Poliflw

De gemeente is in onderhandeling met restaurant Floris V om het Ambachts- en Baljuwhuis te verkopen. Het restaurant wil eigenaar worden van het pand om hotelkamers te vestigen. De SP vindt dit een slecht idee.

Het ambachts- en baljuwhuis is van ons allemaal. Van de gemeente. Het is een van de mooiste en oudste gebouwen van Voorschoten. In de Gouden Eeuw was dit het huis van de baljuw, de dorpsbestuurder. Later werd het een soort gemeentehuis. Aan het einde van de 19e eeuw kreeg de gemeente het huis in eigendom van de kasteelheer van Duivenvoorde op voorwaarde dat het altijd zou worden gebruikt voor het “algemeen nut”.

Maar de gemeente heeft dringend geld nodig. Door jarenlang wanbeleid is de schuldenberg te groot geworden. Daarom moet de gemeente veel van haar vastgoed verkopen. Het Cultureel Centrum, de school ernaast en het MOC-terrein staan daarom op de lijst met panden die verkocht moeten worden. De oude Vlietschool, het pand van sportschool Goederaad en de oude kleuterschool aan de van der Waalslaan zijn al verkocht. En nu dreigt ook het Ambachts- en Baljuwhuis te worden verkocht. En juist dit laatste vinden wij het ergst.

Want het Ambachts- en Baljuwhuis hoort bij Voorschoten. Het is een historisch monument en een beeldbepalend gebouw. Het is ook een plek waar veel Voorschotenaren belangrijke herinneringen hebben liggen: Ze zijn er getrouwd of hebben er als kind meegedaan aan een optreden of tentoonstelling. Het Ambachts- en Baljuwhuis hoort bij ons en is van ons. Van ons allemaal, en niet alleen van een hotel/restaurant.

Oegstgeest is niet van plan om zich te houden aan de regionale afspraak dat minimaal 25% van de nieuwbouw sociale woningbouw moet zijn. Nuri Sahin is om die reden opgestapt als wethouder van het dorp. SP Leiden en SP Voorschoten vinden dat Oegstgeest moet worden gehouden aan de gemaakte afspraken.

Het is niet voor niks dat deze afspraken binnen de regio worden gemaakt. Veel mensen kijken namelijk over de gemeentegrens als ze op zoek zijn naar een woning. Als ze in hun eigen gemeente niks kunnen vinden dat past bij hun eisen en hun budget, is verhuizen naar een buurgemeente een logische optie. Daarom is het belangrijk dat de gemeentes van Holland-Rijnland afspraken hebben gemaakt over de hoeveelheid sociale huurwoningen, middenhuurwoningen en goedkope koopwoningen die in de regio worden gebouwd. Alle gemeentes hebben daarmee ingestemd.

Toch probeert Oegstgeest er nu onderuit te komen. De argumenten van CDA en VVD klinken als argumenten die vroeger in Voorschoten ook werden gebruikt: “15% sociale woningbouw is genoeg voor onze bevolking.” En: “Als we te veel goedkoop bouwen kunnen we niet voor de middengroepen bouwen.” Voorschoten gebruikt die argumenten niet meer en ondersteunt de regionale afspraken. Maar Oegstgeest blijft zich verzetten. Waarom?

Wie naar de cijfers kijkt begrijpt niks van de opstelling van Oegstgeest. Er is veel minder sociale woningbouw dan gemiddeld in Holland-Rijnland. De sociale woningbouw die er is, is veel duurder dan gemiddeld in de regio. Waar in heel Holland Rijnland 10% van de hurende huishoudens wel eens moeite heeft om de huur te betalen is dat in Oegstgeest meer dan 15%. Er is een nijpend tekort aan betaalbare woningen. Tijd om flink te investeren in nieuwbouw, zou je zeggen.

Toch gebeurt het tegenovergestelde. CDA en VVD sturen zelfs een wethouder weg uit hun college om het aantal sociale huurwoningen laag te kunnen houden. Je zou bijna denken dat ze bang zijn om te veel lage inkomens in het rijke dorp te huisvesten. Die zien ze liever naar hun buurgemeenten gaan.

Voorschoten en Leiden houden zich aan de afspraken die regionaal gemaakt zijn en nemen de verantwoordelijkheid om wonen in de Randstad niet enkel een voorrecht voor de rijken te laten zijn. Voor de SP is dit essentieel. In Leiden, waar ruimte om extra woningen te bouwen erg schaars is het streven om de komende jaren 8500 woningen toe te voegen, waarvan 30% sociale huurwoningen. Dit streven, in combinatie met het behouden van groen is geen gemakkelijke opgave. Het wordt niet makkelijker als gemeente Oegstgeest haar plicht verzaakt om samen met de andere gemeenten wonen in de regio Holland Rijnland betaalbaar te houden.

Algemene beschouwingen

Voor wie wil Voorschoten zijn? Dat klinkt als een enigszins filosofische vraag. Maar het is een wezenlijke vraag voor een gemeentebestuur. Is Voorschoten een gemeente voor iedereen? Natuurlijk, zal iedereen zeggen.Maar dat is niet het geval. En als de politiek, wij dus, geen maatregelen neemt, zal dat in de toekomst steeds minder het geval zijn.

Voorschoten is een prachtige gemeente om te wonen. Grote steden zijn goed bereikbaar, maar toch groen en dorps. Handig voor hoogopgeleide forenzen naar Den Haag of Amsterdam. Iedereen wil hier wel wonen. En dat is nu net het probleem.

Het probleem is dat er een groep mensen is die wel een band met Voorschoten heeft, die hier graag zou willen wonen, maar die steeds meer buiten de boot valt. Mensen met een minder hoge opleiding. Mensen met een minder hoog salaris. Mensen die hier zijn opgegroeid en graag op zichzelf willen wonen. Gewone mensen met een MBO-opleiding en een baan in de zorg, in een winkel of in de bouw. Gewone mensen met een Pabo-opleiding en een baan als meester of juf, meestal juf, op een van onze Voorschotense basisscholen.

Laat ik Esther als voorbeeld nemen. Esther werd na haar MBO-opleiding pedagogisch medewerker op een BSO in Voorschoten.  Ze was de twintig al even gepasseerd en wilde graag samenwonen met haar vriend. Maar dat was in Voorschoten, haar geboortedorp, geen optie. Uiteindelijk heeft ze een flatje gevonden in Leidschendam en rijdt ze elke dag op en neer met haar scooter.

Geen probleem, zult u misschien denken, er zijn zoveel mensen die op en neer reizen voor hun werk. Maar het is wel een probleem.

Want Voorschoten heeft ze nodig: Die winkelmedewerkers, pedagogisch medewerkers, juffen, elektriciens, enzovoorts. De mensen die er voor zorgen dat in dit dorp de kinderen naar school kunnen, de fitnesslessen op de sportschool worden gegeven, de winkel iemand achter de toonbank heeft staan of het brood in de bakkerij van Verhoog wordt gebakken.

En de jongeren onder hen moeten nu noodgedwongen het dorp verlaten. Niet alleen de Esther uit mijn voorbeeld, maar ook Eva, de apothekersassistente die twee maanden geleden met een noodkreet kwam inspreken bij de gemeenteraad. Ze kunnen niets vinden dat bij hun salaris past. Misschien zouden ze een hypotheek kunnen krijgen van € 175.000 tot € 200.000. Maar van de 125 huizen die nu op Funda staan, zijn er 5 in die prijsklasse. Sociale huur? Er worden nu vier woningen aangeboden, waarvan 1 seniorenwoning. De wachtlijst is acht jaar. Vrije sectorhuur kan sneller, maar daar wordt al gauw meer dan € 1000,-. Zo’n klein huisje in de Schoolstraat naast de dorpskerk gaat voor € 1500,- per maand. Deze mensen vertrekken dus uit Voorschoten. Is dat erg? Ja, dat is erg.

Want hier moet de vraag worden gesteld: Voor wie wil Voorschoten zijn? Willen wij een gemeente zijn die alleen betaalbaar is voor hoogopgeleide, goed verdienende forenzen? Willen we een dorp zijn waar de gewone mensen elke dag op hun scootertje naar toe komen rijden om hun werk te doen, maar waar ze zich niet kunnen veroorloven om te wonen? Of zijn we echt een dorp voor iedereen? Een dorp waar je rond je twintigste op jezelf kan wonen, ook als je geen goede baan of rijke papa hebt?

De SP ziet overigens wel dat er wat gebeurd. In de begroting staat opgenomen dat de college kiest voor 25% sociale woningbouw in het dorp. En dat Voorschoten wil groeien. Dat vereist echter een flinke inspanning en die zien we nog niet.

Ook zien we dat partijen die de afgelopen vier jaar consequent hebben gestemd tegen elk SP-voorstel voor meer sociale woningbouw, partijen die zelfs hardop ontkenden dat er een probleem was, bij deze begroting voorstellen doen om het tekort aan betaalbare woningen op te lossen. Beter laat dan nooit, zal ik maar zeggen.

Voorzitter,Tot nu toe heb ik het alleen nog maar gehad over de dure huizen. Maar woon je eenmaal in Voorschoten, dan zijn de woonlasten ook nog eens torenhoog. Vorig jaar is de gemeentelijke belasting voor inwoners met 26,9% verhoogd. Tegelijkertijd gingen de bedrijven maar 1,6% meer betalen. Als je Voorschoten vergelijkt met de andere gemeentes in de regio, dan is de gemeentelijkje belasting voor bewoners de hoogste van de regio. Maar de gemeentelijke belasting voor bedrijven is een van de laagste. Dus stelt de SP ook hier de vraag: Voor wie wil Voorschoten zijn? Zijn wij een dorp voor bewoners of kijken we alleen naar de belangen van ondernemers. En laat ik duidelijk zijn. De SP is niet tegen ondernemers. De SP is ertegen dat ondernemers onredelijk voordeel krijgen. De SP kiest ervoor om de lasten van het herstelplan eerlijk te verdelen. Als we beide belastingen in overeenstemming brengen met de andere gemeentes in de regio is de opbrengst gelijk maar zijn de kosten eerlijker verdeeld.

De vraag voor wie Voorschoten er wil zijn kan ook worden gesteld als het gaat om recreatieve voorzieningen. We hebben een mooi zwembad, dat goed wordt gebruikt door onze inwoners. Kinderen krijgen er zwemles, verenigingen maken er druk gebruik van en veel ouderen vinden er een combinatie van bewegen en sociale contacten. Het maatschappelijk nut van het zwembad staat als een paal boven water.

Toch volgt er sluiting als de gemeenteraad volgend jaar bij de begroting geen potje van enkele tonnen structureel weet te vinden. Tegelijkertijd wordt er flink geïnvesteerd in recreatieve voorzieningen voor mensen die helemaal niet in Voorschoten wonen. € 45.000 per jaar wordt er geïnvesteerd in een actieplan toerisme. De SP is niet principieel tegen toerisme, helemaal niet. Maar in de huidige omstandigheden moeten wij wel de vraag stellen: Voor wie wil Voorschoten er zijn? En dan kiest de SP voor de inwoners die een plek nodig hebben voor zwemlessen, voor de zwemverenigingen en voor vitaal ouder worden. Daarom stellen wij voor om het budget voor het actieplan toerisme en recreatie te stallen in een nieuw op te richten reserve zwembad.

Voorzitter,Geheel tegen mijn gewoonte in heb ik het deze begrotingsbehandeling nog niet gehad over de zorg. De situatie baart ons zorgen. De afgelopen jaren hield Voorschoten geld over op haar zorgtaken, maar nu dreigen tekorten, vooral op jeugdzorg. Dat werd al jaren voorspeld. Een verstandige gemeente zou hebben gespaard voor mindere tijden. Dat heeft Voorschoten wel gedaan, maar er is een deksel op de spaarpot gedaan. De reserve zorg mocht niet hoger worden dat € 1,5 miljoen, als er meer zorggeld was zou dit geld naar de algemene middelen gaan. Geen bodemloze put maar een bodem verzakkende put. De SP is hier altijd tegen geweest. Wij vinden dat zorggeld moet worden besteed aan zorg. En nu blijkt dat we dat geld goed hadden kunnen gebruiken. Daarom stellen we voor dat de deksel van de spaarpot af gaat. Niet omdat dit direct extra geld oplevert, maar omdat zelf een ezel zich geen twee keer stoot aan dezelfde steen.

Ten slotte, voorzitter, een compliment.Eindelijk zit er een gemeentebestuur dat de reserve duurzaamheid serieus neemt. Dat deze reserve inzet voor initiatieven waar het voor bedoeld is, zoals investeringen om de energietransitie op gang te brengen, in plaats van het opnieuw gebruiksklaar maken van de dorpspomp. Alleen jammer dat die reserve veel groter had kunnen zijn als hij de afgelopen acht jaar niet was uitgegeven aan zaken die niks met duurzaamheid te maken hebben. Want forse investeringen in de energietransitie zijn noodzakelijk om ervoor te zorgen dat Voorschoten de komende decennia een gemeente voor iedereen is/of wordt.

Erik Maassen 

De SP roept het gemeentebestuur op om snel met een actieplan jongerenhuisvesting te komen. Het is voor jongeren uit Voorschoten vrijwel onmogelijk geworden om een huis te vinden in het eigen dorp. “De nood staat veel jongeren aan de lippen,” zegt fractievoorzitter Erik Maassen. “Als er nu niks gebeurt zullen ze noodgedwongen uit Voorschoten moeten vertrekken.” Het actieplan moet bij de algemene beschouwingen bekend zijn.

Jongeren geven inmiddels aan wanhopig te zijn. De wachtlijsten voor sociale huurwoningen zijn jarenlang, particuliere huur is te duur en koopwoningen die ze kunnen betalen zijn er al helemaal niet. De 21-jarige Eva Bruin kwam al inspreken bij de gemeenteraad om te vertellen dat ze geen kant meer op kan.

Al sinds 2015 staat het voormalige verzorgingshuis ’t Hofflandshuys leeg. Er zouden 92 jongerenappartementen in komen, maar er gebeurt maar niets. De SP heeft hier al verschillende keren aandacht voor gevraagd. Op dit moment wonen er 15 jongeren met een antikraakcontract. “Er hadden dus 77 jongeren bij gekund als verhuurder Woonzorg er werk van had gemaakt,” aldus Erik Maassen.

Maassen wil dat het gemeentebestuur aan de slag gaat. “We willen nu weten waar jongeren terecht kunnen.” Maassen denkt dat die woningen niet apart zijn aangewezen. “In januari vroeg ik het gemeentebestuur hoeveel woningen waren aangewezen als jongerenwoningen. De toenmalige wethouder moest me het antwoord schuldig blijven.” Maassen hoopt dat daar inmiddels meer duidelijkheid over is. “Voorschoten moet echt aan de slag. Wijs maar locaties aan voor jongeren en begin direct met ’t Hofflandshuys. Anders vertrekken jongeren noodgedwongen uit Voorschoten, terwijl ze hier thuis horen.”  

De SP Voorschoten is blij met het besluit dat het kabinet heeft genomen om de wet die gaat over mensen met een arbeidsbeperking te schrappen.

De fractie van de SP had grote bezwaren tegen deze wet. Mensen met een arbeidsbeperking zouden via het systeem van loondispensatie onder het minimum loon gaan werken en daarbij zouden zij ook geen pensioen opbouwen. Als men een partner heeft die ook werk heeft, wordt de inkomstendaling bij de degene met een arbeidsbeperking niet gecompenseerd via de gemeente, vanwege de strenge regels hieromtrent. Soms gaat het wel om € 1000 per maand.

Raadslid Erik Maassen heeft voor de zomerreces middels een aangenomen motie zijn zorgen geuit over deze wet. Deze zorgen werden gedeeld door de fracties van PvdA, Groen Links, D66, CDA en ONS Voorschoten. De wethouder heeft een brief opgesteld naar de staatssecretaris, dat mochten de plannen doorgang vinden, gemeente Voorschoten haar zorgen uitspreekt over deze wet, zoals meerdere gemeenten dit hebben gedaan.

SP Voorschoten is dan ook opgelucht dat deze wet er niet gaat komen en dat er voor mensen met een arbeidsbeperking weer wat lucht is.

Namens de afdeling SP Voorschoten willen wij dan ook de felicitaties overbrengen aan het adres van Wij Staan OP en andere groepen, waaronder ook die werkgevers, die besloten om dit plan niet te steunen, omdat mensen met een arbeidsbeperking volwaardige mensen zijn en geen tweederangs burgers.

De gemeenteraad van Voorschoten heeft een motie van de SP aangenomen waarin duidelijk wordt gesteld dat mensen met een arbeidsbeperking recht moeten hebben op volwaardig werk met een volwaardig loon. Van de zeven partijen in de gemeenteraad stemde alleen de VVD tegen.

De discussie over werknemers met een arbeidsbeperking woedt volop in de Tweede Kamer. Een voorstel van de staatssecretaris om het systeem van loonkostendispensatie in te voeren leidde tot veel verontwaardiging, omdat het zou leiden tot werken onder het minimumloon. Inmiddels worden de plannen opnieuw bekeken. De vrees is dat mensen met een arbeidsbeperking in de toekomst geen goed pensioen zouden kunnen opbouwen of veel minder verdienen als ze een werkende partner hebben.

Op initiatief van SP-raadslid Erik Maassen heeft Voorschoten zich nu aangesloten bij de groeiende groep gemeentes die kritisch tegenover de plannen staat. Maassen is verheugd over dit succesje: “Het is niet de bedoeling dat mensen met een arbeidsbeperking er op achteruit gaan als het systeem veranderd. Of het nu gaat om werken onder het minimumloon, verminderen van pensioenopbouw of korten als je een werkende partner hebt: dezen mensen hebben ook recht op normale arbeidsvoorwaarden.”

Tijdens de commissievergadering Mens en Samenleving van 19 april 2018, kwam het college met een raadsvoorstel voor de besteding van de “Klijnsmagelden”. Deze gelden zijn door staatssecretaris Klijnsma beschikbaar gesteld met als doel om armoede onder kinderen tegen te gaan.

De SP is erg blij met deze ontwikkeling, want deze gelden zijn beschikbaar gesteld om armoede onder kinderen tegen te gaan en niet om gaten in de begroting van de gemeente Voorschoten te dichten.

De SP was ook zeer verheugd dat het college een standpunt uit het SP verkiezingsprogramma had overgenomen, namelijk het punt dat de regelingen uit het Kindpakket voor 2018 ook toegankelijk te maken voor gezinnen tussen de 110% en 130% van de geldende bijstandsnorm. Dit heeft tot gevolg dat alle gezinnen binnen de gemeente Voorschoten die tot 130% van de geldende bijstandsnorm ontvangen, men er financieel op vooruit gaat na werkaanvaarding. Op deze wijze kunnen de huishoudens die maandelijks geld te kort komen, worden behoed om in de armoede terecht te komen.

De SP vindt deelname aan het sociale leven voor kinderen zeer belangrijk zoals het kunnen gaan naar een sportvereniging. Maar kosten voor sportkleding en schoeisel kunnen aardig in de papieren oplopen en de ervaring leert dat deze kosten de grootste belemmering vormen voor actieve deelname aan verenigingen. Men kan in aanmerking komen voor 50% van de school-, sport- en cultuurkosten, 50% van de vergoeding uit de regeling maatschappelijke participatie en 100% computer, tablet en internetkosten.

Na enkele vragen van commissielid Elzelien van der Starre heeft de wethouder gemeld dat gemeente Voorschoten tot 2021 een bedrag van€ 80.000 ontvangt van het Rijk met als doel bestrijding van kinderarmoede. Dit geld zal dan structureel worden ingezet. Op dit moment is er al € 40.000 overgemaakt aan Stichting Leergeld.

Op de vraag hoe het in de praktijk gaat met gezinnen die in de Schuldhulpsanering zitten (deze kunnen namelijk ook gebruik maken van de Klijnsma gelden en men kan zich melden bij Stichting Leergeld), gaf de wethouder als antwoord, dat Stichting Leergeld in natura uitkeert. Dat wil zeggen, er wordt geen geld overgemaakt, maar bijvoorbeeld de tablet wordt uitgereikt aan het gezin.

Al met al is de SP zeer positief over dit raadsvoorstel en de SP hoopt dat het nieuwe college ook voortvarend te werk gaat om kinderarmoede te bestrijden.

Voorschoten kent veel actieve bewoners. Mensen die in hun vrije tijd nadenken over hoe het dorp of hun wijk beter kan worden gemaakt. Helaas hebben die mensen lang niet altijd goede ervaringen met de houding van de gemeente. De SP wil buurtrechten invoeren zodat actieve bewoners weten wat ze van de gemeente mogen verwachten.

De buurtrechten zijn ontwikkeld door het LSA: het Landelijk Samenwerkingsverband Actieve bewoners. Overal in Nederland krijgen actieve bewoners te maken met een gemeente die hun inzet vooral lastig vindt. Ook in Voorschoten was dat de afgelopen jaren vaker het geval. Bewoners van de Vlietwijk, rondom de Professor van der Waalslaan, de Nassauwijk, de Dobbewijk  of rondom station Voorschoten hebben dit allemaal aan den lijve ondervonden. De buurtrechten moeten actieve bewoners een positie geven om met de gemeente te kunnen onderhandelen.

De SP pleit voor het invoeren van vier buurtrechten

1. Recht op gebouwen en publieke ruimtesActieve bewoners(groepen) krijgen het recht om gebouwen en publieke ruimtes, zoals parken, te gebruiken, beheren en over te nemen. Juist die plekken die belangrijk zijn voor de buurt moeten bewaard blijven voor de buurt.

2. Recht om uit te dagenActieve bewoners(groepen) krijgen het recht om lokale dienstverlening vorm te geven en uit te voeren. Bewoners weten zelf het beste wat er lokaal nodig is, dus zouden tenminste zeggenschap moeten hebben over hoe die diensten er uit zien. Daarnaast kunnen actieve bewoners diensten zelf nog veel beter uitvoeren en dan moet het inkoopbeleid het mogelijk maken dat zij hier de contracten voor krijgen.

3. Recht op buurtplanningActieve bewonersgroepen krijgen het recht om het voortouw te nemen in de inrichting van hun eigen wijk, buurt, straten en pleinen.

4. Open overheidDe informatievoorziening over bestedingen, budgetten, geplande ontwikkelingen en (aflopende) termijnen wordt zo ingericht dat buurtbewoners op tijd op de hoogte zijn en snappen wat er gezegd wordt, zodat ze volwaardige partners kunnen zijn. Daarnaast beslissen bewoners ook mee over zaken die hun buurt aangaan. Bijvoorbeeld door een buurtbegroting.

Op de tweede plaats van de SP-lijst staat Elzelien van der Starre. Elzelien is al vier jaar betrokken bij de gemeenteraadsfractie als burgercommissielid. Daarnaast is ze oud-voorzitter en bestuurslid van de SP-afdeling Voorschoten. Elzelien wil zich inzetten om armoede in Voorschoten aan te pakken. Hieronder stelt ze zichzelf voor.

Ik ben Elzelien van der Starre, 49 jaar, en ik sta op plek 2 voor de SP Voorschoten. Sinds 2014 ben ik actief als commissielid voor de SP in de Voorschotense gemeenteraad. Daarnaast ben ik algemeen bestuurslid bij de afdeling SP in Voorschoten. In het dagelijks leven ben ik secretaresse bij een groot accountants kantoor in Amsterdam. Ik vind het de komende jaren erg belangrijk dat we ons meer gaan inzetten op de bestrijding van armoede, vooral onder kinderen. Het kan toch niet zo zijn dat kinderen niet mee mogen op schoolreisje omdat de ouders de vrijwillige ouder bijdrage niet kunnen betalen. De gemeente Voorschoten heeft hiervoor geld gekregen vanuit het Rijk en ik zou er zeer voor willen pleiten om dit geld ook echt voor bestrijding van kinderarmoede te gebruiken en dit niet in de algemene reserve te stoppen om zo de financiële balans weer op orde te hebben.

Natuurlijk is de armoede die er is in Afrika of India, niet te vergelijken met de armoede in Nederland, maar een feit is gewoon dat kinderen zonder ontbijt naar school gaan, simpel omdat een ontbijt te duur is. Wij hebben in Voorschoten mensen die gebruik moeten maken van de Voedselbank, heel goed dat de Voedselbank er is, maar eigenlijk, in een rijk land als Nederland, zou het niet nodig moeten zijn.

Verder wil ik mij inzetten voor een veilig thuis voor kinderen en jongeren. Kindermishandeling moet bestreden worden.