Poliflw

Fractieassistent Zoubida Bouljhaf was op werkbezoek bij Amethist Verslavingszorg Flevoland in Almere.

Op donderdag 21 november werden Esther Hagelaar en Cathelijne Anten door burgemeester Franc Weerwind geïnstalleerd als, respectievelijk, raadslid en fractieassistent voor GroenLinks Almere.

Vanwege het afscheid van Jessica Kips heeft voormalig fractieassistent Esther Hagelaar als eerstvolgende op de lijst van GroenLinks een plek in de gemeenteraad van Almere gekregen. Deze verschuiving in de fractie betekent ook dat wij op zoek moesten naar een nieuwe fractieassistent, die wij hebben gevonden in de persoon van Cathelijne Anten. Esther draait al sinds 2014 met de fractie mee, en ook Cathelijne is als voormalig bestuurslid al geruime tijd betrokken bij de fractie-activiteiten. Wij hebben er alle vertrouwen in dat zij mooie dingen kunnen bereiken voor de stad en wensen hen veel succes gedurende deze raadsperiode.

D66 fractievoorzitter Martine van Bemmel en GroenLinks raadslid Jaap Steenkamer pleiten deze week op de politieke markt voor het voorstel dat Almere meedoet met het experiment voor een gesloten coffeeshopketen. Het experiment is de uitkomst van de inzet van D66 bij het landelijke coalitieakkoord en moet er voor zorgen dat wietteelt in de toekomst uit de illegaliteit wordt gehaald. Op dit moment wordt de verkoop nog gedoogd, voor de bevoorrading zijn coffeeshops echter aangewezen op het illegale circuit. 

Volgens Jaap Steenkamer is het experiment in tegenstelling tot het Hippie-achtige imago van de pro-legalisatiebeweging juist een kans om bij te dragen aan de veiligheid van de stad: “Het is belangrijk dat de Cannabisteelt zo snel mogelijk stopt een inkomstenbron te zijn voor de georganiseerde criminaliteit. Op dit moment worden de inkomsten uit de teelt gebruikt om de wet te ondermijnen en zware criminaliteit te financieren, dat moet anders”.

In heel Nederland kunnen 10 steden deelnemen aan het experiment, waarbij de vereisten zijn dat alle coffeeshops meedoen en buitenlandse kopers worden geweerd. De coffeeshops verkopen dan legaal geteelde, op kwaliteit gecontroleerde hennep. D66-fractievoorzitter Martine van Bemmel: “Met de wietproef wordt onderzocht hoe we de teelt uit de illegaliteit kunnen halen. Almere heeft de ruimte en ook een beperkt aantal coffeeshops, waardoor onze stad ideaal is om mee te doen.”

Komende donderdag om 20.00 uur staat het voorstel op de agenda van de politieke markt.

Of het nu gaat om biomassacentrales, houtkachels, biodiesel of bioplastics, het gebruik van biomassa als brandstof of grondstof roept controverses op. Kunnen we biomassa benutten voor de energietransitie en de overgang naar een circulaire economie zonder de mondiale voedselvoorziening en biodiversiteit in gevaar te brengen, of de lokale luchtkwaliteit?

Daarover gaat de conferentie Biomassa: voedsel, grondstof of brandstof? op vrijdag 24 mei in Utrecht.

Of het nu gaat om biomassacentrales, houtkachels, biodiesel of bioplastics, het gebruik van biomassa als brandstof of grondstof roept controverses op. Kunnen we biomassa benutten voor de energietransitie en de overgang naar een circulaire economie zonder de mondiale voedselvoorziening en biodiversiteit in gevaar te brengen, of de lokale luchtkwaliteit?

Daarover gaat de conferentie Biomassa: voedsel, grondstof of brandstof? op vrijdag 24 mei in Utrecht.

Heleen de Coninck, een van de hoofdauteurs van het rapport van het VN-klimaatpanel IPCC over het beperken van de opwarming van de aarde tot 1.5 ºC, zal de keynote speech houden, over de rol van biomassa en negatieve emissies in de aanpak van klimaatverandering.

Tot de overige sprekers behoren Tom van der Lee (Tweede Kamerlid GroenLinks), Jelmer Vierstra (Natuur & Milieu), Martin Junginger (hoogleraar bio-based economy Universiteit Utrecht), Jorrit Nuijens (wethouder Diemen), Bart Dehue (Vattenfall-Nuon), Bert Brunekreef (hoogleraar milieu-epidemiologie Universiteit Utrecht), Jan Ros (PBL) en Loes Knotter (Platform Duurzame Biobrandstoffen). Vanuit GroenLinks Utrecht doen mee Michiel Nanninga (inleider workshop) en Huib van Essen (voorzitter workshop).

De conferentie wordt georganiseerd door Milieunetwerk GroenLinks en Wetenschappelijk Bureau GroenLinks.

Er woedt op dit moment een hevige discussie over een biomassacentrale die Nuon wil gaan bouwen in Diemen, onder meer ten behoeve van het warmtenet van Almere. Daarom is de conferentie ook interessant voor ons.

De conferentie duurt van 13 tot 17 uur en vindt plaats in Villa Jongerius, Kanaalweg 64 in Utrecht.

Voor nadere informatie en aanmelding, ziehttps://wetenschappelijkbureaugroenlinks.nl/conferentiebiomassa  

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet.