Poliflw

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

In de afgelopen raadsvergadering is er geld beschikbaar gesteld om twee nieuwe basisscholen te gaan bouwen in Wageningen. De Margrietschool gaat nieuw bouwen aan de Haverlanden en De Zwaneridder gaat verhuizen naar de nieuwbouwwijk Kortenoord en daar nieuw bouwen. De schoolgebouwen worden gebouwd volgens de nieuwste inzichten van onderwijshuisvesting en worden zo een prettige leeromgeving voor de kinderen. Hier zullen ook veel duurzaamheidsmaatregelen worden genomen. Voor andere scholen in de stad duurt het langer voordat de gemeente kan investeren in zonnepanelen en isolatie vanwege financieringstekort. Het CDA heeft met raadsbrede steun een voorstel ingediend met de vraag aan het college hier iets aan te gaan doen. Vanuit de overheid zijn goedkope leningen voor scholen beschikbaar om zonnepanelen te installeren en het schoolgebouw te isoleren. Energiekosten gaan naar beneden waar de school vervolgens van profiteert. Het college gaat de scholen hier actief over informeren. De gemeenteraad heeft daarnaast gevraagd te inventariseren welke bezwaren er zijn bij de scholen om zonnepanelen op het dak te leggen of de school te isoleren. Het gesprek hierover is van belang en de oplossingen zijn wellicht makkelijker dan wordt gedacht. Het CDA juicht het toe als binnenkort bovenop alle scholen nieuwe zonnepanelen liggen.

Zoals u eerder heeft kunnen lezen moet er veel geld bezuinigd worden in de gemeente Wageningen. Er wordt al een aantal jaren meer geld uitgegeven dan dat er binnenkomt. De tekorten zijn met name te vinden in het sociaal domein. De bodem van de gemeentekas is daardoor inmiddels bereikt. Er staat niets anders te doen dan orde op zaken te gaan stellen. Het college heeft bij de begroting een aantal bezuinigingen voorgesteld. De vraag is alleen of ze gerealiseerd gaan worden. En daarmee schuif je de problemen voor je uit naar de komende jaren. Daarnaast kiest het college direct voor de knop om maar een forse OZB verhoging in te rekenen, dit onder het motto ‘De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten’. Het CDA wil dat er ander keuzes worden gemaakt. Wij willen dat het college weer terug gaat naar de wettelijke kerntaken van de gemeente. Dat er grip komt op de stijging van de kosten in de jeugdzorg. Met deze keuzes kan de gemeente de zorgtaken blijven uitvoeren voor onze inwoners die de zorg nodig hebben de komende jaren. Verder kiezen we voor een langzamere uitvoering van het college-akkoord, dan kunnen financiële middelen worden vrijgemaakt.Met deze inzet zullen wij het politieke debat van 11 en 12 november in gaan. En in de raadsvergadering van 26 november zullen wij een aantal amendementen indienen.

-Uit de raad- Precariobelasting nog niet gecompenseerd Het is niet gelukt om een voorstel om inwoners van Wageningen te compenseren voor de precariobelasting die Vitens doorberekent, aangenomen te krijgen. D66 verraste de andere coalitiepartijen door te elfder ure tegen het voorstel om te compenseren te stemmen. Zo staan vooral diegenen die het financieel toch al zwaar hebben in de kou. Hiermee is een afspraak uit het coalitieakkoord gebroken en daar hebben wij het erg moeilijk mee. De precariobelasting is destijds ingevoerd, omdat andere gemeenten die ook heffen en veel nutsbedrijven berekenen deze belasting door naar al hun abonnees. Zo betalen Wageningers voor de precariobelasting van Renkum en Arnhem*. Hoewel GroenLinks niet gelukkig was met deze vorm van belasting vonden we het in dit licht toch gerechtvaardigd deze te heffen. Vitens berekent de belasting alleen door naar de inwoners in de gemeente waar de belasting geheven wordt. In het coalitieakkoord hebben we daarom afgesproken de laagste inkomens daarvoor te compenseren. Het college kwam daarom met een voorstel om mensen tot de bijstandsnorm te compenseren. Het Wageningse armoedebeleid gaat uit van 130 % van de bijstandsnorm, daarom hebben wij op initiatief van CDA gevraagd het voorstel aan te passen en voor de compensatie van de precariobelasting diezelfde norm te gebruiken. Die wijziging is door de raad aangenomen. D66 steunde de wijziging niet en stemde tot onze grote verrassing daarna tegen het hele voorstel. Dat werd daardoor weggestemd. We gaan zo snel mogelijk op zoek naar een oplossing om alsnog en zo snel mogelijk Wageningers te compenseren voor de extra aanslag van Vitens. https://www.coelo.nl/index.php/wat-betaal-ik-waar/lokale-lasten-calculator * Via deze tool van het COELO kun je zien aan welke gemeenten Wageningse inwoners precariobelasting betalen en uit welke gemeenten inwoners meebetalen aan de Wageningse precariobelasting Guido van Vulpen

Lokale lasten calculator 2019 - COELO

Met de lokale lasten calculator kunnen burgers hun gemeentelijke belastingen berekenen, hun gemeentelijke belastingen vergelijken en hun gemeentelijke belastingen inzien.

Wethouder Peter de Haan (ChristenUnie), Greet Eijkelenboom (indiener alternatief) en Marine Blokzijl van het CDA over een nieuwe recreatieplas bij Wageningen. (Omroep Gelderland)

Wageningen wil nieuwe recreatieplas

Bijna alle politieke partijen in Wageningen zijn enthousiast over de aanleg van een nieuwe recreatieplas aan de zuidkant van de stad. Dat bleek maandagavond tijdens een raadsbijeenkomst. De recreatieplas zou volgens de laatste plannen in 2022 in gebruik genomen kunnen worden.

Are you a world chef, enjoy cooking your traditional food or just someone who would like to meet new people, then we are looking for you! We are looking for students who would like to cook snacks together with council members to be served on the 5th of April during the One World Week! Read more here! GroenLinks Wageningen, VVD Wageningen Stadspartij Wageningen ChristenUnie Wageningen SP Wageningen D66 Wageningen CDA Wageningen Gemeente Wageningen #wageningen #oneworldweek #citycouncil https://www.connectwageningen.nl/blog/cook-your-traditional-snack-with-council-members-for-the-one-world-week-2019

Cook your traditional snack with council members for the One World Week 2019!

Have you ever wondered what you might find outside the Wageningen University bubble? It’s the city, Wageningen! A city where local Wageningers, students and internationals come tog