Poliflw

U weet het misschien nog? Meerdere keren schreven wij over de verkoop door de gemeente  van de voormalige gymzaal in de historische kern van Bennebroek voor EUR 20.000. Adres: Kerklaan 8. Het transport vond plaats bij notaris Huisman in Heemstede op 21 januari 2019.

Een paar bijzonderheden over deze ‘deal’:

Waarom is het bureau Savills ingeschakeld door de gemeente? Typisch, want dit bureau bevindt zich niet in de regio. Waarom niet een lokaal makelaarskantoor? Wethouder Nico Heijink, VVD hierover: Lokale makelaars waren niet bereid het in de markt te zetten. De wethouder had het geprobeerd, maar lokale makelaars zagen er geen been in en hadden geen expertise op dit gebied;

Hoe komt het dat Savills in het taxatierapport vermeldt dat het object een grondoppervlak van 230 m2 heeft terwijl dit volgens de kadastrale gegevens 552 m2 is? De raad is dus verkeerd geïnformeerd. Wie heeft dat aan Savills verteld en waarom heeft Savills niet zelf onderzoek gedaan naar het aantal vierkante meters? Toch een essentieel punt. We spreken hier over bouwgrond. Uitgaand van 552 vierkante meter is de verkoopprijs EUR 36 per meter. In Bloemendaal koop je nog geen eenvoudige garage voor EUR 20.000;

Uit het Savills rapport en uit de correspondentie die in het dossier zit (overigens incompleet) hebben wij kunnen opmaken, dat er  flink is gestuurd door de gemeente. Savills kreeg instructie uit te gaan van sloopwaarde van het object. Het was eigenlijk heel simpel: de taxatie moest uitkomen op EUR 20.000;

Dat er werd uitgegaan van sloop was voor de gemeente vanzelfsprekend: de koper had aangegeven een nieuw pand te willen bouwen. Dat is de omgekeerde wereld. Hier is de verkoopprijs bepaald op basis van een wensenlijstje van de inmiddels bekende koper. Dit is typisch een voorbeeld van een onzakelijke transactie;

Wethouder (Nico Heijink, VVD) heeft de raad verteld dat het pand in slechte staat verkeerde, de fundering was gebroken, er zou asbest in zitten, er was sprake van een slechte bereikbaarheid, er waren geen voorzieningen, de gymzaal zat vast aan de school en was dus niet te verkopen. Dit is allemaal volstrekt in strijd met de feiten. Het pand verkeert niet in slechte staat. De fundering is niet gebroken. Er is geen asbest gevonden, de bereikbaarheid en parkeervoorzieningen zijn voortreffelijk, de gymzaal zit niet vast aan de Franciscussschool en het object was wel degelijk verkoopbaar, zie hierna; Sterker nog: diverse personen hebben zich bij ons gemeld met de vraag of zij het nog konden kopen. Immers: voor EUR 20k zijn er een heleboel gegadigden. De mensen die ons hebben benaderd waren bereid fors meer te betalen voor het object dan EUR 20k. De gemeente hield de boot af en had deze deal al rond. De gemeenteraad werd pas geïnformeerd toen de zaak al beklonken was met de koper.

De wethouder beweerde vier, vijf jaar lang aan het leuren te zijn geweest met het object. Niemand wilde het hebben. Een oud-wethouder (Richard Kruijswijk) vertelde ons dat hij blij was van het object af te zijn. Voor EUR 20.000 was er geen enkele partij in de markt te vinden die het wilde kopen. Ook dit is in strijd met de feiten:  diverse personen hebben zich bij ons gemeld met de vraag of zij het nog konden kopen. Immers: voor EUR 20k is er een compleet leger aan gegadigden. De mensen die ons hebben benaderd waren bovendien bereid fors meer te betalen voor het object dan EUR 20k. De gemeente echter had deze deal al rond. De gemeenteraad werd pas geïnformeerd toen de zaak al was beklonken met de koper.

De toon in het dossier tussen koper en verkoper (de gemeente) was bijzonder amicaal. Dat is strijdig met zakelijkheid en onafhankelijkheid en het doet toch het ergste vermoeden. Namelijk dat deze transactie niet marktconform is en dat er een partij is of meerdere partijen zijn die hier aanzienlijk van profiteren. We praten tenslotte wel over een object dat gewild is midden in de Randstad;

Dat het pand er erg slecht bij stond met misschien wel een risico op instorting, had de wethouder geconcludeerd aan de hand van een technisch rapport. Daarin stond de staat van onderhoud beschreven.  Wij hebben gevraagd om het onderzoeksrapport en daar maanden op moeten wachten. Ten langen leste ontvingen wij een blaadje met daarop enige krabbels. Kladaantekeningen. In ieder geval geen technisch rapport met daarin een professionele beschrijving van de staat van onderhoud waarin het pand zich bevond.

Zicht op de kerk en de pastorie, beiden centraal in de historische oude kern van Bennebroek

Dit is slechts een greep uit de vele bevindingen. Hoewel wij in de periode 17 mei tot en met 31 december 2018 druk in de weer zijn geweest om deze verkoop ongedaan te maken, heeft dus toch het transport plaatsgevonden in januari 2019. Had de notaris hier geen onderzoek naar moeten doen? Is dit een normale gang van zaken bij een transport? Worden er dagelijks dit soort deals afgesloten of hoeft een notaris niet te controleren omdat de verkoper de gemeente Bloemendaal is? Belangrijk is te vermelden is dat de gemeenteraad alleen maar in staat was wensen of bedenkingen mee te geven. Omdat het slechts over EUR 20.000 ging, was een instemming met deze deal niet nodig. Het was een collegebevoegdheid. Wensen en bedenkingen werden uitsluitend door onze partij ingebracht maar met twee zetels in de raad is dat geen meerderheid. Desalniettemin zijn wij van mening dat een notaris een onderzoek plicht heeft.

Hoe ging het nu verder? Een inwoner uit Bennebroek met expertise op dit gebied heeft zich tot de gemeente gewend en een klacht ingediend over deze deal. Dagtekening 1 mei 2019.

De klacht werd direct al afgewezen. De inwoner kreeg te horen dat hij zich maar tot de gemeenteraad moest wenden. Daarop stuurde hij een nieuwe brief aan het college waarin hij uitlegde dat zijn klacht toch echt gericht was aan het college en verzocht om behandeling.

Op 20 augustus 2019 kreeg deze inwoner dan eindelijk inhoudelijk bericht van het college. Wat zegt het college?

‘Het indienen van een klacht geeft een burger de mogelijkheid om zijn onvrede te uiten over de wijze waarop hij, of een ander, is gehandeld. Hij kan zijn verhaal doen en zijn gedachten en emoties delen. Een klachtbehandeling is met name gericht op het herstel van vertrouwen van de burger in de overheid in concrete situaties. Uw klacht hangt naar onze mening vooral samen met een verschil van mening tussen u en de gemeente over het besluitvormingsproces rondom de verkoop van de gymzaal.

Wij nemen uw klacht niet in behandeling.

… Uw vraag mist een zekere mate van individuele relevantie. …een louter subjectief gevoel van sterke betrokkenheid bij een bestuurlijke aangelegenheid als de onderhavige is, hoe sterk dit gevoel ook is, niet voldoende om te kunnen spreken van een concreet individueel belang. Zelfs als van u als belastingbetaler gezegd zou kunnen worden dat u enig belang heft, onderscheidt u zich op dit punt niet van grote aantallen anderen…’

Getekend door burgemeester Elbert Roest en gemeentesecretaris Wilma Atsma. Hier publiceren wij de volledige brief aan de ‘betrokken’ inwoner:

Natuurlijk is dit een uitermate onbevredigende respons van deze burgemeester. Het gaat hier niet over een individueel belang maar over een klacht wegens, laten we het vermoeden dan maar eens zeer concreet benoemen, netwerkcorruptie, of laten we de koe maar bij de horens vatten: niet integer handelen door het college en dan met name door wethouder Nico Heijink.

En uitgerekend nu, terwijl het integriteitsmeldingen regent in Bloemendaal, heeft de gemeenteraad afgelopen donderdag, 5 september 2019, besloten dat deze meldingen worden afgedaan door Nico Heijink en burgemeester Elbert Roest. Meneer Heijink doet de meldingen tegen de burgemeester. De burgemeester doet de overige meldingen. Daarbij geldt het motto: hoe sneller we hiervan af zijn, des te beter. Want ‘wij’ hebben er last van.

Dat deze meldingen wel ergens over gaan, dat de inhoud relevant is, daar wordt volstrekt aan voorbij gegaan. Dit wordt allemaal onder een noemer weggeschoven: ‘sterk gevoel van betrokkenheid maar louter subjectief’. Of m.a.w.: ‘wij herkennen ons hier niet in’ ‘wij werpen dat verre van ons’.

Intussen zijn er drie zeer relevante en actuele gebeurtenissen:

Dit weekend heeft een lokaal makelaarskantoor een object in de verkoop gezet. Het betreft het ‘voormalig washok’ bij het St Luciaklooster in de historisch kern van Bennebroek. Adres: Schooollaan 68. Zowel het gymlokaal als het washok maken deel uit van hetzelfde cultuurhistorische ensemble. Ons raadslid Roos heeft zich in de tijd dat zij nog werkte voor de Stichting Bescherming Erfgoed Zuid-Kennemerland (SBEK) sterk gemaakt voor behoud van het gehele ensemble samen met o.a. Cuypersgenootschap. Het is een schitterend ensemble waar het kloostercomplex een absolute parel is. Het klooster is her ontwikkeld en hierin zijn intussen appartementen gerealiseerd. Het washok heeft een oppervlak van 141 vierkante meter. Het grondoppervlak is 330 vierkante meter. De vraagprijs: EUR 450.000. Zet dit af tegen het gymlokaal dat letterlijk binnen steenworp afstand ligt: 552 vierkante meter grondoppervlak en 206 vierkante meter bouwvlak voor EUR 20.000.

Bekend is geworden dat een architect een tekening heeft gemaakt voor het realiseren van 6 appartementen in het voormalig gymlokaal. Stelt u zich dat eens voor: 6 appartementen op die plek! In het washok kunnen 2 appartementen worden gerealiseerd. Voor het ene object wordt EUR 20.000 betaald, voor het andere EUR 450.000 in de markt gevraagd. En door een makelaar die goed bekend is in deze regio. Een makelaar die er dus ‘been in ziet’!

In de Volkskrant van 7 september 2019 een uitgebreid interview met afzwaaiend hoogleraar Leo Huberts. Hier vindt u de link naar volledige artikel. Afzwaaiend hoogleraar Huberts: investeer nu in integriteit! Huberts: ‘Houd de moraal hoog. Wacht niet tot de volgende affaire zich aandient, zegt Hubers. ‘Besteed nu aandacht aan integriteit’. ‘Zorg voor methoden en instrumenten om maatregelen te treffen en biedt kritische reflectie op het eigen handelen. Met bijvoorbeeld een ervaren vertrouwenspersoon en serieuze instanties die melden en onderzoeken wat fout gaat.’ Kernvraag is: waar zit de macht? Volgens Huberts moeten we onderzoek doen naar de besluitvorming voor maar ook achter de schermen. Er is een compleet gebrek aan transparantie in Bloemendaal. Alles is geheim, vertrouwelijk of, erger nog, überhaupt niet inzichtelijk of beschikbaar. Veel gaat mondeling. Duizenden mails zijn de afgelopen jaren vernietigd. Hebben de ambtenaren het voor het zeggen? Zit de macht daar? Of is ligt de oorzaak eerder in de gebrekkige controle door de gemeenteraad? Hebben inwoners dan helemaal geen enkele invloed? In Bloemendaal is dat zeker onze conclusie.

het vmlg ‘washok’ naast het klooster, gelegen in de oude kern van Bennebroek (op steenworp afstand van het voormaligy gymgebouw) staat nu te koop voor EUR 450.000

Een ding is duidelijk: dit valt in de categorie ‘niet integer handelen’ door de overheid. En het foutief informeren van de gemeenteraad (niet een keer maar bij herhaling), het achterhouden van informatie, het verdraaien van de feiten door wethouder Nico Heijink van de VVD, zou tot zijn onmiddellijk ontslag moeten leiden. Als het aan ons ligt gebeurt dat ogenblikkelijk.

Bovendien willen wij dat deze transactie ongedaan wordt gemaakt. Vernietigd of nietig verklaard, wegens misleiding van de gemeenteraad.

Hier ziet u wethouder Heijnk nog een keer in beeld met zijn uitleg over deze verkoop.

Onze fractie heeft grote moeite met de gebrekkige, onvolledige, onjuiste en te late informatievoorziening door het college aan de raad. We hebben het niet over incidenten. Dit gebeurt stelselmatig. Dat niet alleen: het komt zelfs voor dat informatie aan onze fractie domweg wordt geweigerd. De reden daarvoor is dat het college ons niet vertrouwt. Dat wordt niet met zo veel woorden gezegd maar dat horen wij van onze bronnen in de wandelgangen. Controle is niet gewenst. Kritiek wordt als bedreigend ervaren door het college van B & W en door de gemeentesecretaris. Wanneer kritiek gerechtvaardigd en terecht is en de intentie is het bestuur naar een hoger niveau te tillen, dan is kritiek niet verkeerd. Zodra echter het debat uit angst voor kritiek wordt uitgeschakeld en raadsleden monddood worden gemaakt of alleen nog politiek correct gedrag gaan vertonen, neemt het risico op ongelukken toe. En dat gaat altijd ten koste van de inwoners. Uiteindelijk betalen zij de rekening.

Terug naar de gebrekkige informatievoorziening. Op grond van artikel 169 Gemeentewet heeft elk raadslid recht op informatie en hoort deze ook te worden verstrekt. Helaas is de werkelijkheid dus anders. Begin juli 2018 beloofde onze burgemeester nog plechtig beterschap.  Daar is bar weinig van terecht gekomen. Binnen enkele maanden ging het al weer de foute kant op. Zo wordt het wel erg ingewikkeld om nog goed de controlerende taak uit te voeren. Dat gebrekkige controle door de raad grote gevolgen heeft blijkt uit het feit dat Bloemendaal de afgelopen jaren miljoenen EUR is kwijtgeraakt aan slecht functionerende IT systemen met Heemstede. Wij kenden de inhoud van de Gateway reviews van 2017 niet. Er was toen al sprake van een noodsituatie. Twee jaar verder en EUR 6 miljoen armer, wordt IT bij een derde partij ondergebracht. Slechte of gebrekkige controle kost geld. Veel geld.

Een ander punt van zorg is het gerommel met handtekeningen. Eerder deed ons raadslid Roos aangifte tegen wethouder N Heijink (VVD) en gemeentesecretaris W Atsma wegens valsheid in geschrifte. Gisterenavond vertelde raadslid Heukels (LB) dat hij had geconstateerd voor de tweede keer dat handtekeningen in stukken niet ‘echt’ waren. Als wij niet meer kunnen vertrouwen op handtekeningen, dan is het eind zoek. Het wordt op die manier wel erg eenvoudig de waarheid geweld aan te doen. Het is terecht dat Heukels dit aankaart bij de burgemeester. Hieronder een kort fragment van de vergadering van 4 april jl met daarin de reactie van de burgemeester.

De afgelopen jaren zijn miljoenen uitgegeven aan IT (ICT/GRIT). De automatisering en informatisering binnen de gemeente Bloemendaal kost jaarlijks afgerond EUR 2,9 miljoen. Sinds enkele jaren is sprake van een samenwerking op het gebied van de IT infrastructuur met Heemstede.  Er blijken grote problemen te bestaan. Gateway heeft een aantal rapporten uitgebracht waarin zware kritiek wordt uitgeoefend op de gemeente. Het eerste rapport dateert van medio 2017. Een tweede rapport is van eind 2018. Onze fractie heeft de bevindingen van Gateway gisteren voor het eerst kunnen inzien. Reden voor die inzage (waar wij al veel eerder om vroegen) is dat het college vandaag besluit over een aanbestedingsprocedure die in 2018 al is gestart. Wij maken ons zeer ernstig zorgen over de werkwijze van het college en de gemeentesecretaris omdat doelstellingen niet helder zijn geformuleerd en daarbij ook niet duidelijk is wat de kostenbesparing is en hoe de samenwerking met Heemstede hierin wordt vormgegeven. Duidelijk is wel dat de gemeenten Bloemendaal en Heemstede zo niet verder kunnen en dat het uitbesteden niet een keuze is maar bittere noodzaak.

Echter, voordat wordt besloten tot het zgn outsourcen van ICT systemen dient op zijn minst duidelijk te zijn welke keuzemogelijkheden voorliggen en wat daarvan de consequenties zijn op het gebied van ambtelijke samenwerking met Heemstede.  In dit geval lijkt het college aan te koersen op een sprong in het diepe met de ogen dicht. Wij constateren dat er inmiddels al 9 miljoen is uitgegeven zonder dat duidelijk is wat die uitgaven onze gemeente op langere termijn hebben opgeleverd.

De alarmfase rood spreekt echter boekdelen uit de Gateway reviews. Wij nemen het college hoogst kwalijk dat de raad hierin onvoldoende is meegenomen en de punten van kritiek van Gateway niet op een heldere en vooral eerlijke wijze aan ons is gecommuniceerd. De verantwoordelijkheid van de gemeentesecretaris voor dit deel van de organisatie weegt zwaar en wij zijn diep teleurgesteld in de aanpak tot nu toe. Veel eerder al had het college dringend aan de bel moeten trekken bij de gemeenteraad. De brief van 14 november 2017 aan de gemeenteraad slaat een veel te optimistische toon aan. Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de voorstelling van zaken rooskleuriger is weergegeven dan de realiteit rechtvaardigde op dat moment. Het link met de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 is dan vrij snel getrokken. Hoe dan ook vinden wij dat het college nu niet kan besluiten tot outsourcing voordat eerst duidelijk op tafel is gelegd op welke wijze dit gebeurt, wat de keuzemogelijkheden zijn, welke applicaties dit betreft, hoe uniform er wordt gewerkt met Heemstede en hoeveel kosten bespaard worden dan wel extra gemaakt zullen worden de komende vier jaar. Want het contract loopt voor een periode van maar liefst 4 jaar!

De automatiseringskwestie houdt onze fractie al sinds begin 2018 in zijn greep. De eerste alarmbellen gingen bij ons rinkelen nav een rapport van de Rekenkamercommissie van Heemstede dat werd uitgebracht in november 2017. Wij hebben getracht dit dringende onderwerp eerder in de raad van Bloemendaal te bespreken maar hebben daarbij veel tegenwerking ondervonden. Ruim een jaar hebben wij moeten wachten en nu is het te laat.

Ook in januari jl toen de meerderheid in de raad op voorspraak van de VVD ervoor zorgde dat het onderwerp van de agenda werd gehaald. Het is dan ook de VVD-wethouder Nico Heijink die belast is met het automatiseringsvraagstuk. Het valt onder zijn portefeuille, wat de andere leden van het college niet ontslaat van de verplichting actief mee te kijken en te beslissen. Hieronder publiceren wij onze oproep aan het college vandaag. Wij beschouwen dit als een brandbrief en wensen uit alle macht dat de rest van de raad nu ook actief wordt en het college vraagt naar het mandaat om volstrekt eigenmachtig een strategisch besluit te nemen over iets dat de toekomst van onze gemeente in het hart raakt.

zoals wij het zien: de gemeente Bloemendaal in de rol van patient

Geacht college,

Gisterenavond heeft de gemeentesecretaris, Wilma Atsma , ons verteld dat het college vandaag een besluit neemt om GRIT te outsourcen. Dat zou een collegebevoegdheid zijn. Volgens Atsma wordt vervolgens ‘alleen nog maar’ aan de raad gevraagd om extra geld. In de begroting staat een risico van EUR 111.000 genoemd. Als we daar binnen blijven, kan de raad in haar ogen alleen maar ‘ja’ zeggen.

Conclusie: dit is een gelopen race en de raad zal moeten instemmen in april tijdens de raadsvergadering. Immers, het besluit is dan al genomen door het college en budget is beschikbaar volgens de begroting. Bovendien is er geen alternatief. Immers, de gemeente kan dit niet meer zelf bolwerken en met Heemstede samen lukt het ook niet.

Onze fractie tekent ernstig bezwaar aan tegen deze gang van zaken om de volgende redenen:

Dit betreft een strategisch belangrijk besluit waar de gemeente de komende vier jaar aan vast zit met een kostenpost van miljoenen. Bij elkaar geeft onze gemeente EUR 3 miljoen per jaar uit aan ICT/GRIT. Bij een strategisch belangrijke aanbesteding dient de raad in de kern en dus inhoudelijk betrokken te worden;

Wij betwisten dat dit slechts een collegebevoegdheid is gezien het grote belang voor onze gemeente en onze inwoners;

De raad heeft nooit de beschikking gekregen over de Gateway rapporten. Atsma vertelde dat deze rapporten wel via de griffie aan de raad zijn gestuurd, maar de Gateway rapporten heeft onze fractie pas gisterenavond voor het eerst kunnen lezen en de inhoud is schrikbarend. Overal kleurt het donker rood en de kritiek is niet mals. ‘GRIT LOOPT VAST!” is de veelzeggende titel van een van die rapporten. Alarmfase 1 al in 2017. Onze fractie vindt het onbestaanbaar dat het college vandaag besluit de outsourcing erdoor te drukken. Bij elke aanbesteding of uitbesteding van werk, is sprake van keuzemogelijkheden. Die keuzes worden ons als raad onthouden en dat kan niet en dat mag niet omdat het hier niet over dagelijks bestuur en uitvoering gaat;

Doelen moeten helder zijn geformuleerd. Dat ontbreekt en Atsma kon het gisterenavond ook niet uitleggen. Ook het 2018 Gateway rapport laat overal rood zien als ‘Essentieel, doe binnenkort’ en ‘Kritiek, doe onmiddellijk’ en daarin wordt verwezen naar het concreet maken van doelen. Is dit een open eind constructie? Hoe slecht is dat?

De samenwerking met Heemstede: daarover gaan we het de komende maanden nog met elkaar hebben. Dat zal best, maar de timing van deze aanbesteding is precies fout. In plaats van dat we eerst en vooraf spreken over wat en hoe we gaan outsourcen en wat de rol is van Heemstede en hoe we de samenwerking vorm geven, wordt nu al besloten dat een belangrijk deel wordt uitbesteed zonder de gevolgen te kennen. De volgorde moet precies andersom. Nu wordt het praten over samenwerking met Heemstede ofwel een farce, of we snijden onszelf nu in de vingers omdat we de aanbesteding qua kosten veel efficiënter en effectiever hadden kunnen doen. Bijv. door een zeer strakke regie te houden op wat we met Heemstede doen. Je kunt het een niet los zien van het ander. Dit is ook een stevig kritiekpunt volgens Gateway;

Ons wordt voorgehouden dat er geen besparingen zullen zijn op software, maar wel op beheer. Waar is het bewijs? Wat heeft de raad hiervan gezien? Hoe groot is die besparing?

Idem: meer winst als werkprocessen op dezelfde manier worden ingericht. Dat werd ons verteld, maar waaruit blijkt dat? Hoe gebeurt dat en welke winst is er dan te behalen en hoe werkt dat uit in de samenwerking met Heemstede?

Mozard: dit heeft een grote impact op het werken van de raad. Welke garanties zijn er dat dit goed gaat en dat informatie beschikbaar is of blijft?

Om korte te gaan: het college kan de rol van de raad nu niet beperken tot het ‘budgetrecht’ en dan net doen alsof we overal alles van af wisten. Dat is niet het geval en het college had ons zorgvuldig en proactief moeten voorbereiden en de Gateway rapporten niet alleen aan ons ter beschikking moeten stellen, wat niet is gebeurd, maar ook moeten bespreken. Bovendien druist dit direct in tegen het beginsel dat de raad beslist over de wijze waarop er wordt samengewerkt met Heemstede.

Wij verzoeken het college geen definitief besluit te nemen vandaag.

Hart voor Bloemendaal

Op 19 februari jl. hebben we iets gevierd. De vereniging Hart voor Bloemendaal bestaat juridisch al sinds medio 2014 maar deed nog niet eerder mee aan verkiezingen. Op 5 februari 2018 leverden wij als politieke partij alle formulieren in en na controle konden we voor het eerst meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Ons eenjarig bestaan vierden we tijdens de ledenvergadering op 19 februari jl. Het was een geweldige avond. Eric Geels, de voorzitter van het bestuur, hield een daverende speech en zijn conclusie was: ‘deze partij staat als een huis. Het loopt als een trein, de fractie doet voortreffelijk werk en het is een hecht team.’

Tijdens de ledenvergadering werden de jaarcijfers over 2017 en 2018 goedgekeurd. Ondanks het feit dat we een klein budget tot onze beschikking hebben, zijn we financieel gezond. Met de beperkte middelen die we hebben, is het ons gelukt om toch de verkiezingscampagne te bekostigen en een druk bezochte avond over openbaar en transparant bestuur te organiseren in het gemeentehuis (maart 2018). In tegenstelling tot de landelijke partijen kunnen wij geen beroep doen op subsidies of gelden vanuit een landelijke partijkas. Lokale partijen worden dus gediscrimineerd ten opzichte van de landelijke partijen. Daar zou echt hoognodig verandering in moeten komen.

Fractievoorzitter Rob Slewe gaf een toelichting op de meest recente politieke ontwikkelingen. Zoals daar zijn: de ambtelijke fusie tussen Bloemendaal en Heemstede. De voltallige gemeenteraad van Heemstede heeft onlangs unaniem geoordeeld dat er geen fusie mag komen tussen deze beide gemeenten. Dat is klare taal. In Bloemendaal wilde onze fractie dit dolgraag bespreken maar werd het onderwerp er te elfder ure afgehaald omdat de VVD het er niet over wilde hebben, daarin gesteund door VDB, GroenLinks, CDA, PvdA. De reden waarom laat zich raden. De ambtelijke samenwerking kost de gemeente miljoenen en het harde bewijs daarvan is de Gemeenschappelijke Regeling GRIT met daarin het zwarte ICT-gat. Wat die samenwerking oplevert is vooralsnog in nevelen gehuld. Het feit dat deze partijen, alle zes, geen verantwoording willen afleggen en het college niet willen bevragen over de hoogoplopende kosten, laat zien dat Bloemendaal in de greep is van angst. Als immers de kosten logisch en verklaarbaar waren en de voordelen voor iedereen helder, dan was het onderwerp beslist niet van de agenda gehaald en had het debat gewoon kunnen doorgaan. Intussen is het voor de gemeentesecretaris mevrouw W. Atsma duidelijk dat de samenwerking door moet gaan en wordt onherroepelijk afgestevend op een ambtelijke fusie met op termijn natuurlijk een gemeentelijke herindeling. Uiteraard zijn er ook gemeenten in Nederland die ambtelijk met een andere gemeente zijn gefuseerd en die verklaren dat dat nog niet leidt tot een herindeling. Maar wat niet is, zal komen en we weten allemaal dat er een opgaaf ligt vanuit de hogere overheid om te fuseren. Gemeentelijke herindelingen worden beschouwd als onvermijdelijk en gewenst omdat het de slagkracht van gemeenten zou vergroten. Wij zijn daar bepaald niet van overtuigd. Laat ons dan eerst maar de voordelen zien, zowel financieel als organisatorisch. Bovendien vinden wij dat de bevolking zich daarover zou moeten uitspreken. Dat is democratie.

Een ander punt dat ons bezig heeft gehouden is de Woonvisie. Deze is onlangs vastgesteld door de raad maar onze fractie kon er niet mee instemmen omdat Aerdenhout volledig buiten schot blijft. Dat wil zeggen: het doel van de Woonvisie is dat elk grasveldje, elke groene plek in de dorpskernen wordt vol gezet met beton. Veelbouw en hoogbouw verandert het karakter van onze dorpskernen. Wij zijn daar fel op tegen. De leefbaarheid van de kernen dient intact te blijven. Wij zijn ook voor spreiding van sociale woningbouw. Niet alles in 1 kern proppen maar evenredig verdelen over de gemeente. Nu wil het geval dat de VVD en de andere partijen en de wethouder van het CDA Aerdenhout buiten elke ontwikkeling willen houden omdat die kern in zijn geheel tot de landgoederenzone zou behoren. Dat vinden wij bepaald unfair. Het is echt niet onze bedoeling om heel Aerdenhout vol te bouwen. Maar het is wel bijzonder dat er in Aerdenhout niet 1 enkele sociale huurwoning mag worden gebouwd, terwijl er op Park Vogelenzang in Bennebroek op een paar vierkante meter grond 100 sociale huurwoningen komen en het karakter van het park zo volledig uit het oog raakt. Letterlijk en figuurlijk. Het is niet waar dat heel Aerdenhout een landgoederenzone is. We vinden dat er met beleid naar de omgeving gekeken moet worden en standaard oplossingen bestaan niet voor de gemeente Bloemendaal. Maar Aerdenhout behandelen als een super enclave voor uitsluitend rijke mensen, vinden wij onbehoorlijk en niet getuigen van gevoel voor het algemeen maatschappelijk belang.

De kwestie integriteit werd door Slewe ook nog even heel scherp aangehaald. Onlangs werd in Bennebroek een gymzaal verkocht voor EUR 20.000 op een prachtige locatie in het oude centrum. Een technisch rapport ontbreekt en van grote bouwkundige gebreken is geen sprake. Onze fractie is hier nu al bijna een jaar mee bezig en heeft het onderwerp nu eindelijk kunnen agenderen. Het is net een deja vu. Die gymzaal kwestie doet ons sterk denken aan de renovatie van het dak van de voormalige St Franciscusschool die bijna EUR 200.000 zou kosten. Na vele maanden touwtrekken hebben we uiteindelijk bereikt dat het dak is aangepakt voor een fractie van het oorspronkelijk begrote bedrag. Die besparing is dan gelukt maar de gymzaal is intussen verkocht. Het verkoopcontract en de notariële transportakte hebben we nog altijd niet ontvangen hoewel we er diverse keren om hebben gevraagd. Dat doet bij ons toch de wenkbrauwen fronzen.

Een raar gevoel houden we ook over aan het feit dat we al een jaar bezig zijn de overdrachtsstukken in te zien rond de verkoop van het hoofdgebouw op Park Brederode. Het college doet net alsof we het onmogelijke vragen terwijl dat natuurlijk in een handomdraai te regelen is. Waarom mogen we die stukken niet inzien? Omdat ons informatie is toegestuurd vanuit een coalitiepartij die ons verontrust, hebben we ons voorgenomen ons hierin te gaan verdiepen. Dit gaat niet over klein geld. Het is bizar dat het college ons op afstand houdt. Zo wordt de gedachte gevoed dat er iets niet in de haak is.

Een ander punt dat tijdens de ledenvergadering werd besproken betreft de overdracht van grond door de gemeente Hillegom aan Bloemendaal. Een strook grond langs de Ringvaart werd recent overgedragen voor EUR 20.000. Daaraan gekoppeld een grote uitgavenpost van EUR 250.000 i.v.m. de beschoeiing. Bij de behandeling van de begroting 2019 heeft onze fractie daarover het volgende uitgesproken: ‘De koop van het stukje grond in Hillegom langs de Ringvaart voor EUR 20k is ook iets waar wij ons over hebben verbaasd. Want hoewel de wethouder ons verklaart dat dit een collegebevoegdheid is, vergeet hij te noemen dat het hier in realiteit om een bedrag van EUR 270k gaat en dat is geen collegebevoegdheid. Aan dat reepje grond hangt een directe verplichting. Namelijk EUR 250k die we kwijt zijn aan de vervanging van de beschoeiing. Kassa. De wethouder zei nog dat hij de relatie met Hillegom wil koesteren. Dat is prachtig, maar waarom moet ons dat EUR 270k kosten?’

Voorzitter Eric Geels aan het woord

Na afloop van de presentatie van de jaarcijfers was het tijd voor een oergezellige borrel. De sfeer zat er goed in. Ons eerste jaar zit er op en we zijn van plan met hetzelfde enthousiasme door te gaan.

Januari: om te beginnen kwam mijn boek uit eind januari 2018. ‘Alles is hier geheim’ uitgeverij Balans. Dat was een hoogtepunt, niet alleen voor mij maar ook voor mijn man Peter die mij zo heeft gesteund tijdens het schrijfproces met zijn humor en geduld.

Februari: een ander opvallend moment was het gesprekje op 5 februari dat 8 minuten duurde op de eerste verdieping in het atrium. Ik was er eindelijk in was geslaagd een afspraak te maken met burgemeester Roest. Hij had een paar minuten tijd tussen twee afspraken door. Via zijn secretaresse kreeg ik te horen dat Roest mij niet op zijn kamer kon ontvangen.

We zouden elkaar spreken op de gang.

Kort tevoren had Roest tegen de vrouw van Rob Slewe gezegd dat ik serieuze integriteitsschendingen bij hem moest komen melden. ‘Als dat waar is dan moet Marielys naar mij toe komen. Want ik zit binnen en zij zit buiten.’ Het was knap lastig om hem te bereiken want hij was een man met een overvolle agenda. Tot die korte ontmoeting op de gang. Daar stonden we dan, mijn man, Rob Slewe en ik. We waren die dag toevallig in het gemeentehuis omdat we de formulieren voor de gemeenteraadsverkiezingen moesten inleveren. Ik wilde Roest ook vragen om voor mij ontlastend bewijs vrij te geven in verband met mijn strafzaak die intussen al vier jaar loopt. Maar toen ik hem vroeg dat bewijs vrij te geven, vluchtte hij zijn kamer in en liet mij op de gang staan. Mijn man zag de teleurstelling op mijn gezicht en riep Roest terug. Hij vond dat het geen pas gaf om zo maar weg te lopen. Zelf hield ik mijn adem in want het was me niet ontgaan dat Roest zich op dat moment merkwaardig gedroeg. Uiterst gespannen. Gelukkig had ik de tegenwoordigheid van geest de laatste vier minuten van dit ‘gesprek’ met Roest met mijn iPhone op te nemen. Enkele dagen later hing de verslaggeefster van de krant al aan de telefoon en vroeg mij op geheimzinnige toon wat ik in vredesnaam met burgemeester Roest had uitgespookt. Ik zou hem geslagen hebben. Het kwam dus goed uit dat ik over die bandopname beschikte. Wie weet wat voor broeierig verhaal er anders in de krant was verschenen. Want kijk, Roest is tenslotte wel de burgemeester. Het was zijn woord tegen het mijne. Probeer je daar maar eens uit te redden als je niet over een opname beschikt.

Maart: wat volgde was een interview op NPO1. Het radioprogramma van Jort Kelder op 3 maart. Meindert Fennema was te gast en sprak over burgemeesters die gevaar liepen en dat het vroeger de zigeuners waren die hun agressie botvierden op het gezag. Maar nu waren het een fiscaal jurist, een arts en een landgoedeigenaar. Wij hadden de burgemeester gegijzeld op zijn eigen kamer zei Fennema, prominent lid van GroenLinks. De burgemeester liep gevaar. Jort Kelder vond het uitermate grappig en proestte het uit.

Dit verhaal kwam meteen groot in het nieuws. Hoewel Roest het aanvankelijk tegenover mij glashard ontkende en er schande van sprak (‘dit is Bloemendaal onwaardig wat Fennema heeft gedaan en ik neem er afstand van’ of woorden van gelijke strekking) was hij naar de pers toe helemaal niet zo duidelijk. Waarom dat allemaal zo raar ging begrijp ik nog steeds niet. Want je kunt toch gewoon de waarheid spreken? Er waren natuurlijk wel politieke partijen die bij deze laster garen sponnen, zoals de VVD en GroenLinks. We zaten immers vlak voor de verkiezingen en het was alle ballen op Hart voor Bloemendaal. Ik kan me nog goed het gemekker van VVD-fractievoorzitter Martijn Bolkestein herinneren (het neefje van). Hij had teksten in de trant van ‘handen af van onze burgemeester’ etc etc. Terwijl die bandopname gewoon beschikbaar was en door iedereen kon worden beluisterd. Maar het was D-day, de lokale media schreven erover en deze bullshit heeft onze partij ongetwijfeld stemmen gekost.

Mijn advocaat deed aangifte tegen Fennema. We zijn nu 9 maanden verder en nog steeds geen teken van leven van het OM.  Ik ben benieuwd of hier werk van wordt gemaakt. In mijn eigen strafproces wordt het complete gerechtelijk apparaat al vier jaar lang bezig gehouden. Een kwestie van prioriteit vermoedelijk. Ik heb al 4 regiezittingen meegemaakt. Er wordt beweerd dat zoiets alleen bij zeer complexe en zware strafzaken gebeurt. In november 2017 werd oud-burgemeester Ruud Nederveen gehoord. Ruud wist zich amper nog iets meer te herinneren. Wat iedereen direct begrijpt: liegen is topsport. Over het algemeen gaan leugenaars de fout in tenzij je met een meesteroplichter te maken hebt en dat is Ruud zeker niet.

In 2018 had ik weer twee regiezittingen en beide keren werd er door het hof in Amsterdam geen enkel verzoek toegewezen. Ik denk dan wel: is dit efficiënt? Moet het apparaat op die manier bezig zijn? Is het niet vele malen beter  de echte boeven te vangen? Het is toch triest wanneer je bedenkt hoeveel kostbare tijd en geld er in mijn proces gaat zitten? Wat een verspilling…

Ja, en dan waren er verkiezingen. Hart voor Bloemendaal behaalde 2 van de 19 zetels.

We kregen 12 procent van de stemmen. Een mooi resultaat.

Ik zit er niet meer alleen. Rob Slewe werd raadslid en we hebben Christa Faas als duo-raadslid. Beiden zijn ze recht door zee, wars van zogenaamd politiek correct gedoe. We vormen een fijn team met elkaar.

Mei: het eerste dat we te horen kregen was dat onze fractie zich schuldig maakte aan belangenverstrengeling en dat inzage in dossiers ons werd verboden. Roest schakelde zelfs de landsadvocaat in om ons het recht op informatie te ontzeggen.

Juni: hoogleraar Voermans maakte gehakt van de theorie van de landsadvocaat. Voermans sprak over intimidatie van raadsleden. Raadsleden hebben gewoon recht op informatie. Geen smoezen. Punt. Dat was ons geluk. Dat iemand als Voermans zijn mond opendeed en het voor ons opnam. Althans, zo voelde dat. Roest stond met zijn mond vol tanden. In juli trok hij zijn raadsvoorstel om het inzagerecht voortaan aan banden te leggen in.

Hosanna! Maar  we hadden buiten de waard gerekend. In de praktijk bleek de gemeentesecretaris zware bedenkingen te hebben tegen het pleidooi van hoogleraar Voermans. Wilma Atsma (bekend van het voorstel om baby’s te implanteren met chips) voelde niet zo gek veel voor openheid. Het kan te gek moet ze gedacht hebben. Ons geduld werd eindeloos op de proef gesteld en nog steeds heeft Rob Slewe geen inzage gekregen in het dossier ‘verkoop hoofdgebouw Park Brederode’. De reden om ons daarin te willen verdiepen is gelegen in een aantal verontrustende berichten over die verkoop. Berichten die ons via een coalitiepartij (D66) bereikten. Hoewel we nu dus al 9 maanden bezig zijn om de documenten in te mogen zien, is sprake van obstructie. Regelrechte tegenwerking. Wat ons doet vermoeden dat er misschien echt iets aan de hand is wat het daglicht niet kan verdragen.

Juli: dan iets over het onderzoek Elswoutshoek. Burgemeester Roest kondigde een extern onderzoek aan naar gebeurtenissen in dat dossier in het jaar 2014. Met als doel: verzoening. Kosten EUR 120.000. Wat ons betreft is dat weggegooid geld, want het rapport zelf zal niet openbaar worden gemaakt. Er zullen geen consequenties aan worden verbonden. Mensen worden niet onder ede gehoord. Ambtenaren die fout zijn geweest hebben niets te vrezen. Kortom: er wordt geen schoon schip gemaakt. Het onderzoek wordt uitgevoerd door Integis maar dat lost natuurlijk helemaal niets op. Voor Integis zelf is dit een mooie klus. Maar wat schieten onze inwoners hiermee op? Ik heb aanvankelijk wel ingestemd met een extern onderzoek omdat Roest mij stellig had beloofd mijn integriteitsmeldingen en vermoedens van strafbare feiten in het onderzoek te zullen betrekken. Die belofte blijkt een lege huls. Integis zal daar geen onderzoek naar doen. Zo raakt het schip met alle viezigheid aan boord steeds verder van de wal.

November: het hoofdstuk ‘nepnieuws’ of kiezersbedrog. Wat tegenwoordig door alle gevestigde partijen wordt gezegd is dat social media het ‘Kwaad’ zijn. Via social media worden valse berichten de wereld ingestuurd. Nepnieuws dus. Nou, daar kan ik nog wel iets tegenover stellen: wat dachten deze partijen van verkiezingsbeloften? Bloemendaal zou financieel tiptop in orde zijn. Niets blijkt minder waar. De schuld van Bloemendaal loopt sterk op. De positie is allesbehalve florissant. Zelfs zo slecht dat de OZB belasting 12% omhoog moet in 2019. Lasten stijgen significant. Hoewel wij met enkele oppositiepartijen een alternatieve begroting indienden met als motto “de tering naar de nering zetten”, werd geen enkel voorstel van onze kant door de coalitiepartijen omarmd. Het resultaat: de burger mag de rekening betalen voor slecht financieel beleid.

December: een andere belofte: in Bloemendaal zou het recht van inspreken tijdens commissievergaderingen weer in ere worden hersteld. Maar dat gebeurde niet. Wij vinden dat inwoners het recht hebben hun volksvertegenwoordigers tijdens een openbare vergadering aan te spreken. Dat hoort bij een vrije democratie. Zo niet in Bloemendaal. Ook hier geldt: we zijn 9 maanden verder en nog altijd is het recht op inspreken niet hersteld. Terwijl dat per direct mogelijk is.

Nog enkele bijzonderheden: het hoofdstuk integriteit. In aanwezigheid van mijn advocaat deed ik op 7 maart 2018 een officiele melding bij burgemeester Roest. Die melding betrof oa serieuze integriteitsschendingen en vermoedelijk strafbare feiten gepleegd door enkele oud-bestuurders. We zijn 9 maanden verder en er is niks mee gedaan.

Ongelijke behandeling: een jaar geleden ontdekte ik dat er een ambtelijk (officieel) advies was uitgebracht in oktober 2014. Hierin stond dat raadsleden (andere dan ik) strafbaar hadden gehandeld door geheime informatie door te spelen. Waarom deed de burgemeester geen aangifte tegen deze mensen? Waarom werd ik wel vervolgd en zij niet? De hoge juridische ambtenaar die onder meer verantwoordelijk was voor dit advies en inmiddels bij een andere gemeente werkt, weet zich opeens niets meer te herinneren. Ook weer zo’n gevalletje van selectief geheugenverlies. Maar de onderliggende correspondentie hierover krijg ik niet te zien. Als die er nog is. Want ik heb zo’n vermoeden dat diverse personen hier flink hun best hebben gedaan sporen te wissen.

Gemeentesecretaris Wilma Atsma en locoburgemeester Nico Heijink werken wel op een zeer opmerkelijke manier samen. Op 12 april 2016, anderhalf jaar nadat Ruud Nederveen aangifte tegen mij deed bij Justitie omdat ik de geheimhouding zou hebben geschonden tekent dit duo een (geheim!) geheimhoudingsbesluit op basis waarvan ik inmiddels veroordeeld ben door de rechtbank in Haarlem. In het zogenaamde collegebesluit voegen zij een zinsnede toe waaruit de lezer moet opmaken dat het tweetal de feiten rond het opleggen van de geheimhouding in november 2014 heeft geverifieerd op waarheid. Hoewel ik diverse keren heb gevraagd, zowel mondeling als schriftelijk, hoe Atsma en Heijink dit hebben onderzocht is er precies nul reactie op gekomen. Sterker nog: ik kreeg van de burgemeester een contactverbod opgelegd. Een brief met daarin een instructie om de gemeentesecretaris niet meer te benaderen. Wat mij betreft is het duidelijk. Er is geen enkele logische of waarschijnlijke verklaring voor dit gedrag, behalve dat dit valsheid in geschrifte lijkt gepleegd door twee topbestuurders van onze fraaie gemeente.

Het jaar 2018 stond ook in het teken van bescherming van privacy en persoonsgegevens. Hoe staat het daarmee in #Bloemendaal? Dat blijkt een uitermate selectief uit te leggen begrip. Eind 2017 deed de burgemeester een melding bij politie. Dat heet een mutatie die in de politiesystemen wordt opgenomen. Ik zou mij tijdens een raadsvergadering hebben misdragen. Wat de burgemeester hier precies over mij heeft laten vastleggen, mag ik niet zien. Mag ik niet weten. Want daarmee zou de persoonlijke levenssfeer worden geschonden van burgemeester Roest. Ik vraag me af hoe dat kan. Wat ik bedoel te zeggen is: Roest deed die melding als voorzitter van de gemeenteraad. In de uitoefening van zijn ambt. Toch zeker niet als privé persoon? Bovendien: hoe zit dat met mijn persoonlijke levenssfeer? Heb ik geen recht op bescherming? Dat de burgemeester eind december 2017 een politiebusje liet voorrijden om mij af te voeren uit het gemeentehuis, vind ik absurd. Te meer daar dit van te voren was uitgedokterd. Een opzetje waarin oa de burgemeester en de raadoudste, de fractievoorzitter van het CDA, Andre Burger, betrokken waren. Omdat de burgemeester geen openheid wenst te geven, heb ik bezwaar aangetekend en voilà: de volgende juridische procedure. Volstrekt onnodig en onverstandig bovendien.

Politiek bedrijven doe je in de raadszaal. Niet bij politie of justitie. Ik zou zeggen: ga eens werk maken van transparant bestuur. Van open en eerlijk, burgemeester Roest. Ook Rob Slewe heeft wat dat betreft het nodige voor de kiezen gekregen. Vertrouwelijke correspondentie werd openbaar gemaakt. Dat het college zelf de regels schendt van de vertrouwelijkheid en dat afdoet als een gevalletje van miscommunicatie, is de zoveelste misser. Want als het onderwerp van de mailcorrespondentie ‘Vertrouwelijk’ luidt, dan kun je toch zeker niet spreken van een vergissinkje. Doet de burgemeester dan in zo’n geval aangifte bij Justitie? …

Dit is een retorische vraag.

Kortom, 2018 was weer een bewogen jaar vol geheimen en met weinig echte democratie.

Ik ben reuze benieuwd wat 2019 ons gaat brengen.