Poliflw

Op maandag 20 mei verscheen het rapport van de Utrechtse Rekenkamer over het onderzoek naar de toegankelijkheid van stembureaus.

Veel gaat al goed, maar er zijn verbeteringen mogelijk. Ook verbeteringen die snel doorgevoerd kunnen worden. Dat vraagt ook snelle actie van de gemeente, want deze week, op de dag dat deze vragen in de raad aan de orde gaan komen, zijn er verkiezingen in Utrecht voor het Europees Parlement. 

Rachel Streefland vragt onder andere of het college al actie heeft ondernomen voor Europese verkiezingen. Door kleine ingrijpen zijn stembureaus soms snel goed toegankelijk te maken. Te denken valt aan een betere bewegwijzering en aan het plaatsen van stoelen. Ook helpt het om alle (dubbele) deuren volledig open te zetten, zodat rolstoel- en rollatorgebruikers niet om hulp hoeven vragen om naar binnen te kunnen. Ook in het voorzien van werkende leesloep kan de gemeente de bereikbaarheid vergroten. Tot slot vraagt Rachel Streefland ook of de gemeente bij de inrichting van de stemlokalen wil letten op het belang van kiezers met een rollator, rolstoel of scootmobiel, bijvoorbeeld bij de positionering van het lage stemhokje op een plaats met voldoende manoeuvreerruimte.

Daarnaast vraagt de fractie ook hoe kiezers worden geholpen als zij hun stem willen uitbrengen bij een van de 16 stembureaus die volgens de website van de gemeente wel toegankelijk zijn, maar die door de Rekenkamer als niet (eenvoudig) toegankelijk zijn beoordeeld. 

Deze vragen zal fractievoorzitter Rachel Streefland donderdag tijdens het vragenuurtje aan de wethouder stellen. Het volledige rapport van de Rekenkamer vind je hier.

Op 18 maart werd onze mooie stad opgeschrikt door een verschrikkelijke schietpartij in een tram bij het 24 Oktoberplein. Er kwamen drie mensen om het leven en vijf anderen raakten gewond. Wij zijn geschokt en leven intens mee met slachtoffers en hun naasten. Deze daad was letterlijk en figuurlijk een steek in het hart van Nederland. Ongeloof overheerst dat dit in onze stad gebeurt. Ook voor de hulpdiensten was het een zware dag. Alle helden die zich gisteren hebben ingezet om Utrecht veilig te houden verdienen onze grote dank!

Het jongerenwerk in Utrecht wordt gedaan door een organisatie die de gemeente daarvoor aanwijst. Op dit moment doet JoU (JongerenwerkUtrecht) dit werk. Binnenkort kiest de gemeente Utrecht voor de volgende periode van 5 jaar een nieuwe organisatie. In de raadsvergadering op 14 maart heeft de ChristenUnie hier een motie over ingediend: ‘Geef ruimte aan initiatief en meer specialistisch jongerenwerk’. De hele raad stemde in met de motie.

De ChristenUnie vindt het belangrijk dat het jongerenwerk wordt gedaan door organisaties die gespecialiseerd zijn en veel kennis in huis hebben. De ChristenUnie wil ook dat bewoners van Utrecht via een bewonersbod de kans krijgen om delen van het jongerenwerk uit te voeren. Binnenkort wordt er weer één organisatie gekozen die het grootste deel van het jongerenwerk zal uitvoeren. Om ervoor te zorgen dat specialistische organisaties én bewoners een kans krijgen om mee te doen, diende de ChristenUnie samen met CDA, VVD, D66 en Stadsbelang Utrecht de motie in. 

De Utrechtse samenleving is heel divers. Dat is een uitdaging is in de begeleiding van jongeren in het jongerenwerk in Utrecht. Er zijn verschillen in sekse, seksuele identiteit, klasse, religie, culturele achtergrond, leeftijd, leefstijl en beperkingen die verschillende specifieke behoeften en (hulp)vragen van jongeren met zich meebrengen. De ChristenUnie vindt het belangrijk dat alle hulpvragen goed worden gedekt in de stad. Zo kunnen ook organisaties als Youth for Christ aan de slag, en denk bijvoorbeeld ook aan jongerenwerk dat zich meer richt op het toeleiden tot de arbeidsmarkt (learn2work).

Om te stimuleren dat de organisatie die de uitvoering van het jongerenwerk gaat verzorgen, ook gaat samenwerken met verschillende partners en met bewoners, moet de gemeente aan de slag. In de motie vragen de partijen om afspraken te maken met de uitvoerende organisatie om. Afhankelijk van de vraag van jongeren en bij het ontbreken van eigen expertise moet de organisatie dan ook samenwerken met specialistisch jongerenwerkorganisaties of bewonersinitiatief binnen het jongerenwerk. Ten tweede is het belangrijk dat de gemeente hiervoor ook geld beschikbaar stelt. 

Benieuwd naar de motie? Deze vind je hier. 

In Nederland leeft een groep mensen die onder de radar valt. Deze mensen hebben geen officiële nationaliteit, geen paspoort en geen rechten. Dit probleem wordt deels veroorzaakt door de inschrijving in de gemeentelijke basisadministratie, waarbij de gemeente aan zet is. De coalitiepartijen roepen het college op om ambitieus te zijn in het omlaag brengen van het aantal staatlozen. 

Staatlozen zijn mensen die juridisch niet bestaan: wie geen nationaliteit heeft wordt door geen enkele overheid erkend. Dit houdt onder andere in dat een staatloze geen paspoort of andere documenten kan krijgen en niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning. Daarom kunnen staatlozen door iedere overheid het land worden uitgezet. Verder heeft deze groep geen recht op sociale voorzieningen en kan de groep zich niet registreren in het bevolkingsregister. Hierdoor zullen ook (witte) betaalde banen in principe niet tot de mogelijkheden behoren en kan een staatloze zich niet verzekeren. Kortom: ze hebben geen officiële identiteit, geen paspoort en geen rechten. Hierdoor kunnen ze geen onderwijs volgen, niet werken en hebben ze geen toegang tot de medische zorg. Het betreft niet alleen volwassen staatlozen, maar ook kinderen die geboren zijn in Nederland. Kinderen van staatlozen krijgen namelijk niet de Nederlandse nationaliteit. 

Staatloos en nationaliteit onbekend 

In Nederland is een kleine groep staatlozen als zodanig door de overheid erkend. De status 'staatloosheid’ geeft aan deze mensen iets meer rechten hebben. Zo kunnen zij een reisdocument aanvragen en na 3 jaar legaal verblijf de Nederlandse nationaliteit aanvragen, al is staatloosheid op zich geen reden voor een verblijfsvergunning. De grote groep niet-erkende staatlozen worden echter in de Gemeentelijke Basisadministratie geregistreerd als ‘nationaliteit onbekend’. In Nederland hebben 80.000 mensen de status nationaliteit onbekend (in Utrecht 1.4251). Het gaat hier om een gekke juridische status die vele landen niet eens kennen en er ook niet zou moeten zijn. De status ‘nationaliteit onbekend’ is volgens diverse jurisprudentie2ooit bedoeld als een tijdelijke status om te onderzoeken of iemand de status staatloos kan krijgen. In de praktijk blijken mensen erg lang in deze status te blijven ‘hangen’. Ook de zogenaamde buiten-schuld-procedure is in de praktijk geen uitweg. 

Staatlozen die in Nederland op gemeenteniveau geregistreerd staan als ‘nationaliteit onbekend’ kunnen niet met documenten aantonen dat zij een nationaliteit hebben, noch aantonen dat ze geen nationaliteit hebben, omdat geen enkel land deze groep volgens haar wetten als staatsburger beschouwt. Ze hebben geen rechten op basis van de staatloosheidsverdragen en kunnen staatloosheid niet opheffen omdat ze niet kunnen naturaliseren en dragen het daardoor over op hun kinderen. De categorie nationaliteit onbekend blijft hierdoor voortbestaan. 

In het Rijksmuseum is van 6 oktober 2017 t/m 7 januari 2018 een tentoonstelling geweest om het thema staatloosheid onder de aandacht te brengen. 

In 2012 is Utrecht benoemd als ‘The first human rights city in the Netherlands’ door Navanethem Pillay, Hoge Commissaris voor de Mensenrechten bij de VN. Het is dan ook de hoogste tijd om als gemeente deze bijzondere positie te behouden en ons in te zetten voor de mensenrechten van deze groep staatlozen met de status ‘nationaliteit onbekend’ De fracties van GroenLinks, D66 en de ChristenUnie stellen vragen aan wethouder Van Ooijen. Deze vragen vind je hier. De ChristenUnie is hiervoor in gesprek met o.a. Stichting Kompass, die de belangen van deze groep behartigt. 

1 Cijfers van 1-1-2018, verkregen via de Gemeente Utrecht2 De zaken Mennesson vs. Frankrijk en Nubian minors vs. Kenia 

Staatloosheid is een onbekend probleem, terwijl het voor de betrokkenen grote gevolgen heeft. Rechten en rechtsbescherming zouden voor iedereen toegankelijk moeten zijn, maar voor mensen zonder burgerschap zijn ze niet beschikbaar. Staatlozen bezitten geen nationaliteit en worden niet erkend als onderdaan, door geen enkele staat in de wereld. De ChristenUnie wil hiermee aan de slag, samen met Kompass.

Maarten van Ooijen: 'We willen Utrecht een modelstad maken voor de registratie van staatlozen'. Hoe? De ChristenUnie gaat aan de slag met een initiatiefvoorstel. Juist de gemeenten zijn aan zet, zegt René Rouwette. Daar worden mensen immers ingeschreven in de burgelijke stand. Nu wordt nog te vaak het vakje 'nationaliteit onbekend' aangekruisd - een categorie die in andere landen überhaupt niet bestaat. In dit filmpje is René met Maarten van Ooijen in gesprek. Kijk verder!

Lees hier meer over staatloosheid.

Een maand geleden kwamen er verontrustende signalen naar buiten. Een onderzoeksrapportage bij Nieuwsuur bracht bijvoorbeeld naar buiten dat er talloze jonge, minderjarige mannen actief zijn in de prostitutie. Verschillende experts geven aan dat justitie, politie en opsporingsdienst actief onderzoek moeten doen zodat slachtoffers van mensenhandel kunnen worden herkend.

Daarnaast sloeg justitie alarm over het aantal meisjes dat steeds jonger, soms pas 13 jaar oud, de prostitutie in gaat.