Poliflw

Afgelopen periode stelde raadslid Koen Boswinkel samen met PvdA en D66 schriftelijke vragen over culturele broedplaatsen in Deventer. De aanleiding was de vele leegstand in de Deventer binnenstad. Een creatieve invulling van die leegstand past volgens ons bij een authentieke, eigenwijze en vernieuwende binnenstad. Vernieuwing geldt als pijler onder het ontstaan van kunst en cultuur en dit kan alleen met wederzijdse inspiratie en samenwerking. Het verlevendigt de binnenstad en laat mensen kennis maken met kunst en cultuur door ze het letterlijk voor te schotelen. Ook zien wij het belang van goede betaalbare oefenruimte voor makers voor hun eigen professionele en artistieke ontwikkeling.

Inmiddels is de beantwoording van het college binnengekomen. Het college geeft aan dat zij bij de uitwerking van de motie cultureel vastgoed gaat laten zien hoe zij atelierruimte faciliteert. Dit wacht de fractie met belangstelling af. Verder gaat het college naar aanleiding van onze vragen het belang van culturele broedplaatsen onder de aandacht brengen van pandeigenaren en wordt er ook bij de evaluatie van het detailhandelbeleid aandacht besteed aan de creatieve invulling van leegstaande panden. 

Het is een bizarre tijd als gevolg van de wereldwijde Corona-crisis: scholen zijn dicht, restaurants en cafés tuigen in allerijl een bezorgservice op en mensen worden opgeroepen om vooral thuis te blijven. Om nog maar te zwijgen van de mensen die het virus onder de leden hebben en keihard knokken voor hun herstel; daarbij geholpen waar het kan door die fantastische mensen die in de zorg werkzaam zijn. Ook de werkzaamheden van de gemeenteraad liggen praktisch stil of moeten op andere manieren. Raadsvergaderingen gaan niet door, werkbezoeken zijn afgezegd en fractievergaderingen vinden plaats via Skype. Het dagelijks leven staat op zijn kop. Het is daarom goed om af en toe even stil te staan en om ons heen te kijken: de GroenLinks-fractie doet dat de komende weken met de corona-mijmeringen. Daarin geeft iedere week een ander fractielid een persoonlijke kijk op de Corona-crisis. Vandaag: raadslid Koen Boswinkel.

Ik schrijf op dit moment mijn masterscriptie. En nee, ik kan niet altijd even veel concentratie opbrengen en zit met regelmaat doelloos te scrollen op Facebook of de NOS-app te lezen. Een andere afleiding waar ik gevoelig voor ben, is het zoeken naar concerten, toneelvoorstellingen, musicals en musea. Ik ben namelijk een enorme liefhebber van al het moois dat kunst en cultuur ons bieden. En ik kan echt zitten stuiteren als ik bijvoorbeeld zie dat mijn favoriete pianoconcert (voor de mensen die het willen weten: het pianoconcert in G van Maurice Ravèl. Aanrader!) weer eens uitgevoerd wordt door het Koninklijk Concertgebouworkest. Ook kan ik me helemaal verliezen, met een koptelefoon op, in al die concerten die ik al mee heb mogen maken van artiesten als Stevie Wonder en Ruthie Foster (Aanrader nummer 2!). Om nog maar te zwijgen van ieder jaar meeblèren tijdens het grootste meezingfeest van het jaar: De Toppers. Ik vind het allemaal heerlijk en er gaat eigenlijk nauwelijks een week voorbij zonder dat ik iets cultureels heb ondernomen. Wat is het toch heerlijk om geraakt te worden, om te lachen, om te huilen, om te worden verward en verrast.

En weet je … Ik mis het op dit moment onwijs!

Ik mis het geouwehoer en gegein in de rij voor de muntjes vlak voordat het concert begint.

Ik mis het gespannen bladeren in het programmaboek van een toneelstuk of musical en het me afvragen waar ik die ene acteur die meespeelt nou ook alweer van ken.

Ik mis het gedring om een glimp op te vangen van de Nachtwacht of het Meisje met de Parel.

Ik mis het genieten van een talentvolle maker die volop bezig is met experimenteren en vernieuwen tijdens een try-out.

Ik mis zelfs het irritante gekuch van die mevrouw achter me, terwijl het orkest dat prachtige langzame tweede deel speelt van Beethovens derde symfonie.

Nu ik al dat culturele moois moet missen, heb ik een nogal lege agenda. En die tijd gebruik ik, naast mijn scriptie, om me wat intensiever bezig te houden met de voorwaarde voor een gezonde cultuursector: de ruimte voor vernieuwing en experiment in de vorm van culturele broedplaatsen. Zodat ook voor de toekomst een volwaardige cultuursector gewaarborgd is. Ik stelde er al eens schriftelijke vragen over en ik broed (haha) nu op meer. Ik heb toch de tijd …

En natuurlijk, de cultuursector toont creatieve omdenkkracht. Zomaar een greep: songwriters gaan liedjes schrijven in opdracht en voeren deze online uit, Internationaal Theater Amsterdam deelt iedere dag een troostrijk verhaal op haar site en Het Koninklijk Concertgebouworkest heeft talloze concerten online gezet. En daar ben ik ze zeer dankbaar voor. Kunst en cultuur leveren een onmiskenbare bijdrage aan ons mentale welzijn en er zijn zelfs studies die laten zien dat bepaalde vormen van kunst en cultuur een positieve invloed hebben op ons fysieke welzijn. Het is te gek dat al die creatieven hun kracht nu op een andere manier inzetten. Tegelijkertijd vind ik het zo onwijs klote dat zoveel mensen die in deze beroepsgroep werkzaam zijn hun inkomen voor de komende maanden in een klap zien verdampen. Wat een onzekerheid. Ik hoop dat iedereen er doorheen komt.

Wat ik echter vooral mis, is de ervaring van het unieke en die ervaring delen met anderen. Elkaar in de zij porren, terwijl we brullen van het lachen. Elkaar tot tranen geroerd aankijken, omdat het allemaal zo treffend was wat we net hebben gezien. We moeten het nu vooral en eigenlijk uitsluitend delen via likes en reacties. Kunst en cultuur doen ertoe in een samenleving en dat dit nu niet in al haar omvang en rijkdom kan, is ongelofelijk balen en een gemis voor ons allemaal.

Maar

Van het grotendeels moeten missen van kunst en cultuur gaan we niet dood. En dat is wel wat er op dit moment op het spel staat: levens. We moeten allemaal inleveren ten behoeve van het grotere belang: zo snel mogelijk vat krijgen op deze verschrikkelijke pandemie, zo veel mogelijk mensen beter maken met behulp van al die zorghelden en elkaar zo min mogelijk ‘opzettelijk’ besmetten. Ondertussen is het zaak om zoveel mogelijk mensen die gedwongen thuis zitten – vanwege gebrek aan werk - te ondersteunen, zodat zij hun huur en boodschappen kunnen blijven betalen. Dat kunnen wij, daar ben ik van overtuigd. En als dit allemaal achter de rug is, dan zie ik jullie heel graag weer. En drinken we een biertje op de Brink, terwijl de openingsact van Deventer Op Stelten op het punt van beginnen staat. Ik kan niet wachten. We missen het, maar het komt terug!

Na jarenlange onzekerheid heeft de gemeenteraad op 13 november de knoop doorgehakt: het speelgoedmuseum blijft open op de huidige locatie. Dat is niet onze keuze. Erfgoed is meer dan speelgoed, daarom vindt GroenLinks dat we met een samenhangende visie moeten komen op hoe we omgaan met ons erfgoed en musea. De historische speelgoedcollectie moet wel behouden blijven, maar dan als één van de collecties op basis waarvan Deventer Verhaal op wisselende locaties exposities organiseert. Daar moet wel extra geld bij. Lees hier meer over ons standpunt.

De teleurstellende geschiedenis van de raad en het speelgoedmuseum

Begin 2014 heeft de raad het besluit genomen om het speelgoedmuseum uit het concept Deventer Verhaal te halen en partners in de stad uit te dagen om te komen met vernieuwende concepten op een nieuwe locatie. Dit resulteerde aanvankelijk in vier uiteenlopende plannen, maar in 2016 werden deze plannen opzij geschoven voor een lachende vijfde. Maar helaas, in 2018 bleek ook dit plan niet levensvatbaar. Afgelopen voorjaar stelde het college voor om te stoppen met de planvorming voor het Nederlands Speelgoedmuseum en te stoppen met de permanente presentatie van de speelgoedcollectie op de huidige locatie. Omdat wij toen vragen hadden bij het voorstel om ook te stoppen met het programmabudget ondersteunden wij de opdracht aan het college om samen met Deventer Verhaal en pandeigenaren drie varianten voor de presentatie van de speelgoedcollectie uit te werken met voor- en nadelen. Naar aanleiding van de uitkomsten van dit onderzoek kan de raad onderbouwd een definitieve keuze maken over de toekomst van de speelgoedcollectie. Het maken van deze keuze is absoluut noodzakelijk, omdat het personeel van het Speelgoedmuseum – en de stad – al sinds begin 2014 is onzekerheid leeft.

GroenLinks’ keuze voor de speelgoedcollectie

Wie dit dossier afgelopen jaren heeft gevolgd, weet dat GroenLinks nooit voorstander was van het afscheiden van de speelgoedcollectie van de historische collectie. Wij willen dat de speelgoedcollectie wel behouden blijft, maar dan als een van de collecties op basis waarvan erfgoedorganisatie Deventer Verhaal – vanuit een vaste basis – op wisselende locaties in de stad toegankelijke en laagdrempelige exposities organiseert. De benadering zal veeleer thematisch worden, waarbij voor verschillende exposities ook verschillende doelgroepen worden aangesproken. Uit het onderzoek over de verschillende varianten is wel duidelijk gebleken dat er meer nodig is dan € 75.000 voor opslag en beheer, zoals afgelopen voorjaar is voorgesteld in de cultuurvisie. Tijdens de begrotingsbehandeling hebben wij daarom het voorstel gedaan om hier bovenop 4 x € 150.000 (in totaal € 600.000) programmabudget beschikbaar te maken. Daarnaast biedt ons voorstel ook een oplossing voor enkele knelpunten die afgelopen jaren op het gebied van cultuur zijn ontstaan, en bovenal maakt het jaarlijks extra geld vrij voor Incidentele Culturele Activiteiten, wat voldoende ruimte creëert voor vernieuwing. Ons voorstel is echter door alle andere partijen verworpen.

De nadelen van het voorstel van de andere partijen

Een meerderheid van de raad steunde wel het voorstel van D66. Hierbij zal het museum op de huidige plek voor enkele tonnen worden verbouwd, maar het museum moet het wel met minder subsidie doen dan ze voorheen ontvingen. De keuze voor het blijven op de huidige locatie is op z’n minst verwonderlijk, omdat zowel de raad als Deventer Verhaal al jaren zeggen dat Brink 47 niet voldoet. In het Museaal Concept uit 2016 zegt Deventer Verhaal zelf: “In het huidige pand is het echter niet mogelijk om het museale concept zoals dat Deventer Verhaal voor ogen staat, te realiseren”. Het realiseren van een Nationaal Speelgoedmuseum is gezien de beperkingen van het pand niet realistisch. Bezwaarlijker is dat er als gevolg van dit voorstel gesneden zal worden in de subsidie voor Incidentele Culturele Activiteiten. Met maar liefst jaarlijks € 55.000 minder, blijft er aanzienlijk minder geld over voor vernieuwing. Terwijl het huidige culturele aanbod juist uit vernieuwing is ontstaan.

Erfgoed

Naast speelgoed spelen er binnen programmalijn Erfgoed meer knelpunten. Het is de vraag of De Waag nog langer de juiste basis is waarvandaan Deventer Verhaal exposities kan maken. Het gebouw voldoet in zijn huidige vorm niet aan de door de gemeente zelf gestelde museale eisen. Daarnaast kunnen we onder de huidige omstandigheden de verantwoordelijkheden en verplichtingen die horen bij de door de gemeente in het verleden aanvaarde schenkingen van collecties zoals Knecht Drenth niet (volledig) nakomen. Tot slot is de (marktconforme) huurlast zo hoog dat dit ten koste gaat van het programmageld. In het variantenonderzoek kwam een mogelijke oplossing ter sprake: het onderbrengen van alle museale collecties in Brink 69/70 en het afstoten van Brink 47 en De Waag. Omdat deze optie buiten de scope van het onderzoek viel, is deze mogelijkheid echter onvoldoende onderzocht.  GroenLinks pleit daarom om naast het maken van een keuze over het speelgoedmuseum te blijven zoeken naar integrale oplossingen voor onze erfgoedproblematiek.

Hoe nu verder?

Wij pleiten dus voor een integrale oplossing van de erfgoedproblematiek en daar zullen we ons komende tijd voor blijven inzetten. Wij hebben begrip voor het besluit van de raadsmeerderheid en gaan met belangstelling de stappen volgen die worden gezet voor de continuering van het speelgoedmuseum op de bestaande locatie. Wij wensen de directie, de werknemers en alle fans van het speelgoedmuseum hierbij een mooie toekomst. 

Het zou in al het tumult over het weglopen van bijna de gehele oppositie bijna worden vergeten, maar woensdagavond 19 juni debatteerde de gemeenteraad (met 24 leden) over de cultuurvisie 2019-2024. Voor GroenLinks een belangrijk dossier tijdens deze raadsperiode, omdat kunst en cultuur er simpelweg toe doen. De cultuurvisie, die namens het college door GroenLinks-wethouder Carlo Verhaar werd verdedigd, werd door alle overgebleven raadsleden gesteund. Met diverse moties en amendementen wist de fractie van GroenLinks, met Koen en Anne als de cultuurwoordvoerders, haar stempel te drukken op deze visie. 

Waarom is kunst en cultuur belangrijk?

Kunst en cultuur maken mensen rijker. Ze leren mensen hun eigen en andere werelden kennen met alle normen, waarden en uitdrukkingsvormen die daarbij horen. Ze leren mensen om zich tot deze wereld te verhouden en daarin een eigen positie te kiezen. Ze leren mensen om een mening te vormen over hetgeen wat van waarde is. Met andere woorden: kunst en cultuur dragen bij aan de ontwikkeling van mensen. Nog los van het feit dat kunst en cultuur ontroeren, laten lachen, verwarren en verrassen.

Wat vindt GroenLinks van de visie?

Cultuur leeft in Deventer. De GroenLinks-fractie is afgelopen bestookt met mailtjes, telefoontjes en appjes en dronk liters koppen koffie met iedereen die de Deventer cultuursector een warm hart toedraagt. GroenLinks is blij dat de visie er nu überhaupt is. Na jaren van ad-hoc beslissingen nemen, verdient het college met Carlo voorop een compliment voor het feit dat het culturele veld in zijn geheel wordt beschouwd. De visie biedt overzicht en daar heeft het de afgelopen jaren zonder twijfel aan ontbroken. GroenLinks is met name blij met de ruimte voor vernieuwing en de aandacht voor de breedte. Voor ons betekent dit dat er uiteenlopende genres geprogrammeerd dienen te worden die een breed en divers publiek aanspreken. GroenLinks steunt met volle overtuiging de visie van het college dat er in vijf programmalijnen (podiumkunsten & evenementen, beeldende kunst, erfgoed, taal/literatuur/media en educatie & participatie) gedacht wordt en niet in instellingen of gebouwen. Daarnaast was GroenLinks blij met de toezegging die de wethouder deed in een eerdere raadstafel dat jongeren expliciete aandacht krijgen in de verdere uitwerking en het feit dat de Erfgoedagenda nog met de raad zal worden besproken. Ons historisch en cultureel erfgoed maakt Deventer namelijk uniek. Je hoeft de deur maar uit te lopen en je wandelt een verhaal in. Dat moeten we koesteren en behouden.

Is dan alles goed aan de visie?

Nee, is het korte antwoord. De GroenLinks-fractie heeft zich – naast de vraag van wat wij vinden van de visie – ook de vraag gesteld wat we missen en waar onze zorgen zitten. Want ja, die zijn er ook. Sommige uitvoerders van de verschillende basisfuncties hebben het zwaar. Ook wij zien deze problemen. Zo is daar Mimik. De GroenLinks-fractie staat voor de komst van deze waardevolle culturele voorziening die film en theater verbindt en hecht daarbij aan een goede start. GroenLinks hanteert daarbij dat de problemen vooral voortkomen uit de bouw en geen cultuurprobleem zijn. Het college is in gesprek en daar hebben wij vertrouwen in. GroenLinks heeft altijd een heldere lijn gekozen als het gaat om de speelgoedcollectie. Wat ons betreft moet deze deel uitmaken van het grotere geheel in de vorm van Deventer Verhaal. Dit wordt in de visie ook voorgesteld door het college. Hier hoort in onze ogen dan wel een bijdrage in de exploitatie bij. Wij hebben daarom het amendement behoud speelgoedcollectie gesteund, ook om inzichtelijk te krijgen wat het opgaan in het Deventer Verhaal precies kost als je wel wilt dat de collectie te zien is . GroenLinks heeft in het verleden samen met andere fracties in de raad ervoor gestaan om het Burgerweeshuis concreet perspectief te bieden op een toekomstbestendig poppodium en dat doen we nog steeds. De popcultuur past bij Deventer en daar hoort een volwaardig, eigenzinnig poppodium bij. Daarom hebben we het amendement Burgerweeshuis ingediend dat ook is aangenomen. Het college gaat nu op zoek naar geschikte alternatieve locaties inclusief kostenplaatje, zodat de raad later goed kan besluiten. Ook een volwaardige schouwburgfunctie past in het rijtje van waardevolle functies en ook daarin volgen we het college met belangstelling in haar gesprekken. Het risico van lijstjes is altijd dat er dingen worden vergeten, maar even voor de helderheid: ook wij staan voor goede cultuureducatie, ruimte voor moderne kunst en de te gekke evenementen in deze gemeente. Deze zogenaamde basisfuncties zijn onmisbaar voor een gemeente met een omvang van zo’n 100000 inwoners. Met al hun activiteiten en programmering zorgen de uitvoerders van de verschillende functies ervoor dat iedereen, ongeacht culturele achtergrond, inkomen en leeftijd, optimaal toegang heeft tot kunst en cultuur. Het is van belang dat de gemeenteraad uitspraken durft te doen over hoe zij de kunst en cultuur in Deventer ziet. Daarom dienden we samen met andere partijen de motie cultureel perspectief 2020-2030 in die unaniem werd aangenomen.

GroenLinkse stempels

Naast het zoeken naar een oplossing voor de problemen bij diverse culturele instellingen, diende GroenLinks ook nog twee moties in. De eerste was de motie Vitale cultuursector. In de huidige culturele inrichting zijn zaken erg met elkaar verweven. Met deze motie beoogt GroenLinks dit te stroomlijnen met als hoofdzaak dat de cultuurinstellingen zich kunnen bezighouden met waarvoor ze zijn: cultuur maken. Hierbij moet de gemeente samen met het culturele veld op zoek naar andere manieren van het organiseren van cultureel vastgoed, samenwerkingsvormen, subsidiesystematiek en de organisatievorm van verschillende instellingen. Integraliteit is hierbij onwijs belangrijk. GroenLinks vindt het daarnaast van belang dat de basisfuncties de beste versie van zichzelf zijn en daar hoort het uitdagen van deze functies door nieuwe spelers bij. Deze motie werd met ruime meerderheid aangenomen. Ook dienden wij moties mede in over vastgoed en samenwerking die werden aangenomen.

Deventer kent een sterkte maaktraditie. We hebben een grote hoeveelheid professionele makers die dag in dag uit keihard werken aan hun kunst en daarmee een bijdrage leveren aan onze gemeente. GroenLinks stelde daarom met haar motie Professionele Makers een aanscherping voor van een deel van de voorgestelde €135.000,- voor makers en programma. Wij staan voor de mogelijkheden van makers om zich in artistiek opzicht optimaal te kunnen ontplooien. Kunst en cultuur zijn er niet zomaar. Het creëren van kunst is een kwetsbaar en intensief proces en daar is tijd en geld voor nodig. Voor een gezonde culturele sector is het van belang dat tradities continu worden bevraagd, uitgedaagd of worden bevestigd. Professionele makers doen dat in grote mate. GroenLinks ziet het daarom mede als een verantwoordelijkheid van de gemeente om dit waar nodig te ondersteunen. Ook deze motie kon op brede steun rekenen in de gemeenteraad.

GroenLinks kijkt terug op een intensief en bij vlagen heftig proces rondom de cultuurvisie dat in de raadsvergadering van 19 juni tot een climax kwam. De visie is aangenomen, maar we zijn er nog niet. Onze inzet blijft echter onverminderd: een cultuursector waar voor ieder wat wils is te vinden en waar mensen worden geraakt.

Moet de gemeente talentvolle culturele makers financieel ondersteunen om hun werk te ontwikkelen? Is het een goed idee om te stoppen met de bouw van filmtheater De Viking? Dient de gemeente te gaan staan voor het speelgoedmuseum? Op het oog zijn dit simpele ja/nee-vragen, maar achter deze en nog meer culturele vragen gaat een ingewikkeld speelveld schuil, waarbij alles met alles samenhangt.

Wat gebeurt er op dit moment?

Dit voorjaar bespreekt de gemeenteraad de nieuwe cultuurvisie. In deze visie spreekt de raad uit welke kant zij op wil met cultureel Deventer. Hierbij ontkomt de raad niet aan het maken van duidelijke keuzes. Wie de afgelopen jaren het nieuws een beetje heeft gevolgd, weet dat het roerige tijden zijn in cultureel Deventer. Meerdere culturele instellingen hebben financiële problemen of weten niet waar zij aan toe zijn. Op dit moment legt het college van burgemeester en wethouders de laatste hand aan een voorstel voor de cultuurvisie. Hieruit volgen een aantal scenario’s, waarin verschillende richtingen zijn uitgewerkt voor cultureel Deventer. De afgelopen maanden heeft het college informatie verzameld om het volledige culturele speelveld in beeld te brengen. Bij dit volledig zijn hoort ook dat de consequenties van het sluiten van culturele instellingen of het verkopen van panden voor de gemeenteraad inzichtelijk moeten zijn. Zodat wij als raad weten wat de gevolgen van onze keuzes zijn en er zuivere besluitvorming plaatsvindt. Het uitzoeken van deze scenario’s heeft geleid tot veel onrust. Voor de duidelijkheid: de gemeenteraad heeft nog geen enkele keuze gemaakt. Sterker nog, we hebben de scenario’s en visie nog niet eens in ons bezit. Het valt in de ogen van de GroenLinks-fractie alleen maar te prijzen dat het college zo volledig mogelijk wil zijn en daarbij geen heilige huisjes heeft. Tegelijkertijd begrijpen wij de onrust die is ontstaan, maar een sluitscenario leidt zeker niet per definitie tot uitvoering ervan.

Waar staat GroenLinks voor?

Voor GroenLinks staat eigenlijk maar één vraag centraal: wat maakt cultureel Deventer uniek? Een gemeente waar bijna 100000 inwoners wonen, gaat gepaard met breed toegankelijke en aansprekende culturele instellingen die voor ieders behoefte programmeren en aanbieden. Denk hierbij aan een schouwburg, bibliotheek en poppodium, maar ook aan cultuureducatie en amateurkunst. GroenLinks vindt dat deze instellingen zich moeten kunnen richten op waar ze goed in zijn: cultuur maken. Naast deze culturele instellingen kent Deventer talloze culturele makers en andere culturele initiatieven. Zij leveren een onmiskenbare bijdrage aan het eigenwijze en levendige Deventer, waar we niet bang zijn voor vernieuwing en experiment. De verantwoordelijkheid om deze makers en initiatieven te ondersteunen ligt in de ogen van GroenLinks niet alleen bij de culturele instellingen, maar ook bij ons als gemeente. De gemeente plukt er simpelweg de vruchten van als Deventer een gemeente is waar mensen willen wonen en bedrijven zich willen vestigen. Het valt moeilijk te ontkennen dat kunst en cultuur daar een belangrijke bijdrage aan leveren. GroenLinks vindt dat de gemeente dan ook het lef moet hebben om hier in te investeren.

Kortom, dit voorjaar wordt in cultureel opzicht erg spannend. Tegelijkertijd gaan we er als GroenLinks voor dat we daarna een duidelijke richting hebben waar Deventer cultureel gezien naartoe gaat de komende jaren. Zodat mensen worden geraakt en er de meest bijzondere dingen ontstaan.

Wie vanaf de sluizen Deventer binnenkomt, ziet ‘m meteen: de imposante grijze silo die je een reusachtig welkom heet in het Havenkwartier. Op deze plek zijn de afgelopen jaren, sinds in 2012 het beeldkwaliteitsplan werd vastgesteld, supertoffe en bijzondere dingen ontstaan. Denk alleen al aan de voorstellingen van jong talent tijdens Festival Havenwerk, het spannende en lekkere eten bij Fooddock en de bijzondere en inspirerende exposities in het Kunstenlab. En dit is nog maar een kleine greep … Tegelijkertijd wordt het juist voor dit soort voorzieningen steeds lastiger om in het Havenkwartier hun ding te doen. Daarom heeft de GroenLinks-fractie schriftelijke vragen gesteld aan het college.

Koen Boswinkel: ‘Het Havenkwartier is een unieke plek aan de rand van het centrum. In 2012 hebben we als gemeente uitgesproken dat deze plek een karaktervol gebied is waarin industrieel erfgoed, creatieve ondernemers, kunst en cultuur, horeca, bouwen en wonen gecombineerd worden met een nog werkzame binnenhaven. Een plek dus waar volop wordt geëxperimenteerd, geëxposeerd, gerepeteerd en geleefd.’

Dit is dan ook wat GroenLinks volledig onderschrijft. Tegelijkertijd bereiken ons de laatste tijd berichten dat het economische belang boven het creatieve en culturele belang gaat, terwijl deze juist in harmonie met elkaar moeten zijn in dit gebied.

‘Het is een vrij basaal principe. Culturele makers en andere creatieven brengen reuring. Door die reuring stijgt de waarde van die gronden, waardoor het aantrekkelijk is deze te verkopen zodat er vervolgens gebouwen (doorgaans woningen) kunnen worden neergezet die deze makers nooit kunnen betalen. Zij staan vervolgens op straat en daarmee verdwijnt langzaam maar zeker, als we niet oppassen, de culturele en experimentele status van het Havenkwartier. Daarvan zijn zat voorbeelden in het land’, aldus Koen. ‘Deventer kent een rijke hoeveelheid singer-songwriters, schilders, dichters, dansers en ga zo maar door. Om die culturele uitingen te laten ontstaan is tijd, ruimte en geld nodig. Het Havenkwartier neemt daarbinnen een zeer belangrijke plek in en daar moeten we scherp op blijven. Daarom hebben we vragen gesteld aan het college, zodat we samen ervoor kunnen zorgen dat het Havenkwartier blijft waarvoor het is bedoeld.’