Poliflw

Op 21 juni was ik uitgenodigd voor de expertmeeting “Stereotypering Vrouwen in de Politiek” van de Nederlandse Vrouwen Raad in het kader van de alliantie Werk.en.de.Toekomst. Samen met andere politici en mensen uit het veld hebben we aanbevelingen gemaakt richting politiek en media, maar ook richting vrouwen zelf.

Vrouwen in de politiek is helaas, 102 jaar na het passief-  (1917) en 100 jaar na het actief stemrecht (1919), nog steeds een issue. Meer en deel van de politici zijn man, en dan ook nog eens witte, ‘oude’, cis-mannen. Als we alles op zijn beloop laten hebben we over meer dan 100 jaar pas gendergelijkheid. We moeten dus actie ondernemen anders verandert er niets.

Wat is er aan de hand? Als het gaat om leiderschap, kennis of kunde geven we vrouwen het nadeel van de twijfel. Ons beeld van een leider is nog steeds een wat oudere man in pak.

Vrouwen stroken niet met dat beeld en moeten zich daardoor extra hard bewijzen voordat ze als capabel worden gezien. De interviews helpen dan vaak niet mee. Als we kijken naar debatten krijgen vrouwen stereotype vragen als: hoeveel rode jurkjes heb je in je kast hangen? Een tip aan alle vrouwen: je hoeft geen antwoord te geven op dit soort vragen. Kaats de bal terug: hoeveel blauwe pakken heeft u? Of geef geen antwoord en maak je eigen punt. Vat dit soort vragen of commentaar niet te persoonlijk op, het is niet persoonlijk, en reageer op de inhoud (als die er is).

In een groep zit een nieuwkomer eerst in de ontgroeningsfase alvorens in de groep te worden opgenomen. Vrouwen blijven echter de nieuwkomers en blijven dus hangen in de ontgroeningsfase. Dit is moeilijk om in je eentje te kantelen. Tip aan alle vrouwen: spreek met de vrouwen in de vergadering af dat jullie verspreid gaan zitten. Knik elkaar bemoedigend toe, spreek interesse uit over wat de ander gezegd heeft, vertel het als iemand anders het idee steelt. Etc. Zo kan je samen zorgen dat jullie gehoord worden.

 

Het vrouw zijn is een kwaliteit op zich

Ik ben voor een vrouwenquotum. Waarom? Zonder een quota voor vrouwen verandert er helemaal niets. En dat terwijl uit onderzoek blijkt dat als de politiek een representatie is van de bevolking, de politieke agenda een betere weergave zal zijn van de onderwerpen die spelen in de samenleving. Tevens hebben vrouwen in de politiek een positief effect op wetenschap, betrekkingen met buurlanden, klimaatproblematiek, landbouw, defensie en de nationale industrie.

Maar we kiezen voor kwaliteit, is het meest gehoorde argument. Hebben vrouwen geen kwaliteit dan? Voor alle vrouwen: Het vrouw zijn is een kwaliteit op zich, kijk maar naar bovenstaande effecten. Daarnaast is het veel erger om niet gekozen te worden omdat je een vrouw bent. De kern van dit alles is dat de politiek een representatie van het volk hoort te zijn. Daar hoort ook geaardheid, achtergrond, woonplaats etc. bij.

Zichtbaarheid van vrouwen is goed voor de emancipatie. Zij fungeren als rolmodel voor andere vrouwen en meisjes, met én zonder politieke ambities. Jonge meisjes zijn ambitieuzer in het nastreven van hun carrière als ze vrouwelijke politieke leiders hebben. Dus: Pak je podium. Laat je zelf zien. Claim je succes. Doe het! Wacht niet af. En val elkaar niet af. Help elkaar omhoog. Wees een rolmodel voor anderen! Samen kunnen we zorgen voor een ommekeer.

 

Facts, hoeveelheid vrouwen in de politiek:

36 procent van het Europees Parlement

35 procent van de Tweede Kamerleden

33 procent van de statenleden

30 procent van de gemeenteraadsleden

26 procent van de wethouders

25 procent van de waterschappen

20 procent van de burgemeesters

Harmenjansweg 95, de Oerkap, het stads-strand, ligt vlakbij de Prinsenbrug aan het Spaarne.

Jesse zal een Europese speech houden “GroenLinks gaat zorgen voor een frisse wind in het Europees Parlement Spreek je uit. Voor het klimaat. Voor eerlijk delen. Voor hoop en verbinding.” aldus Jesse Klaver.

 

Op zaterdag 18 mei komt Jesse Klaver, partijleider van GroenLinks, naar Haarlem voor een rally. Hij spreekt over wat er op het spel staat deze verkiezingen en hoe GroenLinks Nederland en Europa gaat veranderen.

“Deze verkiezingen zijn enorm belangrijk en ik roep iedereen op: ga stemmen. Spreek je uit. Voor het klimaat. Voor eerlijk delen. Voor hoop en verbinding. GroenLinks gaat zorgen voor een frisse wind in het Europees Parlement,” aldus Jesse Klaver.

Om 12.00 u zal de rally van start gaan in De Oerkap (Harmenjansweg 95, Haarlem). Alle geïnteresseerden zijn welkom om de speech van Jesse Klaver bij te wonen. Na afloop gaan de aanwezige leden en sympathisanten van GroenLinks de straat op om campagne te voeren.

Aanmelden kan via http://groen.li/rallyhaarlem.

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Niet voor alle Europeanen

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Buitengewoon beleid

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Momentum

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Dr. No

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

Natuurwet

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

Lage staatsschuld

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Gereguleerde interne markt

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

Belasting op techbedrijven

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

Nog niet stormbestendig

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.