslechtert doen Stichting Vluchteling, Vluchtelingenwerk Nederland en Defence for Children een oproep aan Nederlandse gemeenten om een bijdrage te leveren aan de opvang van 500 kwetsbare alleenstaande minderjarige vluchtelingen. D66 Tilburg steunt die oproep, net als een meerderheid van de gemeenteraad.

Motie: opvang van vluchtelingenkinderen

De raad van Tilburg in vergadering bijeen op 9 maart 2020

 

Constaterende dat:

Hulporganisaties Stichting Vluchteling, VluchtelingenWerk Nederland en Defence for Children Nederlandse gemeenten oproepen om zich gezamenlijk in te spannen voor de opvang van de 500 (meest) kwetsbare kinderen uit de overvolle kampen in Griekenland.

Overwegende dat:

Tilburg altijd een sociale stad is geweest en zich in het verleden altijd bereid heeft getoond om in te springen als er een beroep op gemeenten wordt gedaan om vluchtelingen op te vangen. We gastvrij willen zijn, ook voor expats, studenten, nieuwkomers en asielzoekers. We een inclusieve stad zijn waar iedereen zich thuis kan voelen. We staan voor de continuering van ons huidig humaan asielbeleid.[2] Graag tegemoet wil komen aan de oproep van de 3 hulporganisaties.

Spreekt uit dat:

De staatssecretaris op de medewerking van de gemeente Tilburg kan rekenen wanneer zij besluit tot het bieden van asiel aan de 500 vluchtelingenkinderen.

En vraagt het college om:

Mee te werken en onderdeel te zijn van de oplossing voor dit schrijnende probleem, zodat de rechten en veiligheid van de meest kwetsbare kinderen zo snel mogelijk geborgd worden.

 

Namens de fracties van:

PvdA, Bea Mieris D66, Bas Verberk GroenLinks, Liesje Carlier SP, Helma Oostelbos 50Plus, Henk van Tilborg Ons Tilburg, Linda Oerlemans

 

Moreel gezag en ethisch handelen. Feitelijk ging het daar de afgelopen week over in de debatten over de tweet van Tilburgs D66-wethouder Marcelle Hendrickx over LST-voorman en FvD lijstduwer Hans Smolders.

Moreel gezag moet een politicus verwerven  door het eigen handelen. Wij vroegen ons af waaraan wethouder Hendrickx dacht toen ze de vervelende tweet en het nare Facebookbericht over Hans Smolders verzond. Tilburgers gaan er al lang niet meer voetstoots van uit dat een wethouder, of een raadslid, altijd het gelijk aan haar of zijn zijde heeft. Al helemaal niet als die de woorden ‘inclusieve stad’ en haatzaaien naast elkaar gebruikt en ze zich afzet tegen andersdenkenden.

‘Angst verzwakt, angst verlamt, angst sloopt bruggen tot elkaar, angst draagt bij aan polarisering. Angst is nooit een goede raadgever in de politiek’, sprak PvdA-fractievoorzitter Yusuf Celik die maandagavond. Niet voor het eerst probeert de Tilburgse PvdA-fractie partijen bijeen te brengen door die op te roepen met elkaar in gesprek te gaan.

‘Vanuit uw functie heeft u een verantwoordelijkheid richting alle inwoners van de stad’, gaf Celik de wethouder mee. ‘Bouw bruggen, geen muren, ga in dialoog in plaats van twisten op twitter.’ Of zoals schrijver Abdelkader Benali deze week stelt: sociale media vormen een open riool en iedereen daarop staat in de haatstand. In Tilburg hebben we het mogen ervaren hoezeer deze auteur gelijk heeft om te stellen dat we moeten kappen met de sociale media-gekte.

Politiek gezien is vanalles op het FvD af te dingen. Zeker voor de links georiënteerde partijen, en ook voor D66. De Forumstemmers hebben het niet zo op Europa en verwerpen klimaatmaatregelen die vooral de lage inkomens met hoge rekeningen opzadelen. Baudet beledigt graag minderheden en vrouwen. En zijn opinies over een boreale wereld staan ver van ons gedachtengoed. Maar FvD is met zijn verkiezingsprogramma ook al eens langs de ethische meetlat van duurzaamheid en ‘medemenselijkheid’ gelegd. Op veel punten scoorde die club van Baudet – weliswaar op papier – beter dan de VVD.

Zoals wel vaker lijkt het er op dat D66 de rest van Tilburg op zowel moreel als ethisch vlak de maat wil nemen. Veel Tilburgers hebben het mede daardoor wel ‘gehad’ met de politiek. Ze voelen zich niet gehoord, verwerpen het beleid en laten zich niet meer in een hokje jagen. Zij vinden dat niet zij, maar de politiek zich moet verantwoorden. De tijd dat de kerk hen ‘dom’ hield en de Tilburgse baas ze ‘arm’ hield is voorbij.

Al enkele decennia zien politicologen en andere wetenschappers dat het morele gezag van de overheid onder druk staat. Burgers leggen zich niet zo maar neer bij een bouwbesluit, de voorgenomen aanleg van een snelweg, of de bouw van een woontoren in hun achtertuin. Democratisering van de besluitvorming, is wat bewoners van wijken en buurten eisen, ook in Tilburg. Een voorgekookte beslissing via coalitie- meerderheden in de gemeenteraad pikt men niet langer. Rechtvaardig is een besluit pas, als het stadsbestuur de ontwikkeling met de bewoners zelf in een discussie kan verdedigen: het legaliseren van moreel gezag heette dat in de jaren 90 van de vorige eeuw, toen we zo nu en dan nog inspraakgroepen raadpleegden en gericht als stadsbestuurders op zoek gingen naar breed draagvlak bij nieuwe projecten in de stad. Als in onze stad afgelopen jaar weer 6 procent meer inwoners naar de voedselbank stappen, en tegelijk miljoenen aan gemeentelijk geld in omstreden bouwprojecten verdwijnen, dan vragen die zich hardop af waarom ze ‘vergeten’ worden.

In die werkelijkheid meende een D66-wethouder ineens, nadat Baudet en Wilders gezamenlijk al maanden bagger over Nederland uitstorten op de verkiezingsdag te moeten verklaren dat ze bang is dat ‘onze inclusieve stad’ gevaar loopt als haar inwoners op Smolders stemmen. Dat ze dan zouden kiezen voor racisme, uitsluiting en haat. ‘Inclusief’ is, voor de manier waarop de wethouder de term gebruikt, verkozen tot een van de meest vreselijke jeukwoorden van de afgelopen jaren. Nogal wat Tilburgers hebben trouwens geen idee waar we het over hebben, wanneer we het over een inclusieve stad hebben.

Maar we moeten helaas vaststellen dat we als oppositiepartijen, dus inclusief SP, LST, Groep Jansen en PvdA, het exclusief de coalitie hebben moeten stellen toen we vroegen of de wethouder de uitgestoken hand van Hans Smolders wilde accepteren. Moreel en ethisch gezag verkrijg je van en door de anderen, omdat die anderen jou respecteren en waarderen doordat je bijvoorbeeld een keer sorry zegt, voor een ondoordachte actie. Niet omdat je alleen maar een positie in een bepaalde gezagsstructuur bekleedt.

Wat dat betreft was. de fractie van de PvdA afgelopen maandag een van de grote morele winnaars, ook al zeurde de kwestie bij een ieder van ons nog dagen na als een avond van zwaar verlies in politieke ethiek.

Yusuf Celik, Bea Mieris, Hans Rube & Rita Barto

 

Het bericht Moreel verlies verscheen eerst op PvdA Tilburg.

In de week dat onze college Hans Rube pleit voor het ont-Engelsen van de winkelstraat blijf ik denken aan dat ene Engelse zinnetje. “For the many, not the few”. De binnenstad en de Spoorzone staan met de opening van de Lochal in volle bloei. We hebben de afgelopen jaren als stad veel geïnvesteerd in stenen, het is in mijn ogen nu echt tijd om radicaal te kiezen voor de mensen en wijken.

Afgelopen periode hebben de oppositiepartijen weer mogen ervaren hoe de coalitie als een blok opereert. Op alle fronten. De fractie van de PvdA, niet zelden gesteund door de LST en SP, probeert consequent D66, VVD, GroenLinks en CDA te bewegen keuzes te maken die ten goede komen aan de totale bevolking, aan alle burgers van onze gemeente.

Neem de strijd die ons raadslid Bea Mieris voerde in het belang van bewoners aan de Lange Nieuwstraat. Die krijgen na de sloop van het ‘Blauwe Gebouw’, de voormalige Sociale Dienst aan de Besterdring, een woonblok bijna in hun achtertuin. Bea is op bezoek geweest bij die bewoners, heeft naar een aantal van hun verhalen geluisterd en met hun terechte bezwaren en angsten geprobeerd de coalitie te overtuigen dat er geen vier, maar drie woonlagen moeten worden gebouwd. Zodat deze mensen tenminste nog enig zonlicht in hun achtertuin behouden. Liever tientallen mensen in de schaduw, dan 15 appartementen minder. Zelfs de parkeergarage dieper de grond in was onbespreekbaar, want dan verdient de projectontwikkelaar te weinig. De coalitie meent dat zo’n woonblok ‘in het algemeen belang van de stad’ gebouwd moet worden. Met 15 extra appartementen? Een vreemd verhaal.

We kunnen nu al voorspellen dat de bewoners, die constructief hebben meegedacht over alternatieven, naar de Raad van State zullen stappen. En met het vooruitzicht dat op termijn de Brokxlaan versmald gaat worden, geven we ze een goede kans dat het bouwblok wellicht verder van hun tuinen af kan komen, of zal worden verlaagd. Is de gemeente, samen met de projectontwikkelaar, weer jaren verder.

Een ander gevalletje van hoe de coalitie telkenmale het belang van de wijken uit het oog verliest is hoe wordt gedacht over de huisvesting van arbeidsmigranten. Bij de verkiezingen hadden ze de mond vol van hoe de sociaal zwakste wijken zouden worden ‘verheven’, welke inspanningen de burgers mochten verwachten, etc, etc. Maar ja, als puntje bij paaltje komt wil de coalitie niet uitsluiten dat er honderden extra buitenlandse arbeiders in de sociaal zwakste wijken van Tilburg worden geplaatst. En die hoeven van deze coalitie niet te worden opgevangen, immers ‘we bieden ze daar alleen logies’, horen we dan de partijen zeggen. Moties van de PvdA, gesteund door nagenoeg de gehele oppositie om in elk geval de focuswijken te ontzien, werden verworpen afgelopen maandag 28 januari. ‘Omdat het nu eenmaal zo in het bestuursakkoord is afgesproken.’, was de motivatie.

Dat merkten we ook bij de argumenten die werden gebruikt om af te zien van geluidswerende maatregelen voor die paar bewoners aan de Dongenseweg die in de toekomst verkeersoverlast gaan krijgen als het bedrijventerrein Charlotteoord wordt ontwikkeld. Zij krijgen per etmaal 700 extra (vracht)wagen te verduren. De fractie heeft gepoogd uit te leggen dat die auto’s vooral overdag, en dus in een tijdsbestek van 8 tot 10 uur, voorbij zullen denderen. Dat zijn omgerekend ongeveer 70 auto’s per uur, ruim een per minuut. Volgens de coalitiepartijen niet de moeite waard, want dat leidt immers in hun becijfering tot een nauwelijks waarneembare stijging van het geluid. Als je alle cijfers gaat middelen en het becijfert over 24 uur, dan zou dat wellicht kunnen kloppen. Je kunt je zelfs afvragen of die mensen dan nu al niet te veel herrie aan hun voorgevel te verduren hebben. Een zware vrachtwagen produceert ongeveer 80 db aan lawaai. Hoeveel is als het er 70 extra worden? Reken dat eens uit per uur?

De gemeente verdient miljoenen aan de verkoop van park Charlotteoord. ‘Kan daar dan niet een heel klein beetje vanaf, voor een paar struiken op een wal?, vroegen we samen met LST in een motie. Nee, meende de complete coalitie. Want stel je voor dat ook andere burgers Gezond en Gelukkig willen gaan wonen. Dan schep je als gemeente een precedent.

Wij zeggen Gezond en Gelukkig not for the few, but for the many! Sorry voor het taalgebruik Hans.

Het bericht For the many, not the few verscheen eerst op PvdA Tilburg.

Vanaf 2019 hebben ook vrouwen de mogelijkheid een protocollaire functie in Kruikenstad (Prins en Gevolg) te bekleden. De verouderde statuten van de Carnavalsstichting Tilburg worden aangepast. Een jaar geleden schreven Sedi van Loon (D66), Nathalie Nijs (Groenlinks) en Bea Mieris (PvdA) een brief aan de CST. We vroegen hen de statuten en de cultuur binnen de CST aan te passen, zodat ook vrouwen alle functies kunnen bekleden die ze graag willen bekleden. Tot nu toe zijn de protocollaire functies alleen beschikbaar voor mannen. Met als gevolg een compleet mannenpodium tijdens het carnaval in Kruikenstad. Dat is allang niet meer van deze tijd! Na een uitgebreid onderzoek door een onderzoeks- en adviescommissie, een duidelijk advies en een goed gesprek met het bestuur van de CST is de uitkomst dat het carnaval in Kruikenstad mag en gaat veranderen. Alaaf en ik moet nu al glimlachen bij de gedachte de eerste vrouwen op het podium te zien staan. 

 

 

Het bericht Prinses Carnaval in Kruikenstad verscheen eerst op PvdA Tilburg.

Alsof je tegen een muur stond te praten.

Zo leek het deze begrotingsdagen in Tilburg. Het feest van de democratie kende voor de PvdA een paar hoogtepunten, we zaaiden wat geluk, maar het was vooral een partijtje met een heel lage ‘gunfactor’.

Alle fracties uit de oppositie botsten op diezelfde muur. De coalitie toonde geen enkel initiatief, hun fracties blonken uit in het verdedigen van het college, zelfs nog voor de wethouders zelf het woord hadden gevoerd.

Het was alsof niet jaren geleden een duaal stelsel is ingevoerd, constateerden zelfs de objectieve toehoorders. Dat begon al op maandag 5 november tijdens de algemene beschouwingen. Bij de kritische noten van de oppositiepartijen wachtten de fractieleiders van de coalitie niet op het antwoord van hun wethouders, alvorens de oppositie van repliek te dienen. Zij weerlegden met veel poeha de in hun ogen onjuiste beweringen van bijvoorbeeld Hans Smolders of Yusuf Celik. Alsof ze twijfelen aan de capaciteiten van het eigen college.

Op de tweede begrotingsdebat was het schouwspel nog een graadje erger. Geen enkel eigen initiatief, geen motie of amendement vanuit de coalitie te bespeuren. De dames en heren hadden met elkaar afgesproken dat dit niet hoorde, zo vlak na het sluiten van een bestuursakkoord.Gestemd werd door de coalitie in een soort van kadaverdiscipline. Een twijfelende GroenLinks-fractie werd bij een van de stemmingen zelfs terug het hok ingejaagd, en hoewel ze de handjes al in de lucht hadden gestoken, moesten de dames en heren toch tot hun grote schrik die weer snel omlaag doen. Hadden ze bijna met de oppositie meegestemd. Het was voor de publieke tribune een hilarisch schouwspel.

Yusuf Celik, Hans Smolders, Helma Oostelbos (SP) en Linda Oerlemans (ONS Tilburg) spraken openlijk hun ongenoegen uit over dit democratisch onvermogen en politieke onwil om naar tegengeluiden te luisteren.

Goed gebruik is dat partijen van elkaar hun voorstellen rond de debatten krijgen toegezonden. Zo deelde de PvdA al weken voor de debatten sommige moties en wijzigingsplannen met de rest van de raad. Omgekeerd kregen wij die van de meeste partijen vooraf te zien.

Bij de bespreking van die vorstellen op donderdag 8 november konden we niet anders dan vaststellen dat ook hier de coalitie vooraf afspraken heeft gemaakt over de wijze waarop ze hierover de ‘strijd’ zouden aangaan. Een aantal moties werd ondermijnd door over die plannen in alle haast zogeheten ‘informatiebijeenkomsten’ te beleggen, waarmee de coalitie een instrument in handen kreeg om ‘tegen’ te zijn.

Desondanks kunnen we met een fractie met slechts twee raadsleden vaststellen dat de PvdA het goed heeft gedaan. Soms trokken we op met de SP en LST. Een enkele keer hadden we de ouderen van 50-plus en Lokaal Tilburg aan onze zijde. De stemmingen waren daarmee helaas voorspelbaar. D66, VVD, GroenLinks en CDA gunden de oppositie vrijwel niets.

Yusuf verdedigde met verve zijn motie over de vervanging van de kunstgrasvelden, Bea Mieris toonde zich een hardnekkig verdedigster in haar strijd voor steun aan het Wereldpodium. Joyce van der Horst hoofdredacteur van dat podium, op de publieke tribune aanwezig, moest echter met verdrietige ogen aanhoren hoe de complete coalitie, GroenLinks incluis, haar in de steek liet.

De meeste van de PvdA-voorstellen zijn door het college ‘overgenomen’ en kwamen daardoor niet in stemming. Tot ongenoegen van de fractie. Zo krijg je als Tilburger nog niet te horen hoe de partijen werkelijk in een discussie staan en of ze die plannen ook openlijk durven steunen. In de komende maanden gaat de raad daarom bekijken hoe met dit soort ‘overgenomen moties’ in de toekomst moet worden omgegaan: wel of niet in stemming brengen?

In de discussie over de sociale agenda van de gemeente probeerde de fractie opnieuw met verschillende voorstellen de coalitie in beweging te krijgen. De PvdA vreest voor de toekomst, maar CDA, GroenLinks, VVD en D66 zongen in koor hetzelfde liedje. Hun bestuursakkoord gaat slagen, en ze hebben geld genoeg gereserveerd en geleend om alle Tilburgers gezond en gelukkig te maken, was het refrein.

De fractie slaagde erin om in elk geval het idee om ook geveltuinen onder te brengen in de subsidiepot voor groene daken. Volgens de wethouder was de motie een ‘Beaatje’, volgens een ander een ‘De Weijertje’. Kortom, een plan met een lange PvdA-traditie. Verder gaat de wethouder aan de slag met ons Zwartboek over fietsknelpunten, dat dan weer wel op raadsbrede steun mag rekenen.

Geluk zaaien, een motie die op een grappige manier aandacht vraagt voor het groen, gezond en gelukkig-mantra van deze coalitie, heeft fractieleider Yusuf een mooi presentje opgeleverd. Een bijenhotel en een zakje met onder andere rode klaverzaad. Omdat zaad van klavertjes vier niet bestaat.

Rode klaverhoning is ook lekker. Gelukkig.

(NB: een overzicht van de stemming over alle ingediende voorstellen staat op de gemeentelijke website).

 

 

 

Het bericht Toch geluk, ondanks lage gunfactor verscheen eerst op PvdA Tilburg.

De kiezer heeft gesproken. De Partij van de Arbeid heeft in Tilburg een verlies geleden en een uitslag behaald die in lijn is met de landelijke verkiezingen een jaar geleden. Een kleine vierduizend Tilburgers gaven hun vertrouwen aan onze partij en mij als lijsttrekker. Ik wil hierbij alle stemmers, leden en vrijwilligers bedanken voor hun vertrouwen, inzet en steun.

Hans Smolders is als grote winnaar uit de bus gekomen en er is zilver voor D66. Het is aan de grootste partijen om het initiatief te nemen en de stad vooruit te brengen. Mijn collega Bea Mieris en mijzelf passen op dit moment bescheidenheid en de komende periode gaan we samen met u de uitslag analyseren.

De afgelopen vier jaar hebben we voor het eerst sinds lange tijd plaats genomen in de oppositie. Het coalitieakkoord dat tussen D66, GL, SP en CDA werd gesloten was een fundament waar wij ons aanvankelijk goed in konden vinden, maar waarbij we onszelf de opdracht gaven het stuur van de coalitie naar links te trekken en het college een socialere koers te laten varen. Dat hebben we als geen enkele andere partij zo actief en constructief gedaan. Toen ik anderhalf jaar geleden fractievoorzitter werd hebben we als fractie besloten het perspectief te wijzigen. De agenda van het college van B&W was niet meer leidend. We volgden een eigen koers en organiseerden onze fractievergaderingen in Stokhasselt. Voor mij een logisch besluit omdat ik vind dat de sociaal-democratie daar moet zijn waar je de grootste impact kunt hebben op het bestaan van Tilburgers. Ons politiek handelen richten op de bewoners en organisaties die de wijken en mensen in Tilburg sterker maken. Een politieke weg die wellicht meer energie en tijd kost, maar duurzaam is en meer input en resultaat oplevert.

Wij kiezen niet voor slooppolitiek, maar altijd voor bouwpolitiek. Voor de verbinding en niet de uitsluiting. Voor een brede volkspartij, waarbij iedereen mee kan doen, en niet voor een deelbelang of one issue. Tijdens de verkiezingen hebben we gemerkt dat ons ijver voor een ruimhartig sociaal beleid werd omarmd en herkend door vrijwel eenieder die onze gesloten gemeenteraad van binnenuit volgt. Door bijvoorbeeld ons initiatiefvoorstel voor de invoering van publieke banen krijgen langdurige bijstandsgerechtigden eindelijk meer perspectief. We hebben de inhoud van de debatten ook naar links weten te trekken: bijvoorbeeld door aandacht te richten op kinderen die in armoede opgroeien en met een lege maag onderwijs volgen. Helaas hebben de kiezers ons voor deze inspanningen niet beloond en zoals het cliché luidt: “de kiezer heeft altijd gelijk”.

We zijn een landelijke partij met lokale wortels. In goede en in slechte tijden. De opdracht die wat mij betreft voor ons ligt is om de rug weer te rechten en de PvdA in Tilburg herkenbaar naar buiten uit te dragen. Inhoudelijk koers te houden en door te zetten. Juist in tijden met sterke tegenwind. Solidariteit, gelijke kansen, bestaanszekerheid en duurzaamheid zijn geen achterhaalde begrippen. Ze zijn actueler dan ooit. De verkiezingsuitslag laat dat zien. De komende dagen, weken en jaren gaan we met elkaar bouwen aan onze partij en een sterkere binding met onze inwoners. Politiek van onderop. Doe jij mee? We hebben nu alle hoofden en handen nodig!

Yusuf Celik

Lijsttrekker PvdA Tilburg

Het bericht Strijdbaar vooruit verscheen eerst op PvdA Tilburg.