Motie. Als een raadslid wil dat de raad ergens zijn mening over uitspreekt, kan een raadslid tijdens de raadsvergadering een motie indienen. Een motie is een korte, schriftelijke verklaring met een oordeel, wens of verzoek. Als een meerderheid van de raad voor de motie stemt, is deze 'aanvaard'.
Als fractie stemmen we eensgezind. Dat betekent dat we van tevoren overleggen of we ergens voor of tegen zijn. Er is een taakverdeling waarbij iedereen in een commissie plaatsneemt en daarbinnen eigen onderwerpen heeft. Degene wiens onderwerp aan bod komt, adviseert de anderen wat te doen - wat overigens niet betekent dat er geen discussie plaatsvindt.
Soms is de uitkomst dat er meer informatie nodig is en is daardoor tot het laatste moment onduidelijk waarvoor we kiezen. Maar één ding is zeker, er moet een keuze gemaakt worden!
Zo ook tijdens de raadsvergadering van 9 juli jl. Er werden maar liefst 32 moties ingediend en een flink aantal daarvan riepen vragen op. Soms geven de antwoorden opheldering of wordt er iets gewijzigd of geschrapt. Voor de stemming plaatsvindt, hebben we nog even snel overleg om ervoor te zorgen dat iedereen hetzelfde stemt. De lastigste motie was dit keer die van de PvdA over wijkontwikkelingsplannen.
Qua intentie vonden we die namelijk goed. Daar waren we het eigenlijk allemaal over eens: het probleem dat gesignaleerd wordt herkennen we.
We willen als gemeente wijken tot ontwikkeling laten komen (zowel fysiek als sociaal), maar in sommige wijken ontbreekt het aan (voldoende) organisatorisch vermogen. Om wijken te ontwikkelen moeten er plannen komen en in gang gezet worden. Het liefst passend bij - en bedacht door - de inwoners van die wijk zélf.
Wat wij lastig vinden aan deze motie, is dat we ons afvragen wat de rol van de gemeente hierin moet zijn. Dat werd ons niet duidelijk. Ook niet met de wijzigingen die gedaan werden tijdens het debat.
We denken dat de gemeente (luisterend naar de wethouder) voldoende in de gaten heeft waar de schoen wringt en dat ze actie onderneemt. Hierbij kan prima gekeken worden naar wijken waar het al goed gaat omdat er een wijkplatform is. Dat wat op de ene plek succes heeft, is op andere plekken de moeite van het proberen waard.
Een centrale, sturende rol van de gemeente lijkt ons geen goed idee. Het is dan maar de vraag of de plannen goed aansluiten bij de behoefte in de wijk en er draagvlak voor is.
Wat we graag zouden zien, is dat Emmeloord met haar verschillende wijken een voorbeeld neemt aan de dorpen. Hier is dorpsvertegenwoordiging. Zij hebben samen met bewoners en met hulp van professionals een aantal jaar geleden allemaal een dorpsvisie opgesteld. Die dorpsvisies dienen als basis voor allerlei verbeterplannen voor het dorp. Ieder dorp een eigen plan, allemaal verschillend en allemaal gesteund door de bevolking.
Het mooiste is als goed voorbeeld doet volgen - daar zij wij sowieso voorstander van - waarbij één wijk als voorbeeld dient om te laten zien wat mogelijk is en wat er gebeurt als inwoners zelf de schouders eronder zetten. De energie die daarmee vrijkomt is niet te evenaren door welk opgelegd plan dan ook! Als andere wijken dit voorbeeld willen volgen gaat de gemeente daarbij helpen, als het moet via een motie in de gemeenteraad.
Terugkomend op deze motie, we hebben uiteindelijk tegengestemd. Hij heeft het niet gehaald, met 18 stemmen tegen en 10 stemmen voor. De werkelijkheid ligt genuanceerder: we zijn niet tegen wijkontwikkelingsplannen. Wel tegen (ons) onduidelijke moties!
Raadslid Gerda Knijnenberg-Alblas uit Noordoostpolder vertrekt 5 juni uit de gemeenteraad vanwege een nieuwe baan. “Een enorm talent verlaat ons”, aldus Andries Poppe namens het bestuur. Het bestuur heeft in Monica Koers-Haasnoot een waardig opvolger gevonden.
