Poliflw

De gemeenteraad heeft ingestemd met het voorstel om te gaan werken met variabele tarieven. Wij hebben een motie ingediend waarbij we nog eens nadrukkelijk wijzen op mensen die hun restafval niet goed kunnen beperken (denk aan luiers, medisch afval). Voor deze mensen moeten een oplossing worden gezocht. Een meerderheid van de raad deelt deze mening. Het college moet hier dan ook mee aan de slag. Hieronder volgt onze bijdrage tijdens het debat.

Voorzitter,

Wij vinden het van belang, dat de hoeveelheid restafval daalt naar de door de landelijke overheid gestelde norm. Hoe minder restafval, hoe beter!

Dit vereist een cultuuromslag, maar het is ook goed als dit financieel voordeel oplevert voor wie het afval goed scheidt. Daarnaast is het natuurlijk onaanvaardbaar dat onze inwoners moeten betalen voor afval dat inwoners buiten de Waardlandenregio hier dumpen. Ook kunnen wij ons helemaal vinden in de pogingen om te komen tot een volledig circulaire economie. Wij hebben een verantwoordelijkheid om goed om te gaan met de schepping en dan kan het soms niet anders of we moeten daartoe maatregelen nemen. 

Het is ons ook niet ontgaan dat het voorstel tot beroering heeft geleid, een door 950 inwoners getekende petitie toont dat aan. Onze fractie heeft ook uitgebreid met de indiener gesproken, we hadden een goed gesprek (al waren we het niet overal over eens)! Wij hebben diverse artikelen over de voors en tegens van variabele tarieven (Diftar) gelezen. Zoals vaker het geval is spreken de deskundigen elkaar ook bij dit onderwerp tegen, evenals de verschillen die er zijn in ervaringen met Diftar. Als je echter wat beter leest dan zie je dat de conclusies in grote steden anders zijn dan in gemeenten met een landelijk karakter. In gemeenten met een landelijk karakter werkt Diftar! 

Alles afwegende geloven wij dan ook , dat het voorstel zoals dat nu voor ons ligt zal werken en zal bijdragen om de gestelde doelen te halen.

Van belang is wel, dat inwoners niet gestraft wordt voor iets wat ze niet kunnen voorkomen. We denken dan aan bewoners van hoogbouw, gebruikers van medicinale voorzieningen, luiers, maandverband. Zij hebben geen keuze en zouden onevenredig benadeeld kunnen worden. Uit de beantwoording van de technische vragen blijkt dat hiernaar wordt gekeken en gezocht wordt naar een oplossing. Onze fractie dient een motie in om dit ook nog eens te benadrukken. Wij willen niet dan mensen veel moeten betalen voor iets wat ze niet kunnen voorkomen!

Een ander belangrijk punt is communicatie en voorlichting. Wat kunnen inwoners als PMD (plastik, metaal en drinkpakken) kwijt, wat als GFT, wat is echt restafval? Wij vermoeden dat hier ook nog de nodige winst te behalen is. Zelf ontdekte ik gisteren dat ik ook nog het nodige over PMD kan leren. 

Dat brengt mij dan tot slot bij de circulaire economie. In het antwoord op onze vraag geeft het college aan dat de kringloopwinkel haar afval (huisraad) gratis mag blijven aanbieden. Dat stemt mijn fractie tot grote tevredenheid. Immers de kringloop levert een belangrijke bijdrage aan de circulaire economie. Wij roepen Waardlanden dan ook op met de kringloopwinkel in overleg te gaan om die circulaire economie te realiseren.

 

Wim IJzerman

 

Woordvoerder Afval- en grondstoffenbeleid, 24 juni 2021

Donderdag 27 mei is in de gemeenteraad een voorstel besproken over de lange termijn financiering van Stedin. Het raadsvoorstel omvatte een aantal punten:

Instemmen met de wijziging governance (om meer grip te krijgen op wat Stedin doet); Instemmen met de uitgifte van preferente aandelen (om investeringen mogelijk te maken); Als Hardinxveld-Giessendam geen gebruik te maken van de mogelijkheid tot kapitaalstorting.

Het College wil geen extra kapitaal storten vanuit het oogpunt van schuldreductie. Hoewel onze fractie daar begrip voor heeft, hebben wij aangegeven dat naar onze mening er een nog hogere prioriteit is, namelijk de volgende: zorg voor onze omgeving / duurzaamheid. Om de energielevering in de hele energietransitie te kunnen garanderen ziet Stedin zich geplaatst voor een belangrijke opgave: het realiseren van een toekomstbestendig elektriciteitsnetwerk. Hiervoor vragen zij om extra kapitaal aan haar aandeelhouders voor noodzakelijke investeringen.

Wij vinden dat ook onze gemeente als aandeelhouder daarin haar steentje dient bij te dragen!

Naast het argument van duurzaamheid, vragen wij ons ook af, of het vanuit financieel oogpunt verstandig is geen gebruik te maken van de geboden mogelijkheid tot deelname in de kapitaalstorting. Immers de investering levert een rendement op van 3%, in ons geval zou het om 3% * € 900.000, oftewel € 27.000 gaan. Dat lopen we nu jaarlijks mis. 

Tot onze spijt vonden we in de gemeenteraad geen meerderheid voor ons standpunt en daarmee leveren we niet de bijdrage die we hadden kunnen leveren aan de energietransitie en gooien we ook nog eens € 27.000 per jaar dividend weg. Een gemiste kans!

Net als veel anderen werden ook wij verrast door het geplaatste hek op/langs het wandelpad tussen de spoorwegovergang bij het station en de spoorwegovergang naar NuBuiten. We hebben direct om opheldering gevraagd. We kregen hierop het volgende antwoord van het college: 

"De Achterdijk-West is in de wegenlegger van de gemeente opgenomen als openbare weg, met de beperking dat deze alleen toegankelijk is voor voetgangers. Op grond van de Wegenwet heeft degene op wiens grond een openbare weg ligt, de plicht de aanwezigheid van de weg te dulden. De eigenaar van de ondergrond mag een openbare weg dus niet afsluiten met een hek. De wegenlegger bepaalt waar de weg ligt, wie er onderhoudsplichtige is en wie het bevoegd gezag heeft. Het Waterschap Rivierenland is onderhoudsplichtige en heeft het bevoegd gezag voor de Achterdijk West. Dit betekent dat de gemeente op deze weg geen zeggenschap heeft. Het Waterschap moet er als bevoegd gezag op toezien dat een weg in goede staat verkeert en dat de toegankelijkheid van de weg is gewaarborgd." 

De situatie is ondertussen onder de aandacht bij het Waterschap, wij volgen het vervolg op de voet.

De Fietsersbond heeft een onderzoek gedaan naar fietsen in Hardinxveld-Giessendam: Fietsen in Hardinxveld-Giessendam. Zij doen in dit onderzoek een aantal constateringen die onze aandacht trokken. De ChristenUnie staat voor veilige wandel- en fietspaden.

Wij hebben daarom de volgende (zogenaamde Art. 12 vragen) gesteld:

Heeft u kennis genomen van het rapport van de fietsersbond Fietsen in Hardinxveld-Giessendam?  Deelt u de conclusies die in dit rapport worden getrokken? Het u gereageerd naar de Fietserbond naar aanleiding van het rapport? Zo ja, kunnen wij een afschrift van deze reactie ontvangen? Wanneer de reactie mondeling is geweest kunt u hiervan dan de hoofdlijn schetsen? Klopt de constatering dat sommige paaltjes niet aan de gestelde normen voldoen? Wanneer dit juist is, op welke termijn worden deze paaltjes dan vervangen door exemplaren die wel aan de norm voldoen, of wanneer worden ze weggehaald? Het gemeentelijk Verkeer en vervoersplan is voor de periode 2012-2022. Is dit plan volgens u nog up-to-date? Hoe verhouden de woningbouwontwikkelingen ’t Oog, IJzergieterij, Rokerij zich tot het GVVP?

Wij zijn erg benieuwd naar de antwoorden van het college!

Op verzoek van de fractie van de T@B hebben we gedebatteerd over de spelregels binnen de MAG. Onze inbreng in dit debat was als volgt:

Geachte voorzitter,

Bij de voorbereiding van dit debat  hebben we even getwijfeld welke toon we zouden aanslaan. Het agenderingsverzoek gaat over een detail binnen de MAG: een spelregel. Een spelregel waar misschien 1% van het MAG-budget mee is gemoeid. Waarschijnlijk niet voor niets een detail waar we eerder op verschillende manieren ook al over hebben gesproken. Het punt wat de T@B aandraagt  leent zich goed om een aantal partij politieke stokpaardjes te berijden, ook wat betreft de ChristenUnie. Ik denk echter niet dat het algemeen belang daarmee gediend is, ik kies daarom een andere lijn voor mijn betoog.

De MAG bevat een hoeveelheid breed gedragen doelstellingen. Met allerlei partijen wordt er gewerkt om deze doelstellingen te bereiken. Prachtig! Uit de eerst evaluaties blijkt dat er ook resultaten geboekt worden. Deze zitten in eerste instantie in succesvol uitgevoerde activiteiten, of dit ook resulteert in het bereiken van de ‘hogere’ doelstellingen zal naar de toekomst toe duidelijk worden. Het succes van de MAG staat en valt bij twee kernbegrippen: onderling vertrouwen en draagvlak. Deze begrippen gaan samen op en kennen niet per se een begin en een eind. Wij constateren dat het draagvlak voor de MAG binnen de sportverengingen is toegenomen. Dit concluderen we uit het gegeven dat de participatiegraad van verenigingen binnen de MAG is toegenomen! Wij verklaren dit mede door het gegeven dat vertrouwen is gegeven en vervolgens verantwoordelijkheid is genomen. Dit heeft o.a. geresulteerd in aanvullende spelregels, om meer duidelijkheid te verschaffen. Spelregels die conform de gedachte van de MAG zijn gemaakt in overleg tussen de penvoerder en de betrokken partijen. Dat dit goed is gegaan blijkt wel uit het percentage van 93% van de MAG partners die vindt dat de spelregels helder zijn geformuleerd. Natuurlijk betreft dit een percentage van slagers die hun eigen vlees keuren, maar dat is ook precies de bedoeling van het uit handen geven van dit onderdeel van de uitvoering van de MAG als gemeente. De rol van de gemeenteraad zit in het bewaken van de realisatie van de MAG doelstellingen. Wij zien daar wat betreft de sportverenigingen vooral goede resultaten: verbeterde participatie en leuke activiteiten.

Aangezien vertrouwen te voet komt en te paard gaat moeten we als gemeenteraad vooral rolvast blijven en ons houden aan de gemaakte afspraken (en het dus niet beter moeten weten dan de betrokken partners). Richting de T@B zeg ik daarom blijf op je handen zitten. Zijn we er daarmee… natuurlijk niet. De MAG bestaat nog maar net en valt nog te verbeteren. Volgens mij heeft de wethouder daar in eerdere communicatie al het een en ander over gezegd. Bekend is dat de betreffende spelregel wordt herzien in het licht van de behaalde resultaten ten aanzien van sport en bewegen. Wij wachten dit met een gerust hard af!

 

Cor van Vliet

31 oktober 2019

September is de maand waarin alles weer wordt opgestart. Eén van die dingen is voor mij sporten. Na een periode van rust in de zomer, waarin je vaak wat meer tijd hebt om te genieten van lekker eten en drinken, is niets zo heerlijk om weer te gaan volleyballen.

Dit jaar begon het sporten voor mij met het sportgala. Diverse sporters werden in de spotlights gezet voor hun prestaties. Door deze prestaties raken anderen geïnspireerd om te gaan sporten. Iets wat we niet genoeg kunnen stimuleren!

Ik kijk graag nog wat verder dan de prachtige prestaties. Tijdens het sportgala werd stilgestaan bij de Roparun. Een prachtig evenement waarbij sport en zorg voor mensen die hulp nodig hebben bij elkaar komen. Je ziet dan dat sport ook echt een middel is om mensen aan elkaar te verbinden.

Een ding hebben top-, breedtesport en ‘verbindende sport’ met elkaar gemeen: niets gaat vanzelf. Achter elk evenement, elke training gaan uren schuil van vrijwilligers. Dit is niet alleen zo bij sport, maar ook bij kerken en andere maatschappelijke instellingen.

Dingen die we als gemeenschap belangrijk vinden komen er als mensen samen ergens de schouders onder zetten. Goed dat ook hier tijdens het sportgala aandacht voor was. Jan Blokland (voorzitter basketbalvereniging River Trotters) mocht voor zijn inspanningen de sportpluim ontvangen. Mijn gedachten gaan verder en dan kom ik veel mensen tegen die ook een pluim verdienen. Ik denk aan mensen in de steunfractie van de ChristenUnie, ik denk aan mensen die taken oppakken op de basisschool van mijn kinderen. Ik denk aan clubgenoten bij volleybalvereniging OKK 70. Ik denk aan mensen in de kerk. Al deze mensen maken dingen mogelijk die ik belangrijk vind voor Hardinxveld-Giessendam.

Ik roep iedereen om hier zelf ook eens over na denken, om vervolgens de mensen die al die uren investeren ook echt te bedanken! Of nog beter zelf een hoeveelheid uren aan dit vrijwilligerswerk toe te voegen!

 

Cor van Vliet Raadslid ChristenUnieColumn Kompas, 18 september 2019

Op 27 juni jl. vond het debat plaats over de Lokale paragraaf wonen. Als ChristenUnie willen we tot en met 2030 graag woningen realiseren voor de huidige bewoners. We denken hierbij onder andere specifiek aan starters en ouderen. Wij zien de bouw van woningen allereerst voor ons in De Blauwe Zoom en diverse locaties in de bebouwde kom. Om tot het benodigde aantal van 1.000 te kunnen komen is ook bouw in 't Oog nodig. Hierbij is ontsluiting voor ons een belangrijk punt. In het vervolg leest u onze bijdrage aan het debat.

Geachte voorzitter,

Vanavond slaan we belangrijke piketpaaltjes op het domein van ruimtelijke ordening en wonen. Als ChristenUnie kijken we naar de lokale paragraaf Wonen vanuit ons verkiezingsprogramma. In ons programma vragen we aandacht voor: één-oudergezinnen, jongeren en senioren, duurzaam bouwen, goede mix van huur en koop. Als je al die punten moet samenvatten zeggen we: Bouw naar behoefte!

In de Lokale paragraaf Wonen wordt gewerkt vanuit vier thema’s, op twee van deze thema’s ga ik verder niet in, niet omdat we ze niet belangrijk vinden. In tegendeel: duurzaam bouwen en langer thuis vinden we twee zeer belangrijke thema’s. De thema’s hebben echter de plaats gekregen die we als ChristenUnie hebben bepleit.

Ons adagium bouwen naar behoefte vinden we terug in de voorgestelde lokale paragraaf Wonen. Vreemd genoeg vinden we dat wel terug onder het thema ‘kwalitatief goede woningen toevoegen’, dit vinden wij een beetje een vreemd overkoepelend thema. Ik denk namelijk dat we niemand kunnen vinden die kwalitatief slechte woningen willen huren/kopen. Het gaat onder dit thema vervolgens echter vooral over wat voor soort woningen we willen bouwen. Voor ons is tabel 4.1 hierbij leidend Uit deze tabel blijkt een behoefte van 850 woningen tot en met 2030. Wij zouden willen zeggen 1.000 woningen toevoegen is dan een mooie ambitie! Wij hadden tabel 4.1 overigens ook graag ter beschikking gehad voor wat betreft ‘nodige’ huurprijzen en categorieën qua prijzen koopwoningen, dat zou het debat ten goede komen en meer zicht geven op bouwen naar behoefte. We roepen het college dan ook op deze in de toekomst ter beschikking te stellen.

Vanuit het perspectief van tabel 4.1 wil ik graag reflecteren op andere zinnen in m.n. hoofdstuk 4. Deze zouden wij namelijk anders verwoorden, of juist ondersteunen:

Belang van doorstroming, ik geef gewoon maar mijn eigen voorbeeld. Ik woon nu in een twee-onder-één kap woning, wij hebben dat gekocht van mensen die nu wonen in een vrijstaande woning. Onze woning is verkocht aan een gezin uit een grondgebonden huurwoning…allemaal Hardinxvelders,… de huurwoning is vast ook goed terecht gekomen, maar dat weet ik dan weer niet. Concreet 4 gezinnen een beter passende woning door 1 beschikbare woning aan de top van de piramide. Bouwen naar behoefte is dus niet alleen bouwen voor een starten over voor een doorgroeier, maar juist ook voor het op gang brengen van meerdere bewegingen.

Woonwagens worden specifiek genoemd, wij vragen ook blijvende aandacht voor tiny house-concepten en kangoeroe wonen (alternatieve vorm van ‘langer thuis’) etc. Hoort voor ons bij bouwen naar vraag en past daarmee bij uitvoering van deze lokale paragraaf. Er staat dat groei van sociale huur op uitleglocaties slechts beperkt gewenst is. Voor ons is het in ieder geval gewenst dat vooral woningen voor jongeren dichtbij het OV zijn, omdat dat de toekomst heeft en dat bij de jonge generatie als eerste een dalend autobezit (ook in Hardinxveld-Giessendam) gaat komen;

Wij zijn het oneens met de stelling dat sociale woningbouw luxere woonmilieu’s onder druk kunnen zetten. De aantallen waar we over spreken kunnen makkelijk worden ingepast. Deze stellige uitspraak komt wat ons betreft ook niet terug in de lokale afspraken.

Wij ontvingen een schrijven waarop Fien wonen een negatieve duiding geeft aan het begrip primair verantwoordelijk zijn voor sociale woningbouw in Blauwe Zoom / ‘t Oog. Goed dat ze dit doen, want dat geeft ons de mogelijkheid om onze visie hierop te benoemen. Wij zijn het eens me de genoemde primaire verantwoordelijkheid voor Fien wonen en leggen deze positief uit. Tegelijkertijd is het geen solitaire verantwoordelijkheid (het aspect wat Fien Wonen aanstipt), wij begrijpen dat we als gemeente hierbij eveneens een rol hebben. Dat zou je dan secundaire verantwoordelijkheid kunnen noemen. Beide rollen zijn nodig om tot resultaat te komen.

Deze opmerkingen samen illustreren voor de ChristenUnie dat er vanuit tabel 4.1 nuance verschillen ontstaan over de vraag wat bouwen naar behoefte is. Een reflex zou dan kunnen zijn om extra piket paaltjes te gaan slaan. Ik heb onze paaltjes zojuist benoemd Je hebt echter niets aan piketpaaltjes als de uitvoering vervolgens stagneert en je hebt ook niets aan piketpaaltjes als het slechts een (niet onderbouwd) politiek statement is, dan is het roepen voor de bühne.

Wij kiezen voor het bieden van ruimte aan het college in de uitvoering en het aan de pols houden van de vinger. We vragen het college om ons (de raad) te helpen om de reflex van de extra piketpaaltjes te bedwingen. Wij hebben daarom de volgende vraag. Is het college bereid om in toekomstige Meerjarenprogramma’s grondzaken, naast gerealiseerde aantallen ook in te gaan op meer kwalitatieve aspecten van de realisatie. Idealiter denken wij dan aan een spiegel van tabel 4.1 en een spiegel van de dezelfde tabel, maar dan naar koopprijzen en te betalen huren, maar dan voor de gerealiseerde woningen. Tegelijkertijd weet ik niet of het college al die informatie beschikbaar heeft. De concrete oproep is dan ook of het college bereid is om de gerealiseerde aantallen in het MPG te gaan voorzien van kwalitatieve duidingen. Wanneer dat wordt toegezegd hoeven wij daarover verder geen debat te voeren. En hebben wij een heel mooi instrument in handen om te beoordelen of de lokale paragraaf leidt tot een programma dat past bij de vraag. 

Cor van Vliet27 juni 2019

In mijn dagelijks werk mag ik mij bezig houden met het opleiden van technisch personeel voor een landelijk erkend diploma.

Mensen van jong tot wat ouder, en vanuit allerlei culturele doelgroepen, krijgen de kans om een vak te leren en een diploma te halen, waarna ze kans hebben op een vaste baan.

Zo hebben we ook een groep statushouders in opleiding. Mensen, die hun land moesten ontvluchten en alles moesten achterlaten vanwege doodsbedreigingen. Vaak alleen, soms met hun gezin, en nu in ons land verblijven en weer aan een nieuwe toekomst mogen werken.

Nu we elkaar wat langer kennen neemt het onderling vertrouwen toe en komen de verhalen van hun verleden en wat ze allemaal meegemaakt hebben los.

Deze column is niet de plek om die verhalen te ventileren, maar gelooft u mij, ik schrok daarvan.

Nu krijgen ze na bemiddeling van een stichting hier een kans om een nieuw bestaan op te bouwen en ook een zinvolle bijdrage te leveren aan onze samenleving of wellicht zelfs aan ons dorp.

Dat is ook de visie die we als coalitiepartijen in de gemeenteraad in het coalitieakkoord hebben afgesproken. Het gemeentebestuur staat midden in de samenleving om verschillende groepen te verbinden. Zo streven we ernaar om meer grip te krijgen op de integratie van nieuwkomers, ook op lokaal gebied. Daardoor moet de arbeidsparticipatie worden verhoogd, wat past bij hun opleidingsniveau.

Als ChristenUnie zullen we ons dan ook blijvend inzetten voor de participatiesamenleving waarin mensen elkaar helpen, voor elkaar zorgen, en er voor elkaar zijn, ongeacht kleur of identiteit.

Daardoor kunnen we een bijdrage leveren aan een samenleving waarin eenieder er toe doet en meedoet. Een samenleving die is gebaseerd op naastenliefde. Een samenleving of, laat ik het maar dichterbij trekken, een dorp waarin we de focus verplaatsen van individuele doelen behalen naar zorg voor elkaar. Dus, minder ik, meer wij.

Daarom, Hardinxveld-Giessendam, met elkaar en voor elkaar!

Willem Pors, raadslid ChristenUnie

24 april 2019

Stem voor de Provinciale Staten! Als u dit leest heeft u hoop ik uw stem voor de Provinciale Staten verkiezingen en voor het waterschap al uitgebracht. Dit niet alleen - zoals het filmpje van de Rijkoverheid probeert duidelijk te maken - omdat elke stem in een koor, maar ook van een kiezer telt.

Nog veel belangrijker is dat de Provincie echt ergens over gaat. De keuzen die in de Provincie worden gemaakt hebben directe impact op onze leefomgeving. Dit werd bijvoorbeeld duidelijk in het debat dat we recent voerden over het bedrijventerrein ’t Oog. De Provincie bepaalt in welke gebieden er gebouwd mag worden en waar niet.

De Provincie gaat over het openbaar vervoer en is bijvoorbeeld het eerste aanspreekpunt voor de problemen die nu worden ervaren met Qbuzz. Ook als gemeenteraadslid worden we wel eens aangesproken over het busvervoer. Het eerlijke antwoord is dat we hier vrij weinig aan kunnen doen. Aan de voorkant kunnen en mogen we meedenken over de voorwaarden van de aanbesteding, maar over de exacte invulling gaan we niet. We kunnen eigenlijk niet meer dan signalen doorgeven en druk uitoefenen op het provinciale bestuur, dat doen we dan ook! Het is echter de Provincie die uitvoert en er verantwoordelijk voor is.

De bonus van uw stem voor de Provinciale Staten is de doorwerking in de Eerste Kamer. De verdeling in deze kamer wordt namelijk bepaald door de stemmen op de Provinciale Staten. De Eerste Kamer heeft de macht om wetten die in de Tweede Kamer zijn goedgekeurd tegen te houden. Een hoge opkomst is daarom belangrijk, zodat gegarandeerd wordt dat de weerspiegeling van de meningen in de Eerste Kamer overeenkomt met die van u, de kiezer.

Mocht u nog niet gestemd hebben, pak u identiteitskaart en uw stempas en zorg dat u voor 21.00 op één van de stembureaus bent (op 20 maart)!

 

Cor van Vliet Fractievoorzitter ChristenUnie

Column Raadspraat, geplaatst in het Kompas d.d. 20 maart 2019