Poliflw

Hier het overzicht in twee minuten, of klik op de link hieronder.

In de Besluitvormende vergadering van de Gemeente Noordenveld op woensdag 11 september diende de DUO fractie PvdA/GroenLinks een motie en een amendent in. Beide zijn aan genomen.

Het amendement is een aanvulling op de ook aangenomen startnotitie Gebiedsplan Roden Zuid, en vraagt nadrukkelijk aandacht voor ecologie, flora en fauna.

De moties betreft een onderwerp dat niet op de agenda staat, een zogeheten moties over een niet aanhanging onderwerp: de verkeerssituatie op de Norger rotonde aan de Eenerstraat. Hierbij wordt het college nadrukkelijk opgeroepen om voor 31 december 2019 met een plan te komen om de veiligheid voor fietsers en voetgangs te vergroten op deze rotonde.

Zowel het amendement als de motie kun je hieronder nalezen.

De afgelopen weken debatteerde de raad over de centrumvisie.

Ook de zakenkring schoof aan in de raadszaal. En ik heb tijdens het laatste betoog zitten tellen: in 4,5 minuut hoorde ik wel 17 (!) keer het woord parkeerplaats. Zeventien keer! Terwijl de discussie niet per se alleen over parkeren zou moeten gaan!

Sterker nog, het standpunt van de DUOfractie is het volgende:

de Heerestraat autovrij publieksraadpleging houden: wat willen de inwoners en bezoekers van ons centrum: meer of minder blik in onze "huiskamer"? de DOUfractie zal iedere uitkomst respecteren, ook al is het "meer"  in plaats van onze wens (minder).

Alliantie Kinderarmoede ook door duofractie PvdA/GroenLinks ondersteund

Tijdens het jaarcongres Alles is Gezondheid op 12 juni 2019 ondertekende Anita van der Noord voor duofractie PvdA/GroenLinks het convenant van Alliantie Kinderarmoede. Overheden, bedrijven en maatschappelijke organisaties behoren tot de ondertekenaars.

 

De Alliantie Kinderarmoede streeft een stevige doelstelling na: in 2030 zijn de effecten van kinderarmoede teruggebracht naar nul. Meer informatie is te vinden op https://www.alliantiekinderarmoede.nl/missie.

 

De partners in de Alliantie Kinderarmoede Nederland hebben als hoofduitgangspunt dat zij in alles wat ze doen altijd luisteren naar de wensen van de kinderen en de gezinnen. Hun inzet is gericht op:

Signaleren en bespreekbaar maken van armoede, weten welke andere organisaties betrokken kunnen worden bij de oplossing ervan. Oplossen van de (gezondheids)gevolgen van armoede binnen (aanstaande) gezinnen. Actief samen werken en laten zien wat werkt. Meewerken aan de (jaarlijkse) monitoring over de uitvoering van de activiteiten en voortgang van de pledge.

De Alliantie Kinderarmoede is een initiatief van Alles is Gezondheid, Missing Chapter Foundation en het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ).

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Doorslaand succes

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Libië

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

'Officiële detentiekampen'

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet. 

Op vrijdag 9 maart werd in Assen het TV-debat met de acht lijsttrekkers uit Noordenveld georganiseerd door RTV Drenthe.

Kijk het terug op de website.