7 jaar geleden ben ik lid geworden van D66. Een partij die pragmatisch is, doelgericht en bereid verantwoordelijkheid te nemen. Uiteindelijk gaf het Lente-akkoord de doorslag. Niet langs de kant staan maar er voor gaan.
Ik ben van de generatie die een behoorlijk vooruitgangsgeloof had en heeft. Dat kreeg ik van huis uit ook mee. ‘Onze kinderen moeten het verder schoppen dan wij’ was het motto. Alles was er op gericht dat ik ingenieur zou worden. Maar toen ik dat eenmaal was, liep het na een paar jaar toch anders. Ik begon een studie politicologie omdat ik meer inzicht wilde in de verhoudingen in de wereld. En werkte daarna een kleine 30 jaar voor een grote bank.
Mijn vrouw en ik wonen nu 13 jaar in De Bilt en we hebben het erg naar de zin. Ons huis staat in een leuke straat met betrokken buren. De regio is prachtig. Als we vrienden of familie op bezoek hebben, fietsen we vaak een rondje om De Bilt heen: naar Tienhoven – Hollandsche Rading – Lage Vuursche en via Soestduinen en Den Dolder weer naar huis. Iedereen is onder de indruk van de afwisseling en vooral de ruimte in het landschap.
Het is een belangrijke opgave om dat te bewaren en door te geven aan volgende generaties. Daar zit meteen ook de spanning. Dit is de snelst groeiende regio van Nederland en er moet veel gebouwd worden. Meer dan 100.000 woningen in de provincie Utrecht tot 2030. Maar waar en hoe? Er moet een balans gevonden worden tussen geconcentreerd bouwen om versnippering tegen te gaan en het toestaan dat kleinere kernen ook kunnen uitbreiden om jonge gezinnen vast te houden. De Bilt moet zeker geen gemeente worden waar alleen mensen met hoge inkomens een huis kunnen krijgen.
Verduurzaming is ook zo’n vorm van werken aan de toekomst. Zoals velen doe ik dat op bescheiden schaal thuis. De eerste jaren keek ik zeker een paar keer per week wat de zonnepanelen nu weer opwekten. Vorig jaar moest de cv-ketel vervangen worden en nu check ik regelmatig de warmtepomp. Maar om de energietransitie tot een succes te maken moet er meer gebeuren. ‘We moeten van schattig naar schaal’ noemt onze lokale energiecoöperatie Beng dat. En dat is een uitdaging op zich. Wijken van het gas af, woningen goed isoleren en met hernieuwbare energie verwarmen. Maar ook zorgen dat er energie wordt opgewekt met zonneweides en windturbines. Dat zal zeker niet door iedereen worden toegejuicht. Het is aan de politiek om hier goede afgewogen besluiten te nemen. Vinden we de goede lokaties? Blijft het betaalbaar voor iedereen?
De gemeenteraad vormt het hart van de lokale democratie. De raad staat in een eeuwenoude traditie die teruggaat tot de vroegste polders. Die traditie heeft ons land gevormd. Maar het werkt nu wel anders. Onze raad van 27 zetels heeft inmiddels 12 fracties. Dat kost veel extra tijd en het risico bestaat dat we minder focus houden op de werkelijke uitdagingen in onze gemeente.
De Bilt is een prachtige gemeente met een bloeiend cultureel leven. Kijk om je heen naar alle verenigingen en organisaties en je beseft dat dat ook zo moet blijven. We willen een dorp waar iedereen meedoet. Cultuur, onderwijs maar ook een goed functionerend sociaal domein spelen daarin allemaal hun eigen rol. We hebben het veel over de kwalijke gevolgen van de groeiende tweedeling in onze samenleving. De meeste oorzaken hiervan liggen buiten het bereik van de gemeente. Zij kan echter wel degelijk een positieve bijdrage aan het tegengaan hiervan leveren. Voor mij een cruciaal punt voor de komende jaren.
