Poliflw

De SP heeft het initiatief genomen om met andere partijen tot onderstaand persbericht te komen:

Het is volop in het nieuws geweest: Castricum stopt met het voorrang geven aan statushouders voor een sociale huurwoning. Verschillende partijen in de gemeenteraad en VVD-wethouder Slettenhaar zeggen dat die voorrang de doorstroming op de woningmarkt belemmert. Onzin, weten we. Niet de statushouder, maar de lokale politiek is debet aan die belemmering. Die laat veel te weinig sociale huurwoningen bouwen. In Castricum gaat dat nu om een schamele 15% van de totale voorraad.

Bovendien is dit nog helemaal niet besloten, de begroting is nog niet door de raad vastgesteld! Het staat wel in het raadsprogramma, maar dat wil niet zeggen dat alle partijen ook bereid zullen zijn de financiële consequenties te accepteren die hieruit zullen voortkomen. Waarom wethouder Slettenhaar toch al naar buiten treedt met dit verhaal geeft te denken, wat is zijn doel?  Bij de installatie van dit minderheidscollege is gesteld dat het een raadscollege zou zijn, en dat de woorden coalitie en oppositie niet meer gebruikt hoefden te worden. Omdat wethouder Slettenhaar heeft gemeend hier een politieke partij-campagne te moeten maken, heeft hij met die belofte gebroken. Hij treedt hiermee immers niet meer namens de hele raad naar buiten. Hierdoor is onrust in de raad ontstaan. Door D66 werd een spoeddebat aangevraagd om deze kwestie met inmiddels landelijke aandacht, te bespreken. Helaas zag de helft van de raad de urgentie niet in, die er uiteraard wel was. Zeker gezien de broze start van het verbeteren van de Castricumse bestuurscultuur. Dit soort uitspraken beïnvloedt bovendien direct de aandacht van de media en de stemming op de straat. Er wordt zondebokkenpolitiek bedreven over de ruggen van mensen die er niets aan kunnen doen dat ze moesten vluchten voor oorlog en geweld. Door dit debat nu niet door te laten gaan is het debat dan ook zeker niet geluwd, eerder aangewakkerd. En waarom? De tweedeling in de maatschappij wordt groter door dit soort uitspraken. Er wordt gesuggereerd dat statushouders door hun voorrang een woningprobleem veroorzaken of ten onrechte worden bevoordeeld.

Laten we het hier nog eens heel duidelijk zeggen:

Statushouders geen voorrang geven is niet de oplossing voor het woningprobleem!

Wij vinden dat symboolpolitiek. Eigen inwoners, met name starters, grijpen mis op de Castricumse woningmarkt en die worden nauwelijks geholpen met deze maatregel. Anders dan men wil laten geloven, gaat slechts een klein deel van de woningen naar statushouders. Afgelopen jaar was dat 8% van de vrijgekomen huurwoningen. 92% ging dus naar andere woningzoekenden, die overigens uit heel Nederland kunnen komen. De maatregel levert de gemeente wél hoge extra kosten op. De gemeente is verplicht jaarlijks een bepaald aantal statushouders te huisvesten. Als ze dat niet doet zoekt de Provincie een woning voor hen, en daarvoor moet de gemeente betalen. Die kosten zijn niet mals. Dure symboolpolitiek. De problemen met sociale huur in Castricum komen niet door de voorrang voor statushouders, maar doordat slechts 15% van het totale aantal woningen sociale huur is.  Laten we daarom nu vaart zetten achter de bouw van sociale huurwoningen. Het college zal nu alles op alles  moeten zetten om dat voor elkaar te krijgen. Dan kunnen mensen die al genoeg ellende hebben meegemaakt eindelijk beginnen met het oppakken van hun leven en integreren in de Nederlandse samenleving.

Namens

SP, Groen Links, D66, PvdA,  GDB,  fractie van Schoonhoven en de Vrije Lijst.

De SP krijgt vaak de vraag;  waarom worden er nog steeds sociale huurwoningen verkocht, terwijl er zoveel ( jonge) mensen wachten op een sociale huurwoning?                         

Daarom heeft de SP navraag gedaan bij de huurdersorganisatie HVW Castricum en bij Kennemerwonen ( KW)

Hieronder enkele feiten op een rijtje; het  blijkt toch allemaal iets genuanceerder te zijn,

KW heeft vanaf 2016  8 huizen verkocht  in de dure sector.Daar worden huizen mee bedoeld die niet in de sociale prijsklasse vallen (bovengrens € 710,00).Er mag n.l. geen duur huis meer verhuurd worden, aan mensen die het niet kunnen betalen, dat wil zeggen, afhankelijk zijn van huurtoeslag. Dit is te danken aan minister Blok ,VVD, die in 2015 de trend wilde keren ‘’dat steeds meer mensen met huurtoeslag een te dure huurwoning krijgen toegewezen’’. Corporaties die zich niet aan deze wet houden, riskeren een boete.

De norm werd hierdoor dat corporaties aan minstens 95 procent van de woningzoekenden met recht op huurtoeslag een huis moeten toewijzen met een huur tot aan de ‘aftoppingsgrens’. Boven die grens wordt geen of maar weinig huurtoeslag verstrekt. Voor een- en tweepersoonshuishoudens was de aftoppingsgrens (in 2015)  575,87 euro, voor grotere gezinnen 618,24 euro.

Verkoop kan alleen  gebeuren bij mutatie (Dat wil zeggen als de bewoners gaan verhuizen, ’’doorstromen’’ )

Er mogen nog 8 huizen verkocht worden, dit staat in de prestatieafspraken met Kennemerwonen vermeld als:Geschatte verkoop 8 vanaf 2019 en verder.

Vanaf 2017 is de verkoop geminimaliseerd. Er worden alleen nog  woningen verkocht die niet in de wensportefeuille passen.  ( aantal  m2 waar werkelijk behoeft aan is.)24% van de portefeuille is groter dan 80m2, en nog eens 26% is tussen de 70-80m2.  De vraag van woningzoekende komt echter voor circa 85% van kleine huishoudens zonder kinderen.

De woningen die nog wel verkocht worden, vormen aanbod voor (jonge) midden- en hogere inkomens.  Deze worden verkocht om aanbod te creëren en doorstroming te stimuleren, voor deze doelgroep.De laatste woning die door KW is verkocht vond plaats op 16 maart 2016. Dit betrof een woning die door KW is teruggekocht als koopgarant woning en vervolgens  in de vrije verkoop is geplaatst. De voorraad huurwoningen is hiermee dus niet afgenomen.

Daarvoor is er een woning verkocht op 11 december 2015.

Een aantal jaar terug heeft KW haar  verkoopbeleid aangepast om juist voldoende aanbod te houden voor de doelgroepen die ze aan een woning willen helpen. Dit beleid blijft vooralsnog ongewijzigd. Pas nadat KW constateert dat er enige ruimte ontstaat in het aanbod versus de vraag, zullen zij het  beleid wellicht bijstellen.