Poliflw

GroenLinks Den Haag heeft vacatures openstaan voor vrijwilligersfuncties in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2022. 

We zijn op zoek naar:

We kijken uit naar jullie reacties en het staat vrij op meerdere vacatures te reageren en daarbij een voorkeur aan te geven. Het betreft voor alle vacatures vrijwilligersfuncties en lidmaatschap van GroenLinks is een vereiste. Reageren kan tot t/m maandag 22 juni 2020 via de contactpersonen in de vacatures. Voor algemene vragen over de vacatures kunt u zich richten tot Niels Dekker, bestuurslid met de portefeuille Politiek personeelsbeleid, via denhaag@groenlinks.nl. 

Acquisitie naar aanleiding van deze vacatures wordt niet op prijs gesteld.

Vrijwilligers van GroenLinks gingen zaterdag Transvaal in om de wijk schoon te maken. Fractievoorzitter Arjen Kapteijns helpt ook een handje mee en spreekt bewoners over oplossingen voor het afvalprobleem: “Vandaag steken we de handen zelf uit de mouwen, en horen we van de wijk hoe het beter kan.”

Rondwaaiende plastic tasjes van bezoekers van de Haagse Markt en vuilniszakken naast de afvalbak: de straten in Transvaalkwartier zijn niet altijd even schoon. Het geeft sommige buurtbewoners ook het gevoel te wonen in een buurt waar de gemeente maar weinig naar omkijkt. Kapteijns: “Dat klopt niet per se, maar wij zien ook dat de pogingen om er iets aan te doen tot nu toe nog niet tot veel hebben geleid.” Door zelf het goede voorbeeld te geven en bewoners over hun ervaringen te horen wil GroenLinks werken aan een frisse start voor de wijk.

Met ingang van dit jaar zal ieder jaar op internationale vrouwendag, 8 maart, de lezing ‘De stem van de vrouw’ worden gehouden. De eerste editie, op initiatief van GroenLinks-wethouder Bert van Alphen, zal een eerbetoon zijn aan de in 2016 overleden Ria Sikkes. De lezing dit jaar wordt verzorgd door twee vrouwen: Magda Römgens en Fatima Akchar.

Vanaf begin jaren ’70 zette Ria zich al in als voorvechtster van vrouwenemancipatie als Dolle Mina en ook daarna bleef zij zich op bevlogen wijze inzetten voor vrouwenemancipatie. Daarbij onderscheidde zij zich door op te komen voor de ‘gewone, werkende vrouw’. En dat past goed bij het initiatief voor een jaarlijkse emancipatielezing dat gezamenlijk werd genomen met vrouwenorganisaties in de stad. Zij onderstreepten daarbij het belang van het geven van een stem aan juist de ‘gewone’ vrouw. Met deze lezing wordt extra aandacht gevestigd op de toch nog achtergestelde positie van veel vrouwen.

Sinds de 2e feministische golf zijn vrouwen massaal gaan werken maar toch zien we tegenwoordig nog steeds dat teveel vrouwen financieel niet onafhankelijk zijn, minder verdienen dan mannelijke collega’s in dezelfde baan en geïntimideerd worden.  Tussen 1998 en 2002 zat Ria Sikkes in de Haagse Gemeenteraad voor GroenLinks. Maar ook daarbuiten was zij actief voor GroenLinks, zowel landelijk als lokaal. GroenLinks blijft zich, in haar traditie, daarom inzetten voor gelijke rechten, mogelijkheden en kansen voor alle vrouwen.

GroenLinks, D66, de Haagse Stadspartij en de PvdA roepen de gemeente op om de Geneve Verklaring te ondertekenen. In deze verklaring spreken steden hun steun uit aan andere steden die zijn verwoest door oorlogsgeweld.

De vernietiging van Sur De Geneve verklaring is tot stand gekomen als reactie op de verwoesting van oorlogsgeweld in steden in het Midden Oosten en op andere plekken. Een bekend voorbeeld hiervan is het Iraakse Mosul, waar IS een ravage heeft aangericht. Steden die hun handtekening zetten spreken zich uit voor mensenrechten, lokale democratie en het behoud van eeuwenoud cultureel erfgoed.

De politieke partijen leerden de verklaring kennen bij de opening van een fototentoonstelling over de verwoeste Koerdische stad Sur. Fatma Sik, de burgemeester die haar stad door Turks oorlogsgeweld gedwongen moest ontvluchten, riep Den Haag op om de verklaring te ondertekenen en daarmee haar Sur te steunen.

Vrede en recht GroenLinks gemeenteraadslid Serpil Ates, zelf van Koerdische afkomst, ziet juist voor Den Haag een grote verantwoordelijkheid om de verklaring te ondertekenen en steun uit te spreken voor de verwoeste steden.

“Wij hebben die plicht niet alleen als internationale stad van vrede en recht.”, aldus Ates. “Veel Hagenaars voelen zich ook verbonden aan al die steden in de wereld die door oorlog verwoest zijn. Sommigen komen er vandaan, anderen hebben er nog familie wonen. Door deze verklaring te ondertekenen, komen we ook voor hen op.”

De Geneve Verklaring is al door verschillende andere steden getekend, waaronder Sur, Mosul, Timboektoe, Hannover en VN-stad Geneve. GroenLinks, D66, Haagse Stadspartij en de PvdA hebben het gemeentebestuur opgeroepen om de verklaring te ondertekenen en te verspreiden onder de zustersteden.

Op donderdagavond is Ahmed Abushaam beëdigd tot fractievertegenwoordiger van GroenLinks Den Haag.

Raadslid van GroenLinks Mariëlle Vavier heeft samen met D66 vragen gesteld over de saneringsopgave van woningcorporatie Vestia en de gevolgen hiervan voor de sociale woningvoorraad.

Uit berichtgeving in het AD en Financieel Dagblad blijkt dat de wonincorporatie mogelijk veel sociale huurwoningen moet verkopen.

GroenLinks vindt het zorgwekkend dat de gemiddelde wachttijd en wachtlijst voor deze woningen al een tijd oplopen. Daarom willen we samen met D66 weten wat de gemeente doet om de woningen die Vestia verkoopt alsnog beschikbaar te houden voor de sociale woningvoorraad, bijvoorbeeld door overname van deze woningen door andere woningcorporaties te stimuleren.

Ook vragen de raadsleden of het college bereid is om een lobby richting het Rijk te starten. De focus van de wetgeving is nu teveel gericht op de financiële aspecten en te weinig op de volkshuisvestingsopgave. De regels moeten versoepelen en er moet meer geld bij. Woningcorporaties moeten in staat zijn om te voldoen aan hun verplichtingen op het gebied van volkshuisvesting en dit moet ook op een duurzame manier gebeuren. Dat mag niet in gevaar komen.

Fractievoorzitter Arjen Kapteijns is op uitnodiging in Tiblisi (Georgië) namens de Haagse gemeenteraad. Tijdens de eerste internationale Shelter City conferentie, die op 24 t/m 26 september plaatsvindt, geeft hij een presentatie over het project The Hague Shelter City en waarom dit zo belangrijk is voor onze stad.

Fractievoorzitter Arjen Kapteijns: “Het is erg belangrijk dat we als Haagse gemeenteraad een bijdrage leveren aan de bescherming van internationale mensenrechten. Het Shelter City-programma versterkt ons profiel als internationale stad van Vrede en Recht. Met deze conferentie wordt een stap gezet naar wereldwijde samenwerking om mensenrechtenverdedigers concrete hulp te kunnen bieden”.

Uit recente rapporten blijkt dat de druk op activisten en maatschappelijke organisaties om hun werk te doen en overheden te controleren, wereldwijd toeneemt. Shelter Cities bieden mensenrechtenverdedigers uit ondemocratische landen tijdelijk onderdak en training. Deze mensenrechtenverdedigers vragen in hun thuisland onder zeer moeilijke omstandigheden aandacht voor bijvoorbeeld rechten van minderheden of LHBT’s, of voeren actie tegen milieuvervuiling. Door het werk dat ze doen kunnen ze worden afgeluisterd, bedreigd, onder druk gezet, of zelfs gearresteerd.

Den Haag was in 2012 de eerste Shelter City, met dank aan voormalig GroenLinks-fractievoorzitter Inge Vianen en D66-collega Joost Sneller die het initiatief hiertoe namen. In de afgelopen jaren hebben we al tientallen mensen uit landen als Oekraïne, Rusland, de Democratische Republiek Congo en Nicaragua voor een aantal maanden in onze stad verwelkomd. Hier kunnen ze op adem komen, nieuwe talen of digitale vaardigheden leren en hun persoonlijke netwerk uitbouwen, voordat ze weer terugkeren om hun werk voort te zetten.

Inmiddels bestaat het netwerk uit 11 Nederlandse steden en zijn —met steun van onder andere het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken—ook Trento (Italië), Dar es Salaam (Tanzania), San Jose (Costa Rica) en Tbilisi officiële Shelter Cities geworden.

Tijdens de eerste internationale Shelter City conferentie worden ervaringen uitgewisseld, de lopende initiatieven op elkaar afgestemd en inhoudelijke thema’s als ‘wijze van selectie’ en ‘contact houden na terugkeer’ verder uitgediept. Hier zijn naast de genoemde Shelter Cities, ook vergelijkbare initiatieven uit onder andere de Verenigde Staten, Duitsland, Ierland, Noorwegen en Tsjechië vertegenwoordigd. Namens Nederland zijn vertegenwoordigers van Utrecht en Nijmegen alsmede het ministerie van Buitenlandse zaken aanwezig. Het initiatief voor de conferentie is genomen door Justice and Peace, een Haagse NGO die met lokale partners het Shelter City programma uitvoert.

Na jaren van overschot, sluit het huidige college 2017 af met een tekort van 14 miljoen euro. Ondanks de economische groei eindigt de gemeente in de min. De gemeente komt geld tekort op onder andere de jeugdzorg en bijstandsuitkeringen.

GroenLinks-raadslid Maarten De Vuyst: “Het vorige college heeft alles opgemaakt maar de problemen van de meest kwetsbare Hagenaars zijn niet kleiner geworden. Het is wrang dat we in deze tijd van economische groei met zo’n tekort zitten op sociaal gebied. Dit betekent gewoonweg dat er te veel geld is uitgetrokken voor andere dingen.”

De cijfers voor 2017 werden dinsdag 17 april bekendgemaakt in de ‘Programmarekening 2017’. In voorgaande jaren hield de gemeente telkens juist veel geld over: 24 miljoen euro in 2014, bijna 38 miljoen in 2015 en 57 miljoen in 2016.

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet.