Poliflw

Deze 7 mensen gaan Brabant besturen

Deze 7 mensen gaan Brabant besturen

DEN BOSCH - Christophe van der Maat, Martijn van Gruijthuijsen (beiden VVD), Marianne van der Sloot, Renze Bergsma (beiden CDA), Anne-Marie Spierings (D66), Rik Grashoff (GroenLinks) en Erik van Merrienboer (PvdA). Dat zijn de kandidaten voor het nieuwe provinciebestuur in Brabant.

#raaddb

Pieter Paul Slikker - PvdA 073

Wie een eerbetoon afdoet als snoepreis heeft weinig historisch besef Vandaag vertrok de Bossche gemeenteraad per bus naar Wales. Een vierdaagse snoepreis volgens de fractie van de SP die als een van de weinigen weigerde deel te nemen. Een waardevol eerbetoon aan de vrijheid en onze bevrijders als je het mij vraagt. Bij de bevrijding van Den Bosch sneuvelden 146 soldaten van de Welsh Division. Jongens van overzee stierven in een land dat niet het hunne was, voor het herwinnen van vrijheid die henzelf -ware het nipt- niet afgenomen was. Ook kwamen tijdens de oorlog en bij de bevrijding van Den Bosch honderden inwoners om het leven. Sommigen, zoals Ivar, het jongste Bossche oorlogsslachtoffer die slechts een paar maanden oud was, bliezen hun laatste adem uit in de Nazi-concentratiekampen. Anderen stierven omdat ze actief deelnamen aan de gevechtshandelingen of omdat ze simpelweg op het verkeerde moment op de verkeerde plek waren. Granaatvuur van over de Maas vroeg tot in het voorjaar van 1945 -Den Bosch was al enkele maanden bevrijd- nog tientallen levens. De Welsh Division was toen al verder getrokken. Na de opmars door Frankrijk, deelname aan het ardennenoffensief, Market Garden en de bevrijding van 's-Hertogenbosch trokken de bevrijders van onze stad naar het front in Duitsland om een doorbraak over de Rijn te forceren. Van de 17.000 militairen die in augustus 1944 onder de wapenen waren zouden er velen niet naar huis terugkeren. In 2019, tijdens de 75e jarige bevrijding van 's-Hertogenbosch, vieren we dus niet alleen dat we mogen leven in vrijheid, we herdenken ook de onbaatzuchtige bijdrage die de soldaten van overzee leverden. We eren hen die vochten voor onze vrijheid en we herdenken hen die daarbij sneuvelden op grond waar ze nog nooit eerder een voet hadden gezet. De viering en herdenking dit najaar is er een ván en vóór al onze inwoners. Belangrijk, omdat het enorme offer dat is gebracht noopt tot stilstaan bij de prijs van vrede: dat we zuinig zijn op onze herwonnen vrijheid en gelijkheid, dat we ondanks onze onderlinge verschillen blijven streven naar broederschap. Dat de eens per vier jaar georganiseerde uitstap voor de Bossche gemeenteraad ons nu naar Wales voert (de pers reist voor verslag met ons mee) staat ook in dat teken. Vorig jaar, bij de 74e herdenking van de bevrijding van onze stad, was het voor het eerst dat er geen enkele bevrijder meer aanwezig was. De leeftijd te hoog, de gezondheid te broos - de geest wil maar het lichaam niet meer. Enkelen hopen er dit jaar nog eenmaal bij te kunnen zijn, sommigen zal dat niet lukken. Hen bezoeken we, hen bedanken we, hen eren we. En ja, naast een eerbetoon is deze vierdaagse reis per bus ook bedoeld voor teambuilding. Ook dat is noodzakelijk. Een van de meest gehoorde zorgen over de ontwikkeling van onze samenleving is dat het steeds lastiger blijkt om gedeelde grond te vinden. Dat ook in de politiek het etaleren van verschillen belangrijker lijkt dan het vinden van gezamenlijke oplossingen voor gedeelde noden en wensen. Eens per vier jaar leren de Bossche raadsleden elkaar daarom kennen buiten de politieke arena. Want gelukkig delen we in de Bossche politiek breed het besef dat we het met elkaar moeten doen. Dat we verder komen als we niet de politieke verschillen centraal stellen maar de uitdagingen van onze gemeente en haar inwoners. Daarom zitten in de bus naar Wales politici van bijna alle partijen. Naast deze PvdA'er zit een 50-plusser, en om ons heen zitten politici van CDA, Bossche Groenen, VVD, Lokaal Gestemd (eerder bekend onder de naam Bossche Volkspartij), D66, Rosmalens Belang, Gewoon Ge-Dreven, en GroenLinks. Dat de SP-fractie zowel het eerbetoon als de teambuilding aan zich voorbij laat gaan is een keuze. Een keuze die mijn fractie op grond van bovenstaande anders maakt en die ik persoonlijk jammer vind omdat ik een ervaring als deze ook met de collega's van de SP zou willen delen. Dat de SP-fractie op de ochtend van vertrek lunch-pakketten uitdeelde aan de partijen die wel meegaan was sympathiek. Maar dat ze inmiddels via social media en pers een vals beeld probeert te schetsen over de aard van deze reis betreur ik. Dat doet weinig recht aan de afwegingen van hun collega's en getuigt daarnaast van weinig historisch besef.

Afgelopen donderdag 21 februari was de jaarlijkse Politieke Klets. In de Knillispoort namen raadsleden en wethouders elkaar op de hak. Namens D66 maakte raadslid Daan Peters zijn debuut als ‘Barry de bode’. Onderstaand zijn klets.

Goeienavond allemaal!

Ik ben Barry, jullie nieuwe bode. Eigenlijk zou d’r hier iemand van D66 staan vanavond, maar die ziede toch nie echt veel zeggen schijnt ‘t. Nou kan ik net zo goed als die lui van d’n dimmekraoten 66 heul veul praten… en HEUL weinig zeggen, dus da komt goed!

Ik heb sinds kort ‘t mooiste baantje wat er is. M’n hele leven wilde ik al bode worden. Toch een bietje bijdragen aan de lokale polletiek van ons pronkjuweel.

Nou ben ik hier afgelopen maand een bietje wegwijs gemaakt door m’n collega’s, om de verhoudingen tussen de polletieke clubkes een bietje te leren begrijpen. En nee, met ‘verhouding’ bedoel ik niet die tussen Kagie en Hendrickx, da’s een huwelijk waarvan niemand precies weet hoe of dè ’t zit. Ik heb gehoord dat die onderhandelingen ’s avonds laat op ’t toilet van ‘t bestuurscentrum gehouwen werden, dan witte al genoeg.

’T Schijnt ongeveer zo te werken: om te beginnen komen d’r elke week de fractievoorzitters van de coalitie bij mekaar. Die vatten dan, mee de wethouwers, een brooike. En da doen ze allemaal op hun eigen manier.

Bijvoorbeeld meneer de Groot, van Rosmalens Belang. Die vraagt altijd: Waar heeft ’t College vandaag zin in? O, doe mijn da dan ook mar.

Of die van D66, van d’n Kerkhof. Da’s unne moeilijke! Die moet het allemaal biologisch, organisch, klimaatneutraal en ok nog uit de Rosmalense polder hebben.

Van Groenlinks komt d’r schijnbaar ook wel is iemand veur de lunch, maar ik heb geen idee wie of dè da dan is…

Van ’t CDA komt van der Sloot altijd heul vlug vanaf ’t Provinciehuis gereden, en die vraagt wel is of ze misschien de brooikes voor wethouwer van Olden mag maken. Da veinden we toch een bietje gek, dus da doen we dan toch maar liever zelf.

En van de VVD hedde natuurlijk Ralph. Die komt ok graag eten.

Nog zo’n opmerkelijk fenomeen is hoe of dat die wethouwers hun kamertje ingericht hebben.

Bij Hoskam bijvoorbeeld, die hêt zo’n heel klein ledikantje in zunne werkkamer staan. Ik denk omdat af en toe de social media weer verschoond moeten worden als da jong van hullie, Michael Hack, de boel weer is onder heeft gescheten.

En dan bij van Olden, ook al net zo’n vestingmuseum. Helemaal gebarricadeerd en al, lijkt wel alsof die iemand buiten probeert houwen?

En laatst was ik bij van der Geld, die stond een bietje bangig uit z’n raam naar de mert te kijken. Stonden d’r vier gele hesjes te schreeuwen naast unne guillotine: Nicole Vermolen, Nol Roos, Paul Kagie – en Jos van Son, maar die liep volgens mij met een prikstok zun uurtjes te maken.

Van Vermolen snap ik het wel hoor, had ze d’r eigen hartstikke mooi aangekleed en gemake-upt voor de onderhandelingen voor da Winterparadijs en dan kijkt die van der Geld nog nie eens! Hedde ook niks aan.

Die Nol Roos, hebben ze mijn verteld, die had ooit z’n eigen partij, volgens mijn de Boxtelse Volkspartij? Vond ik ook al een bietje raar. Maar da is nou dus Lokaal Gestemd geworden. Ik ken ze nie zo goed hoor, maar in de verleden tijd over oe eigen praten, da belooft nie veul goeds…

Maar nog efkes over de wethouders, want daar hebben ze me ok een hoop over verteld. Die van GroenLinks, Kahya, heeft ergens hier in de stad een ovonde neer laten leggen. Ik weet ook niet wa ge daarmee moet, mijn is verteld zodat z’n fractie nóg makkelijker kan draaien.

Dan hedde nog Roy, collega’s van mijn noemen ‘m ok wel RoboRoy. Die schijnt af en toe vast te lopen en dan heurde alleen nog maar ‘bouwenbouwenbouwenbouwen’. Klinkt net als die van Bassie en Adriaan, maar Roy doet praat nóg langzamer.

En d’r gebeuren nog zoveul bijzondere dingen hier in de geminteraad. Bij ’t CDA bijvoorbeeld, hoe die af en toe door mekaar lopen te schreeuwen. D’r is weinig christelijks aan hoor, twee priesters achter één altaar.

Of dan de Bossche Groenen. Ik luister heel graag naar de Jimi Hendrix Experience… De Judith Hendrix Experience, die makt ok graag een bak herrie.

En daar maakt Patty Huisman van DTV Boulevard dan weer graag een item van.

Tot slot heb ik nog een paar mededelingen van huishoudelijke aard meegekregen: Als we komend jaar het meubilair gaan vervangen moeten we opletten dat we Annemarie Hoog Antiek en Paul van der Krabben niet met het grofvuil mee geven.

Er is ook schimmel gevonden in een paar fractiekamers, of dat ik daar de Schimmel Partij op aan wil spreken. Ge wit wel, mee die rooie jasjes die ge nergens anders over heurt?

Alexander van Hattem mag z’n drie rood-wit-blauwe petten bij de gevonden voorwerpen op komen halen.

En alsjeblieft dames en heren, pak nou de lift buiten openingsuren. De trap gebruiken is levensgevaarlijk, vraag maar aan ons Jack.

Afgelopen donderdag 21 februari was de jaarlijkse Politieke Klets. In de Knillispoort namen raadsleden en wethouders elkaar op de hak. Namens D66 maakte raadslid Daan Peters zijn debuut als ‘Barry de bode’. Onderstaand zijn klets.

Goeienavond allemaal!

Ik ben Barry, jullie nieuwe bode. Eigenlijk zou d’r hier iemand van D66 staan vanavond, maar die ziede toch nie echt veel zeggen schijnt ‘t. Nou kan ik net zo goed als die lui van d’n dimmekraoten 66 heul veul praten… en HEUL weinig zeggen, dus da komt goed!

Ik heb sinds kort ‘t mooiste baantje wat er is. M’n hele leven wilde ik al bode worden. Toch een bietje bijdragen aan de lokale polletiek van ons pronkjuweel.

Nou ben ik hier afgelopen maand een bietje wegwijs gemaakt door m’n collega’s, om de verhoudingen tussen de polletieke clubkes een bietje te leren begrijpen. En nee, met ‘verhouding’ bedoel ik niet die tussen Kagie en Hendrickx, da’s een huwelijk waarvan niemand precies weet hoe of dè ’t zit. Ik heb gehoord dat die onderhandelingen ’s avonds laat op ’t toilet van ‘t bestuurscentrum gehouwen werden, dan witte al genoeg.

’T Schijnt ongeveer zo te werken: om te beginnen komen d’r elke week de fractievoorzitters van de coalitie bij mekaar. Die vatten dan, mee de wethouwers, een brooike. En da doen ze allemaal op hun eigen manier.

Bijvoorbeeld meneer de Groot, van Rosmalens Belang. Die vraagt altijd: Waar heeft ’t College vandaag zin in? O, doe mijn da dan ook mar.

Of die van D66, van d’n Kerkhof. Da’s unne moeilijke! Die moet het allemaal biologisch, organisch, klimaatneutraal en ok nog uit de Rosmalense polder hebben.

Van Groenlinks komt d’r schijnbaar ook wel is iemand veur de lunch, maar ik heb geen idee wie of dè da dan is…

Van ’t CDA komt van der Sloot altijd heul vlug vanaf ’t Provinciehuis gereden, en die vraagt wel is of ze misschien de brooikes voor wethouwer van Olden mag maken. Da veinden we toch een bietje gek, dus da doen we dan toch maar liever zelf.

En van de VVD hedde natuurlijk Ralph. Die komt ok graag eten.

Nog zo’n opmerkelijk fenomeen is hoe of dat die wethouwers hun kamertje ingericht hebben.

Bij Hoskam bijvoorbeeld, die hêt zo’n heel klein ledikantje in zunne werkkamer staan. Ik denk omdat af en toe de social media weer verschoond moeten worden als da jong van hullie, Michael Hack, de boel weer is onder heeft gescheten.

En dan bij van Olden, ook al net zo’n vestingmuseum. Helemaal gebarricadeerd en al, lijkt wel alsof die iemand buiten probeert houwen?

En laatst was ik bij van der Geld, die stond een bietje bangig uit z’n raam naar de mert te kijken. Stonden d’r vier gele hesjes te schreeuwen naast unne guillotine: Nicole Vermolen, Nol Roos, Paul Kagie – en Jos van Son, maar die liep volgens mij met een prikstok zun uurtjes te maken.

Van Vermolen snap ik het wel hoor, had ze d’r eigen hartstikke mooi aangekleed en gemake-upt voor de onderhandelingen voor da Winterparadijs en dan kijkt die van der Geld nog nie eens! Hedde ook niks aan.

Die Nol Roos, hebben ze mijn verteld, die had ooit z’n eigen partij, volgens mijn de Boxtelse Volkspartij? Vond ik ook al een bietje raar. Maar da is nou dus Lokaal Gestemd geworden. Ik ken ze nie zo goed hoor, maar in de verleden tijd over oe eigen praten, da belooft nie veul goeds…

Maar nog efkes over de wethouders, want daar hebben ze me ok een hoop over verteld. Die van GroenLinks, Kahya, heeft ergens hier in de stad een ovonde neer laten leggen. Ik weet ook niet wa ge daarmee moet, mijn is verteld zodat z’n fractie nóg makkelijker kan draaien.

Dan hedde nog Roy, collega’s van mijn noemen ‘m ok wel RoboRoy. Die schijnt af en toe vast te lopen en dan heurde alleen nog maar ‘bouwenbouwenbouwenbouwen’. Klinkt net als die van Bassie en Adriaan, maar Roy doet praat nóg langzamer.

En d’r gebeuren nog zoveul bijzondere dingen hier in de geminteraad. Bij ’t CDA bijvoorbeeld, hoe die af en toe door mekaar lopen te schreeuwen. D’r is weinig christelijks aan hoor, twee priesters achter één altaar.

Of dan de Bossche Groenen. Ik luister heel graag naar de Jimi Hendrix Experience… De Judith Hendrix Experience, die makt ok graag een bak herrie.

En daar maakt Patty Huisman van DTV Boulevard dan weer graag een item van.

Tot slot heb ik nog een paar mededelingen van huishoudelijke aard meegekregen: Als we komend jaar het meubilair gaan vervangen moeten we opletten dat we Annemarie Hoog Antiek en Paul van der Krabben niet met het grofvuil mee geven.

Er is ook schimmel gevonden in een paar fractiekamers, of dat ik daar de Schimmel Partij op aan wil spreken. Ge wit wel, mee die rooie jasjes die ge nergens anders over heurt?

Alexander van Hattem mag z’n drie rood-wit-blauwe petten bij de gevonden voorwerpen op komen halen.

En alsjeblieft dames en heren, pak nou de lift buiten openingsuren. De trap gebruiken is levensgevaarlijk, vraag maar aan ons Jack.

En ook in Tilburg kan je ons ontmoeten... wie van de kandidaten bij Buskruit zijn of haar opwachting maakt, dat verklappen wij op een later moment maar noteer gerust vast de datum! D66 Tilburg zien we jullie daar?!

Buskruit

Op dinsdag 26 februari staat Politiek Café Buskruit! in het teken van de Provinciale Statenverkiezingen. Het debat tussen de diverse politieke partijen, waaronder SP, GroenLinks, VVD en PvdA zal gevoerd worden in Café Boulevard (Noordstraat 51 in Tilburg) van 20.15 tot 21.45uur. Onze gasten zijn o.a.: Maarten Everling (SP) Nicky van Wanrooij (GroenLinks) Martijn de Kort (PvdA) Inloop vanaf 20.00 uur. De toegang is gratis. De muzikale aankleding wordt verzorgd door singer-songwriter Claudy Wolfs. Voor info en tips kunt u mailen naar de redactie redactie@buskruit.org. Graag tot dinsdag 26 februari aanstaande. Kijk voor meer informatie op: https://cafebuskruit.wordpress.com/2019/02/08/aankondiging-debat-brabantse-staten-bij-politiek-cafe-buskruit/?preview_id=767&preview_nonce=7d3a994290&post_format=standard&_thumbnail_id=-1&preview=true

Den Bosch dreigt voor een dubbeltje op de derde rang te komen zitten, betogen PvdA-fractievoorzitter Pieter Paul Slikker en cultuurwoordvoerder Jolanda van Gool. Ze missen het lef en de ambitie bij de collegepartijen om ’s-Hertogenbosch verder te ontwikkelen in de ambitie om Cultuurstad van het Zuiden te worden. Den Bosch mist zo de boot waarop Tilburg en Eindhoven al lang vertrokken zijn.

Cultuurstad van Het Zuiden. Het is een van de speerpunten van het stadsbestuur om ‘s-Hertogenbosch mee in de spotlight te zetten. Een prachtige maar ook noodzakelijke ambitie, want na het Jeroen Boschjaar is een nieuwe koers om ’s-Hertogenbosch aantrekkelijk te houden voor inwoners, bezoekers en bedrijven dringend gewenst. Ontwikkeling en vernieuwing verdienen een impuls in onze stad die zich terecht op meer wil laten voorstaan dan enkel op een rijk historisch verleden.

De ambitie om Cultuurstad van het Zuiden te worden is een ambitie die breed gedragen werd. Zo koesterden de links-progressieve partijen een gezamenlijke wens. De Kop van ’t Zand, de goudkust bij de Tramkade, moest omgevormd worden tot bruisend cultuurkwartier met meer ruimte voor urban, street-art en jongerencultuur. De lijsttrekkers van D66, GroenLinks, PvdA, SP en de Bossche Groenen ondertekenden vorig jaar gezamenlijk een manifest met de Bossche Urban en jongerenscene. Ook bij de VVD en het CDA was enthousiasme te bespeuren over de kansen die de Bossche spoorzone met zich meebracht voor nieuwe cultuur én cultureel ondernemerschap. Geef ondernemende cultuurmakers de ruimte, zo sprak de Bossche politiek in koor.

Helaas lijkt de spruitjeslucht en de kruideniersmentaliteit alweer teruggekeerd. Zonder ook maar een minuut discussie gevoerd te hebben worden de plannen van het Theater aan de Parade en de Verkadefabriek om tot een nieuwe eventhal, een tijdelijk theater en een hot-spot voor vernieuwende cultuur te komen van de hand gewezen. Een plan met ambitie en lef wordt in vijf quotes van de fractievoorzitters van de collegepartijen VVD, D66, CDA, GroenLinks en Rosmalens Belang gereduceerd tot een kostenvraagstuk. Er moet onder de streep een nul uitkomen of een in ieder geval een getal dat daar héél dichtbij ligt. Cultuurstad van het Zuiden prima, maar we willen graag wel voor een dubbeltje op de eerste rang.

Met die houding komt ’s-Hertogenbosch voor een dubbeltje op de derde rang te zitten. Terwijl Tilburg furore maakt met de LocHal en een nieuw centrum schept in de spoorzone, terwijl Eindhoven makers, designers en cultuur aaneensmeed dreigt onze stad de boot te missen. Nadat in het zuidelijke deel van de oude spoorzone het Paleiskwartier is verrezen lijkt de daadkracht verdwenen en de ambitie opgedroogd. De Bossche politiek dreigt verlamming te creëren waar juist beweging gewenst is.

De kansen zijn er. We mogen ons gelukkig prijzen met ondernemers als Libema die in de Brabanthallen een nieuwe event- en concertzaal voor 6000 bezoekers willen realiseren. We horen de vlag uit te hangen voor de culturele ondernemingszin van een samenwerkend Theater aan de Parade en de Verkadefabriek. Een kleinschalige podium voor nieuwe cultuur met 600 stoelen op de Tramkade is een prachtige aanvulling en een unieke kans.

Natuurlijk zijn er vragen te stellen en kaders te scheppen zoals altijd in de politiek. Maar een stad die durft te dromen hoort niet in haar ambities gesmoord te worden door politici met een kortzichtige calculator. ‘De kost gaat voor de baat uit’ luidt niet voor niets een oude Hollandse wijsheid.

Het bericht Politieke spruitjeslucht stijgt op om de Kaaihal verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Onze fractievoorzitter Pieter Paul Slikker sprak tijdens de goed bezochte nieuwjaarsborrel zaterdag de aanwezigen toe. Hieronder zijn tekst.

Nieuwjaarstoespraak Pieter Paul Slikker

Lieve mensen,

Ook namens mij hartelijk welkom op onze nieuwjaarsborrel. Laat ook ik beginnen met u een prachtig 2019 te wensen. Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om kort met u terug en vooruit te blikken.

De Bossche Partij van de Arbeid is er voor de mensen die werken, de mensen die gewerkt hebben en de mensen die willen werken. Dat willen we uitdrukkelijk niet alleen doen, maar als maatschappelijke beweging, met en tussen de mensen. In het jaar 2018 zagen we, ondanks het verlies van een restzetel bij de verkiezingen, die beweging sterker worden en daarmee onze resultaten. We zijn een factor van belang en die positie benutten we ten volle. Ik noem u vier voorbeelden:

– Vanaf 1 januari is het voor mensen in de bijstand in de gemeente ‘s-Hertogenbosch mogelijk om tot 200 euro per maand bij te verdienen;

– Vanaf 1 januari krijgen de honderden medewerkers in de huishoudelijke hulp fatsoenlijk cao-loon in plaats van dat ze daar nog twee jaar op moeten wachten;

– Vanaf 1 januari is er extra budget voor het jeugd- en jongerenwerk in onze gemeente waardoor meer jongeren de start in het leven krijgen die ze verdienen;

– Vanaf 1 januari is het voor urban initiatieven makkelijker om projecten en evenementen op te zetten met een steuntje in de rug van onze gemeente;

Daar mogen we trots op zijn, want daarmee is het jaar 2019 voor een fors aantal inwoners een jaar van meer zekerheid en meer vooruitgang.

Ook ben ik bijzonder trots op de energie in onze afdeling. We namen afscheid van een sterk bestuur maar we kregen daar een prachtige club van acht nieuwe bestuursleden voor terug. Ook mogen we bijzonder gelukkig zijn met een steeds grotere groep actieve leden die zich actief bemoeien met het werk van de fractie, die zich inzetten in onze wijken en buurten, die zich hard maken voor de onderwerpen die hen aan het hart gaan. Met een sterke campagne, twee prachtige edities van #lentegasten en #herfstgasten, een bijzondere bijeenkomst over armoede en wonen, een ontroerende sinterklaasactie thuis bij 50 arme kinderen en nog veel meer als resultaat.

En lieve mensen, juist nu is die energie ook nodig.

Want met onze partij mag het goed gaan, we mogen een stuk bezorgder zijn als we kijken naar hoe onze samenleving zich ontwikkeld. We staan onmiskenbaar voor grote uitdagingen. De ongelijkheid tussen hen die succesvol zijn en hen die maar moeilijk meekomen groeit. Op het gebied van inkomen, waar het verschil tussen arm en rijk toeneemt. Op de arbeidsmarkt, waar het verschil in zekerheid tussen vast en flex alleen toeneemt. Op de woningmarkt, waar de een er momenteel vandoor gaat met een stijgende woningwaarde van tienduizenden euro’s per jaar en de ander simpelweg geen woning meer kan vinden. Sociale rechten zoals vastgelegd in onze grondwet-spreiding van welvaart, fatsoenlijke huisvesting- staan onder druk.

Dat gaat gepaard met een teloorgang van vertrouwen in de overheid, in collectieve oplossingen, in de rechtspraak, in de media, in de wetenschap en van ons in elkaar. Het wantrouwen in de ander groeit als de overheid het collectieve veronachtzaamd – iets waar Herman Tjeenk Willink in zijn recente boek ‘Groter denken, kleiner doen’ nog eens indringend op wijst. Les gilets jaunes, de beweging van de gele hesjes, zijn niets anders dan een reactie op een samenleving waarin zekerheid en vooruitgang een voorrecht van enkelen geworden lijkt te zijn.

De lokale politiek doet er dus toe. Betaalbare woningen en de bestrijding van armoede zijn een kerntaak van onze gemeente. En de opdracht is groot. We hebben 10.000 wachtenden voor een betaalbare woning terwijl er jaarlijks netto slechts 175 sociale woningen bijkomen. Op dat tempo voldoen we over ruim een halve eeuw aan de vraag van vandaag. Deze week nog gaven de corporaties aan die aantallen te kunnen opvoeren naar 400 woningen per jaar als de gemeente meer grond beschikbaar stelt en durft te draaien aan de knop betaalbare woningen versus dure woningen. Wachtlijsten die krimpen in plaats van blijven groeien: het kan, het is een politieke keuze.

Datzelfde geldt voor de bestrijding van armoede. Nu het beter gaat met de economie zien we kortdurende armoede wel maar de groep inwoners die jaren achtereen het einde van de maand met pijn en vrees tegemoet zien groeit. Een op de dertig inwoners treft dat lot, waaronder 3200 kinderen. Deze week voerde ik namens de PvdA samen met de SP een gesprek met al onze maatschappelijke initiatieven die actief zijn in de bestrijding van armoede. De vertegenwoordigers van de voedselbank, stichting leergeld, humanitas, farent, het netwerk tegen armoede en vele anderen waren unaniem: een meer succesvolle strijd tegen armoede in onze stad kan. Als de gemeente veel meer regie voert en de bestrijding van armoede als een publieke verantwoordelijkheid gaat zien. Ook hier geldt – het kan, het is een politieke keuze.

Lieve mensen,

Het stadsbestuur lijkt die urgentie helaas veel te weinig te voelen. We zien het niet terug in de plannen van de coalitie en op de nieuwjaarsrecepties van D66 en VVD ging het vorige week over het vestingmuseum en over Bossche wolkenkrabbers . Begrijp mij goed, ook wij zien meerwaarde in aantrekkelijk erfgoed als publiekstrekker voor onze stad en schuwen geen hoogbouw buiten het centrum. Maar de politiek hoort op de eerste plaats recht te doen aan de sociale grondrechten van onze inwoners zoals betaalbaar wonen en vrijwaring van armoede. En daar gaan een vestingmuseum of een Bossche wolkenkrabber -die projectontwikkelaars graag willen bouwen om dure koopappartementen te realiseren medio 2028- de komende tien jaar niets in betekenen.

De urgentie om zekerheid en vooruitgang beschikbaar te stellen voor alle inwoners moet dus omhoog in 2019. Als het stadsbestuur niet met plannen komt doen wij het. En dus agenderen wij de komende paar weken onze agenda om betaalbare woningbouw in de stad vlot te trekken en -samen met de SP- een initiatiefnota ter bestrijding van armoede. De samenleving schreeuwt erom, het stadsbestuur doet het onvoldoende, en dus schieten wij ze te hulp.

Ik wens ons een bewogen jaar in dienst van onze inwoners.

Dank u wel.

Het bericht Nieuwjaarstoespraak van Pieter Paul Slikker verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

De gemeenteraad debatteert dinsdag 13 november over de begroting. Onze fractievoorzitter Pieter Paul Slikker wil van het college weten hoe het komt dat er zo weinig woningen gebouwd worden en dat er nog zoveel mensen in onze stad in armoede moeten leven.

Tegelijkertijd komt de Bossche PvdA-fractie met voorstellen voor hoe we meer jeugd- en jongerenwerk in de wijken voor elkaar krijgen en hoe we urban initiatieven in de stad een kans kunnen geven.

Lees hieronder het volledige verhaal van Pieter Paul, zoals hij die dinsdag heeft uitgesproken op het stadhuis:

Voorzitter, collega’s,

Een wijs man zei ooit: ‘de begroting is als een deken in de winter, als de een ‘m naar zich toetrekt, dan ligt de ander in de kou’. Het was wijlen Hans van Mierlo die wat mij betreft bijzonder scherp verwoordde waarom wij vandaag bij elkaar zijn: er zorg voor dragen dat álle inwoners van de gemeente ’s-Hertogenbosch vandaag gediend worden. Want een begroting is veel meer dan een optelsom van uitgaven en inkomsten met als hoogste doel boven de nul te scoren. Het is de verankering van maatschappelijke ambities in concrete daden. Het geeft antwoord op de vraag wiens dromen en noden gezien worden, en wie de kou zelf maar moet trotseren.

Voorzitter,

Het nieuwe stadsbestuur heeft economisch gezien het tij mee. Het geld klotst relatief gezien tegen de plinten. Meegesleurd door de wereldeconomie en de BV Nederland draait ook de economie van de BV Den Bosch op volle toeren. Aan de rechterzijde van het politieke spectrum gaat men er dan al snel van uit ‘dat het liftend tij ook de kleine bootje optilt’. Helaas blijkt dat maar al te vaak niet waar te zijn. Want het economische tij mag dan mee zitten, de maatschappelijke uitdagingen zijn groot. En het is dan ook vanuit dat perspectief dat de fractie van de PvdA haar licht laat schijnen op deze begroting: dragen we zorg voor alle inwoners van onze gemeente – van hen die werken, gewerkt hebben of willen werken- en geeft de begroting een antwoord op de grote maatschappelijke opgaven van deze tijd.

Voorzitter,

Dan ziet mijn fractie reden voor een aantal complimenten. Allereerst hoe we omgaan met werknemers in de zorg. Onlangs werd bekend dat er op verzoek van de fracties van o.a. de PvdA en SP 1,2 miljoen extra wordt uitgetrokken voor de huishoudelijke hulpen in onze stad. Hierdoor krijgen ze per 1 januari eerlijk cao loon in plaats van pas over twee jaar. Dat is een belangrijk signaal aan publieke werkers die voor ons als stad in de frontlinie opereren.

Ook heeft het nieuwe stadsbestuur meer ambitie om ons lokale deel te nemen in de opdracht de desastreuze opwarming van onze planeet tegen te gaan – daar worden stappen in de goede richting gezet en dat doet ons deugd. Een verademing is ook dat BiEB, Muzerije en Babel verder kunnen. Vier jaar lang zagen we een gebrek aan voortgang en zelfs de onhaalbare wens de drie organisaties in één ontoereikend pand te proppen. We zijn dan ook blij dat er weer letterlijk ruimte is voor het belang van lezen, debat en cultuur-educatie.

Voorzitter,

Daarnaast zien we helaas ook dat dit stadsbestuur op een aantal maatschappelijke opgaven nog niet het antwoord op de mat legt waar de samenleving om schreeuwt:

Te beginnen bij de woningbouw, of beter gezegd, het gebrek daaraan. De ambitie om volgend jaar 850 nieuwe woningen te bouwen waarvan slechts 215 in de sociale sector is een veel te kleine. Zeker aangezien er jaarlijks ongeveer 125 sociale woningen verkocht worden. Met het voorziene bouwtempo en 10.000 actief woningzoekenden hebben we over zo’n 80 jaar de woningbehoefte van vandaag gerealiseerd. Wat is er gebeurd met de ambitie in de verkiezingsprogramma’s van de coalitiepartijen om 2000 tot 1500 woningen per jaar te bouwen? Er moet meer gebouwd, er moet meer sociaal gebouwd en we moeten weer durven uitbreiden in plaats van te denken dat we er met inbreiden wel komen. Daar dienen we dan ook twee voorstellen voor in.

Teleurgesteld zijn we ook als het gaat om de bestrijding van armoede in onze stad. Ook nu de crisis voorbij is moet een op de twaalf inwoners rondkomen van een inkomen onder het sociaal minimum waaronder 3200 kinderen. Het aantal inwoners langdurig in de armoede neemt zelfs toe. De afgelopen jaren is er een goede slag gemaakt met het vroeg signaleren en dus voorkomen van armoede en schulden maar het is hoog tijd om een effectieve bestrijding van de ergste gevolgen van een bestaan onder het bestaansminimum ook actief op te pakken.

Het bieden van een fatsoenlijke Bossche basis is wat mijn fractie betreft een kerntaak: één centrale intake, ontsluiting van al het aanbod, een gezamenlijke inkomenstoets. Er kan zoveel meer. Reden voor de fracties van de SP en PvdA om binnenkort met een gezamenlijke initiatiefnota te komen.

Voorzitter,

Meer ambitie zien we ook graag als het gaat om het aan het werk helpen van mensen die langdurig werkloos zijn. In crisistijd is de meeste aandacht uitgegaan naar het aan het werk helpen van mensen die relatief makkelijk nog een baan konden vinden. Nu is het echt tijd voor die duizenden anderen. U kent onze ambitie op het gebied van publieke banen maar vandaag vragen we om eerst maar eens een vliegende start te geven aan het door ons zo vurig bepleitte experiment om bij te verdienen in de bijstand. Thuiszorgorganisaties in onze stad gaven aan dat ze graag mensen met een uitkering via het experiment in dienst nemen. Wij zeggen: pak die uitgestoken hand met beide handen aan.

Daarnaast pleitten wij met het CDA en andere partijen voor meer beschutte werkplekken. Den Bosch hoort wat ons betreft voorop te lopen in het bieden van werk aan mensen die anders aan de kant zouden staan – ook als het gaat om het scherp houden van de Haagse beleidsmakers. Daar zien we graag de tanden van de wethouder.

Voorzitter,

Ook vragen wij om een stop op payrolling. Juist de overheid hoort het goede voorbeeld te geven als het gaat om arbeidsvoorwaarden. Dan past het niet om tegen honderden medewerkers, werkzaam voor onze gemeente, te zeggen dat ze genoegen moeten nemen met mindere arbeidsvoorwaarden dan hun collega’s. Inmiddels wil het Kabinet er van af, beweegt de VNG er van weg en is het hoog tijd dat onze gemeente een pas op de plaats maakt.

Voorzitter,

De grote opgave om onze stad klimaatneutraal de tweede helft van deze eeuw in te leiden vraagt om bijzondere aandacht voor de inwoners die niet twee keer modaal verdienen. Het zijn de slimme ondernemers zoals blue bear, vooruitstrevende agrariërs en inwoners met een hoog inkomen waar we ons weinig zorgen over hoeven te maken. Die weten de baten van klimaatverandering wel te vinden. We vrezen de door financiën becijferde situatie dat lage inkomens straks zes keer meer kwijt zijn van hun inkomen aan klimaatlasten dan hoge inkomens. Dit door exorbitant stijgende energielasten.

Dat is ten eerste oneerlijk en ten tweede de bijl aan de wortel van het draagvlak voor de omslag naar een klimaatneutrale stad. Vandaar dat wij twee voorstellen indienen. Één om dit scherp in de smiezen te houden, de ander om ook mensen met een klein inkomen te laten profiteren van de bouw van de windmolen op west.

Tot slot, voorzitter is mijn fractie verheugd over een drietal initiatieven van onze kant die waarschijnlijk op brede steun bij oppositie en coalitie kunnen rekenen. Dat er extra budget komt voor het jeugd en jongerenwerk in onze stad, daar waar eerder dit jaar mijn fractie met de Bossche VVD daar al aandacht voor vroeg, is een succes waar maatschappelijke initiatieven zoals De Poort, Hambaken Gym en Jong Actief meer jongeren mee kunnen helpen op het soms bochtige pad naar een betekenisvol bestaan. Dat de Maaspoort niet langer genoegen moet nemen met de eeuwige belofte van een mogelijk station in 2040 maar wellicht al eerder kan rekenen op een snelle busverbinding is een stap vooruit voor duizenden inwoners. En dat er een hand uitgestoken wordt uitgestoken naar Urban initiatieven die ’s-Hertogenbosch van een totaal andere kant laten zien is mooi en smaakt naar meer.

Voorzitter,

Als de maatschappelijke opgaven zo groot zijn als nu, als de verdeeldheid in de samenleving en daarmee ook het aantal partijen in deze raad zo groot is, dan moeten volksvertegenwoordigers en bestuurders hun opdracht extra serieus nemen. De PvdA zal uw College aanjagen als u te gemakkelijk achterover leunt. We zullen u van ideeën en initiatieven voorzien als u zelf het antwoord nog niet heeft op de grote maatschappelijke uitdagingen van deze tijd. We zullen u ook steunen als u goed doet voor ’s-Hertogenbosch en haar inwoners.

Maar bovenal zullen we waken over de opdracht om plek voor iedereen te scheppen onder de warme deken die we horen te bieden. Er valt nog veel werk te verzetten.

Dank u wel.

Het bericht ‘De begroting is als een deken in de winter’ verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Het festivalseizoen van 2018 loopt ten einde, en net als voorgaande jaren was het een bewogen tijd. Veel festivals in de binnenstad of daar vlak tegenaan, een evenementenkalender die op barsten staat en nóg meer organisaties die te kennen hebben gegeven een evenement te willen organiseren: allemaal tekenen dat ‘s-Hertogenbosch een bruisende stad is waar van alles gebeurt. Daardoor zijn er ook geluiden te horen die minder positief zijn: de hoge druk die hiermee op de (binnen-)stad gelegd wordt en de wijze waarop festivals worden vormgegeven zijn reden voor veel inwoners vraagtekens te stellen bij deze ontwikkelingen. Naar aanleiding hiervan heeft de D66-fractie samen met de VVD en het CDA een discussienotitie geschreven waarin bekeken wordt aan welke criteria festivals in de toekomst moeten voldoen om onze gemeente net zo bruisend, maar vooral ook net zo leefbaar te houden.

In de discussienotitie wordt gepleit voor een drietal toetsingscriteria voor evenementen waarvoor een geluidsvergunning verplicht is. Het doel van de discussienotitie is een aanzet maken voor een breder evenementenbeleid, zodat de totstandkoming van evenementen in de toekomst inclusiever, duurzamer en transparanter gebeurt.

Een volle evenementenkalender Door de jaarlijkse evenementenkalender missen spontaan bedachte evenementen nu vaak de boot, dus pleit D66 voor een lossere indeling van die kalender. Tegelijkertijd begrijpen we dat de diverse bestaande evenementen ook diverse doelgroepen bedienen en dat we willen behouden wat we hebben. We zoeken naar een balans tussen behouden en vernieuwen. Daarom pleiten wij voor een paar vrije plekken die halverwege het jaar op de evenementenkalender worden gevuld. In mei of juni van het lopende jaar kunnen nieuwe initiatieven zich dan nog melden en in aanmerking komen voor één van die vrije plekken. Bij meerdere initiatieven kan gekeken worden naar alternatieve oplossingen zoals loting, samenwerking of een battle.

Aantal beschikbare festivallocaties De momenteel beschikbare locaties voor festivals in de binnenstad zitten, zoals eerder vermeld, aan hun maximale capaciteit. Belanghebbenden hebben al vaak aangegeven dat nóg meer evenementen binnen de stadsmuren geen optie is omwille van de leefbaarheid. Daarom zien we kansen in nieuwe locaties die geschikt zijn voor festivals met een geluidsvergunning. Dit kunnen nieuwe locaties in de buurt van de binnenstad zijn die bijvoorbeeld door herinrichting van de openbare ruimte geschikt zijn geworden, maar ook in of bij de andere kernen in onze gemeente of zelfs in het buitengebied. Dit kan tevens bijdragen aan de samenhang van de gemeente als geheel.

Duurzame festivals Duurzaamheid is een van de kernwaarden van de toekomst, dus ook bij evenementen. Daarom zien we graag dat organisatoren van evenementen waar veel bezoekers op af komen in hun concept rekening houden met duurzaamheidsopties. Voorbeelden van verduurzaming van evenementen zijn zoveel mogelijk gebruik maken van schone energiebronnen, recyclebare producten en containers en het zo klein mogelijk houden van de afvalberg. Met deze toetsingskaders voor evenementen verwachten we voor iedereen, bezoeker en bewoner, een leukere en bruisende toekomst in ’s-Hertogenbosch te verzekeren.