Poliflw

Waar blijft het daklozenloket? Zoetermeer Vooruit vraagt zich af hoe het staat met het daklozenloket dat in Zoetermeer zou komen. In november 2017 heeft de raad een motie aangenomen (ingediend samen met CDA en PvdA) waarin gevraagd werd onderzoek te doen naar de mogelijkheid voor dakloze Zoetermeerders om zich in Zoetermeer te melden in plaats van daarvoor naar Den Haag te moeten gaan. In september 2018 kwam het college met de reactie dat het mogelijk is om een dependance van het daklozenloket in onze gemeente te openen en dat daar mogelijk ook een briefadres afgegeven zou kunnen worden. Dit zou, vanwege de kosten die hiermee gemoeid gaan, in het Voorjaarsdebat aan de gemeenteraad worden voorgelegd. Het Voorjaarsdebat is afgelopen juni/juli gevoerd en Zoetermeer Vooruit heeft nu aan het college gevraagd hoe het ervoor staat. “Het zou wel erg prettig zijn als er nu eindelijk ook daadwerkelijk een daklozenloket geopend wordt in onze stad”, aldus fractievoorzitter Juliette Meurs-Troch. “Het is geen overbodige luxe. Mensen die dakloos zijn moeten nu naar Den Haag om zich te laten registreren. Soms is daar eenvoudigweg het geld niet voor. Ook die mensen moeten geholpen en gehoord worden. Om voor een woning in te schrijven, om een zorgverzekering af te sluiten, om een DigiD aan te vragen of een uitkering aan te vragen, heb je een adres nodig. Daarbij is het fijn als de mensen in hun eigen stad, in hun eigen netwerk kunnen blijven.” In 2017 waren er circa 205 aanmeldingen van Zoetermeerders bij het Centraal Coördinatie Punt in Den Haag, waar het daklozenloket een onderdeel van is. Daarvan kwamen er 135 in aanmerking voor Maatschappelijke Opvang en zijn er 70 terugverwezen naar Zoetermeer. Vermoedelijk ligt het aantal (dreigende) daklozen uit Zoetermeer iets hoger en gezien het alarmerende bericht in het Algemeen Dagblad van 23 augustus 2019 inmiddels flink hoger.

Het Beweegpark aan het Noord Aa kan van start. De gemeenteraad besloot gisteren op initiatief van het CDA Zoetermeer het resterende bedrag van 15.000 euro beschikbaar te stellen. De motie van het CDA kreeg steun van de PvdA, Fractie Van den Berg, D66, GroenLinks, Zó! Zoetermeer en de SP. Ook de LHN en de PVV stemden in. De Stichting Noord Aa Fit wil al sinds 2015 aan het Noord Aa 1000m2 Beweegpark bouwen waar jong en oud gratis kan sporten. “In 2015 steunde de gemeenteraad dit plan al,” vertelt CDA-raadslid Weekenstroo. “Er was nog een klein financieel duwtje in de rug nodig. En die hebben we gisteravond gegeven. Het CDA Zoetermeer geeft niet zomaar cadeautjes en willen benadrukken dat dit geen gewoonte moet worden, maar we vinden een gezond en levendig Zoetermeer erg belangrijk. Een stad waar jong en oud kunnen sporten en bewegen.” Nippertje De financiering van het Beweegpark verliep moeizaam. “Het was echt op het nippertje,” aldus Weekenstroo, “Op 1 februari zou een financier zich terug hebben getrokken en de angst was er dat er meerderen zouden volgen. En zonder financiers geen Beweegpark. We vonden dat zonde, zeker omdat we al duidelijke signalen hadden gekregen dat de financiering bijna rond was. De gemeenteraad heeft nu dat laatste zetje in de goede richting gegeven. De bouw van het Beweegpark kan in principe in het voorjaar starten, want de vergunning is in 2017 al afgegeven,” aldus Weekenstroo.

Laatst las ik in een artikel: CDA-Kamerlid Martijn van Helvert vindt dat er ‘opgetreden’ moet worden tegen de ‘aso-media-terror’ van twitteraars die antisemitische bagger richting PvdA-leider Lodewijk Asscher sturen: “Ik vind dit echt een grote misdaad en verschrikkelijk voor jou, beste Lodewijk!” voegde het Kamerlid eraan toe.

Waarom denken sommige mensen dat ze op social media en/of tegen politici maar van alles mogen zeggen?! Lekker anoniem schelden is al jaren een hype. Reaguurders en trollen zijn er genoeg te vinden op social media. Maar ook buiten op straat hoor ik negatieve opmerkingen over politici.

Maandelijks – en tijdens de verkiezingen wat vaker – staan we met de PvdA Zoetermeer in het Stadhart met onze Rode Kraam. Omdat we willen horen wat er speelt in de stad. En dat is voor ons leuk en gezellig om te doen. De meeste reacties zijn onverschillig: politiek interesseert immers lang niet iedereen. Mensen mopperen ook wel eens in het voorbijgaan op de PvdA. Dat vind ik natuurlijk niet zo leuk, maar ik weet dat ze daar bij andere partijen ook last van hebben. Het is een schrale troost om te weten dat het niet alleen de politici en vrijwilligers van de Partij van de Arbeid overkomt.

Mopperen mag best van mij, we hoeven het niet altijd eens te zijn met elkaar. En verschillen van mening zijn juist interessant in de politiek. En gelukkig zijn de meeste gesprekken bij onze Rode Kraam nuttig (vanwege tips, klachten of ideeën) of simpelweg gewoon leuk en gezellig.

Maar sommige gesprekken laten een diepe indruk achter. Na vijf jaar intensief de straat op gaan voor de PvdA overkwam me nu iets wat ik nog niet eerder had meegemaakt: iemand stak haar middelvinger naar me op! Waarom?! Ben ik zo’n trut? Ik kende de dame in kwestie niet eens.

“Mevrouw, waarom doet u dat? Ik ken u niet en u kent mij niet, maar u steekt uw middelvinger op naar mij!”, riep ik haar hard na. Ze draaide zich om en gaf te kennen dat ik me dat niet persoonlijk moest aantrekken. “Maar u steekt uw middelvinger op. Naar mij. Hoe kan ik me dat dan niet persoonlijk aantrekken?” vroeg ik haar.

De vrouw draaide haar scootmobiel om en kwam naast me staan. Ze bedoelde het niet zo, zei ze. Ze was gewoon boos op de PvdA. Nee, bedacht ze zich, eigenlijk was ze boos op alle politici. Niet alleen de politici in Zoetermeer, maar álle politici in heel Nederland. Dus ik vroeg haar natuurlijk: “Waarom?” Zo raakten we aan de praat.

Wat volgde was een lang verhaal over tegenslagen en ongeluk: een auto-ongeluk, ongelukkig in de liefde geweest en nu alleen, een uitkering die gekort was, de huur die steeds hoger werd en andere kosten ook trouwens, een hoogbejaarde zieke moeder waar ze nog voor zorgde, voorzieningen die wegvielen en ga zo maar door.

Omdat de vrouw zo openhartig was, was ik dat ook. Dus ik vertelde haar over mijn chronische vermoeidheid, dat ik een WAO-uitkering heb, van mijn afstand tot de arbeidsmarkt, mijn man die twee jaar geleden zijn baan kwijt was, onze zorgen over onze kinderen, enzovoort. Zonder het verhaal van mevrouw tekort te doen of te bagatelliseren probeerde ik uit te leggen waarom ik haar verhaal eigenlijk wel snapte. Dat zij en ik misschien meer overeenkomsten hadden dan ze eerst had kunnen denken. Ik gaf ook aan dat ik haar boosheid snap. En haar teleurstelling. Die mag er zijn. En zij mag er zijn. En haar verhaal is echt. Dat vond ze fijn om te horen.

Het gesprek is nu enkele weken geleden en ik denk er nog vaak aan. Gaandeweg het gesprek zag ik de oudere mevrouw ontspannen. Ze keek steeds minder boos en het gesprek werd steeds hartelijker. Toen het gesprek klaar was gaf ze aan dat ze het een hartverwarmend gesprek had gevonden. Ze was blij geweest met mijn luisterende oor. En ze hoopte dat ik haar kon vergeven voor de middelvinger.

“Nee, ik ga echt niet stemmen op 21 maart”, zei ze nog en ze had nog steeds geen vertrouwen in de politiek, maar ze wist nu dat niet alle politici graaiers zijn en dat het ook politici niet altijd mee zit. Na 25 minuten praten in de ijzige kou van februari gaf ze me een héle dikke knuffel voor ze verder reed.

Het bericht Keek op de Week – De middelvinger verscheen eerst op PvdA Zoetermeer.