Poliflw

Haagse oppositiepartijen willen nog meer doen aan de overspannen woningmarkt in Den Haag, zeggen zij in een reactie op de pittige woonvisie van het huidige stadsbestuur. ChristenUnie /SGP en PvdA pleiten voor een ‘zelfbewoningsplicht’ om beleggers die massaal huizen opkopen te frustreren : ,,Wie in Den Haag een huis koopt, moet er ook zelf in gaan wonen.”

AD Haagsche Courant, 7 december  2018

Het bericht In het nieuws: Wie een huis koopt, moet er ook in gaan wonen verscheen eerst op PvdA Den Haag.

De ChristenUnie/SGP is blij dat wethouder Revis met zijn nieuwe Woonagenda stappen zet om de grote problemen op onze woningmarkt te lijf te gaan. Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Het is heel goed dat wethouder Revis bij het schrijven zijn liberale pruik heeft afgezet. Dat was nodig ook. Er zijn zoveel huishoudens wanhopig op zoek naar een passende én betaalbare woning.  Ik ben daarom blij dat de wethouder mijn door de raad aangenomen voorstel van vorig jaar om middeldure huurwoningen ook echt middelduur te houden, zo voortvarend heeft uitgevoerd. Juist omdat de huurprijzen van aanvankelijk betaalbare woningen pijlsnel omhoogschieten. En het is goed dat de wethouder niet alleen maar middeldure woningen gaat toevoegen aan wijken als Moerwijk en Mariahoeve, maar ook goedkope woningen gaat bouwen in de sterkere wijken, bijvoorbeeld op de locatie van het Rode Kruisziekenhuis. Het komt er nu op vooral aan dat de wethouder gaat doen wat hij schrijft.”

De ChristenUnie/SGP vraagt zich wel af of deze plannen genoeg perspectief bieden voor gezinnen. “Het is goed dat er voorkomen gaat worden dat er te veel kleine woningen gebouwd gaan worden. Want op een postzegel kan een gezin met kinderen immers niet wonen. Aan de andere kant is er nog wel te weinig aandacht voor de bouw van woningen die voor gezinnen wél aantrekkelijk zijn. Het is immers vooral die groep die de stad noodgedwongen de rug toekeert.”

Meer lef gevraagd

“En bij enkele grote problemen moet de wethouder echt meer lef tonen. Zo wordt het hoog tijd voor een stadsbrede verhuurvergunning, zodat huisjesmelkers effectief kunnen worden aangepakt. En het moet regel worden dat als je een huis koopt in Den Haag, je er ook echt gaat wonen. Natuurlijk met de nodige uitzonderingen, bijvoorbeeld voor ouders die een huis voor hun kinderen kopen en voor woningen die voor een betaalbare prijs worden verhuurd, mits dat de leefbaarheid van buurten niet in gevaar brengt.” De ChristenUnie/SGP vindt zo’n tijdelijke zelfbewoningsplicht gerechtvaardigd in een tijd waarin particuliere beleggers meer dan twintig procent van de koopwoningen opkopen, vooral woningen in een voor starters aantrekkelijke prijsklasse.

Tot slot is Pieter Grinwis positief verrast door het sociale gehalte van de Woonagenda. “”Zo komt er snel meer woonruimte voor zorgbehoevenden en economisch daklozen. Dat is heel hard nodig. Tegelijk heeft het college goed oog voor het vermogen in kwetsbare wijken om mensen met ingewikkelde problemen op te vangen. De ‘draagkracht per portiek’ gaat voortaan beter in de gaten worden gehouden. Iedereen snapt dat een portiek met een alcoholverslaafde, psychiatrisch patiënt, statushouder en alleenstaande bijstandsmoeder met drie jonge kinderen niet houdbaar is. En dit zijn geen denkbeeldige portieken, maar bittere realiteit in bijvoorbeeld Moerwijk. Met andere woorden, sterkere wijken moeten ook bij het huisvesten van kwetsbare mensen hun fair share gaan bijdragen.”

De ChristenUnie/SGP is blij dat wethouder Revis met zijn nieuwe Woonagenda stappen zet om de grote problemen op onze woningmarkt te lijf te gaan. Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Het is heel goed dat wethouder Revis bij het schrijven zijn liberale pruik heeft afgezet. Dat was nodig ook. Er zijn zoveel huishoudens wanhopig op zoek naar een passende én betaalbare woning.  Ik ben daarom blij dat de wethouder mijn door de raad aangenomen voorstel van vorig jaar om middeldure huurwoningen ook echt middelduur te houden, zo voortvarend heeft uitgevoerd. Juist omdat de huurprijzen van aanvankelijk betaalbare woningen pijlsnel omhoogschieten. En het is goed dat de wethouder niet alleen maar middeldure woningen gaat toevoegen aan wijken als Moerwijk en Mariahoeve, maar ook goedkope woningen gaat bouwen in de sterkere wijken, bijvoorbeeld op de locatie van het Rode Kruisziekenhuis. Het komt er nu op vooral aan dat de wethouder gaat doen wat hij schrijft.”

De ChristenUnie/SGP vraagt zich wel af of deze plannen genoeg perspectief bieden voor gezinnen. “Het is goed dat er voorkomen gaat worden dat er te veel kleine woningen gebouwd gaan worden. Want op een postzegel kan een gezin met kinderen immers niet wonen. Aan de andere kant is er nog wel te weinig aandacht voor de bouw van woningen die voor gezinnen wél aantrekkelijk zijn. Het is immers vooral die groep die de stad noodgedwongen de rug toekeert.”

Meer lef gevraagd

“En bij enkele grote problemen moet de wethouder echt meer lef tonen. Zo wordt het hoog tijd voor een stadsbrede verhuurvergunning, zodat huisjesmelkers effectief kunnen worden aangepakt. En het moet regel worden dat als je een huis koopt in Den Haag, je er ook echt gaat wonen. Natuurlijk met de nodige uitzonderingen, bijvoorbeeld voor ouders die een huis voor hun kinderen kopen en voor woningen die voor een betaalbare prijs worden verhuurd, mits dat de leefbaarheid van buurten niet in gevaar brengt.” De ChristenUnie/SGP vindt zo’n tijdelijke zelfbewoningsplicht gerechtvaardigd in een tijd waarin particuliere beleggers meer dan twintig procent van de koopwoningen opkopen, vooral woningen in een voor starters aantrekkelijke prijsklasse.

Tot slot is Pieter Grinwis positief verrast door het sociale gehalte van de Woonagenda. “”Zo komt er snel meer woonruimte voor zorgbehoevenden en economisch daklozen. Dat is heel hard nodig. Tegelijk heeft het college goed oog voor het vermogen in kwetsbare wijken om mensen met ingewikkelde problemen op te vangen. De ‘draagkracht per portiek’ gaat voortaan beter in de gaten worden gehouden. Iedereen snapt dat een portiek met een alcoholverslaafde, psychiatrisch patiënt, statushouder en alleenstaande bijstandsmoeder met drie jonge kinderen niet houdbaar is. En dit zijn geen denkbeeldige portieken, maar bittere realiteit in bijvoorbeeld Moerwijk. Met andere woorden, sterkere wijken moeten ook bij het huisvesten van kwetsbare mensen hun fair share gaan bijdragen.”

Terwijl inmiddels al meer dan één op de vijf bestaande Haagse woningen gekocht wordt door beleggers en Haagse huizenprijzen mede hierdoor de pan uit rijzen, ontbreekt het woonwethouder Revis nog aan lef. Dat is de conclusie van ChristenUnie/SGP-raadslid Pieter Grinwis na het lezen van de eerste plannen van het college om buy-to-let (kopen enkel om door te verhuren) in Den Haag aan banden te leggen. “Laat ik voorop stellen dat ik blij ben dat deze liberale wethouder van goede wil is en wil ingrijpen in de op hol geslagen woningmarkt. Maar ik bespeur koudwatervrees om écht effectieve maatregelen te nemen. Ik roep de wethouder op om te durven kiezen voor de effectiefste maatregelen. Kies niet alleen voor de broodnodige steviger handhaving met hogere boetes, maar ook voor de zelfbewoningsplicht en voor de verhuurvergunning. Huizen in onze stad zijn voor particuliere beleggers steeds vaker winstfabrieken. Dat is mij een doorn in het oog. Huizen zijn om in te wonen, niet om aan te verdienen.”

Pieter Grinwis kijkt dan bijvoorbeeld naar de zelfbewoningsplicht als tijdelijke noodmaatregel. De zelfbewoningsplicht verplicht woningeigenaren ook zelf in het huis te gaan wonen. Zoals wethouder Revis ook erkent, is dit by far de effectiefste maatregel om het fenomeen buy-to-let aan te pakken. Eerder deze maand deed Pieter Grinwis in zijn Woonnota het voorstel om deze voor alle koopwoningen in te voeren, tenzij de eigenaar de woning verhuurt tegen een maximale huurprijs van €950 euro per maand. Zo blijft verhuur tegen een betaalbare prijs mogelijk. “Het is een ferme maatregel, dat geef ik direct toe, maar wel een maatregel waar starters en middeninkomens op onze doorgedraaide woningmarkt naar snakken. In plaats van de kat uit de boom kijken, zoals nu gebeurt, kan Revis ook alles op alles zetten om de beste maatregel voor de Haagse woningmarkt wel door te voeren.”

Grinwis vervolgt: “Ik roep de wethouder op om nog meer out-of-the-box te denken dan hij nu al doet. Bijvoorbeeld door niet alleen te focussen op de huurders met de voorgestelde uitbreiding van de huisvestingsvergunning, maar juist ook op de verhuurders om wanpraktijken te voorkomen door naar Gronings voorbeeld een verhuurvergunning in te voeren.” De verhuurvergunning verplicht kamerverhuurders een vergunning aan te vragen. Wanneer sprake is van achterstallig onderhoud, intimidatie of te hoge huurprijzen, kunnen alle vergunningen van de betreffende huisjesmelker worden ingetrokken. “Zo’n maatregel is geen overbodige luxe. Maar liefst 71% van de Haagse studenten betaalt te veel voor hun kamer. Juist in een tijd van woningnood is het belangrijk om huurders te beschermen tegen malafide huisjesmelkers. Toch durft het college het nog niet aan, terwijl de gemeente Groningen zo’n vergunning per 1 januari a.s. wel gaat invoeren. Maar goed, ik heb nog hoop dat dit de eerste voorzichtige stap is van wethouder Revis richting een Woonagenda die barst van ambitie en van gedurfde effectieve maatregelen.”