Dit is de kop van een artikel op de site van Omroep Zeeland, een kop die klopt als een bus. In de gemeenteraadsvergadering van 13/14 november moesten we wél een besluit nemen van 6 miljoen bezuinigen op de zorg, maar hoe de toegang tot zorg er uit komt te zien weten we niet. Want waar je heen moet per 1-1-2020 als je zorg nodig hebt? Niemand die dit ons kan vertellen.
De wethouder geeft aan dat ‘we voor een gigantische opgave staan, daar moeten we samen aan gaan staan’. De wethouder vergeet hierbij alleen dat dit moet voordat de plannen gemaakt worden en niet achteraf. De afgelopen periode hebben we veel mensen gesproken die werkzaam zijn in de zorg. Geen van deze mensen waren betrokken bij de plannen. Ook wij als raad zijn niet betrokken bij de plannen en nu mogen we wel tekenen bij het kruisje terwijl er heel veel onduidelijk is, ik dacht het niet.
‘Het is een heel goed doordacht plan', aldus de wethouder maar niemand kan ons vertellen waar de inwoners per 1 januari 2020 moeten zijn met een hulpvraag.
'Ik weet niet hoe concreet ze het willen hebben', het college zou dit wel MOETEN weten, na heel veel en heel vaak vragen in eerdere vergaderingen.
Dit is de reden dat de voltallige oppositie het debat over heeft geslagen en het zwijgen er toe heeft gedaan. Dit is geen makkelijk besluit geweest, maar we konden niet anders, we worden met onze rug tegen de muur gezet.
Weet u het nog? Op vragen van de ChristenUnie gaf het college van burgemeester en wethouders in juni 2018 aan om in gesprek te gaan met inwoners en maatschappelijke organisaties om te kijken of er een mini-bos gerealiseerd kan worden.
Als ik met de trein terugkom uit de Randstad en Zeeland weer binnenrijd, betrap ik mezelf vaak op een gevoel van thuiskomen en dankbaarheid. Dankbaarheid voor dat we elkaar hier nog kunnen kennen. Dat je je stad kent; je buurt; je kerk; je broers en zussen; je straat; je familie; en je gezin.
Vier jaar lang werkte Arjan Beekman als wethouder voor onze prachtige gemeente. Aan deze vier jaar dienst zijn nu helaas een einde gekomen. Afgelopen dinsdag naam hij afscheid van de gemeenteraad. Hieronder de toespraak van fractievoorzitter Willemien.
Tot haar eigen verrassing is Willemien, door een nog onbekende, opgegeven voor de verkiezing van 'Beste Raadslid van Nederland'. Willemien: 'Ik vind het erg leuk dat iemand de moeite heeft genomen om mij te nomineren voor deze verkiezing'. Willemien is lijsttrekker van de ChristenUnie in Middelburg.
Zaterdag 10 februari hebben we met een aantal kandidaten van onze lijst kennis gemaakt. Erg leuk om iedereen te ontmoeten.
Dit lijkt tegenstrijdig. Toch kan dit de realiteit zijn voor inwoners waarbij het niet meer lukt om thuis de zorg te krijgen die nodig is. Een verhuizing naar een verpleeghuis is dan wat nodig is.
De zorg thuis wordt betaald door de ziektekostenverzekeraar en de gemeente. De zorg in een verpleeghuis wordt betaald door de overheid vanuit de Wet Langdurige zorg.
Op 8 maart van dit jaar schreef Clement Remijnse:
Juist nu het bestuur bij deze operatie gedegen-, consistent-, gezamenlijk- en zorgvuldig zou moeten zijn, lijkt het overgrote deel van de Middelburgse raad snelle en verregaande veranderingen door te willen voeren. Veranderingen die vrijwel zeker zullen leiden tot verstoring in de samenwerking met Vlissingen en Veere en reorganisatiegedoe en onzekerheid bij Porthos. Veranderingen ook die vooruit willen lopen op een goed doordachte en gerichte evaluatie van de pentekening en de werking van Porthos. Evaluaties die overigens al waren aangekondigd en gepland voor dit jaar.