Poliflw

Donderdag 3 oktober staat de oordeelvormende sessie over de "postition paper" armoede op de agenda van het Bredaas Beraad. Deze paper gaat vooral uit van het feit dat elke Bredanaar de zogenaamde weg 'omhoog' kan maken, dus uit de armoede middels werk. Wij als CDA Breda vinden dit natuurlijk zeer belangrijk om deze focus te hebben en te houden. Maar we moeten zeker niet uit het oog verliezen dat voor sommigen mensen die nu in armoede leven in Breda dit niet altijd mogelijk is. Wij vinden dat we solidair moeten zijn met hen, en zorgen dat in het komende armoede beleid plaats is voor een waardig menselijk bestaan voor iedere Bredanaar, dus ook voor hen waarvoor een stap hoger in de piramide van Maslov niet (meer) tot de mogelijkheden behoort. Toch blijkt de stap uit de bijstand richting werk niet altijd even vanzelfsprekend te zijn dan dat dit lijkt. Meermaals blijkt dat men in een armoedeval terecht kan komen, men schulden opbouwt omdat men de toeslagen moet terug gaan betalen of dat, indien het contract toch niet voortgezet kan worden, door de flexibilisering van de arbeid bv men in een neergaande spiraal terecht kan komen, omdat de betalingen door blijven gaan maar de aansluiting van het tijdelijke werk op de voorziening van de overheid niet altijd goed aansluit. Wij hebben wel een idee hoe werk wel kan lonen! ARBEIDSSTAGE In de arbeidsstage gaat de bemiddelde deelnemer voor een proefperiode van x maand (Bijv. 3 maanden) aan de slag met behoud van uitkering, aangevuld met een extra €x (bijv. €200) bedrag uit de vrijlatingsregeling welke door de gemeente (W&I) wordt geoormerkt als bijzonder inkomen (niet meetellend voor berekening toeslagen en IB). De werkgever betaald een maandelijks social return bedrag (bijv. bruto uitkering + €200) aan de gemeente, de gemeente keert uitkering en bonus aan de bemiddelde uit. Het resultaat is veel minder regelingen, eenvoudig en simpel, de kandidaat houdt zeker meer geld over zonder kans op boetes. Als alles iedereen bevalt dan kan er over gegaan worden naar een arbeidsverhouding. Dat is de kern van het verhaal, helemaal in het huidige arbeidstekort kunnen zo zowel werkgevers als participanten eerst aan elkaar wennen zonder verplichtingen en risico's en met een voor iedereen begrijpelijke regeling. Dat werken moet lonen is natuurlijk ook voor de werkgever belangrijk. Volgens het Nibud zijn werkgevers gemiddeld per jaar €13.000 euro kwijt aan een werknemer met financiële problemen, vanwege o.a. administratie, verzuim, productiviteitsverlies etc. Volgens de laatste gegevens heeft minimaal 62% van de werkgevers te maken met werknemers met geldproblemen, lees vooral ook loonbeslag. De werkgever moeten wij als gemeente hierin ontzorgen; we kunnen bijvoorbeeld denken om het succesvolle revolverend fonds, welke nu enkel geld voor jongeren tot 27 jaar, ook in te zetten voor hen die een baan hebben. Ondersteuning, hulp voor de ondernemers voor hun werknemers moet veel makkelijker en eenvoudiger worden. Een telefoonnummer, waar ze meteen juist en effectief geholpen kunnen worden, met doorverwijzingen zonder wachttijden van weken. Een opzetten van een centrum van expertise, rondom financiële dienstverlening. Vicentius vereniging en de voedselbank in Breda hebben veel ervaring met mensen die leven in de armoede. Zij hebben een duidelijk beeld hoe dit centrum opgezet kan worden en de doelen ervan in samenwerking met alle partijen die hiermee van doen hebben en de gemeente Breda.

Donderdag 3 oktober staat de oordeelvormende sessie over de "postition paper" armoede op de agenda van het Bredaas Beraad. Deze paper gaat vooral uit van het feit dat elke Bredanaar de zogenaamde weg 'omhoog' kan maken, dus uit de armoede middels werk. Wij als CDA Breda vinden dit natuurlijk zeer belangrijk om deze focus te hebben en te houden. Maar we moeten zeker niet uit het oog verliezen dat voor sommigen mensen die nu in armoede leven in Breda dit niet altijd mogelijk is. Wij vinden dat we solidair moeten zijn met hen, en zorgen dat in het komende armoede beleid plaats is voor een waardig menselijk bestaan voor iedere Bredanaar, dus ook voor hen waarvoor een stap hoger in de piramide van Maslov niet (meer) tot de mogelijkheden behoort. Toch blijkt de stap uit de bijstand richting werk niet altijd even vanzelfsprekend te zijn dan dat dit lijkt. Meermaals blijkt dat men in een armoedeval terecht kan komen, men schulden opbouwt omdat men de toeslagen moet terug gaan betalen of dat, indien het contract toch niet voortgezet kan worden, door de flexibilisering van de arbeid bv men in een neergaande spiraal terecht kan komen, omdat de betalingen door blijven gaan maar de aansluiting van het tijdelijke werk op de voorziening van de overheid niet altijd goed aansluit. Wij hebben wel een idee hoe werk wel kan lonen! ARBEIDSSTAGE In de arbeidsstage gaat de bemiddelde deelnemer voor een proefperiode van x maand (Bijv. 3 maanden) aan de slag met behoud van uitkering, aangevuld met een extra €x (bijv. €200) bedrag uit de vrijlatingsregeling welke door de gemeente (W&I) wordt geoormerkt als bijzonder inkomen (niet meetellend voor berekening toeslagen en IB). De werkgever betaald een maandelijks social return bedrag (bijv. bruto uitkering + €200) aan de gemeente, de gemeente keert uitkering en bonus aan de bemiddelde uit. Het resultaat is veel minder regelingen, eenvoudig en simpel, de kandidaat houdt zeker meer geld over zonder kans op boetes. Als alles iedereen bevalt dan kan er over gegaan worden naar een arbeidsverhouding. Dat is de kern van het verhaal, helemaal in het huidige arbeidstekort kunnen zo zowel werkgevers als participanten eerst aan elkaar wennen zonder verplichtingen en risico's en met een voor iedereen begrijpelijke regeling. Dat werken moet lonen is natuurlijk ook voor de werkgever belangrijk. Volgens het Nibud zijn werkgevers gemiddeld per jaar €13.000 euro kwijt aan een werknemer met financiële problemen, vanwege o.a. administratie, verzuim, productiviteitsverlies etc. Volgens de laatste gegevens heeft minimaal 62% van de werkgevers te maken met werknemers met geldproblemen, lees vooral ook loonbeslag. De werkgever moeten wij als gemeente hierin ontzorgen; we kunnen bijvoorbeeld denken om het succesvolle revolverend fonds, welke nu enkel geld voor jongeren tot 27 jaar, ook in te zetten voor hen die een baan hebben. Ondersteuning, hulp voor de ondernemers voor hun werknemers moet veel makkelijker en eenvoudiger worden. Een telefoonnummer, waar ze meteen juist en effectief geholpen kunnen worden, met doorverwijzingen zonder wachttijden van weken. Een opzetten van een centrum van expertise, rondom financiële dienstverlening. Vicentius vereniging en de voedselbank in Breda hebben veel ervaring met mensen die leven in de armoede. Zij hebben een duidelijk beeld hoe dit centrum opgezet kan worden en de doelen ervan in samenwerking met alle partijen die hiermee van doen hebben en de gemeente Breda.