Poliflw

Was het in de vorige raadsvergadering de heer Leen, die een ommezwaai van de PvdA in het sociaal domein dossier (visie op Sociaal Werkbedrijf Empatec) verkondigde, nu was het de beurt aan raadslid Konst in het omstreden REC dossier, die de oppositie blij verraste met een nieuw geluid. Met oppositie bedoelen we de echte oppositie, te weten Wad’n Partij, GroenLinks, D’66 en Harlinger Belang.

Wat was het geval, even een historische terugblik: destijds zo’n 10 jaar geleden met slechts 5 partijen in de raad, waren Harlinger Belang (3 zetels) en GroenLinks (2 zetels) tegen de komst van de afvaloven. PvdA, CDA en VVD waren voor. U raadt het al, daarmee was de weg vrij voor de komst van de afvaloven. De oppositie werd niet betrokken in de discussie. Het was al “geregeld”. Transparantie was in die tijd nog niet zo ingeburgerd. Dualisme bestond nog niet.

Harlinger Belang vroeg in de raadsvergadering van afgelopen maandag 15 oktober of de woordvoerders van de partijen, die altijd de REC te vuur en te zwaard hebben verdedigd, misschien ook spijt hadden van het besluit, dat hun partijgenoten destijds hadden genomen. Immers terugziend op de afgelopen periode is de REC een hoofdpijndossier zonder weerga gebleken. Een soort gewetensvraag dus. In alle eerlijkheid dient gezegd te worden, dat niemand van de huidige fracties en wethouders van de partijen CDA en VVD destijds in de raad zaten. Bij de PvdA wel, namelijk wethouder Kuiken, die altijd een warm pleitbezorger was voor de REC.

CDA woordvoerder Sijtsma is niet het type mens, dat gauw sorry zegt. Hij is meer het type van direct de aanval kiezen als iemand een kritische vraag stelt. (Zal wel media training gehad hebben van mevr. Poepjes). Dus we kregen de langspeelplaat weer gedraaid over LTO gegevens en dioxine in de melk en de brand bij Frisia van destijds, waar Harlinger Belang mede schuldig aan was (of iets dergelijks) en dat de boer veel slimmer is dan de gewone burger, die er niets van snapt en bewust kwaad spreekt, etc. Kortom er kwam weer een storm van woorden over ons, maar zeker geen spijt.

Toen was het de beurt aan VVD woordvoerder De Vries, die altijd beweert, dat er meer debat moet komen in de raad. Hij bracht zelf weinig in en was voor zijn doen wat timide. Op de vraag van de heer Van der Pol (D66) of hij ook een initiatief van de kant van de VVD kon noemen om de problematiek inzake veiligheid en gezondheid rondom de REC te verbeteren, was hij echter heel duidelijk: geen. Dat is in ieder geval eerlijk.

En toen was het de beurt aan woordvoerster Konst van de PvdA. Ze deed het op een charmante wijze. Welmoed had geen spijt, maar…. ze vond het wel jammer. Over woorden zullen we niet twisten. De oppositie hing aan haar lippen. Ze noemden haar zienswijze verfrissend en verrassend. Ze kwam tevens met een motie, waarbij de strekking min of meer was, dat het college werd opgeroepen alles in het werk te stellen stillegging van de afvaloven te bepleiten, zolang de oude “knalpijpen” nog niet vervangen waren c.q. zijn voor nieuwe.

Dit had niemand van de oppositie verwacht van de PvdA, die altijd zo “ijzeren Hein”-achtig in dit dossier zat. Verklaarde wethouder Hein Kuiken niet recentelijk dat “dat ding het gewoon moet doen”? Maar ja, dat is nu eenmaal het probleem met “dat ding”. De tekst kregen de meeste raadsleden pas staande de vergadering voor het eerst onder ogen, dus Harlinger Belang vroeg verduidelijking over tijdspad e.d. Want we kennen onze pappenheimers: Omrin zal ongetwijfeld zeggen, dat die pijpen vanuit Verweggistan moeten komen en het stormt op zee, dus er is “enige” vertraging en de eerste zending was van een verkeerde specificatie en, en, etc.

Welmoed toonde zich zeer inschikkelijk en liet doorschemeren hier wel aan mee te willen werken… Jammer was, dat ze na overleg hierover met Geurtz (GroenLinks), hierop terug moest komen na kennelijke druk van haar fractievoorzitter, de heer Helvrich. Ze sprak een beetje voor haar beurt zullen we maar zeggen en werd teruggefloten.

De oppositie vroeg daarop schorsing aan, maar besloot na intern overleg toch akkoord te gaan met de motie. Immers iets is beter dan niets, vooral nu het om een motie van de PvdA ging. Hoe deze tweede ommezwaai in korte tijd te verklaren? Heeft de burgemeester met wethouder Kuiken en de PvdA fractie plus de coalitiegenoten gesproken en druk uitgeoefend? De oppositie de wind uit de zeilen nemen? We zullen het waarschijnlijk nooit weten, wat zich daar in de boezem van de macht heeft afgespeeld. Echter, Welmoed mag blijven. En nu maar hopen, dat het resultaat zal hebben. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Ja, we waren met de hele nieuwe gemeenteraad een weekendje op de hei, zo heet dat, toch? Het was alleen geen weekend, maar gewoon donderdag en vrijdag en hei heb ik niet gezien. Wel bos, en dan is de hei waarschijnlijk niet ver uit de buurt.

Twee dagen om als nieuwe gemeenteraad met elkaar kennis te maken. Aangezien 12 van de 17 raadsleden ook al in de vorige raad zaten viel dat nieuwe ook wel weer mee. Maar evengoed leuk en mede daardoor ook nuttig. Daarnaast presentaties over de gemeentelijke organisatie, ook altijd goed als opfrisser. En een praatje van drie kwartier door Jacques Wallage, ex-burgemeester, ex-staatssecretaris, ex-kamerlid en nog zo wat ex. Zeker interessant. Wat wel opvalt bij heel veel ex-politici is dat ze opeens zo goed weten hoe alles moet, wat ze blijkbaar nog niet wisten toen ze nog geen ex- waren, en nog wel de macht hadden om dingen te veranderen. Een opvallend fenomeen.

Terug in Harlingen kregen we aansluitend aan de busreis de persconferentie van Hein Kuiken die in het kort uiteenzette wat zijn conclusies waren na een week gesprekken met de fractievoorzitters in de nieuwe raad. Zijn hele rapportage hadden we “op de hei” al gemaild gekregen dus we wisten dat er uit was gekomen wat iedereen al verwacht had: het voorstel om een coalitie te gaan vormen van PvdA, CDA en VVD. Hein verwoordde keurig dat nogal wat fracties te kennen hadden gegeven dat er een eind moest komen aan “dichtgetimmerde” coalitieakkoorden. En dat hij ook ruimte wilde laten om het komende akkoord anders dan anders in te vullen. We zijn benieuwd en wachten af. Wij vinden al heel lang dichtgetimmerde coalitieakkoorden een slechte zaak voor de gemeente. Een van de alternatieven die wij naar voren hebben gebracht is een zakencollege. Dit bestaat uit wethouders die bewezen hebben bekwame bestuurders te zijn en die, kort samengevat, voor ieder voorstel weer hun best moeten doen om een meerderheid in de raad te krijgen. Dat houdt een college scherp en leidt volgens ons tot betere voorstellen dan een coalitieakkoord. Maar goed, wij hadden bovengenoemde coalitie ook al van verre zien aankomen.

De enige die blijkbaar echt teleurgesteld was, was Stephanie Geurtz, het nieuwe raadslid/fractievoorzitter van GroenLinks. Die had serieus gedacht dat er een college “over links” zou kunnen worden geformeerd. Tijdens de avondborrel “op de hei” had ik haar al gezegd dat dat een erg naieve gedachte was. Zelf ben ik wat realistischer (of, zo u wilt, cynischer), maar van mij mag ze. Een nieuwe lente, een nieuw geluid, dichtte Gorter meer dan een eeuw geleden al.

Zaterdag alweer een uitje, man het lijkt wel feest zo’n raadslidmaatschap. 7 April begon zoals bekend het vaarseizoen. Open “huis” op de schepen, markt op de Zuiderhaven en toespraakjes in Anna Casparii. Het belangrijkste daarvan vond ik dat er nadrukkelijk gewag van werd gemaakt dat er i.t.t. vier jaar geleden rond de Tall Ships Races nu sprake is van goede samenwerking en afstemming tussen de bruine vloot, de sailorganisatie en de gemeente. Zoals het hoort, in het belang van Harlingen.

Daarna met de tweemastklipper Vliegende Draeck twee uurtjes het Wad op. Tussen alle opvarenden viel het op dat Paul Schoute (beoogd wethouder voor de VVD), Hendrik Sijtsma (CDA-fractievoorzitter) en Edwin Helvrich (idem van de PvdA) bijna niet bij mekaar waren weg te slaan. Met als geinteresseerde buitenstaander Ton van der Plas (duo-commissielid van de WAD’N PARTIJ Harlingen). Af en toe schoven burgemeester Roel Sluiter en wethouder Harry Boon ook aan bij de gesprekken. Zelf was ik vooral aan het fotograferen. Ja, we moeten bij de volgende verkiezingen immers ook weer een leuk plaatje hebben om een ansichtkaart van te maken. En mijn tijd om wat te zeggen komt nog wel, dat hoeft niet tijdens zo’n mooie boottocht op ’t WAD. Nog vier jaar voor de boeg.

Wim Wildeboer,