Poliflw

Het afketsen van de deal tussen afvalinzamelaar Cure en de firma Ørsted, zoals Dong nu heet, over de bouw van een enzymenfabriek kost de drie betrokken gemeenten (Eindhoven, Geldrop-Mierlo en Valkenswaard) vooralsnog geen geld.

Woensdag werd bekend dat de deal tussen Cure en Ørsted van de baan is, maar dat er inmiddels 1,1 miljoen euro aan voorbereidingskosten is uitgegeven. Die kosten neemt de afvalinzamelaar zelf voor zijn rekening. ,,Zoals het er nu naar uitziet is daar in de lopende begroting ruimte voor", zegt de Eindhovense wethouder Rik Thijs van GroenLinks, tevens bestuursvoorzitter van Cure. ,,Maar uiteraard krijgen we daar pas bij het opmaken van de jaarrekening over 2020 definitief zicht op."

Bij de enzymenfabriek moest ook een vergistingsinstallatie komen, waar biogas zou worden geproduceerd. Nu de enzymenfabriek niet doorgaat, is ook de bouw van de vergister uitgesteld tot nader order. Die kosten bedragen 1,3 miljoen euro. ,,Dat bedrag rekenen we nu nog niet af", aldus Thijs. ,,We gaan ervan uit dat we die vergister op enig moment toch kunnen gaan bouwen. Die kosten worden dan alsnog doorberekend."

Bijkomend probleem was dat de verwerkingscapaciteit van de fabriek op 120.000 ton afval per jaar uitkwam. De drie Cure-gemeenten leveren per jaar zo'n 60.000 ton aan. Pogingen om andere gemeenten te bewegen hun afval ook aan de enzymenfabriek aan te laten leveren, liepen echter telkens spaak.

Opluchting

De VVD-fractie in de gemeenteraad van Geldrop-Mierlo reageerde gisteren in een schriftelijke verklaring opgelucht op het nieuws dat Cure de stekker uit de deal met Ørsted heeft getrokken. 'Wij wilden niet zo'n groot risico lopen met publiek geld', schrijft de de fractie, die consequent tegen alle besluiten over de enzymenfabriek heeft gestemd.

Het Eindhovense PvdA-raadslid Arnold Raaijmakers was van meet af aan een van de grootste criticasters in deze kwestie. Ook hij is opgelucht. ,,Maar eerlijk gezegd ben ik niet blij dat ik gelijk heb gekregen in deze. In feite zijn we nu weer terug bij af en weten we niet hoe we nu verder moeten."

DEELNEMERS ENERGIEDEBAT GELDROP-MIERLO 21 FEBRUARI

De door hun partij aangewezen deelnemers zijn:

VVD: Martijn van Gruijthuijsen, Tilburg, Manager Universiteit van Tilburg,  nr. 2 kandidatenlijst Staten, huidig Statenlid Brabant.

D66: Eric Logister, s’Hertogenbosch, Voormalig D66 wethouder, nr. 6 kandidatenlijst Staten Brabant.

GL  : Michiel Philippart, Eindhoven, kandidaat  Statenlid (4), beleids-en fractiemedewerker GL 1e kamer, ondernemer en oud journalist, voormalig GPD correspondent Verenigd Koninkrijk.

PvdA: Drs. Martijn de Kort, Vught, ondernemer, nr. 2 kandidatenlijst Staten Brabant, huidig Statenlid.

PVV: Harry van den Berg, Tilburg, ondernemer/skileraar , nr. 2 kandidatenlijst Staten, huidig Statenlid.

CDA: Huseyin Bahar, Helmond. Statenlid. Nr. 12 kandidatenlijst Staten Brabant.

CHRISTENUNIE-SGP: Henk van Zelst, Sprang Capelle, jurist en ondernemer, nr. 2 kandidatenlijst Staten Brabant.

Het debat staat onder leiding van:

Peter Portheine, Riethoven,  huidig Statenlid VVD niet herkiesbaar, directeur van Stichting Brainport Smart District.

ORGANISATIE: VVD GELDROP-MIERLO: Frits van de Mosselaar en Mark van den Broek 

CONTACT:  Mail: ggjmvdmosselaar@gmail.com. Telefoon:0653949628

Toen in 2016 DGG op voorstel van CDA en SP uit het college werd gezet kwam er een raadsprogramma namens bijna de voltallige raad. Allen PvdA stemde tegen. De overblijvende wethouders van CDA, SP en DPM gingen werken met een minderheidscollege. Dit was voor de VVD reden om fiat te geven aan de werkwijze.

Er moest immers steeds naar meerderheden binnen de raad worden gezocht wat inbreng van fracties nodig maakte. Een unieke werkwijze die zelfs landelijk aandacht kreeg. De VVD heeft deze werkwijze als bijzonder nuttig ervaren. Je hoeft immers niet in een college vertegenwoordigd te zijn om toch je inbreng te kunnen hebben.

In de verkiezingscampagne van 2018 is deze werkwijze door alle partijen als succesvol bestempeld. Het is daarom onbegrijpelijk dat, nadat het CDA, DGG, DPM en Groen Links bekend maakten dat zij het college wilde gaan vormen, een geplande vergadering om tot een raadsbreed programma te komen door de beoogde coalitie werd geannuleerd.

Geen inbreng van fracties dus maar terug naar de achterkamers van de periode 2004-2016. De proef van 2016 is klaarblijkelijk toch niet bevallen. De proef had natuurlijk ook nadelen: besluitvorming duurde wat langer door het noodzakelijk overleg met alle partijen. Ambtenaren en college zullen daar wel eens grijze haren van hebben gekregen. Maar is dat reden om de proef naar de prullenbak te verwijzen ? Vooral het democratische overleg kreeg een boost. De raad had het gevoel mee te tellen. Deze democratische winst is belangrijker dan de snelheid van besluitvorming. Het terugfluiten van een college zoals bij Aldi wordt nagenoeg onmogelijk.

We zijn nu terug bij af. We gaan weer dichtgetimmerde voorstellen krijgen van de coalitie. Oppositie krijgt geen gelegenheid vooraf aan de plannen mee te werken en er invloed op te hebben. De oppositie kan weer gaan tekenen bij het kruisje. Dat zal ergernis geven en vooral het gevoel buiten te zijn gesloten. Dat is slecht voor de verhoudingen in de raad.