De strijd om ‘baas in eigen buik’ te zijn, was mijn moeder’s strijd. Het was een strijd die bijna veertig jaar geleden werd gevoerd, en soms met harde klappen gepaard ging. Ik herinner me de dag dat ik van school thuiskwam, en mijn moeder op de bank lag, met haar hoofd in het verband. Het was de dag dat de Eerste Kamer zou stemmen over de abortuswet (28 april 1981). Met harde hand had de politie opgetreden tegen de vreedzaam betogende vrouwen. “Wij vrouwen eisen, abortus vrij.” Maar hoe pijnlijk de hechtingen ook waren, haar protest was niet tevergeefs geweest, dachten wij. Sinds 1981 is het niet langer strafbaar om een zwangerschap van een niet-levensvatbare foetus te beëindigen. En de kosten van een ingreep worden vergoed. Een activistische moeder mag dan niet altijd een zegen zijn voor een omgevingsbewuste puber, maar hier was ik bere-trots op. Maar mama, wat is er gebeurd? Als ik om me heen kijk, zie ik dat het recht van vrouwen om een eigen keuze te maken weer in de gevarenzone staat, of zelfs al van tafel is geveegd. Deze week stemde de senaat in Alabama in met een wet die vrouwen verbied om een zwangerschap te beëindigen. Zelfs al is de conceptie het gevolg van verkrachting. Dragen en baren zullen ze! Ook in andere landen worden wetten teruggedraaid die uitgaan van het recht op keuzevrijheid voor vrouwen. Een nieuwe wet in Brazilië staat zelfs geen abortus toe als het leven van de moeder in gevaar is. Ook in Nederland is het laatste jaar een andere wind gaan varen. Vrouwen die naar een abortuskliniek lopen worden steeds vaker en agressiever geïntimideerd door demonstranten die menen dat zij te lichtvaardig tot hun besluit zijn gekomen. De onheilige alliantie van anti-abortusorganisaties en Europees rechts-populistische partijen wint aan kracht. Zou het iets te maken hebben met de 50 miljoen dollar die zij in de afgelopen 10 jaar hebben ontvangen van christelijk rechts in Amerika? (Volkskrant, 3 mei 2019) En dan hadden we daar maandag Thierry Baudet. Die keert zich tegen het vernietigen van ‘nieuw leven in de baarmoeder’ als gevolg van doorgeschoten individualisme. Wat is het toch, dat de baarmoeder steeds opnieuw het toneel van politieke strijd is? In zijn nieuwste boek Tegen de vrouwen beschrijft socioloog Abram De Swaan het verzet van sommige mannen tegen de emancipatie van vrouwen. Over hoe ze gedreven worden door ‘mannelijke razernij’ en zich vernederd voelen nu ze niet kunnen overheersen. (Trouw, 4 mei 2019) Zij willen dat vrouwen hun plek kennen. In bed en huis. En vooral dragers zijn van ‘blakend blanke baby’s’. Volgens De Swaan zijn we getuige van de laatste stuiptrekkingen van het patriarchaat. Dat hoop ik van harte. Maar ik durf er niet op te vertrouwen. Voorlopig zie ik dat de rechten van vrouwen door conservatief rechts, ook in het Westen, weer meer onder druk staan. We zullen de strijd opnieuw moeten aangaan. Maar lieve mama. Dit keer doen we het samen. Kathalijne Buitenweg, dochter van Marianne van Geenen
5 documenten
"De rechten van vrouwen staan door ...
GroenLinks Nederland 20-05-2019 19:07
"De rechten van vrouwen staan door conservatief-rechts, ook in het Westen, weer onder druk. We zullen de strijd opnieuw moeten aangaan." Ons Kamerlid Kathalijne Buitenweg over het baas zijn over eigen leven en lijf als vrouw. ⤵️ #spreekjeuit
GroenLinks-politica Kathalijne Buitenweg reageert op het essay van Thierry Baudet. ‘Wat is het toch, dat de baarmoeder steeds opnieuw het toneel va...
"De rechten van vrouwen staan door ...
"De rechten van vrouwen staan door conservatief-rechts, ook in het Westen, weer onder druk. We zullen de strijd opnieuw moeten aangaan." Ons Kamerlid Kathalijne Buitenweg over het baas zijn over eigen leven en lijf als vrouw. ⤵️ #spreekjeuit
GroenLinks-politica Kathalijne Buitenweg reageert op het essay van Thierry Baudet. ‘Wat is het toch, dat de baarmoeder steeds opnieuw het toneel va...
Berichten van Harrie ...
GroenLinks Kerkrade 15-05-2019 08:39
Berichten van Harrie Winteraeken Nummer 44, mei 2019 Inleiding Zoals u van mij gewend bent, stuur ik graag een Berichten Vanaf de Zijlijn vlak voor de verkiezingen, in dit geval voor de verkiezingen van de leden van het Europese Parlement op donderdag 23 mei aanstaande. Enkele berichten hebben hier dan ook rechtstreeks betrekking op. Ik probeer hier weer wat informatie te geven en in ieder geval weet u weer wat me, buiten mijn gewone (vrijwilligers)werk, de afgelopen en komende tijd zoal bezig houdt. Inhoudsopgave: 1. 23-5: Verkiezingen Europarlement: stem GroenLinks. 2. 16-5: Tegenlicht Meet Up Heerlen: over Europa en de Europese Verkiezingen. 3. Stop wapenhandel: EU-geld voor duurzaamheid, niet voor wapens. 4. Het ‘regende’ Ridders in de orde van Oranje Nassau: Ali Daliry en Paul Simons 5. Migratiemuseum sluit op 30 mei. 6. Fietsersbond en Wandelnet tegen sluiting fiets- en wandeltunnel bij De Bril (Kerkrade). 7. Heerlen vijfde Fairtrade Gemeente van Limburg. 8. Hoe ver wil je gaan, Thierry Baudet? 9. Het licht van de hoop mag niet sterven Verkiezingen Europarlement: stem GroenLinks. Natuurlijk is Europa ‘ver weg’, althans zo lijkt het omdat er relatief weinig over gepubliceerd wordt. Waar men zich in het Europees Parlement mee bezig houdt zijn meestal ook vooral inhoudelijke onderwerpen en minder op de ophef, de ruzietjes en vooral ook het reageren op incidenten waar de Tweede Kamer vaak de publiciteit mee haalt. Zo komt het grote publiek minder in aanraking met wat er dagelijks in het EP gebeurt dan met de consequenties van de beslissingen van dat EP. En hoewel ‘Europa’ veel invloed heeft op ons dagelijkse leven, is dat vaak op indirecte wijze en dus zonder rechtstreekse verwijzing naar de Europese Unie of het Europarlement. Het EP beslist echter over veel onderwerpen die ons direct aangaan: over klimaat, handel binnen Europa en consumentenbescherming. Maar ook op het gebied van energie, immigratie en mensenrechten heeft het Europarlement zeggenschap. In tegenstelling wat anderen beweren heeft het EP wel degelijk macht. Nieuwe Europese wetgeving moet bijna altijd door een meerderheid van het Europarlement worden goedgekeurd. En omdat we hier te maken hebben met politieke besluitvorming, is het van belang dat er de juiste politieke meerderheden ontstaan en dat je er dus ook politiek goed vertegenwoordigd wordt. En daarbij vind ik dat het beter is dat je volksvertegenwoordigers hard aan de weg timmeren, dan dat er complete fracties zijn die er alleen maar zitten om de zaak te traineren omdat ze tegen de EU zijn. Ondanks dat de meeste mensen onbekend zijn met wat het Europarlement doet, is er wel degelijk veel informatie beschikbaar. Als je geïnteresseerd bent in bijvoorbeeld wat de fractie van GroenLinks in het EP bezig houdt en vooral ook voor elkaar krijgt, dan hoef je niet lang te zoeken. GroenLinks Europa geeft regelmatig een nieuwsbrief uit. Meld je hiervoor aan bij europa@groenlinks.nl. Het is best indrukwekkend en goed wat de GroenLinks Europarlementariërs presteren. En zo laten ze ook bijna wekelijks zien dat ze hun stem echt waard zijn. Zo heeft bijvoorbeeld Bas Eijkhout heeft veel actie ondernomen op het gebied van de klimaatverandering en is daar ook een van de leidende parlementariërs van Europa in. En Judith Sargentini, die binnenkort afscheid neemt van het EP, heeft een ‘Hongarijerapport’ tegen de afbraak van de Hongaarse rechtstaat door premier Viktor Orbán opgesteld, dat eind september 2018 door het EP is overgenomen. Daarmee liet het EP zien dat het echt actie onderneemt als mensenrechten onder druk staan. Maar laten we ook vooruit kijken. GroenLinks wil ook de komende jaren weer een factor van betekenis zijn in Europa. Hoe GroenLinks ‘in de wedstrijd staat’ en wat
De Groene AmsterdammerAnders dan de ...
GroenLinks VVD CDA Hollands Kroon 25-03-2019 21:58
Anders dan de naam suggereert is het Forum voor Democratie de democratische rechtsstaat niet goed gezind. Hoe moeten andere partijen zich tegenover het FVD opstellen nu de partij van Thierry Baudet in de Eerste Kamer de grootste wordt? Samenwerken zit er niet in, maar de vraag is wel hoever de VVD en CDA meebuigen