Poliflw

GroenLinks Amsterdam wil dat er nieuwe maatregelen worden genomen om onderkeldering tegen te gaan. Hiermee moet het risico op wateroverlast en schade aan funderingen worden tegengegaan.

In delen van Amsterdam krijgen huizen extra verdiepingen, een uitbouw in de tuin of een souterrain. Hierdoor worden huizen wel groter, maar tuinen ook kleiner. De leefbaarheid van de stad staat hierdoor onder druk. Zo zijn de toch al schaarse binnentuinen belangrijk om bij grote regenbuien water vertraagd af te kunnen voeren. Zonder die binnentuinen zouden woningen sneller onder water staan en riolen kunnen overstromen. Binnentuinen zijn met parken de longen van de buurt. Ze zorgen voor verkoeling, en kunnen als de stad in de zomer erg opwarmt hittestress voorkomen.

Toenmalig wethouder Van der Burg (VVD) schreef in mei 2018 dat hij vond dat het aanbouwen, bijbouwen en uitbouwen vooral moesten worden tegengegaan door ‘voorlichting’ en ‘gedragsbeïnvloeding’. Dit heeft tot nu toe weinig opgeleverd.

De huidige GroenLinks-wethouder Marieke van Doorninck kondigde onlangs daarom verdergaande regels aan. Zo zal er vaker een vergunning nodig zijn voordat er aan een uitbouw of onderkeldering begonnen kan worden.

Wateroverlast

De noodzaak om onderkeldering tegen te gaan bleek afgelopen vrijdag, toen Waternet en Ingenieursbureau Amsterdam met een onderzoeksrapport kwamen. Ze onderzochten hoe onderkeldering van huizen zorgt voor wateroverlast. GroenLinks-raadslid Nienke van Renssen had het college in mei vorig jaar om dit onderzoek gevraagd. Uit het rapport blijkt nu dat er al groot risico op wateroverlast kan ontstaan als de helft van de huizen in een blok onderkelderd wordt.

De onderzoekers stellen een aantal maatregelen voor, bijvoorbeeld om kelders voortaan grondwaterneutraal te bouwen. Ook moet er worden gekeken hoe de kelders die nu gebouwd zijn voor wateroverlast zorgen, om te voorkomen dat bij andere huizen hetzelfde gebeurt.

Vandaag sprak de gemeenteraad over de uitkomsten van het onderzoek. Wethouder Van Doorninck zei toe ook met nieuw beleid te komen over onderkeldering. Tot die tijd kan er wat GroenLinks betreft geen risico worden genomen op extra wateroverlast. Raadslid Jasper Groen vroeg het college vandaag naar de mogelijkheden om de uitgifte van nieuwe vergunningen te bevriezen. De wethouder begrijpt de zorgen en gaat onderzoeken wat er kan.

GroenLinks in Noord-Holland en in Amsterdam dagen het provinciebestuur uit om het verbod op windmolens op te heffen. Ze starten een petitie tegen het windmolenverbod. Het Noord-Hollandse college trapt namelijk al jaren op de rem als het gaat om het aantal windmolens.

Windmolens zijn onmisbaar om de klimaatdoelen te halen, want met één windmolen wek je net zoveel energie op als met twaalf voetbalvelden aan zonnepanelen. Maar het bestuur van de provincie Noord-Holland houdt windmolens tegen.

De provincie wilde tot 2014 helemaal geen nieuwe windmolens. Toen ze door het Rijk gedwongen werden om minimaal 685,5 Megawatt op te wekken, stond de provincie precies dat minimum toe. De laatste vergunningen zijn inmiddels verleend, en dat betekent dat er van het provinciebestuur nu geen extra windmolens meer bij mogen. Allerlei mooie en kansrijke projecten staan daardoor in de ijskast en verouderde molens mogen niet worden vervangen. Zo halen we de klimaatdoelen van Parijs niet. Intussen blijven kolencentrales CO2 de lucht in pompen.

Overal in Noord-Holland staan bewoners en organisaties klaar met plannen om meer windmolens te plaatsen, maar ze mogen het niet van de provincie. Of ze worden tegengewerkt door ingewikkelde regels.

Daarom zegt GroenLinks: hef het verbod op windmolens op en zorg dat Noord-Holland een van de groenste provincies van Europa kan worden. Zita Pels, lijsttrekker voor GroenLinks in Noord-Holland lanceerde maandag tijdens een Klimaatmeetup in de Amsterdamse Melkweg de petitie ‘Geef ruimte aan windmolens’. Ze roept alle Noord-Hollanders op om de petitie te ondertekenen. “Hoe langer we wachten met echte maatregelen, hoe lastiger het wordt om de klimaatdoelen te halen. Het is tijd voor actie,” aldus Pels.

Lijsttrekker Pels ondertekent de petitie samen met het Amsterdamse raadslid Jasper Groen. Groen zet zich als raadslid in Amsterdam al jaren in voor de energietransitie en een groenere stad. “Amsterdammers willen windmolens. Het is de hoogste tijd dat het provinciebestuur stopt met het blokkeren van de Amsterdamse plannen om windmolens te bouwen in de Amsterdamse haven,” aldus Groen.

Amsterdam sloot onlangs een contract met een groene energieleverancier en kwam met een Klimaatfonds van 150 miljoen euro. Wethouder van Duurzaamheid Marieke van Doorninck vertelde op de meetup hoe ze twee weken geleden bijna de voltallige gemeenteraad achter haar plannen kreeg om, samen met bewoners, de stad van het aardgas af te halen. In 2040 is Amsterdam aardgasvrij. En in 2050 stoot de stad bijna geen CO2 meer uit.

De raad stemde zelfs met overgrote meerderheid voor een Klimaatfonds van 150 miljoen euro dat de Amsterdamse plannen mogelijk maakt. Daar zaten dus ook de VVD en het CDA bij — partijen die in Den Haag nog dwarsliggen. Tijdens de meetup spraken Pels en Van Doorninck, samen met fractievoorzitter in de Tweede Kamer Jesse Klaver over plannen om deze doorbraak ook landelijk en in de provincies door te zetten.

Bekijk hier de petitie en steun onze actie! 

Voor 2500 woningen in de Sluisbuurt gaat gezocht worden naar een duurzamere warmtevoorziening dan eerst was voorgesteld. Daartoe heeft het college na aandringen van GroenLinks besloten. Raadslid Jasper Groen wilde niet dat de hele nieuwbouwwijk van 5500 woningen nu al op een heet warmtenet van NUON zou worden aangesloten. In het nieuwe voorstel wordt alleen de eerste helft van de woningen aangesloten, zodat voor de overige 2500 woningen een nog duurzamere oplossing gevonden kan worden. Daarnaast is er voor ontwikkelaars meer ruimte om zelf met een duurzamer alternatief te komen.

In 2017 nam de raad een motie van GroenLinks, D66 en VVD aan die opriep nieuwbouwwijken voortaan alleen nog maar te verwarmen met duurzame, laagtemperatuur warmtebronnen, bij voorkeur lokaal. In de oorspronkelijke plannen voor de sluisbuurt (een nieuwbouwwijk van 5500 woningen) werd echter toch voorgesteld die aan te sluiten op het warmtenet van NUON. Een belangrijke afweging voor het college was dat het voorstel op basis van de GroenLinks motie al duurzamer was gemaakt, en dat een nieuw plan maken tot jaren vertraging van de bouw zou kunnen leiden.

Op basis van kritische vragen en voorstellen van GroenLinks raadslid Jasper Groen besloot het college de zomer te gebruiken om opnieuw met NUON te onderhandelen en te onderzoeken of het plan nog duurzamer kon. Dat is nu gelukt: het college stelt voor alleen de eerste helft aan te sluiten op het bestaande stadswarmtenet. Daardoor kan voor de tweede helft, 2500 woningen, een oplossing gezocht worden die bijvoorbeeld gebruik maakt van warmte uit het IJ.

De Stichting Behoud Waterland (SBW) is een organisatie van liefhebbers van de regio Waterland.  De stichting beoogt het landschap, de natuur en het leefklimaat van de regio Waterland te beschermen en te versterken.  Onder de regio wordt verstaan het grondgebied van de gemeenten Zeevang, Edam-Volendam, Beemster, Wormerland, Oostzaan, Landsmeer, Purmerend, Waterland en het landelijk deel van stadsdeel Amsterdam-Noord.

Eén van de activiteiten van SBW is het zoeken naar mogelijkheden om ervoor te zorgen dat meer Waterlandse streekproducten worden geproduceerd en gekocht. Het uitgangspunt daarbij is om productie en consumptie van de producten dichter bij elkaar te brengen. Dit is goed voor de boeren, het milieu, de consumenten en de dieren.

De Waterlandse boer kan dan zelf zijn producten verkopen via bijvoorbeeld boerenmarkten of een abonnementssysteem. Zij kunnen daarvoor een goede prijs vragen. Het is ook goed voor het milieu omdat producten niet over grote afstanden vervoerd hoeven te worden en de groot- en detailhandel worden overgeslagen. De consumenten zijn erbij gebaat omdat zij zich beter kunnen informeren over de producten en de kwaliteit daarvan. De producten komen direct vers van de boer. Bovendien steunen ze met de koop van streekproducten de beheerders van het landschap; de boeren bij hen in de buurt.

Hoe nu verder? Een aantal vragen zijn opportuun: hoe zorgen we ervoor dat boeren en verwerkers zich gaan richten op de regionale markt? Hoe stimuleren we consumenten om die producten daadwerkelijk te gaan kopen? Hoe zorgen we ervoor dat de boer er voldoende aan verdient en de consument bereid is daarvoor te betalen? Welke rol spelen de winkelier en supermarkt in dit alles of moeten deze tussenschakels bij voorkeur worden overgeslagen? Over die vragen ging het WaterlandBeraad dat de SBW woensdagavond 19 april organiseerde!

Om de discussie op gang te brengen hielden 4 insprekers een inleiding. De eerste was Jan Splinter. Zijn bedrijf Waterlant’s Weelde in Oosthuizen verkoopt vlees van koeien die in Waterlandse veenweiden gegraasd en geleefd hebben. Het ‘natuurvlees’ is te koop in de winkel en kan ook thuis bezorgd worden. De tweede was Thijs van Banning. Hij noemt zijn winkel Landmarkt in Amsterdam-Noord een ‘overdekte markt met het allerlekkerste vers’ en hecht aan de contacten met de boeren en leveranciers. De derde was Willem Kuiper. Op zijn boerderij Dikshoeve in Ransdorp maakt hij onder andere schapenkaas van de melk van schapen van henzelf en van anderen. De kaas wordt afgezet in de regio, in Amsterdamse speciaalzaken, maar ook daarbuiten. En de vierde was Jasper Groen. Hij is gemeenteraadslid voor GroenLinks in Amsterdam. Hij heeft de raad vorig jaar voorgesteld zich meer te bekommeren om het Waterlandse landschap en Waterlandse streekproducten te gaan kopen.

Na de inleidingen ontstond een levendige discussie waar het niet alleen ging over hoe de voedselketen veranderd zou moeten worden maar ook over het inklinken van de veenlaag door een te lage waterstand waardoor het veen oxideert. Hierdoor komt CO2 vrij. Jaarlijks komt er evenveel CO2 uit Nederlandse veenweiden als uit 2 miljoen personenauto’s. Het verhogen van de waterstand heeft direct invloed op de bedrijfsvoering van de boeren en op welke producten geproduceerd kunnen worden. Hoe dit op termijn gaat veranderen is aan de politiek.

Eén ding werd duidelijk, de boeren moeten zich richten op meer dan één schakel in de voedselketen om zo minder afhankelijk te zijn van de grote “Campina's. Boeren die deze stap al hadden gemaakt boden hun kennis en ervaring aan om daar gebruik van te maken.

Deze discussieavond werd bijgewoond door ongeveer 40 personen, de VVD (Hans en Tineke Boskemper) was de enige Purmerendse politieke partij die aanwezig was.