Poliflw

Het pleidooi van de Haagse Stadspartij en veel andere partijen om de Theresiakerk nog niet te slopen is gehonoreerd. De bewoners uit Rustenburg-Oostbroek die actie voeren voor een tweede leven voor de kerk krijgen een half jaar de tijd om hun plan verder uit te werken. Peter Bos, raadslid van de Haagse Stadspartij, is tevreden: “De kerk is een prachtig gebouw en een baken in de buurt. Iedere poging om de kerk te redden moeten we omarmen en een kans geven.” Het besluit om sloop uit te stellen was de uitkomst van een lang debat in de raadscommissie Ruimte met wethouder Revis (VVD) op 27 maart 2019. Veel insprekers uit de wijk en sympathisanten waren naar de raadzaal gekomen om te pleiten voor behoud.

De kerk staat al 12 jaar leeg en de eigenaar (het Bisdom Rotterdam) wil er vanaf. Projectontwikkelaar Kavel Vastgoed heeft een plan ontwikkeld voor nieuwbouw van een supermarkt en woningen op de plek van de kerk. Omdat dit plan in strijd is met het bestemmingsplan dient de gemeenteraad toestemming te geven. Maar nu de commissie Ruimte veel kritiek had op het plan en de bewoners een kans wil geven, gaat het plan voorlopig niet door. Peter Bos: “Het uitstel geeft de bewoners tijd om hun plan verder uit te werken en investeerders te zoeken. Ik hoop dat het net als bij de Bethelkerk tot resultaat gaat leiden en de kerk straks het kloppend hart van de wijk gaat worden”.

Hieronder het pleidooi van Peter Bos:

Voorzitter,

De Theresiakerk in Rustenburg-Oostbroek is vernoemd naar de heilige Sint Theresia van Lisieux uit Frankrijk. We hebben het over een rooms-katholieke kerk die al in 2007 door het Bisdom aan de eredienst is onttrokken. Dat is inmiddels 12 jaar geleden. Dat er nu een plan ligt om de kerk te slopen en een nieuwe supermarkt plus 17 woningen te bouwen is na al die jaren niet verwonderlijk, tegelijkertijd is het enorm triest dat zo’n prachtige icoon uit het stadsbeeld dreigt te verdwijnen.

Als ik het plan kritisch bekijk dan word ik niet vrolijk. Wat schiet de wijk op met een nieuwe supermarkt en een schamele 17 nieuwe woningen? De fraaie Berlagiaanse stedenbouwkundige en architectonische situatie wordt er straks niet beter op. De supermarkt gaat veel verkeersproblemen opleveren en bezorgt de huidige winkels op de Dierenselaan veel onnodige concurrentie.

Wat de wijk vooral nodig heeft is een ontmoetingsplek, een plek voor sociale activiteiten, verbinding en cultuur. Helaas is er tot voor kort geen haalbaar initiatief ontstaan om een dergelijke functie in de kerk te realiseren. Ik ben dan ook ontzettend blij dat een groep bewoners op de valreep met een plan is gekomen dat wel voorziet in een nieuwe toekomst voor de kerk. Ik geef toe, dit staaltje Haagse Kracht is rijkelijk laat op stoom gekomen en het plan is nog onvoldragen, maar beter laat dan nooit, dus waarom geven we deze bewoners niet een laatste kans om het plan verder uit te werken? Zoals we dat bijvoorbeeld met succes bij de Bethelkerk hebben gedaan door de bewoners tijd en vertrouwen te geven. De Theresiakerk kun je maar een keer slopen en daarna zitten we voor minstens 50 jaar vast aan nieuwbouw die eigenlijk niemand wil. Dus wethouder, is het mogelijk om het burgerinitiatief een kans te geven en het besluit nog even uit te stellen?

Met een beetje creativiteit en lef is er best een goede oplossing te vinden. Naast het plan van de bewoners zou het interessant zijn om te kijken naar andere opties. In een wijk die steeds meer bewoners uit Polen en andere rooms-katholieke landen telt is het wellicht een optie om de kerk te bestemmen voor deze mensen. 90% van de Polen is rooms katholiek en in Den Haag hebben ze inmiddels een eigen parochie in de Teresia van Avilakerk in het Westeinde. Ze groeien daar uit hun jasje, het zit er bomvol tijdens de mis. Beide Teresiakerken zijn van dezelfde eigenaar, het Bisdom. Is het geen idee om de Poolse parochie te verhuizen naar een kerk waar veel van hun gelovigen om de hoek wonen?

De raad wordt nu gevraagd om een verklaring van geen bedenkingen af te geven omdat wordt afgeweken van het bestemmingsplan. Het gaat om de afwijking van de bestemming en om een aantal afwijkingen van de bebouwingsvoorschriften. Daarvoor is een ruimtelijke onderbouwing opgesteld die ik zwaar onder de maat vind. De onderbouwing gaat alleen in op de afwijking van de bestemming, en niet op de afwijking van de bebouwingsvoorschriften. Zo wordt niet duidelijk waarom tot op de erfgrens gebouwd gaat worden ipv dat de afstand van 3 meter tot de erfgrens in acht wordt genomen. Het is niet alleen stedenbouwkundig armzalig om het hele gebied tot aan de erfgrens vol te bouwen, ook de voetgangers en fietsers krijgen daardoor veel minder ruimte. Alleen daarom al kan ik niet instemmen met de verklaring van geen bedenkingen.

Het ontwerp-vergunningsbesluit zit niet bij de stukken, ook de ontwerp verklaring van geen bedenkingen met de ruimtelijke onderbouwing zat tot gisteren niet bij de stukken. Hoe kunnen wij dan akkoord gaan?

Het slopen van de kerk is zonde. In de ruimtelijke onderbouwing van de projectontwikkelaar staat dat zich in het plangebied geen cultuurhistorisch waardevolle of landschappelijk waardevolle elementen bevinden. Beschamend vind ik het hoe de projectontwikkelaar zich hier uitlaat over de kerk en de wijk. Gisteravond heb ik nog even het Monumenten Inventarisatie Project uit 1992 van de gemeente Den Haag erbij gepakt en daaruit blijkt dat de kerk is opgenomen in de lijst van beeldbepalende en karakteristieke gebouwen die het behouden waard zijn. Ook deskundigen zoals Marcel Teunissen en Herman Wesselink hebben ons gewezen op de bijzondere cultuurhistorische kwaliteit van de kerk.

Er zitten nog veel meer haken en ogen aan dit plan. De oplossing die is bedacht voor de expeditie is krankzinnig. Vrachtauto’s moeten straks in z’n achteruit met een bocht over het fietspad en het trottoir de supermarkt in rijden, waardoor levensgevaarlijke situaties gaan ontstaan. De in- en uitgang van het parkeerdek wordt een crime voor fietsers en voetgangers. De komst van de supermarkt betekent dagelijks 1.500 extra autoverkeersbewegingen, oftewel 150 auto’s per uur gemiddeld. Oplopend tot 2.150 extra auto’s op een zaterdag. En dat voor een supermarkt die bedoeld is voor wijkbewoners! En een supermarkt die straks de versspeciaalzaken in de omgeving hevig zal beconcurreren.

Wat verder nog opmerkelijk is dat in de ruimtelijke onderbouwing staat dat de continuïteit van de bestaande bomenstructuur niet wordt aangetast, de bestaande bomen zoveel mogelijk gehandhaafd blijven en in een enkel geval worden verplaatst. Maar op 30 januari is een vergunning verleend om 17 bomen te kappen. Hoe kan dat?

Een van die bomen staat er al sinds de Theresiakerk is gebouwd en is circa 85 jaar oud. Het gaat om een zeldzame hoogstam-peer die in Nederland bijna niet meer voorkomt. Kan deze boom gered worden?

Kan de wethouder garanderen dat niet wordt gesloopt voor braakliggende grond zodat we een drama zoals bij de Harstenhoekweg kunnen voorkomen?

Op pag. 43 van de ruimtelijke onderbouwing wordt gesproken over een overeenkomst met de gemeente. Welke overeenkomst is dat?

En wat gebeurt er met het klooster aan de Kootwijkstraat?

Al met al zou ik de wethouder willen vragen om nog geen besluit over de vergunning te nemen en een beter plan te eisen. Het liefst natuurlijk met behoud van de kerk, maar als het niet anders kan, dan toch op z’n minst een plan dat iets toevoegt ipv afbreuk doet aan de huidige situatie.

Ik verzoek de wethouder ook het coalitieakkoord serieus te nemen, vanwege de volgende passage: “Buiten de aangewezen investeringsgebieden is alleen ruimte voor bouw- of vervangingsprojecten die passen bij de bestaande bouwstijl en in de bestaande omgeving. We hanteren een restrictiever beleid en wegen vooraf af of een project echte meerwaarde heeft.”

De sportvelden van ADS in Madestein worden volgebouwd. Dit tot verbijstering van de bestaande sportclubs in Madestein, die snakken naar meer ruimte. De Haagse Stadspartij heeft zich samen met het CDA ingespannen om de plannen voor een villawijk een halt toe te roepen, maar dat mocht niet baten. De coalitie van Groep de Mos, VVD, D66 en GroenLinks steunde de Nota van Uitgangspunten van wethouder Revis, waarmee de weg vrij is voor luxe woningen in het groene sportpark Madestein.

In de omgeving vestigen zich steeds meer mensen, o.a. in Vroondaal, waardoor de behoefte aan sport alleen maar zal toenemen. In de raadscommissie Ruimte leek D66 ook voor behoud van de sportvelden te zijn, maar in de raad van donderdag 14 februari 2019 sloten de coalitierijen zich en steunden het plan van wethouder Revis om er een villawijk te gaan bouwen. Het onderstaande artikel in de Loosduinse Krant trekt een wrange, maar rake conclusie: “Slechts oppositiepartijen CDA en Haagse Stadspartij zien in dat je de sportclubs van Madestein, te midden van de toenemende bebouwing, de ruimte moet gunnen om de nieuwe leden op te vangen.”

VVD drukt woningbouw op sportvelden door

Loosduinse Krant, 20 februari 2019

De Haagse coalitie van dit moment is voor de komende paar jaar belangrijker dan de toekomst van de sportverenigingen in Madestein. Binnen de coalitie van Hart voor Den Haag/Groep de Mos, VVD, D66 en GroenLinks twijfelde men om de voormalige ADS-velden te gaan bebouwen en de verenigingen van Madestein de laatste mogelijkheid te ontnemen om in de nabije toekomst uit te breiden. Maar uiteindelijk wint de bouwlust van de VVD het van de noodzaak om Den Haag Zuidwest ook in de toekomst voldoende ruimte voor sport te gunnen.

Door Frits Hendrik Emmerik

Den Haag bouwt in zuidwestelijke richting het tuinbouwgebied vol. Een groeiend aantal bewoners wil in de buurt sporten. De voetbalverenigingen SV Madestein, SV Loosduinen en RKSV GDA en hockeyclub HDS krijgen de komende jaren meer aanmeldingen en moeten dan uitbreiden. Als gevolg van een merkwaardige grondruil worden de velden van het weggesaneerde ADS nu als bouwgrond uitgegeven aan een projectontwikkelaar. Het binnenkort noodzakelijke vijfde veld van HDS komt knel te zitten. Groeien ook de voetbalclubs als gevolg van de explosieve toename van de bevolking, dan kunnen de verenigingen geen kant op. De talmende aanpak van het al jaren doorwoekerende parkeerprobleem ter plaatse gaf al weinig hoop op een voortvarende aanpak van de Gemeente. Alle clubs komen knel te zitten tussen het onaantastbare groen van Madestein en de aanpalende woninglocaties. Sport en beweging als prioriteit in het Haagse programma? Het college zet een dikke streep door de voorzieningen in de nieuwe wijken om dit streven ook in de toekomst te faciliteren.

De gemeente lijkt zich voor de sportbehoefte nog altijd te baseren op cijfers uit 2015. Toen lag Madestein er nog een beetje verloren bij, daar op de rand van Den Haag. Inmiddels knalt Vroondaal uit zijn voegen en komt het Park Bloemendaal van de grond. D66 twijfelde of je het sportpark juist nu moet begrenzen met nog meer woningbouw. Maar met de rest van de coalitiepartijen zwichtte ook die partij. Een coalitie heeft een beperkt leven, maar de sportverenigingen moeten in de toekomst aan hun verplichtingen blijven voldoen. Slechts oppositiepartijen CDA en Haagse Stadspartij zien in dat je de sportclubs van Madestein, te midden van de toenemende bebouwing, de ruimte moet gunnen om de nieuwe leden op te vangen.

Nu creëert de coalitie een probleem, dat de komende colleges nauwelijks kunnen oplossen. Nieuwe bestemming voor het complete sportpark, als dat uit zijn jasje groeit? Alsnog het heilige groen van Madestein aantasten? Naar men zegt levert de uitruil van de sportvelden voor woningbouw 2 miljoen op. Als op termijn een veel ingrijpender oplossing noodzakelijk wordt, zullen de kosten daar ver bovenuit stijgen. Het wijzigen van het lokale bestemmingsplan lijkt op een dure vergissing uit te draaien.

De Woonagenda van wethouder Revis (VVD) bevat een flink aantal maatregelen om de problemen op de woningmarkt aan te pakken. Op 16 januari werd de agenda besproken in de commissie Ruimte. Tim De Boer, de nieuwe fractievertegenwoordiger van de Haagse Stadspartij maakte een prima debuut met de volgende bijdrage:

Beste voorzitter, beste leden van de commissie, beste wethouder,

Den Haag groeit. Er komen veel nieuwe mensen naar Den Haag. Dit is niet alleen een grote opgave. Het is ook een kans om de stad te verrijken. Met nieuwe mensen, met nieuwe initiatieven. Met nieuwe ideeën. De woonagenda benadert de opgave echter teveel als kwantitatieve opgave. De Haagse Stadspartij mist in de agenda de mens achter de woning.

De kunstenaar, student, AOWer, kraker, statushouder, woonwagenbewoner of koninklijke familie. Iedereen is welkom. Ze dragen allemaal bij aan de stad. We zien dan ook niets in de inzet van de Rotterdamwet in Moerwijk.

De wethouder zegt onorthodoxe maatregelen te nemen. Toch missen we er een paar. We begrijpen niet dat de wethouder voor allerlei maatregelen gaat lobbyen bij het Rijk, maar zich nog niet heeft aangesloten bij de Amsterdamse wethouder Ivens in zijn oproep de verhuurdersheffing helemaal af te schaffen. Dit zou de Haagse corporaties in 1 klap veel meer ruimte geven, zo’n 60 -70 miljoen, niet alleen voor nieuwbouw, maar ook voor de verduurzaming van de bestaande voorraad. Het zou veel van de noodgrepen in de woonagenda overbodig maken.

Ook is er ondanks de gekte op de woningmarkt nog steeds sprake van leegstand. Het lobbyen voor het opheffen van het kraakverbod of het instellen van een leegstandsverordening kan bijdragen aan het sneller invullen van deze gaten in de stad. Hoe staat de wethouder hier tegenover?

Wonen is een grondrecht. De voorgestelde maatregelen leiden tot meer onzekerheid en ongelijkheid. De woonagenda en de beantwoording van de technische vragen laat wat mij betreft te veel vaagheden over bijzondere aanwijzingen van complexen voor bepaalde doelgroepen of juist het uitsluiten daarvan.

Het aanbieden van meer tijdelijke contracten wordt niet uitgewerkt. Bij campuscontracten voor studenten zie je al dat het vinden van een nieuw huis bij het aflopen van het contract moeizaam verloopt. Ik heb zelf ook met tijdelijke contracten gewoond. Ik kan vertellen dat niet weten waar je over een maand of 3 maanden woont, zeer onprettig is. Het mag geen beleid zijn.

Voor het realiseren van sociale woningen moet wat de Haagse Stadspartij betreft altijd prioriteit worden gegeven aan toegelaten instellingen als woningcorporaties boven commerciële partijen, want dan heb je een wettelijke basis om prestatieafspraken te maken. Gek is nu wel dat de wethouder nu al prestatieafspraken heeft afgesloten nog voordat wij de woonagenda vaststellen. Kan de wethouder toezeggen dat in het vervolg eerst de woonagenda wordt vastgesteld, en pas daarna de prestatieafspraken worden afgesloten? En dat de raad deze in concept krijgt voorgelegd en niet zoals dit jaar met een voldongen feit wordt geconfronteerd?

Verdeling van de beschikbare sociale woonruimte, ook bij commerciële eigenaren, dient volgens ons alleen via het woningverdeelsysteem te gebeuren. Werken buiten het systeem om creëert alleen maar meer willekeur, lastig te controleren situaties, en beperkte toegankelijkheid. Kan de wethouder dit garanderen? We kennen namelijk allemaal de verhalen van het regelen van een woning via een medewerker van een corporatie. Hoe voorkomen we dat dit weer gebeurd?

Ook de gestelde “optimalisering” van het urgentiebeleid wordt niet uitgelegd. Het krijgen van een urgentie is al erg moeilijk. Waarom moet dat nog moeilijker? Ligt dat aan de urgentiehouders of gewoon aan het beperkte aanbod? Om hoeveel gevallen gaat het?

Hoe staat het trouwens met de eerdere plannen voor woonwagenbewoners, zoals de verplaatsing van de standplaatsen Energiestraat, en uitbreiding van bestaande locaties, zoals Issabellaland?

Dan nog het punt van handhaving. De woonagenda geeft nog geen inzicht in de kosten voor de handhaving die gekoppeld is aan de verschillende instrumenten. In de beantwoording op onze vragen lijkt de wethouder een voorschot te nemen op een gelijkblijvend budget terwijl de taken overduidelijk toenemen. Welke terrein krijgt dan minder aandacht?

Bij handhaven horen ook sancties. Welke sancties denkt de wethouder op te nemen in de overeenkomsten met commerciële partijen als deze zich niet aan de afspraken houden? Hebben deze ook een afschrikkende werking?

Daarnaast neemt de wethouder een voorschot op de situatie over 10 of 20 jaar met de mogelijkheid om de woningen dan uit te ponden. Wij zijn voorstander van het opnemen van de plicht om de woningen eerst aan de huidige huurders aan te bieden. Zowel bij verkoop per gebouw als per woning. Kan de wethouder dat onderzoeken of dit mogelijk is juridisch vast te leggen?

De woonagenda zet vol in op de marktpartijen. Zij moeten het regelen voor de stad. In de vorige periode is er echter ook zeer succesvol gewerkt met klein particulier opdrachtgeverschap en cpo, ook voor betaalbare koopwoningen met de regeling ikbouwbetaalbaar. Daarnaast is er ook volop geëxperimenteerd met nieuwe vormen van eigenaarschap, zoals de wooncoöperatie Roggeveenstraat. Dit laatste project is een goed voorbeeld dat deze vorm van bouwen meer is dan stenen stapelen. Betrokkenheid in de wijk, het maken van gemeenschappen leidt ook tot ver buiten de projectgrenzen tot positieve effecten op de stad. Dit zie je niet snel terug bij projecten die door de markt gerealiseerd worden.

Kan de wethouder aangeven of ikbouwbetaalbaar blijft behouden en met nieuwe locaties en middelen wordt uitgebreid? En of hij nieuwe initiatieven zoals wooncoöperaties ook in de toekomst wil blijven ondersteunen gezien de grote maatschappelijke waarde? Kunnen dit soort initiatieven voor zelfbouw en zelfbeheer nog wel op het stadhuis terecht? En wordt er dan ook actief gezocht naar manieren om deze te ondersteunen zoals het hanteren van sociale prijzen?