Poliflw

Tijdens de raadsvergadering van 26 mei 2020 ligt eindelijk een raadvoorstel voor over het Plan van Transformatie ENCI. De PvdA is positief én kritisch en diende een uitgebreid amendement in.

Lees hier de maidenspeech van Didier Jacobs tijdens de raadsvergadering van 26 mei 2020 over de toekomst en ontwikkelingen van de ENCI (de uitgesproken tekst geldt)

Voorzitter,

De PvdA is blij dat we vandaag eindelijk in een raadsvergadering kunnen spreken over de Enci. De plannen hiervoor gaan immers ver terug in de tijd en in de loop der jaren zijn er nogal wat zaken gebeurd in dit dossier.

De PvdA ziet in dit raadsvoorstel zowel goede zaken als elementen waar we minder blij van worden. Om met dat eerste te beginnen, het herbevestigen van het Plan van Transformatie als leidend document voor de ontwikkelingen van de Enci, zowel in algemene zin als op specifieke deelonderwerpen, steunen wij van harte. De PvdA hecht namelijk nog steeds grote waarde aan het PvT van 2009, een plan dat totstand is gekomen na een langdurig en zorgvuldig proces met veel verschillende partijen. Het onverenigbare verenigen, dat was de uitdaging.

Met sommige beslispunten wijken we iets af van het PvT maar daar zijn volgens de PvdA goede argumenten voor te geven. Meedenken met NM voor wat betreft het mengbed en het behoud van de horeca zijn daar voorbeelden van. Daarnaast zijn wij als PvdA blij met de mogelijkheid tot behoud van ons cultureel erfgoed via de commissie herbestemming.

Maar zoals gezegd staan er in dit raadsvoorstel ook beslispunten waar wij als PvdA niet blij van worden. Daarom hebben we een amendement opgesteld om deze beslispunten te schrappen. Ik loop ze even door:

Beslispunt 3: de waterspeelplek zoals voorgesteld door NM, hier zijn wij tegen omdat het hier gaat om een betaalde zwemvoorziening. In het PvT is expliciet afgesproken dat er een gratis zwemvoorziening zou komen, de PvdA wil hier aan vasthouden.

Beslispunt 4:het niet uitwerken van een zwemvoorziening, hier zijn wij geen voorstander van omdat dit nu juist is afgesproken in het PvT. De optie voor een zwemvoorziening anders dan zoals voorgesteld door NM, wil de PvdA openhouden. Misschien komen we uiteindelijk wel uit bij een waterspeelplek voor kinderen als beste optie, maar dan moet die wat ons betreft wel gratis zijn. Mensen betalen ook al voor het parkeren. De Sint Pietersberg is wat de PvdA betreft geen verdienmodel maar euze berg.

Beslispunt 8: het mogelijk overnemen van de ontwikkelrol voor de lage overgangszone van SOME door NM, dit vinden wij als PvdA geen wenselijke stap. Wij hechten grote waarde aan de samenwerkingsgedachte die tot uitdrukking komt in de oprichting en taakstelling van SOME. Wij willen vasthouden aan deze keuze. Overigens willen wij daar op deze plek aan toevoegen dat de lage overgangszone gewoon toegankelijk moet blijven voor mensen die met hun hond willen wandelen. Desnoods aangelijnd in dit stuk als dat gevaar oplevert voor de schapen.

Beslispunten 16 en 17 pak ik even samen: wij zien geen reden om af te zien van de geplande aanleg van de Centrale Allee zoals afgesproken. Daarom zijn wij voor de herbevestiging van dit uitgangspunt zoals uitgedrukt in beslispunt 15. Wij zien geen aanleiding om bezoekers niet via deze geplande weg te laten komen, daar was die Centrale Allee nou immers onder andere voor bedoeld. Daaruit volgt naar onze mening ook dat het niet nodig is om te bekijken of de zuidelijke toegangsweg opgewaardeerd moet worden.

Beslispunt 19: het laten exploiteren van de parkeerplaatsen door NM ipv door SOME, gelet op de rol die wij zien voor SOME zijn wij niet voor het aanpassen van de oorspronkelijke constructie. SOME heeft geld nodig om haar taken uit te kunnen voeren. Bovendien is de financiële situatie van SOME al kwetsbaar en moet de stichting nog geld terugbetalen aan gemeente, provincie en Enci. Kortom, het lijkt de PvdA onverstandig om het exploiteren van de parkeerplaatsen weg te halen bij SOME.

Beslispunt 20: dit beslispunt vinden wij veel te vaag en biedt naar ons oordeel te veel ruimte om af te wijken van het PvT. Dit mede in lijn met beslispunt 19. Dit vage beslispunt zet bovendien de deur open naar veel meer dan de afgesproken 200 parkeerplaatsen. Aangezien de Enci geen pretpark is, is dat wat ons betreft niet wenselijk.

Tot slot beslispunt 21: het mogelijk wijzigen van rollen en verantwoordelijkheden uit het PvT. In feite is dit een kapstok waaraan veel andere beslispunten zijn op te hangen. Het voorstel om NM de ontwikkelrol voor de overgangszone over te laten nemen is hier een goed voorbeeld van. Het zal dan ook niemand verbazen dat de PvdA dit beslispunt afwijst.

Dit amendement wordt mede ingediend door PVM, PVV, Groep Lurvink en SAB.

 

Het bericht ENCI is geen verdienmodel verscheen eerst op PvdA Maastricht.

Is de openbare weg wel openbaar of is de weg er alleen voor vrijbuiters van Rechts.

Ik wandelde op de “dag des Heren” rond 15.30 met onze viervoeter Laika op het openbare wandelpad aan de Lievelderweg in Lichtenvoorde. We hadden niets in de gaten. Toen onze hond inhield. Ze is daarop getraind. Zij en zij alleen heeft er voor gezorgd dat ik hier nu achter mijn “computertje” zit en niet meteen opgenomen hoefde te worden in het Beatrix-ziekenhuis in Winterswijk. Wat gebeurde er?

Een of andere “meneer” skeelerde met zijn twee kinderen op het wandelpad en kwamen mij achterop rijden. Ik schrok mij rot en kon nog net mijzelf corrigeren. Hij had kennelijk niet door dat hij met zijn kinderen mij de stuipen op het lijf had gejaagd. Betrokkene vond het de normaalste zaak van de wereld dat zij daar skeelerden en niet op de openbare weg. Hij vond dit veel veiliger. Typisch iemand van Rechts: “Ik bepaal wel hoe de regels luiden, niet de maatschappij”.

Ik was zo verbouwereerd dat ik betrokkene daarop aansprak. Dat was hij natuurlijk niet gewend. Tegenspraak, laat staan aanspreken, door iemand anders, dat is hij niet gewend. Hij kent mij kennelijk vanwege mijn hond, mijn werk voor Unicef, mijn werk voor het Bureau Integriteitszorg of mijn werk voor de Partij van de Arbeid. Hij kon nu alleen maar uitroepen dat ik alleen maar achter “mijn computertje” zit…

Dat laatste is natuurlijk onjuist. Zoals het gehele optreden van deze man. Ik ben alleen bang dat in Lichtenvoorde er meer mensen zo over denken. Vrijheid blijheid, opkomen? Jazeker maar dan alleen voor jezelf.  Die mensen hebben maar 1 cursus gevolgd in het verkeer: de cursus alleen op de wereld.

Wat leer ik hieruit?

Dat ik kennelijk mijn mobieltje mee moet nemen om zaken toe te vertrouwen aan de hulpofficier van justitie.

Nu rest mij alleen de vraag hoe nu verder.

Ik heb er voor gekozen om,  ook al is er sprake van op zijn minst een overtreding, mij niet te wenden tot de hulpofficier van justitie. Deze “meneer” met zijn achterban” heeft daar toch geen boodschap aan. Dat is in Nederland ook goed geregeld door Rechts. Deze meneer zal vermoedelijk – getuige zijn handelwijze – als hij al wordt veroordeeld – een geldboete krijgen.

Daar lacht hij om, zoals hij gewend is om zaken weg te lachen.. Zijn mobieltje schat ik in op minimaal 700 euro.  Daar is uiteraard niets mis mee, maar om dan denigrerend te doen over mobieltjes (in zijn visie computertjes) van anderen dat gaat toch echt te ver. Wat ook te ver gaat is het niet-respecteren van de mening van anderen.

Ons recht kent voor deze situatie de volgende wetstechnische mogelijkheden:

Het strafrecht. Maar ja als VVD-er, CDA’-er of PVV-er met een dikke beurs is alleen de wet van belang voor anderen en niet voor jezelf; Wat mij betreft hebben we te maken met de wegenverkeerswet en de wet waarin geregeld is dat poging tot doodslag echt wel verder gaat dan een boete. Het Burgerlijk wetboek: er is sprake van een onrechtmatige daad, zijnde onzorgvuldig handelen. Dat kan lijden tot een aanzienlijke vergoeding voor geleden schade. Maar er is een mogelijkheid tot shaming en blaming. Dat laatste is zeker veel effectiever dan het Recht op dit moment. Zoals u weet houden VVD-ers niet van Recht maar meer van Rechts. Stelselmatig worden door hen voorstellen ingebracht tot het minder toelaten van gewone mensen  tot ons recht. “Jazeker wij zijn de partij van de Vrijheid en dat geldt uiteraard alleen voor ons als Ondernemerspartij”. “We kunnen het natuurlijk niet hebben dat mensen van Links ons beperken in de Vrijheid”. “De vrijheid is van ons en niet van Links (Feit: voorstellen VVD-minister in huidig kabinet: bezuiniging op de Rechtshulp).

Is dit niet wat te gechargeerd? kunt u inbrengen. Zeker waar, maar het voorval tekent onze gemeenschap in Lichtenvoorde. Wij zijn een rechtse ballentent. Vrijheid blijheid is het pandoer. Niet voor niets, want wij zijn in Lichtenvoorde het Wassenaar van de Achterhoek als u begrijpt wat ik bedoel. Er wonen hier na verhouding veel miljonairs, getuige het CBS.

Rechts is hier al jaren aan het bewind. Slechts bij hoge uitzondering wordt de PvdA  toegelaten tot het college. We hebben al meer dan twee integriteitsproblemen gehad. Dat waren altijd VVD-ers. Het is zelfs zo dat de wethouder van de VVD moest vertrekken. Hij kwam terug als liberaal Oost Gelre in de oppositie.  Rechts(-liberaal) zit in de genen van een groot deel van de bevolking van Oost Gelre. Voor het CDA geldt dat er sprake is van een Conservatieve Richting. Conservatief en Christelijk wordt hier met één mond beleden..Het is en blijft nog steeds een belangenpartij voor de boeren: dus een echten boeren-partij.

Zijn er dan geen goede cda’ers, goede  vvdérs in Lichtenvoorde.? Ja zeker wel. Ze hebben OOG voor de zwakkeren in de samenleving. Maar zij worden ondergesneeuwd in kerkdorp-belangenbehartigers en boerenhulp-sinterklazen. Niet het algemeen belang maar het boeren- en dorpsbelang gaat altijd voor.

Mocht u dat in twijfel trekken: neem dan gerust de tijd om de raadsnotulen van de afgelopen 10 jaar daarover te lezen. U kunt zich wenden tot de raadgriffie. Ik zelf ben nu 10 jaar inwoner van deze mooie gemeente, dus ik was er bij. Ik mocht aanschuiven bij de twee-wekelijkse interne debatten van de PvdA-fractie. Daar waar weerwoord, tegenspraak en aanspreken vanzelfsprekend zijn. Zij hebben in ieder geval mijn bureau daarvoor niet nodig (gehad).

Met solidaire en integere groeten vanuit de Keistad van de Achterhoek! Rein Annema Ombudsman PvdA Oost Gelre Oprichter Bureau Integriteitszorg de Achterhoek Was lijstduwer bij de Gemeenteraadsverkiezing.

 

 

Het bericht Verkeer van Rechts heeft voorrang boven mede-weggebruikers? verscheen eerst op PvdA Oost Gelre.

De volgende ochtend ontmoet ik Dolly Toonen, in café Lux, in het centrum van de stad. Zij is bekend in de stad van haar buurt initiatief, ‘soepie doen’. In buurthuizen, of andere centrale plekken in wijken en buurten koken mensen soep voor hun buurtgenoten. Iedereen kan aanschuiven voor ‘een soepie doen’. Het initiatief is een schot in de roos. Het versterkt banden tussen buurtgenoten en zorgt er voor dat iedereen een lekkere maaltijd kan krijgen.

Het is niet vanzelfsprekend dat Dolly haar hoofd boven het maaiveld zou kunnen uitsteken. Als kind groeide ze op in een eenoudergezin, met weinig zicht op enig perspectief. Bovendien werd ze heel vroeg moeder en kon ze pas diploma’s halen toen de kinderen haar daartoe ruimte boden. Ze volgde uiteindelijk een studie personeelsbeleid en organisatiekunde en kon aan de slag als consulent bij een sociale werkplaats in Uden-Oss. “Ik gun iedereen zulke kansen, ongeacht waar je wieg staat. En, ook toen het nog niet vanzelfsprekend was, heb ik altijd geloofd dat ondernemerschap en sociaal beleid niet alleen goed samen kunnen gaan, maar elkaar ook kunnen versterken,” zegt ze nadat we een kopje koffie en thee hebben besteld. Op enig moment werd ik gevraagd om naar de sociale werkplaats in Nijmegen over te stappen. Daar hebben we van een afdeling een succesvol schoonmaakbedrijf gemaakt, waarbij onze medewerkers een volwaardig diploma konden halen, dat landelijk werd erkend.” Vanzelfsprekend was het behalen van een diploma voor vele medewerkers niet. Laaggeletterdheid in combinatie met een heel praktische inslag betekende dat de opleiding moest worden aangepast. Pictogrammen in plaats van moeilijke woorden, bijvoorbeeld. Engels uit het lesprogramma maar wel praktische trainingen er in. Zo konden ook de mensen van de sociale werkplaats een echt, volwaardig diploma halen. En een aantal van hen werden zelfs praktijkdocenten bij dezelfde opleiding.

Dolly Toonen

De bezuinigingen op de sociale werkplaatsen werden in 21 april 2011 door het VVD-CDA kabinet, met gedoogsteun van de PVV ingezet. Dat leidde tot reeks van reorganisaties en veranderingen, waarmee ook Dolly en haar werknemers te maken kreeg.

Na verloop van enkele jaren zette ze een grote stap en begon voor zichzelf, met een facilitair-schoonmaakbedrijf. Dat ging snel goed; er waren voldoende opdrachten, voldoende mensen. Maar niet alles was rozengeur en maneschijn. Als sociaal ondernemers nam ze graag mensen in dienst met een afstand tot de arbeidsmarkt. Maar dat bleek niet zo eenvoudig als je op het eerste gezicht zou denken. Ze kreeg te maken met mensen die die doorgestuurd werden door de sociale dienst, en niet zelden bleken zij geen of een vervelend arbeidsverleden te hebben. Zo waren er jongeren, zonder vaste woon en verblijfplaats, die in een auto sliepen, of bij vrienden en dat nooit vertelden aan de sociale dienst, uit angst voor represailles. Maar geen of slechte nachtrust had natuurlijk wel effect op hun functioneren. Anderen, werkloze ouderen bijvoorbeeld, voorzagen een risico wanneer ze geen vaste aanstelling zouden krijgen en dus zouden terugvallen op een lagere WW uitkering. Het gevolg daarvan was dat mensen niet aan het werk gingen, om hun WW rechten niet te verliezen. “En wat ook heel naar was,” bekent Dolly, “waren de mensen met schulden. Mijn medewerkers en ik werden niet zelden op zeer agressieve wijze benaderd door schuldeisers. Ik moest dan allerlei toeren uithalen om te voorkomen dat loonbeslag op mij, als kleine ondernemer, zou worden verhaald.”

Over al die zorgen dacht Dolly veel na, en verzon oplossingen. Toen Jeroen Dijsselbloem, toenmalig minister van Financiën, in Nijmegen een spreekbeurt hield, sprak ze hem aan, en werd vervolgens uitgenodigd om in den Haag te komen spreken. Dat werd een vruchtbaar gesprek, niet in het minst omdat haar belangstelling voor de politiek werd geactiveerd. “Misschien moest ik niet langer aan de kant blijven staan, maar gaan proberen om van binnenuit iets te veranderen, dus actief worden,” verzucht Dolly Toonen.

Het ondernemerschap slokte haar volledig op. Intussen heeft ze de balans hersteld, door opdrachten af te stoten en met een kleiner bedrijf verder te gaan. Daarnaast doet ze interim opdrachten en is er voldoende tijd voor haar vrijwilligerswerk voor kwetsbare jongeren, voor ‘soepie doen’ en het politieke vrijwilligerswerk wat ze binnen de PvdA heeft opgenomen. Bovendien is ze sinds kort burgerraadslid in de kleine PvdA fractie in Nijmegen. Dolly: “Je kunt als maatschappelijk ondernemers echt onderwerpen in beweging brengen en zaken veranderen, maar uiteindelijk moeten politici er iets mee doen. Vandaar mijn engagement.”

Later die dag ben ik te gast bij de ouders van Giselle Schellekens. Leo en Bess Schellekens wonen in de wijk Wolfskuil, ten westen van het oude centrum van Nijmegen. Leo en Bess hebben vele jaren in verschillende Afrikaanse landen geleefd en gewerkt, alvorens zij naar Nijmegen terug keerden. Voor de gelegenheid hebben ze via via Adam el Hadj uitgenodigd, een 42 jarige man uit Soedan en als vanzelfsprekend wordt er gegeten, en lekker bovendien. Ondertussen vertelt Adam zijn verhaal. Negen jaar geleden, in een vluchtelingenkamp in Egypte, werd Adam op voorspraak van de UNHCR ( Vluchtelingen organisatie van de Verenigde Naties) door de Nederlandse regering overgebracht naar ons land. Hij had nog nooit van Nederland gehoord, en vond het er, na aankomst, voornamelijk koud. In Khartoum, de hoofdstad van Soedan, had hij landbouw economie gestudeerd, maar moest op enig moment als politieke activist vluchten voor het gewelddadig Soedanese regime. Zijn vader, op zijn beurt gevlucht uit Libië, was een handelaar. Hij ontmoette Adam’s moeder tijdens een handelsmissie in Zuid Soedan. Voor het goede begrip, van Noord naar Zuid Soedan is een afstand van 3000 kilometer…. dus net zo ver als van Amsterdam naar Marrakesh in Marokko, of van Groningen naar Ankara in Turkije. “Eens in Nederland”, vertelt Adam, “vervolgde ik mijn langbouwstudie aan de hogeschool in Wageningen. Ik heb daar nog twee jaar gestudeerd en mijn studie acht jaar geleden afgerond.” Hij verontschuldigt zich voor zijn beperkte kennis van het Nederlands, zoveel en zo vaak heeft hij niet de kans om met Nederlanders in contact te komen. Evenwel, spreekt en verstaat hij de taal prima; zijn onzekerheid is begrijpelijk en eigenlijk verdrietig. Het geringe aantal Nederlandse contacten ligt niet aan hem… en dolblij is hij wanneer Bess voorstelt om hem te helpen zijn Nederlands te verbeteren. Overigens naast Nederlands en Engels spreekt Adam nog vier Afrikaanse talen en Arabisch. Maar ondanks zijn studie, ondanks zijn talenkennis en ervaringen is zijn droom om bij een Nederlands bedrijf of een internationale organisatie te werken, niet gelukt. Zijn leeftijd, afkomst en achtergrond maken het moeilijk om uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek; zijn netwerk is, zoals voor veel nieuwkomers in Nederland, nu eenmaal niet zo groot.

Adam el Hadj

“Ik heb daarom een eigen bedrijfje opgezet,” vertelt Adam bescheiden. “Joyful Earth heet het en ik importeer uit Afrika onder andere hibiscusthee, die door mijn zusje en andere vrouwen wordt geproduceerd. De thee wordt in Nijmegen al in verschillende winkels verkocht.” Een ander project wat hij heeft ontwikkeld is ‘Go Green’. Daar steekt hij veel tijd in. Adam: “Samen met een team van acht mensen helpen we nieuwkomers, voornamelijk uit Afrika bij alles bij vraagstukken van duurzaamheid en energie transitie. Bijvoorbeeld, veel Eritrese jongens hebben echt geen idee hoe ze moeten omgaan met een kachel in huis, wat de kosten daarvan zijn en wat duurzaamheid betekent. Zij zijn gewend aan de zon, aan warmte, ze lopen liefst in een T shirt, zoals thuis. Dus geven we uitleg over het beruik van de kachel, dat je een trui moet aantrekken… We nieuwkomers is dat allemaal nieuw. We proberen ons altijd te verplaatsen in de ervaringen en kennis van die jongens. Daarom, leggen alles uit en helpen we waar we kunnen, met Go Green. We hebben voor ons werk zelfs een kleine subsidie gekregen van het stadsbestuur.” Het Huis van Compassie, elders in de wijk is de uitvalsbasis van Adam en Go Green. Hier komen dagelijks Eritrese en andere Afrikaanse jongeren samen. Wanneer mijn gastvrouw aanbiedt om hem Nederlandse les te geven, neemt hij het aanbod van harte aan. Niet veel later moet Adam zich verontschuldigen; nieuwe afspraken wachten. Het is zijn wens om zo snel als mogelijk een volwaardig inkomen te verdienen… Dat vraagt inzet en ondernemerschap en dus ook, in Nederland, om afspraken op tijd na te komen. “In Afrika is dat anders,” zegt hij bij het afscheid lachend, “daar is een afspraak een richttijd; een kwartiertje later is vanzelfsprekend Hier in Nederland niet; daarom moet ik nu gaan. Go green…” En weg is Adam el Hadj.

Stof tot nadenken

PvdA-Gestel: tweedeling treft ons allemaal

“Hoe meer wij langs de deuren van de sociale huurwoningen gaan, hoe meer wij beseffen waar wij het voor doen“, aldus PvdA-raadslid Jan Pieter Vermeulen. Samen met lijsttrekker Jack de Vlieger loopt hij heel wat straten af. “Wat we tegenkomen? Mensen in armoede, netjes en zuinig levend om uit de schuldsanering te blijven. Nieuwe Nederlanders fanatiek met taalles en vrijwilligerswerk bezig om aan het werk te komen. AOW’ers die graag kleiner willen wonen, dichter bij winkels. Eenpersoonscomplexen waar mensen het gezellig hebben met de buren. Veel trouwe PvdA-stemmers, zoals die 95 jarige die haar haar buren graag onze folders wil geven. Niet stemmers, SP-stemmers, eerder lokaal stemmers, PVV-stemmers die inzien dat de PvdA misschien toch wel een goede keus voor ze is. D66-stemmers Op markten en pleinen treffen we eerder VVD- of D66-stemmers , die zien dat de PvdA ook voor hen een belangrijk punt heeft. Met de keus voor meer betaalbare woningen en vooral sociale huurwoningen. “Wij zien dat er veel nieuw wordt gebouwd voor drie of vier ton”, aldus een goedbetaald stel dat tien jaar terug zo’n woning kocht. “Nu willen we graag doorstromen naar een grotere woning, “Maar die zijn er alleen vanaf zeven ton, ” aldus de twee. Als al die mensen zoals wij willen doorstromen drijven we samen de prijzen op. Een gemengde bevolking is beter voor iedereen. We zijn bezig dorpen voor alleen de rijken te worden. De rest moet uitwijken naar de stad.” Huurwoningen “Gestel zet in op sociaal huurhuis,” kopte het Brabants Dagblad vorige week bij de nieuw verschenen gemeentelijke woningbouwnota. Wat blijkt? Wat zijn de plannen? 107 woningen in de vrije huursector, boven €710 per maand. 125 “goedkope” koopwoningen, tussen 185 en 215 duizend euro. Maar liefst 735 koopwoningen boven de 215 duizend euro, waarvan 240 boven de 350 duizend. En ja, dan toch, maar liefst 66 sociale huurwoningen, in de middeldure categorie wel te verstaan, van 597 tot 710 euro per maand. Te huur voor inkomens tussen 30.000 en 37.000 euro of vanaf 22.000 voor alleenstaanden. Voorkomen Daarnaast 0, nul, oftewel NUL huurwoningen voor de laagst betaalden. Dit betreft naar schatting twintig procent van onze inwoners. Dat percentage zal afnemen, omdat er alleen rijke inwoners bijkomen. “Wil t u in zo’n dorp wonen? Stem dan geen PvdA, want wij willen dat voorkomen, “aldus De Vlieger en Vermeulen.

Het bericht In wat voor dorp wilt u wonen verscheen eerst op PvdA Sint-Michielsgestel.