Poliflw

De provincie Utrecht streeft naar een goede bereikbaarheid per fiets, openbaar vervoer en auto in een gezonde en verkeersveilige omgeving. De provincie bepaalt hoe onze (provinciale) wegen en fietspaden er nu en in de toekomst uit komen te zien. Maar daarnaast spelen er nog vele andere en algemene vragen: hebben we bijvoorbeeld over tien jaar nog een eigen auto of inmiddels een deelauto? Mag de heilige koe straks nog wel het dorp in? Worden we binnenkort voorbij gesjeesd door speed pedelecs en e-bikes?

Om met elkaar in gesprek te gaan over de toekomst van mobiliteit hebben D66 Utrechtse Heuvelrug en D66 Zeist op 25 november een interactieve avond georganiseerd voor inwoners van beide gemeenten.

Gastsprekers waren D66-Tweede Kamerlid Matthijs Sienot, Erwin Kamp, Statenlid voor D66 en Martin de Vries, professional op het gebied van smart mobility en speed-pedelec rijder. Angele Welting, buitengewoon raadslid voor D66 Zeist leidde het gesprek op een professionele en prikkelende wijze. Angele heeft recent een inventarisatie uitgevoerd van knelpunten die fietsers in de gemeente Zeist ervaren.

Ter introductie beantwoordden de gastsprekers een aantal vragen over de ambities van D66 ten aanzien van mobiliteit, op welke maatregelen ze trots zijn, welke rol zij zien voor mobiliteit in het klimaatakkoord, maar ook wat voor de betreffende spreker persoonlijk sneller of beter zou mogen gaan en wat de crux in de transformatie rondom verkeer en vervoer zou moeten zijn.

Vervolgens gingen de gastsprekers met de aanwezigen in gesprek over prikkelende stellingen, te weten: – D66 kiest voor de fiets boven de auto; dus meer fietspaden en voorzieningen en minder asfalt voor de auto – De elektrische auto is vooral een duurzaamheidsspeeltje voor rijke mensen – We ontkomen niet aan slim beprijzen van het autogebruik om Nederland duurzamer te maken – De Provincie Utrecht moet een sneltramverbinding van Utrecht Science Park naar het NS Station Driebergen Zeist omarmen in haar mobiliteitsambities; en – Er moet meer geld naar het OV buiten de randstad.

Het werd een levendig gesprek met vele en diverse invalshoeken die mede door het publiek werden ingebracht. Hieronder volgt een aantal uitspraken die een impressie geven van de avond.

“Iedereen moet iets doen voor het klimaat, het is niet de intentie om de automobilist te pesten.” Matthijs Sienot (MS)

“Het klimaatprobleem is een moreel vraagstuk.” Erwin Kamp (EK)

“De verkoop van elektrische fietsen neemt exponentieel toe. En de infrastructuur sjokt achter innovatie aan.” Martin de Vries (MdV)

De provincie Utrecht zou met een mix van vervoersmiddelen als de “draaischijf van Nederland” kunnen fungeren. Daarbij zouden gemeenten meer kunnen investeren in de fiets en daarbij niet alleen naar de provincie of het Rijk kijken. Het blijkt echter in de praktijk niet altijd makkelijk om dergelijke investeringen te kunnen handhaven als je niet onderdeel uitmaakt van de coalitie en er drastisch bezuinigd moet worden vanwege tekorten in andere domeinen.

Er werd geopperd om fietsen aantrekkelijk en “sexy” te maken, eventueel door het inzetten van bekende Nederlanders als ambassadeur van de fiets. De fiets en andere duurzame vormen van vervoer anders “framen” zou ook kunnen helpen om het imago te verbeteren bijvoorbeeld bij autobezitters die gevoelig zijn voor het type auto als versterking van hun identiteit. Denk hierbij aan gezondheids- en leefbaarheidsvoordelen in plaats van het meer abstracte klimaatprobleem.

Volgens de persoonlijke ervaring van Erwin, komt in de opleiding tot autoverkoper die gevestigd is in Driebergen, de elektrische auto niet voor. Er is dus nog een lange weg te gaan wat dit betreft. Autobezit zou lokaal belast kunnen worden vanwege het ruimtebeslag.  Autogebruik belasten door middel van ritbeprijzing werd over het algemeen een goed idee gevonden.

Andere suggesties waren om niet alleen in nieuwe infrastructuur, zoals de fietssnelwegen en snelfietsverbindingen juist op bestaande fietspaden de knelpunten aan te pakken.

Over het punt van doorstroming en drukte in de spits werd als goed voorbeeld de gespreide aanvangstijden van de universiteit Nijmegen genoemd: verschillende faculteiten starten op verschillende tijden met hun colleges. Dit zou op lokaal niveau ook met scholen afgesproken kunnen worden, binnen realistische marges.

Al met al had het gesprek nog veel langer door kunnen gaan, met veel expertise en ervaring in de zaal en een boeiende dynamiek met de sprekers. De avond werd afgesloten met een gezellige borrel.

Bijdrage van: Elke Wisseborn D66 afdeling Zeist

De eerste zestig dagen als Statenlid heb ik achter de rug. Meestal wordt de honderddagenregel toegepast wanneer mensen omkijken naar hoe het begin van hun nieuwe functie in de politiek is verlopen. Voor mij is er een duidelijke reden, of misschien moet ik wel zeggen redenen, om nu al terug te kijken omdat de afgelopen week twee belangrijke stappen voor de komende vier jaar zijn gezet.

De eerste reden is dat ik afgelopen maandag mocht stemmen voor de Eerste Kamer. Een voorrecht dat niet voor iedereen is weggelegd want de Eerste Kamerleden worden getrapt gekozen. Dat wil zeggen dat alleen Provinciale Statenleden hun stem op de Eerste Kamerledenkandidaten mogen uitbrengen. Al weken voor de verkiezing las ik in de media artikelen waarin werd gespeculeerd over de kans dat het huidige kabinet haar meerderheid in de Eerste Kamer mogelijk zou verliezen. Ook binnen onze eigen Statenfractie werd er over gesproken dat toch vooral iedereen aanwezig moest zijn en met de juiste kleur het vakje van haar of zijn kandidaat rood moest maken.

Ik had mijn voorgenomen om op kandidaat nr. 5 van de D66 kandidatenlijst, Boris Dittrich, te stemmen. Op advies van Den Haag heb ik toch maar op nr. 1, Annelien Bredenoord, gestemd. Ik ken Boris al jaren, vind zijn inzet voor de mensenrechten formidabel en we hebben naast dezelfde politieke voorkeur nog iets gemeenschappelijk, we zijn beiden geboren en getogen in Zeist. Maar goed, Boris maakt met zijn plaats nr. 5 op de kandidatenlijst een goede kans in de Eerste Kamer te komen dus een voorkeurstem was niet nodig. Uiteindelijk bleek D66 zeven zetels in de Eerste Kamer te halen, een verlies van drie en dat verlies is minder groot dan verwacht.

De tweede reden om achterom te kijken, is dat twee dagen na de verkiezing van de Eerste Kamerleden het coalitieakkoord ‘Nieuwe energie voor Utrecht’ is gepresenteerd samen met de namen van de nieuwe gedeputeerden. Achter de schermen is de afgelopen weken druk onderhandeld. Voor onze partij hebben Marc de Droog en Pim van den Berg de besprekingen gevoerd. Samen met mijn fractiegenoten: Marianne, Hayat en Lyke hebben wij input voor de onderhandelingen geleverd door in vijf werkgroepen zitting te nemen.

Ondanks het feit dat ik het jammer vind dat er geen breed Statenakkoord is gekomen, vond ik de aanpak wel vernieuwend en verfrissend (stapje voor stapje). Naast de gesprekken met de collegevormende partijen (GroenLinks, CDA, PvdA, CU en D66) hebben ook de acht niet vormende collegepartijen hun inbreng kunnen hebben evenals allerlei maatschappelijk organisaties, instellingen en inwoners die gebruik hebben gemaakt om op 8 mei jl. te komen meedenken en meepraten op het Provinciehuis.

Het zal niet verbazen dat ik ontzettend verheugd ben over wat er in het coalitieakkoord is te lezen over de fiets. We gaan echt stappen zetten op het terrein van de fietsbereikbaarheid, fietsveiligheid, fietseducatie en fietsvoorzieningen. De reden waarom ik hier verheugd over ben, is dat naast fietsen gezond, duurzaam en goed is voor het terugdringen van teveel autogebruik, ik de lijn door kan trekken van het beleid dat wij als D66 op de Utrechtse Heuvelrug al jaren geleden hebben ingezet.

We hebben ons terecht tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2014, toen D66 op de Utrechtse Heuvelrug de grootste werd, afgevraagd welk beleid in onze gemeente ontbreekt. Er was tot dat moment nauwelijks tot geen aandacht voor de fiets. Door de afgelopen jaren maar steeds het belang van een goed fietsklimaat te benoemen, heeft de fiets een meer prominente plaats gekregen. Een van de redenen om mij kandidaat voor PS te stellen is dat ik de aandacht voor de fiets naar een hoger plan wil brengen. De fiets heeft de wind in de rug als het gaat om het maatschappelijk belang en de aandacht hiervoor. En dat is mooi want je doet het immers nooit alleen.

Dat in het coalitieakkoord de Provincie Utrecht wordt benoemd als dé fietsregio van Europa kan voor mij niet mooier zijn. Is het werk nu klaar? Nee, absoluut niet, sterker nog, het begint pas! De mooie plannen moeten nog wel ten uitvoer worden gebracht, de financiële middelen moeten beschikbaar komen en niet onbelangrijk; gemeenten moet nog wel willen meewerken om alle mooie plannen voor de fiets in onze provincie uit te voeren. Voor de gemeenteraadsleden op de Utrechtse Heuvelrug (en daarbuiten) in zijn algemeenheid belangrijk genoeg om zich voor in te zetten en voor de D66 fractie in onze raad in het bijzonder! Ik zie uit naar een constructieve samenwerking.

Erwin Kamp

D66 Statenlid Provincie Utrecht