Poliflw

Ze is al jaren onze Commissaris van de Koning: Ina Adema. Toch was het o.a. door corona maar steeds niet van gekomen om eens echt kennis te maken met elkaar. Natuurlijk waren we elkaar in de wandelgangen en bij vergaderingen al regelmatig tegengekomen, maar een echt goed gesprek was er nog niet gevoerd tussen de commissaris en de SP-fractie.

Dit werd goedgemaakt op 28 november toen de fractie en de commissaris ruimschoots de tijd namen elkaar wat beter te leren kennen. Een prettig gesprek en hier geldt zeker: Beter laat dan nooit!

Het kersverse provinciebestuur van VVD, FvD, CDA en Lokaal-Brabant heeft een probleem. In het bestuursakkoord spreken zij nog alle vertrouwen uit in de wijsheid van de commissie Remkes (formeel het Adviescollege Stikstofproblematiek): “Wij nemen eerder en nog te verschijnen rapporten van de commissie Remkes ter harte en vertalen deze – waar nodig en mogelijk – naar de Brabantse situatie”. Maar nu keert diezelfde commissie zich tegen de nieuwe Brabantse stikstofaanpak.

Ook in Brabant moeten niet de economische ontwikkelingen voorop staan, maar natuurherstel. Dat is wat de commissie Remkes aanraadt. De aanpak moet bovendien veel ambitieuzer en minder vrijblijvend. Het nieuwe college moet dus kiezen. Met de Brabantse Ontwikkelaanpak Stikstof blijven 'pappen en nathouden' met geringe ambities, streefwaarden en inspanningsverplichtingen of – in navolging van Remkes – 'scherp aan de wind', met meer ambitie, heldere doelstellingen, resultaatverplichtingen en een stevige vinger aan de pols.

Volgens de commissie Remkes is voor de oplossing van de stikstofproblematiek versneld natuurherstel en reductie van emissies randvoorwaardelijk om weer toestemming te kunnen verlenen aan nieuwe activiteiten of aan uitbreidingen van bestaande activiteiten. De nieuwe aanpak die de nieuwe coalitie in Brabant voorstaat zet vrijkomende stikstofruimte echter op voorhand in voor de “ontwikkelkracht van Brabant” en niet voor natuurherstel of reductie van stikstofdeposities in kwetsbare natuurgebieden. Volgens Remkes wacht deze aanpak dan ook hetzelfde lot als de PAS, die ruim een jaar geleden sneuvelde bij de Raad van State.

Om te achterhalen of het college nu vasthoudt aan een stikstofaanpak die de Brabantse natuur niet ten goed komt en gedoemd is te stranden bij de Raad van State of toch zo verstandig is de wijze raad van de commissie Remkes ter harte te nemen, stelde de SP-fractie een reeks schriftelijke vragen. Deze vindt u in de bijlage.

Bijlage: 

vragen_van_de_sp_over_gevolgen_advies_van_adviescollege_stikstofproblematiek_09062020.pdf

Na maanden twijfelen, dubben, wikken en wegen heeft de zichzelf anders zo kordaat voordoende VVD uiteindelijk gekozen voor de optie “over rechts”. Na zeker 8 jaar succesvol samenwerken tussen wat politiek links en rechts genoemd wordt, breekt de VVD op zijn beurt met de huidige coalitie en gooit het over een volstrekt andere boeg. Positief is dat er nu eindelijk gekozen is. Negatief is wat er nu eindelijk gekozen is.

Afgelopen weken leek de goede sfeer en cultuur waarin we voorgaande periodes hadden samengewerkt, omgeslagen was naar een meer afstandelijk en afgemeten positiespel. De VVD leek niet langer op zoek naar een gedeelde visie of ambitie voor Brabant, maar bovenal een stevige (machts)positie in het Brabantse bestuur. Dat die uiteindelijk voor de liberalen meer gevonden wordt bij een nog onervaren en gretige Fvd en een nu niet al te krachtig opererende CDA-fractie, verbaasd ons dan ook niet.

Inhoudelijk leken alle verschillen, zeker met de oorspronkelijk inzet om vanuit het huidige bestuursakkoord overbrugbaar. Jarenlang was immers de eenheid die in deze verscheidenheid tot stand kwam, drager van het succes van Brabant. Maar nu lijkt men hiermee te willen breken. De blokkade die al direct werd gelegd op samenwerking met de SP blijft vooralsnog bestaan.

De VVD wenst de komende jaren stevig te strepen in de provinciale taken en maakte al eerder en passant duidelijk dat ze nog deze periode afscheid wil nemen van de huidige provincietaken op het gebied van sport, cultuur en samenleving. De provinciale portefeuille die het dichtst bij Brabanders staat, bij onze identiteit, onze verbondenheid en de basis vormt voor onze creativiteit en veel geroemde saamhorigheid, lijkt onder de nieuwe koers geen lang leven meer beschoren. De korte termijn reflex is daarmee geborgd en zal ongetwijfeld de boventoon gaan voeren. Hetgeen ook zijn weerslag zal hebben op de Brabantse natuur, milieu en leefomgeving.

Wanneer deze poging over rechts mocht slagen, vormt de SP vervolgens de grootste oppositie partij. Op die positie zullen we een stevige vinger aan de pols houden om de provincie oog te laten houden voor alle Brabanders. De SP zal in een nieuwe Brabantse koers een alerte waakhond blijven en waar nodig flink van zich af bijten. Daarbij zijn wij er niet van overtuigd dat het FvD het voordeel van de twijfel verdient dat hen nu gegeven wordt. Wat de SP betreft blijft het zo dat iedereen Brabander kan worden en alle Brabanders ons even lief zijn.

Ik stel me zo eens voor wat de Brabanders die vandaag de moeite nemen dit debat te volgen denken, als ze zien hoe wij hier met elkaar weer over elkaar buitelen over onderwerpen waar we de afgelopen weken ook al en op vrijwel dezelfde manier met elkaar uren over spraken. Het moet ze voorkomen als een vreemde tombola, een politieke poppenkast waarin de houdbaarheidsdatum van elk besluit inmiddels gereduceerd is tot enkele weken. Brabant is op drift aan het raken. En dat doet me ergens zeer.

Foto: SP

Aan de ene kant de boeren naar de mond praten en beweren dat je het provinciaal beleid radicaal van koers zult doen veranderen, en aan de andere kant gedwee tekenen voor voortzetting van het bestaande beleid. Dat noemen ze “van twee walletjes eten”. Het is echter de vraag hoelang dat door beide “walletjes” gepruimd wordt.

Het Brabantse bestuursakkoord laat er geen twijfel over bestaan: “De besluiten over de Versnelling Transitie Veehouderij blijven van kracht.” Precies daar is het verzet tegen deze versnelling, tegen aparte regels voor Noord-Brabant, door het CDA feitelijk ingeleverd. Naar je hoopt door nieuw inzicht, maar het kan ook - want dat schijnt in de politiek vaker voor te komen - om op het bestuurders-pluche te kunnen plaatsnemen. In het eerste geval leg je je achterban uit waarom je van mening bent veranderd. In het tweede geval deel je hen mee dat je hen (helaas?) hebt moeten laten vallen.

Maar wonderlijk genoeg gebeurd geen van beiden. De zelfverklaarde “boerenpartij” tekent weliswaar voor het bestuursakkoord, maar blijft evengoed verkondigen dat de Versnelling Transitie Veehouderij moet worden aangepast. Gisteren gebeurde dat weer met de eis dat de datum van 1 april 2020 (waarop boeren hun vergunningaanvraag moeten hebben ingediend) van tafel moet. Gevolgd door een niet mis te verstaan: “Instandhouding van die datum kan en zal CDA Brabant niet dragen”. Maar hé! Dat staat haaks op de afspraken, gemaakt in het bestuursakkoord. Wie houdt wie hier voor de gek?

Ergens lijkt het CDA dat bestuursakkoord niet zo serieus te nemen. Men gokt met de eigen wens tot ‘uniform beleid’ (zeg maar dat de Brabantse regels niet strenger mogen zijn dan elders in Nederland) straks mee te liften op een mogelijk soepeler landelijk beleid. Zo ondergraaft men op voorhand het bestuursakkoord waarvoor men enkele maanden geleden nog tekende. het kan niets anders betekenen dan dat het CDA nu feitelijk geen steun meer verleent aan het eigen bestuursakkoord. Immers als dat gehandhaaft blijft met de datum van 1 april 2020, “zal en kan het CDA dat niet dragen”.

Toch lijkt het CDA de consequenties van deze opstelling niet te dragen. Welbeschouwd zijn er eigenlijk maar twee opties. Of je kiest voor het pluche en laat de boeren vallen of je kiest voor de boeren en laat deze coalitie vallen. Tenzij men natuurlijk op inhoudelijke gronden alsnog tot een heroverweging komt die weer in lijn is met het bestuursakkoord. Dan moet men wel de boeren gaan uitleggen dat er in 2017, mede door onze SP-gedeputeerde Johan van den Hout, geen historische fout is gemaakt, maar met een vooruitziende blik een moeilijk maar uiterst verstandig besluit is genomen.

Maar hoe het ook loopt, ondertussen is er ook heel andere schade aangebracht. Het meest verontrustende aan deze beroerde handelswijze is namelijk het gevolg: de ondermijning van het vertrouwen in de politiek. Deze “zwabber-politiek” lijkt vooral het wantrouwen en cynisme aan te wakkeren. Het schaad daarmee de provincie ook in algemene zin. Want het mag nimmer zo zijn dat besluitvorming onder invloed van persoonlijke bedreigingen plaatsvindt. In die zin adviseer ik het CDA met haastige spoed om woord en daad weer op een lijn te brengen, niet langer van twee walletjes te eten en gewoon hom of kuit te kiezen. Daar is werkelijk iedereen bij gebaad.

In de statenvergadering van 25 oktober stelde Maarten Everling namens de SP-fractie de volgende vragen over de ondermijning in het buitengebied: 

Maarten Everling: “Wat goed dat er zoveel boeren zijn. Jullie komen voor een ander onderwerp, dat besef ik, maar ook andere onderwerpen die hier besproken worden raken jullie direct. Zo ook deze. Er zullen ongetwijfeld verschillende onder jullie zijn die hier op één of andere manier mee te maken hebben gehad: door drugsdumpingen op jullie land, door anonieme briefjes in de bus die vragen of je een schuur te huur hebt, of op andere manieren. 

 Vanochtend rond een uur of zeven. Mijn telefoon licht op: een push bericht van Omroep Brabant: dode man gevonden in drugslab in Den  Dungen. Voorzitter, helaas zien wij veel en veel te vaak dit soort berichten voorbijkomen.  

Vorige week publiceerde de Brabantse onderzoeksredactie verschillende artikelen over ondermijning in het buitengebied. Ook vanochtend stonden daar weer artikelen over in de kranten. Het is een thema dat al langer leeft. En weet u, om SP-Kamerlid Michiel van Nispen te quoten, het maakt niet of er sprake van veel ondermijning, of heel veel ondermijning. Het is hoe dan ook te veel. Daar moeten we wat mee. En laat het college nu een kersverse gedeputeerde Veiligheid hebben. Ik ben dus héél benieuwd wat het college gaat doen om de ondermijning aan te pakken en de veiligheid, van de boeren, bewoners en gebruikers van het buitengebied, te beschermen. We hebben hierbij de volgende vragen:

1. We hebben een kersverse gedeputeerde Veiligheid, wat is precies zijn rol in deze en wat zijn zijn verantwoordelijkheden en wat zijn die van de commissaris? Uit hoofde van zijn functie heeft hij bepaalde bevoegdheden. Graag helderheid hierover.

2. Wat is volgens het college haar rol en verantwoordelijkheid in de aanpak van ondermijnende criminaliteit?

3. Waarom is volgens het college de meldingsbereidheid zo laag en wat gaat zij eraan doen om boeren - en andere bewoners en gebruikers van het buitengebied - het vertrouwen te geven dat melden wérkt?

4. Welke andere concrete stappen gaat het college nemen om de veiligheid in het buitengebied te vergroten?

5. De landelijke politiek heeft keer op keer bezuinigd op de politie. De gevolgen voor Brabant merken we steeds beter. Is het geen tijd dat de provincie zich keihard uitspreekt tegen deze beweging en bij de regering aan gaat dringen op een forse investering in de politie, onder andere om deze ondermijnende criminaliteit eens echt aan te pakken? Is het college bereid om dat te doen? Zo ja, kunt u PS dan daarover informeren? Zo nee, waarom niet?”

Het antwoord van de gedeputeerde was dat het vooral heel belangrijk is dat er een gedeputeerde voor Veiligheid is, maar voor concrete antwoorden op de vragen had hij helaas geen tijd meer behalve dan dat er heel veel mensen opgeleid moeten worden om zo naar veiligheid in het buitengebied 3.0 te komen. 

Na acht jaar meebesturen, neemt de SP vandaag weer plaats in de oppositie. Johan van den Hout  en Henri Swinkels namen vandaag afscheid. Johan gaat weer verder en Henri zal als lid van de SP-fractie doorgaan bij de provincie. Johan van den Hout ziet het voortzetten van zijn beleid op het gebied van milieu en landbouw door de nieuwe coalitie als een groot compliment. Hij werd geroemd om zijn dossierkennis. Een vreemde eend in de bijt, soms een beetje bot en altijd eerlijk. Over Henri Swinkels zei CdK van der Donk dat hij niet gewoon van cultuur hield, maar dat hij cultuur was. Eerlijk en verbindend, altijd ruimte houdend voor een open dialoog. Vol passie en creativiteit en altijd de mensen centraal stellend heeft hij de afgelopen jaren keihard gewerkt. 

Van het Bravis-ziekenhuis in Bergen op Zoom tot schimmelwoningen in Den Bosch. Ze kwamen allemaal ter sprake op de Brabantse regioconferentie tijdens de vele inhoudelijke discussies en inspirerende intermezzo’s over succesvolle SP-acties.

De SP-leden stelden ook de kandidatenlijst en verkiezingsprogramma vast voor de komende Statenverkiezingen op 20 maart 2019. Maarten Everling is gekozen als lijsttrekker. Everling: "Ik voel me zeer vereerd dat de Brabantse SP'ers mij hun vertrouwen hebben gegeven om deze lijst van toppers aan te voeren. We hebben een ambitieus programma. Sociaal en vol voor klimaat- en energierechtvaardigheid. Met dit team gaan we hier dan ook voor knokken!"

Het programma wordt na verwerking van alle wijzigingsvoorstellen zo snel mogelijk online beschikbaar gesteld op de website van de Brabantse SP.

De volledige top 10:

01. Maarten Everling (1987, Uden)

02. Henri Swinkels (1963, Vught)

03. Willemieke Arts (1950, Eindhoven)

04. Nico Heijmans (1953, Den Bosch)

05. Nurettin Altundal (1966, Oss)

06. Irma Koopman (1962, Geldrop-Mierlo)

07. Joep van Meel (1992, Breda)

08. Wouter van der Staak (1981, Meierijstad)

09. Mariëlla van Wijnen-Heijs (1956, Boxmeer)

10. Maurice Spapens (1968, Breda)

SP-Statenlid Maarten Everling is voorgedragen als kandidaat-lijsttrekker voor de SP bij de Provinciale Statenverkiezingen van 20 maart 2019. Maarten is Statenlid sinds 2015 en is sinds april van dit jaar voorzitter van de SP-fractie in Noord-Brabant. Op 1 december zullen de leden de gehele kandidatenlijst definitief vaststellen op de SP regioconferentie.

Maarten is al geruime tijd actief voor de SP. Voordat hij naar Uden verhuisde was hij afdelingsvoorzitter van de gecombineerde SP-afdeling Gilze-Rijen Dongen. In Uden is hij actief als Raadslid.

Maarten Everling heeft zich de afgelopen periode vooral ingezet voor een duurzame en gezonde landbouw.

Everling: "de komende periode staan ons flinke uitdagingen te wachten op het gebied van energie, duurzaamheid en milieu. Deze uitdagingen gaan we graag op onze manier aan. Rechtvaardig en sociaal. Met deze lijst toppers gaan we daarvoor knokken!"

De top 10 van de conceptkandidatenlijst ziet er als volgt uit:

01. Maarten Everling (1987, Uden)

02.Henri Swinkels (1963, Vught)

03. Willemieke Arts (1950, Eindhoven)

04. Nico Heijmans (1953, Den Bosch)

05. Nurettin Altundal (1966, Oss)

06. Irma Koopman (1962, Geldrop-Mierlo)

07. Joep van Meel (1992, Breda)

08. Roy de Jonge (1972, Bergen op Zoom)

09. Wouter van der Staak (1981, Meierijstad)

10. Mariëlla van Wijnen-Heijs (1956, Boxmeer)

De kandidatenlijst wordt deze maand besproken in de Brabantse SP-afdelingen.