Ondanks dat ‘hummus’, met tweemaal ‘m’, op basis van kikkererwten, enorm aan populariteit wint in de aperitiefwereld, hebben we het hier over humus met één m: dood plantaardig en dierlijk afval. Goed voor de natuur, en dus meteen goed voor ons. Waarom? ik vertel je er graag meer over.
De herfst is nu volop het land in gedwarreld, het zijn topdagen voor de ophalers van groenafval om hun spierballen te trainen. Jong en oud verzamelen gevallen blaadjes en snoeisel en maken er samengebonden pakjes van of betalen zich blauw aan groenafvalzakken. De meesten onder ons vatten het sportief op en rakelen de blaadjes nog met de hand, al wordt het populairder met de dag om de hele buurt te terroriseren met bladblazers. Ik moet toegeven, je voelt je best wel potent met zo’n krachtige machine in je handen en op je rug, je waant je een -meestal iets minder stoere- versie van Bruce Willis, met een wannabee bazooka. Je zegt nog net geen ‘Yippee-ki-yay’. Wat we niet beseffen is dat we enorm veel moeite doen om één van de meest kostbare grondstoffen weg te gooien. Wat we niet beseffen is dat we enorm veel moeite doen om één van de meest kostbare grondstoffen weg te gooien. Planten, struiken maar vooral bomen zijn reusachtige pompen die voedingsstoffen uit grote dieptes naar boven brengen en onder andere opslaan in hun blaadjes. Blaadjes die ze laten vallen komen dan op de bodem terecht waardoor de aarde ieder jaar rijker wordt, als we ze tenminste laten liggen. Gratis meststof dus.
Jaarlijks gooien gezinnen honderden kilo’s tuinafval weg, afval dat dus geen afval is. Er worden tonnen aan CO2 uitgestoten om het afval naar het containerpark te brengen met eigen wagen of via de ophaaldienst. Het boswetboek zegt dat je geen bladeren uit een bos mag halen, omdat dit de bodem zou verarmen en het bos sterk zou verzwakken. Wij krijgen hetzelfde probleem in de tuin waardoor we alweer enkele restaurantbezoekjes moeten inruilen voor de aankoop van overpriced houthaksel, boomschors, compost of -o wee- chemische meststoffen, die ook zorgen voor enorm veel CO2-uitstoot en extra werk. We willen met onze samenleving naar een circulaire economie, waarbij het de bedoeling is om de cirkels zo klein mogelijk te maken. In plaats van je zo uit te sloven, ben je dus gerechtigd om wat luier te zijn, je spaart er immers geld, moeite en het milieu mee.
Je moet hoogstens de blaadjes en ander tuinmateriaal op je composthoop vegen waar het, samen met je keukenafval, kan composteren en wat later kan bijdragen tot een gezondere en vruchtbaardere tuin. We vergeten soms dat alle tuinen samen het grootste natuurgebied van België vormen, en dat we dus als een puzzelstukje kunnen bijdragen aan bijvoorbeeld de droogtecrisis. We hebben geen tekort aan water in België, we hebben een tekort aan humusrijke bodem die het water vasthoudt en doet insijpelen. Hoe meer humus je in je bodem hebt -of hoe dikker je laag aan organische materie- hoe meer water er kan vastgehouden worden. Je hoort het goed, hoe minder je dus je tuin zal moeten bewateren, en hoe groter je grijns zal zijn wanneer je je waterrekening krijgt.
