Poliflw

Realisatie waterkrachtcentrale Doesburg eind 2018!

PvdA/GroenLinks wilde dat Doesburg zich zou aansluiten bij de groeiende groep Regenbooggemeenten in Nederland. Daarmee zou onze stad werk gaan maken van beleid om de positie van homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders te verbeteren. ‘Niet nodig, want in Doesburg speelt dat helemaal niet’, vonden de Stadspartij Doesburg en de VVD. Een niet uit te leggen standpunt vinden wij.

Een paar weken geleden bracht een groep conservatieve christenen de zogenoemde Nashville-verklaring uit. Daarin keuren ze de ’leefwijze en levensstijl’ af van homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders, ook wel LHBT’ers genoemd. Om die LHBT’ers een hart onder de riem te steken (en als subtiel protest tegen deze Nashville-verklaring) hesen veel gemeenten daarna spontaan de Regenboogvlag. De Doesburgse burgemeester Van der Meijs besloot om dat niet te doen, met een beroep op de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van godsdienst. Een gemiste kans, vinden wij als PvdA/GroenLinks.

Een poging om dan in ieder geval de positie van LHBT’ers in Doesburg te verbeteren door zich aan te sluiten bij de meer dan 53 Nederlandse Regenbooggemeenten (waaronder buurgemeenten Bronckhorst en Brummen) strandde eind januari helaas ook. Het CDA vond dat artikel 1 in de Grondwet volstaat als het gaat om de bescherming van LHBT’ers. De Stadspartij Doesburg en de VVD vonden het vooral ‘te duur’. En bovendien zijn er volgens deze partijen in Doesburg helemaal geen LHBT’ers met problemen – zij waren ze in ieder geval nog niet tegengekomen.

Jammer. Want in de motie werd het college juist gevraagd te onderzoeken waar Doesburgse LHBT’ers tegenaan lopen. En uit te zoeken wat het zou gaan kosten als we extra maatregelen willen nemen om hun positie te verbeteren. Dat laatste hoefde al helemaal geen probleem te zijn: het ministerie stelt per Regenbooggemeente zo’n 20.000 euro beschikbaar om plannen uit te voeren.

We vinden het jammer dat CDA, Stadspartij Doesburg en VVD niet willen zien wat landelijk onderzoek al langer aantoont, namelijk dat LHBT’ers meer dan gemiddeld het slachtoffer zijn van discriminatie, pesterijen en geweld. Het zou wel heel bijzonder zijn als deze problematiek in Doesburg niet zou spelen.

Voor PvdA/GroenLinks is deze afwijzende opstelling een extra stimulans om zich in te blijven zetten voor alle groepen die een extra steun in de rug kunnen gebruiken: homo’s, lesbiennes, biseksuelen, en transgenders in Doesburg.

Het was een spannende week. Want niet in alleen in Den Haag stond het Kinderpardon op de agenda. Ook de Doesburgse gemeenteraad zou op donderdag 31 januari praten over het Kinderpardon. Op de agenda stond een oproep van o.a. het CDA en PvdA/GroenLinks aan de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid om de rigide toepassing van het veelbesproken Kinderpardon te versoepelen. Doesburg zou zich daarmee aansluiten bij de vele lokale én landelijke initiatieven om te voorkomen dat hier gewortelde asielkinderen worden uitgezet.

Gelukkig ligt er nu een landelijk akkoord waardoor naar schatting negentig procent van de kinderen waar het om gaat in Nederland mogen blijven. Dat is voor ons de reden om het onderwerp van de agenda van de gemeenteraad te halen.

Ondanks dat er nu een akkoord ligt, blijven we kritisch. Want voor deze overeenkomst wordt een bittere prijs betaald: Nederland gaat minder VN-vluchtelingen opnemen. Daarnaast vinden we het niet goed dat uitzonderingen straks niet meer worden beoordeeld door de staatsecretaris, maar door een hoge ambtenaar van de immigratiedienst IND.

We vinden wij het belangrijk dat we ons als plaatselijke politici blijven uitspreken over dit soort kwesties. Als de landelijke politiek onmenselijke en hartverscheurende situaties veroorzaakt dan kan en mag de plaatselijke politiek niet wegkijken. Reden te meer om ons achter al die organisaties te scharen die de regering en de Tweede Kamer aansporen een menselijker beleid te voeren voor vluchtelingen en uitgeprocedeerde kinderen.

Of die kinderen nu wonen in Purmerend, Amsterdam, Deventer of ... Doesburg.

Bent u met ons van mening dat energiecoaches een bijdrage kunnen leveren aan het oplossen van problemen van mensen met een (zeer) laag inkomen?

Bent u bereid om te onderzoeken of en hoe energiecoaches voor deze groep Doesburgers ingezet kunnen worden?

Bent u bereid hierover op korte termijn aan de Raad te rapporteren?

Uit onderzoek van de Faculteit Rechtsgeleerdheid van de Rijksuniversiteit Groningen blijkt dat minstens 600.000 huishoudens in Nederland illegaal gebruik maken van gemeentegrond. ‘Illegaal’ wil in dit geval zeggen dat zij de grond in gebruik hebben genomen zonder dat zij daar eigenaar van zijn of zonder dat hierover afspraken met de gemeente bestaan. Wanneer de gemeente niet ingrijpt, wordt de aldus toegeëigende grond conform het Burgerlijk Wetboek na 20 jaar eigendom van de betreffende particulier. Het Groningse onderzoek laat zien tot welke vervelende complicaties dit kan leiden.

Deze informatie brengt ons tot de volgende vragen aan het College:

Zijn er gronden in eigendom van onze gemeente die  illegaal in gebruik zijn bij particulieren c.q. bedrijven?

Zo ja, kunt u hiervan, voor zover die bekend zijn, een overzicht doen toekomen aan de Raad?

Bestaat er een vorm van toezicht op het gebruik van gemeentegrond door derden?

Hoe wordt in het algemeen opgetreden wanneer een dergelijke vorm van illegaal gebruik wordt geconstateerd?

Heeft deze problematiek al eens geleid tot de in het onderzoek genoemde of andere problemen m.b.t. bijvoorbeeld planvorming in de openbare ruimte?

“Biodiversiteit” is de verscheidenheid aan leven in een bepaald gebied.

Waarom is biodiversiteit ook voor Doesburg belangrijk? Onderzoek laat zien dat mensen zich beter voelen in een groene omgeving en ook sneller genezen als ze ziek zijn. Mensen met dementie of psychische problemen hebben profijt van planten en dieren om zich heen.

Juist in Doesburg liggen er kansen om de biodiversiteit te vergroten. We hebben een buitengebied waar we bijvoorbeeld wegranden insect vriendelijk kunnen onderhouden. Ook en misschien wel juist  in de stad zijn er kansen om de situatie te verbeteren denk aan losse bomen, nestkasten en wadi’s voor het opvangen van regenwater. Met eenvoudige ingrepen is al veel te bereiken.

Op dit ogenblik is de omgevingsvisie in voorbereiding. Dat is een uitgelezen kans om invulling te geven aan het voornemen uit het coalitieakkoord om de aantrekkelijkheid van de openbare ruimte te vergroten en daarbij oog te hebben voor natuur en landschap.

PvdA/GROENLINKS is daarom mede indiener van de motie “Bevordering biodiversiteit” van D66.

Vanavond ligt er in deze raad een motie op tafel waarin de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid wordt opgeroepen de procedure rondom het zogenoemde Kinderpardon te versoepelen. En dat is niet voor het eerst. Al in 2012 kwam er in deze raad een motie in stemming waarin de landelijke politiek werd opgeroepen ‘actief en structureel naar oplossingen te zoeken voor uitgeprocedeerde minderjarigen’.

Ondanks dat die motie (ingediend door GroenLinks en D66 en gesteund door PvdA en SP) destijds werd aangenomen, veranderde er weinig aan het landelijke beleid. Sterker nog: het door de Haagse politiek strikt gehanteerde meerwerkcriterium heeft er voor gezorgd dat het Kinderpardon nauwelijks nog een pardon is te noemen. Reden voor de PvdA en de SP om in januari van dit jaar deze kwestie – in navolging van andere gemeenten – wederom op de agenda van de Doesburgse raad te zetten. De motie die zij indienden – waarin opnieuw werd gevraagd om een soepeler toepassing van de Kinderpardonregels – kreeg alleen steun van GroenLinks en werd daarmee door een meerderheid van de raad verworpen.

En dan nu toch weer een soortgelijke motie. Is dat nodig? Ja, zeggen wij als PvdA/GroenLinks. Want de rigide uitvoering van dit pardon blijft zorgen voor onmenselijke en hartverscheurende situaties, getuige bijvoorbeeld de recente dreigende uitzetting van de Armeense tieners Lili en Howick. Zij mochten na lang getouwtrek uiteindelijk blijven, maar het is een kwestie van wachten tot de volgende schrijnende situatie zich weer aandient. Daarom is het hoog tijd dat de regels rondom de uitvoering van het kinderpardon worden herzien.

Moeten wij ons in Doesburg mee bezig houden? Wij vinden van wel. Ondanks het feit dat het  misschien niet gaat over kinderen uit Doesburg die in de knel komen, vinden wij dat we ons solidair moeten opstellen met al die organisaties en gemeenten (het zijn er inmiddels al meer dan 100) die  regering en Tweede Kamer willen aansporen een menselijker beleid te voeren voor uitgeprocedeerde kinderen. Kinderen die misschien wonen in Purmerend, Amsterdam, Deventer of Lelystad, maar die voor het zelfde geld uit Doesburg hadden kunnen komen.

Spelen bewegen en ontmoeten.

Een goed gekozen titel voor een integraal beleidsplan dat raakvlakken heeft binnen het fysiek en sociaal domein. Goede contacten, blijven bewegen en gezond eten zijn belangrijke elementen om prettig oud te worden. Daarnaast is de huidige speeltuin voor een plek waar kinderen hun wijkgenootjes ontmoeten. Van het woord spelen wordt ik vrolijk terwijl bewegen al gauw als iets wat moet is. Persoonlijk probeer ik altijd te blijven spelen, best leuk om af en toe van de kabelbaan te gaan. Een mooie uitdaging om de fysieke omgeving in te zetten om inwoners uit te dagen om te bewegen. Hierbij kan "gamification", of gewoon in het Nederlands, het inzetten van spelelementen in een niet spel omgeving, wellicht aanzet tot spelen en bewegen.

In de commissie hebben we aandacht gevraagd voor de inclusie agenda. Speel en beweegplaatsen zijn te vaak nog alleen toegankelijk voor mensen zonder beperking. Goed dat inclusie en toegankelijkheid voor iedereen in dit beleidsplan als duidelijk kader wordt meegegeven.

Wij zijn verheugd dat het college ervoor kiest om dit niet voor de wijken in te vullen maar juist samen met de inwoners invulling te geven aan het plan. Niet alleen het realiseren van de plekken om te bewegen en ontmoeten is uitkomst van de pilot maar ook de samenwerking met de burgers. Wat wij voor de participatie van belang vinden is dat iedereen de weg om deel te nemen goed weet te vinden. Het moet letterlijk laagdrempelig zijn.

Daarnaast kunnen inwoners elkaar juist op dit onderwerp inspireren met ideeën en voorbeelden. Het inzetten van een discussieplatform zoals verwoord in de aangenomen motie in oktober kan hierbij een mooi middel zijn. Dit kan al eenvoudig. Het uitbreiden van de reeds ontwikkelde site, die wij erg duidelijk vinden, met een pagina waar iedereen uitgedaagd wordt om ideeën te uploaden en met elkaar te delen zou al een mooie stap zijn.

Goed dat er cofinancieringsopties bestaan. Uitdaging hierin is het faciliteren van bewonersgroepen of wijkraden hierin. Dit gaan we volgen.

Wij wensen het college en alle Doesburgers veel succes met de uitvoering van de eerste experimenten. We kijken uit naar de eerste terugkoppeling!

In Doesburg proberen we de afvalstoffenheffing dekkend te krijgen. Een loffelijk streven, vinden wij. Maar na twee jaar de tekorten afgedekt te hebben met geld uit het daarvoor gecreëerde potje egalisatie afvalstoffenheffing zijn we anno 2019 feitelijk weer terug bij af. En gaapt er wederom een gat tussen kosten en baten van 160.000 euro. Dat stelt ons voor nieuwe vragen. Gaan we nu – na twee jaar uitstel - echt voor een kostendekkend systeem of zoeken we voor komend jaar elders op de begroting middelen om deze pijn – zeker voor de burgers – te verzachten.

Het college heeft voor dat laatste gekozen en dat vinden we een verstandige keuze. De verhoging van de tarieven met ruim 15 procent – nodig om de afvalstoffenheffing echt dekkend te krijgen – zou het vertrouwen in een positieve ontwikkeling in de afvalverwerking alleen maar kunnen schaden. En die positieve ontwikkelingen zijn er. Er ligt in Doesburg een prachtig nieuw recycleplein en de invoering van het gespiegeld afvalinzameling gaat – na het plaatsen van voldoende afvalcontainers in heel de stad – in 2019 echt van start.

We hebben eerder met elkaar afgesproken vast te willen houden aan een kostendekkende afvalstoffenheffing. Goed dat het college vasthoudt aan dit uitgangspunt en gaat onderzoeken hoe dit – na 2019 – mogelijk wel realiseerbaar is. Wij hopen dat dit leidt tot een tariefstructuur die ook het scheiden van afval stimuleert.

Maar het gaat wat PvdA/GroenLinks betreft niet alleen om de centen. Zeker zo belangrijk vinden wij dat we ons bewust worden van de bergen afval die we iedere dag weer met elkaar produceren. En dat we na gaan denken over hoe we die afvalstroom serieus kunnen verminderen.

We juichen het daarom toe dat het college ook plannen gaat maken om juist aan de bewustwording over minder afval produceren aandacht te besteden. Goed nieuws voor onze portemonnee omdat ook dat een middel is om de afvalstoffenheffing omlaag te brengen, maar nog beter nieuws voor het milieu, dat anders nog steeds de hoofdprijs zou blijven betalen.

In april 2017 heeft de raad een krediet van een kleine 3 ton ter beschikking gesteld voor het project ‘Logistiek Ecopark IJsselvallei Doesburg, (LEID)’.

Op 14 mei wordt door de stuurgroep onder voorzitterschap van de wethouder de conclusie getrokken dat ‘de voorkeursvariant van de betrokken bedrijven op de beoogde locatie op basis van een uitvoeringsplanning niet tijdig realiseerbaar en in financiële zin niet haalbaar is’. Het duurt dan nog 2 weken voordat de raad hiervan in kennis wordt gesteld. Formeel is het project niet ten einde maar feitelijk is dit toch wel het geval. De gemeente heeft aan dit project intussen ca. 75.000,- euro uitgegeven.

Het project LEID kent alleen maar verliezers.

Om te beginnen natuurlijk Rotra en Ubbink: zij hebben veel geld uitgegeven terwijl de uitbreiding niet doorgaat. En de voorstanders van de uitbreiding zijn uiteraard ook teleurgesteld dat het niet doorgaat.

Maar ook de tegenstanders van de uitbreiding hebben iets verloren, namelijk het vertrouwen in het bestuur. Dat is opvallend want er is voor dit project een dure communicatieadviseur ingehuurd. Er zijn informatie sessies geweest, nieuwsbrieven verspreid en er zijn gesprekken gevoerd. En toch is er nog veel boosheid omdat het gevoel overheerst als tegenstander van het project niet serieus genomen te zijn.

Dat laatste is niet verwonderlijk. Want de trekkers van het project zaten in de stuurgroep, en de voorzitter van de stuurgroep is onze wethouder. Praten met de wethouder is daarmee praten met dezelfde persoon die het project als voorzitter van de stuurgroep moet promoten.

De nieuwsbrieven van de stuurgroep zijn gekleurd want ze zijn opgesteld door personen die het project trekken. Maar de nieuwsbrieven zijn door de gemeente verspreid. Kortom, de stuurgroep heeft dus effectief de informatie bepaald die over dit project namens de gemeente naar buiten kwam.

Als laatste zijn ook de raadsleden verliezers in het LEID verhaal. Ook zij hebben het moeten stellen met gekleurde ‘informatie’. Denk aan de mededeling van de wethouder dat er honderden nieuwe banen zouden ontstaan. En dat de gebiedsontwikkeling ‘kansrijk’ is. Of dat er iets ‘Eco’ is aan het bouwen van een bedrijfshal in een Natura-2000 gebied.

Het is nu zaak om het vertrouwen dat verloren is gegaan te herstellen. Dat zal tijd vergen. Eén ding is duidelijk: dit willen we nooit meer meemaken.