Poliflw

Nederland is in Europa het enige land waar de bevolking sinds 1900 zo sterk is gegroeid: van ca. 5 miljoen naar ca. 16,5 miljoen anno 2010. Anno 2023 telt onze bevolking ca. 18 miljoen. In 2050 zal de Nederlandse bevolkingsomvang liggen tussen de 15 en ruim 20 miljoen inwoners….. of gaan we nu eindelijk politieke keuzes maken ?

Veel Nederlanders hadden in de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog een wens om te emigreren. De Nederlandse overheid speelde vanaf 1949 actief in op deze verlangens. De demografische prognoses voor Nederland lieten een snelle bevolkingsgroei zien. Met het oog op de werkgelegenheidsproblematiek die deze naar verwachting met zich mee zou brengen, ontwikkelden opeenvolgende kabinetten een emigratiebeleid dat gericht was op het stimuleren en faciliteren van vertrek.

De oud-linkse minister van ruimtelijke ordening, Pronk(PvdA), heeft het gezegd : Nederland is vol, sterker nog overvol! Koningin Juliana zei het al in haar troonrede van 1950: “Nederland is vol, vol, vol.” In de troonrede van 1979 deed ze daar nog eens een extra schepje boven op.

Dergelijke uitspraken had zelfs Drs. Janmaat in zijn stoutste dromen niet durven bedenken. Nu is en blijft tot op zekere hoogte het begrip vol niet alleen een beladen begrip maar bovenal een subjectief begrip. Wat voor de een vol is, is voor de ander betrekkelijk leeg. Een stadsmens kijkt anders tegen het begrip vol aan dan een boer uit Flevoland.

De Randstedeling van nu ervaart het begrip vol anders dan iemand in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Een tijd waarin nog geen dorp, stadje of stad aan elkaar was gegroeid. Tussen de diverse bebouwingen ontvouwde zich een heel divers landschap, van bossen, duinen, velden en polders. De weidsheid van het Hollandse landschap toonde zich bij wijze van spreken om de hoek van de deur of je nu in een stad of in een dorp woonde.

De open ruimte verdwijnt in ons land in hoog tempo. Wie had vijftig jaar geleden dat explosieve autogebruik voorzien, wie al die bedrijvenparken en Vinex-locaties? Geen mens; zelfs politici, planologen en futurologen niet. Bij het verwachtte ruimtebeslag vallen ook nu deze kanttekeningen te maken. Nader ingevuld, het ruimtebeslag is vooral gebaseerd op de industriële economie, waarin wij nu nog grotendeels verkeren.

Daar tegenover staat dat Nederland in toenemende mate een immigratieland is geworden. De toestroom van buitenlanders legaal, onder het hoofdstuk asielbeleid, en illegaal gaat onverdroten voort. Het daaraan gekoppelde ruimhartige beleid van gezinshereniging vermenigvuldigt deze toestroom nog eens met de factor drie, zodat er iedere vijf jaar een stad van de omvang van Deventer aan nieuwkomers bijkomt. Het verscherpte asielbeleid zal daaraan weinig veranderen.

De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Dat was de uitkomst van het debat over de perspectiefnota op 27 juni. Het feitelijke resultaat van die lange zit was dat de nota over de collegeplannen voor 2020, door de voltallige oppositie (-1 zetel) niet wordt gesteund. 15 x Nee, waaronder het Nee van de PvdA-fractie, is een hard signaal. Voor de PvdA en overige oppositie was de boodschap richting college en de coalitiepartijen CDA, VVD, LAS en CU glashelder. Vrij vertaald: sluit WMO en jeugdhulp als zoekrichting voor nieuwe bezuinigingsmaatregelen voorlopig uit. En dan kijken we bij de perspectiefnota 2020 waar we staan in de aanloop naar de begroting 2021. De coalitie wil daar niets van weten, en trekt geen rode lijn (tot hier en niet verder): uitkomen met de Rijksmiddelen is de heilige norm. Dus aanvullende maatregelen om de tekorten terug te dringen. En we weten waar die maatregelen landen: bij de mensen die gebruik maken van het sociaal domein. Budget boven beleid dus, als het ware. De coalitie verwijt de oppositie geen verantwoordelijkheid te nemen, terwijl wij in feite een pas op de plaats maken op basis van de pas op de plaats door het college zelf voorgespiegeld.

Het bericht Nieuwe bezuinigingen in zorg breekpunt PvdA: geen perspectief verscheen eerst op PvdA Almelo.

NIEUWE BEZUINIGINGEN IN ZORG BREEKPUNT PVDA. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Dat was de uitkomst van het debat over de perspectiefnota op 27 juni. Het feitelijke resultaat van die lange zit was dat de nota over de collegeplannen voor 2020, door de voltallige oppositie (-1 zetel) niet wordt gesteund. 15 x Nee, waaronder het Nee van de PvdA-fractie, is een hard signaal. Voor de PvdA en overige oppositie was de boodschap richting college en de coalitiepartijen CDA, VVD, LAS en CU glashelder. Vrij vertaald: sluit WMO en jeugdhulp als zoekrichting voor nieuwe bezuinigingsmaatregelen voorlopig uit. En dan kijken we bij de perspectiefnota 2020 waar we staan in de aanloop naar de begroting 2021. De coalitie wil daar niets van weten, en trekt geen rode lijn (tot hier en niet verder): uitkomen met de Rijksmiddelen is de heilige norm. Dus aanvullende maatregelen om de tekorten terug te dringen. En we weten waar die maatregelen landen: bij de mensen die gebruik maken van het sociaal domein. Budget boven beleid dus, als het ware. De coalitie verwijt de oppositie geen verantwoordelijkheid te nemen, terwijl wij in feite een pas op de plaats maken op basis van de pas op de plaats door het college zelf voorgespiegeld. Want dit is wat er aan de hand is: Het college doet zijn stinkende best om beleid te maken en om uit te komen met de rijksmiddelen, inmiddels bijna tegen beter weten in. De ambities zijn te loven, de programma’s deugen in voldoende mate om ze te steunen. De maatregelenpakketten om de zorgkosten terug te dringen waren al niet mals, het college waarschuwt in de nota voor achterblijvende resultaten en nieuwe tegenvallers (waar het zelf niet veel invloed op heeft). De rode cijfers zullen pas veel later plaats maken voor zwarte cijfers. Kroonjuwelen van de coalitiepartijen (zoals de proef met gratis parkeren) komen op losse schroeven te staan. De druk op het Rijk wordt opgevoerd om meer (structureel) geld voor de zorg te krijgen. De VVD rept tegen de gewoonte in zelfs over een onbetrouwbare rijksoverheid. Het CDA maakt er notie van dat ze desnoods de jeugdzorg wil teruggeven aan het Rijk. De miljoenen vliegen ons om de oren. In de min wel te verstaan. Vrij vertaald: moeten we dit zo wel blijven doen? Het was chique geweest als de coalitie ten minste had gepoogd met ons te kijken naar de tekst van ons amendement, zodanig dat er aan het einde van een lange dag misschien brede steun was voor het perspectief van dit college.

1 Mei viering actueler dan ooit! De foto stamt uit de tijd van ongeregeldheden in Almelo … in de winter van 1888. De grote werkstakingen bij de katoenweverijen van Scholten door fabrieksarbeiders was gericht op het terugdraaien van de loonsverlaging van 10% (toen: 10 cent op een gulden)! "Hop, hop, hop! Hangt de rieke Scholt'ns op! Hop, hop, hop! Eerst meneer en dan mevrouw!". Na vele bemiddelingspogingen, en onder grote druk van de publieke opinie, werd de loonsverlaging omgezet in een verlaging van slechts 2 procent. Destijds werd het bereikte resultaat als een overwinning van de arbeiders beschouwd! Zomaar een voorbeeld uit de geschiedenis van arbeidersprotesten in Almelo. Een voorbeeld van samen sta je sterk! De sociaaldemocratie, de arbeidersbeweging, solidariteit, wel degelijk ook internationaal geworteld, heeft nog niets aan belang verloren. Kijk naar het massieve verzet anno 2019 om de AOW-leeftijd weer naar 66 jaar te krijgen. KOM 1 MEI NAAR DE 1 MEI-VIERING VAN DE PVDA. We komen samen in de Bibliotheek bij Feijn lunchen & lezen, vanaf 14.30 uur. https://almelo.pvda.nl/agenda/1-mei-viering-4/ Arjan de Vries

Stadhuis Almelo

Met meerderheid van stemmen werd gisteravond besloten dat het interpellatiedebat door zou gaan die de linkse broeders hadden aangevraagd (Leefbaar Almelo, GroenLinks, PvdA en SP) vanwege de bezuiniging op het sociale domein. Uiteindelijk leverde het debat (dat doorging tot in de late uurtjes) weinig op. PvdA-er de Vries deed het woord en verkondigde dat zij het absoluut niet eens zijn met de extra bezuinigingsmaatregelen die het college wil doorvoeren in de zorg en participatie. Waar hij dan wel op zou willen bezuinigen maakte hij niet duidelijk waarop een medebroeder (leefbaar) begon over bezuinigen op veiligheid en onderhoud van wegen.

Dat er bezuinigd zou worden dat was bekend en ook was bekend dat dat bereikt moest gaan worden met een andere manier van werken, de transformatie. In de eerste twee jaar werd er door het Rijk nog fasegewijs bezuinigd en de gemeenten hadden het nog heel druk met het organiseren en implementeren van de nieuwe taken. Niet met een nieuwe werkwijze. In 2017 ging een aantal gemeenten van start met datgene wat ze hadden opgeschreven in hun beleidsplannen sociaal domein: Bij de beoordeling van een ondersteuningsvraag dient eerst te worden gekeken naar de eigen kracht van de aanvrager, dan naar het sociale netwerk, vervolgens of welzijnsvoorzieningen een oplossing kunnen bieden en pas in laatste instantie zouden de dure en specialistische individuele voorzieningen worden verstrekt. In de praktijk werden echter nog veel individuele voorzieningen verstrekt en wisten zowel beleidsmakers als consulenten niet goed hoe ze zouden moeten omgaan met welzijnsvoorzieningen als alternatief voor individuele voorzieningen.

Nu is dan toch de grote klap gekomen. De bezuinigingen worden nu volgens afspraak helemaal doorgevoerd en het Rijk houdt de hand op de knip, al zijn er hier en daar nog wat compensatie- en innovatiefondsen beschikbaar. Daarnaast moet de hulp en ondersteuning aan onze kwetsbare burgers op peil blijven. Meer voor minder is het devies. Een linkse broeder (SP) hekelde de miljarden euro’s die bij het Rijk op de plank blijft liggen en waar niets mee wordt gedaan. Uit de coalitieakkoord is gebleken dat de gemeente echt wil gaan werken aan de transformatie-opdracht. De begroting 2019 maakt dat nog eens extra duidelijk. Sailant detail is daarbij dat één partij (SP) van onze linkse broeders voor de begroting stemde.

Een oplossing van de tekorten in het sociale domein zou kunnen zijn dat van criminelen afgepakt geld weer terug in de maatschappij gestort zou moeten worden. Ieder jaar confisqueert de overheid grote sommen geld dat door criminelen is verdiend. Op jaarbasis gaat het in Nederland om zo’n 16 miljard euro. Dat geld is voor negentig procent afkomstig van drugshandel en fraude in de zorg. De overheid kan dergelijke sommen via verschillende kanalen terugvorderen. Met dit geld zou je bij wijze van spreken de problemen in de zorg kunnen oplossen.

Ondanks dat er twijfels zijn ontstaan bij onze partij over de haalbaarheid van de begroting vanwege de sterk stijgende kosten voor jeugdzorg en WMO en daarnaast de onzekerheid over de te ontvangen gelden uit de diverse fondsen, geven wij het het college de voordeel van de twijfel.

Partij Vrij Almelo

(Eerste reactie op voorgestelde bezuinigingen) Vandaag hebben we kennis genomen van de eerste besluitenlijst in 2019 van B&W waar een raadsbrief ter informatie zit met de vraag: Of we de begroting voor 2019 even willen aanpassen met een besparing op de volgende onderdelen: -Een besparing van 0,1 miljoen euro op de bijzondere bijstand; -een besparing van 0,3 miljoen euro op de collectieve ziektekostenverzekering; -een besparing van 0,6 miljoen euro door de versobering van de individuele inkomenstoeslag en geen verhoging individuele studietoeslag; -een verlaging van het budget van “Almelo doet Mee” van 0,09 miljoen euro. -Besparen op Gezond in de stad 0,24 miljoen -Besparing van de middelen voor WMO maatwerk, ondersteuning maatschappelijke deelname 0,30 miljoen -Structurele besparing op de middelen voor peuteropvang 0,15 miljoen -Het budget van de bijstandsuitkeringen te verlagen met 0,25 miljoen -Het budget van de participatie te verlagen met 0,4 miljoen Precies dat gebeurt waar wij als PvdA, Groen Links, SP en leefbaar Almelo voor hebben gewaarschuwd tijdens de begrotingsbehandeling van 2019. “Financieel herstel lijkt het uitgangspunt te zijn om de programma’s verder uit te werken. Wij vragen ons af of dit nou wel zo verstandig is. Volgens de PvdA fractie moet je eerst weten wat je wilt bereiken en hoe je dat wilt bereiken en daarna kun je berekenen wat het gaat kosten. Niet andersom. De fractie maakt zich zorgen over de druk die u uzelf, maar ook de inwoners van Almelo oplegt als u alles beredeneert vanuit financieel herstel.” Helaas, het is uitgekomen! Het college dat ambitie en daadkracht wil uitstralen laat zien dat de ambitie te groot is en de daadkracht gezocht wordt bij de inwoners van Almelo die afhankelijk zijn van zorg en inkomens ondersteuning. Dan is het geen daadkracht meer maar draaglast. Alsof je een muilezel willens en wetens door zijn hoeven laat zakken door die extra stenen die je het dier wil laten dragen. WOW. En zo denkt het college het vertrouwen terug te krijgen? Wat kunnen we eigenlijk nog verwachten van de uitgewerkte programma’s in het sociaal domein? We wachten al sinds de installatie van het college (juli 2018) hierop, en voorlopig heeft de raad nog niets op papier gekregen. “Ambitie, daadkracht en vertrouwen”, dat is de titel van het coalitieakkoord. De fractie van PvdA, Groen Links, SP en leefbaar Almelo blijven hopen voor de stad, maar onze zorgen over de ambitie, daadkracht en het vertrouwen van het college nemen voorlopig eerder toe dan af. Wij kunnen deze nieuwe bezuinigingsmaatregelen niet uitleggen aan de inwoners van Almelo. Binnenkort staat er een politiek beraad gepland waar iedereen, dus ook jij aan deel kunt nemen. (Gezamenlijk persbericht van PvdA, Groen Links, SP en leefbaar Almelo volgt later)