Poliflw

Afgelopen woensdag ging het in de gemeenteraad van Groningen tot diep in de nacht over Diftar. Daarvoor was al het trieste historische besluit genomen om de Drafbaan te sluiten. In die ronkende puinhoop was er weinig aandacht voor een motie die door de gehele coalitie om een uur of twee s ’nachts werd weggestemd. Waar ging die over? Tekort aan sporthallen Groningen kampt al jaren met een tekort aan sporthallen. Dat sporthal de Wijert en het Corpushuis ondertussen gesloopt werden maakte de situatie niet beter. Het gemeentebestuur erkende dit probleem echter niet. Tot uiteindelijk op 9 maart 2020 het rapport werd opgeleverd waaruit klip en klaar bleek waar de tekorten zich voordoen in de sport. Een tekort aan zwemwater, ijs en binnensportaccommodaties. Eindelijk erkenning voor de Sportkoepel - de koepel waarbij meer dan 90 verenigingen zijn aangesloten - die al jaren hamert op een goed onderzoek en erkenning van het capaciteitsprobleem. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Motie Zes maanden na het uitkomen van het rapport werd het besproken in de gemeenteraad. Het tekort aan zwemwater en ijs zal worden meegenomen in de nieuwe plannen voor Kardinge, maar voor het nijpende tekort aan sporthallen is het afgelopen half jaar niets gebeurd. Sterker nog, de motie waarin het college wordt opgeroepen om zo spoedig mogelijk een oplossing te vinden voor het korte termijn tekort en een plan te maken voor de bouw van een aantal sporthallen op de lange termijn, werd weggestemd door GroenLinks, D66, PvdA en de ChristenUnie. Geldboom Het is inmiddels geen verrassing meer. Waar ChristenUnie wethouder Jongman als raadslid jarenlang pleitte voor meer geld voor sport, wijst ze nu steevast naar buiten met de woorden: “we hebben geen geldboom in de tuin staan”. De bezuinigingen op sport staan iedere vrijwillige sportbestuurder nog vers in het geheugen. Een verhoging van de tarieven, afschaffen van de trainingsveldkorting, ieder jaar hangt er hen wel weer een zwaard boven het hoofd waar ze op moeten reageren. Tegelijkertijd heeft de coalitie, met de wethouder voorop, ieder jaar mooie woorden over het belang van sport. Keuzes Als het echter op daden aankomt wordt er naar de portemonnee gewezen. En dat argument klopt natuurlijk. De gemeente zit niet ruim in de slappe was. Maar zoals het thuis een keuze is waar je je geld aan uit geeft. Zo is dat bij een gemeente ook. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Het is een keuze of je wél voor circa 8 miljoen een cultuurcluster in het Ebbingekwartier bouwt en geen plannen maakt voor twee sporthallen. Het is een keuze of je wél een stadhuis verbouwt voor 19 miljoen en geen plannen maakt voor extra sporthallen. Het is een keuze of je de 100-jarige drafsport serieus neemt en een onafhankelijk onderzoek uit laat voeren óf je zegt zonder overleg de huur op. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Appèl En het is ook een keuze of je naar buiten wijst naar een geldboom die niet bestaat, of dat je ondanks alle beperkingen vecht voor de dingen die je belangrijk zegt te vinden. Dat laatste ontbreekt bij dit gemeentebestuur en bij deze coalitie. De woorden zijn prachtig, maar als het op daden aankomt staat de sport in Groningen achter in de rij. Mijn partij zal blijven vechten voor de sport en gelukkig zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst en blijft er hoop, het kan anders. Bij deze dan ook een appèl aan partijen als D66 en de ChristenUnie. Laten we de sport in Groningen serieus nemen en hen een perspectief bieden zodat we naast Groningen Kunst- en cultuurstad ook met recht kunnen zeggen: Groningen Sportstad.

Het CDA en de ChristenUnie willen dat de gemeente Groningen onderzoekt of vrijwilligers een maatschappelijke parkeervergunning kunnen ontvangen. Een maatschappelijke parkeervergunning is bedoeld voor vrijwilligers, mantelzorgers en medewerkers van algemeen nut beogende instellingen (zoals kerken en welzijnsinstellingen) die voor het uitoefenen van hun werkzaamheden moeten parkeren. De partijen ontvangen signalen dat er in Groningen behoefte is aan zo’n parkeervergunning. Een deel van de vrijwilligers is op leeftijd en heeft hierdoor een auto nodig om zich te kunnen verplaatsen. Hierdoor maken zij parkeerkosten voor het werk dat ze doen. Deze kosten kunnen na verloop van tijd flink oplopen. In andere gevallen vergoeden organisaties de parkeerkosten, vaak met geld dat eigenlijk voor onderhoud gereserveerd is. CDA raadslid René Bolle: “Vrijwilligers zijn van onschatbare waarde voor onze gemeente. Wij vinden het dan ook belangrijk dat je als gemeente achter deze mensen gaat staan. Hoge parkeerkosten kunnen het werk van bijvoorbeeld mantelzorgers belemmeren. Door een maatschappelijke parkeervergunning aan deze mensen te verlenen, zorg je voor een oplossing van dit probleem”. ChristenUnie raadslid Tessa Moorlag voegt daaraan toe: “We moeten niet vergeten dat de gemeente financieel in erg zwaar weer zit. Toch onderzoeken we graag met het college wat we voor onze vrijwilligers kunnen doen. Zonder vrijwilligers kunnen veel organisaties hun werk niet goed uitvoeren, laten we ze daarom tegemoetkomen. Het CDA en de ChristenUnie hebben schriftelijke vragen gesteld in de hoop dat de gemeente deze maatschappelijke parkeervergunning wil verstrekken.

Hoewel het gemeentebestuur van Groningen volgens de gemeentelijke ombudsman onbehoorlijk heeft gehandeld weigert zij een omstreden beslissing terug te draaien. De gemeenteraad vindt het best. In Groningen hoeft de gemeente zich niet te houden aan haar eigen spelregels. De ombudsman concludeert dat de gemeente onbehoorlijk handelt en kan niet uitleggen aan de klagers waarom dit niet wordt gecorrigeerd. Dan is het hoogste politieke orgaan, de gemeenteraad, aan zet om in te grijpen. Die heeft de ombudsman als onafhankelijk instituut immers aangesteld. Wat is hier aan de hand? Klachten Afgelopen raadsvergadering besprak de gemeenteraad een rapport van de ombudsman. Het rapport ging over klachten die waren ingediend over het proces rondom onttrekkingsvergunningen. Deze vergunningen moeten worden aangevraagd als iemand een woning wil gaan verhuren aan meerdere personen. In de oude situatie kon dit zonder vergunningen tot maximaal drie personen. Met de nieuwe regeling zou ook bij drie personen een vergunning nodig zijn. Een regel die bedoelt is om wijken te ontlasten en te voorkomen dat te veel gezinswoningen worden gebruikt als verhuurobject voor studenten. Als je al een huis verhuurde kon je daarvoor een vergunning aanvragen. De gemeente zou iedereen een brief sturen en zou via een advertentie duidelijk maken dat de regels zouden gaan veranderen. Onbehoorlijk Dan wenden zes mensen zich tot de ombudsman, omdat ze niet op de hoogte zijn van de nieuwe regeling en inmiddels ook geen vergunning meer kunnen aanvragen. De ombudsman constateert na onderzoek dat deze mensen geen brief hebben gehad. Ook constateert de ombudsman dat de gemeente geen advertentie heeft geplaatst om het nieuwe beleid kenbaar te maken. De ombudsman kan niet anders dan concluderen dat de gemeente onbehoorlijk heeft gehandeld doordat zij haar eigen regels niet heeft gevolgd en dit ook niet wil corrigeren. Het advies van de ombudsman is dan ook helder, verstrek deze mensen alsnog de vergunning. Njet Dat stuit op een gedecideerdnjetbij het gemeentebestuur. Het gemeentebestuur moet als hij een advies van de ombudsman niet opvolgt, gemotiveerd aangeven waarom dit niet gebeurt. Het gemeentebestuur geeft aan dat het alsnog afgeven van de vergunning leidt tot precedentwerking. De ombudsman concludeert dat dit niet het geval kan zijn en houdt vast aan het advies. Gemeenteraad Dan ligt de bal voor de voeten van de gemeenteraad. De gemeente heeft onbehoorlijk gehandeld ten opzichte van haar inwoners. En slaat vervolgens een advies van de ombudsman om dit te herstellen in de wind. Dat zal de volksvertegenwoordiging toch niet zomaar pikken? De gemeenteraad met als belangrijke taak het controleren van burgemeester en wethouders die kan hier toch niet anders dan ingrijpen? Maar in plaats van de wethouder tot de orde te roepen en op te dragen het advies van de ombudsman op te volgen, staan de coalitiepartijen, GroenLinks, Pvda, D66 en de Christenunie, als één man achter de wethouder. Als deze mensen wat willen, dan moeten ze dat maar via de rechter afdwingen zo luidt hun conclusie. Spiegel Enkele weken later heeft de gemeenteraad een gesprek met de ombudsman. Er vallen mooie woorden en er zijn veel complimenten voor het werk van de ombudsman. De ombudsman neemt ze in ontvangst, maar pakt ook een spiegel. Het gemeentebestuur heeft onbehoorlijk gehandeld door zijn eigen beleid niet te volgen. Het gemeentebestuur corrigeert deze fout vervolgens niet en motiveert dit onvoldoende. ,,Dat kan ik niet uitleggen aan mensen”. Dat het hoogste politieke orgaan, de gemeenteraad, niet ingrijpt in deze zaak is een schande, pijnlijk en doet het vertrouwen in de politiek geen goed. Om met de woorden van de ombudsman te spreken: het is niet uit te leggen.