Poliflw

In de afgelopen maanden heeft Jozef Badal zich ingezet voor Boerderij Langerlust gelegen tussen de Gaasp en de Gaasperplas in stadsdeel Zuidoost. In verschillende raadscommissies stak hij de hand op om het woord te voeren om kenbaar te maken dat hij wil dat deze boerderij weer een locatie wordt waar je als gezin een ijsje koopt of even uitpuft na een training op het terras. Wij zijn benieuwd naar de reden waarom en vragen hem daarom naar zijn beweegredenen? Lees hieronder het hele interview... Jozef, wij hebben begrepen dat Boerderij Langerlust in Zuidoost een begrip is; veel ouders en grootouders gingen er met hun kinderen naar toe voor een ijsje. Wandelde je er met je eigen kinderen ook naar toe? “Ja, natuurlijk. Regelmatig. Wij bewaren daar als gezin warme herinneringen aan. Maar ook kwam ik er vaak om trainingen te geven. Bij het stadsdeel en ambtelijke diensten was Boerderij Langerlust een begrip voor cursussen en vergaderingen. Ook voor de toekomst zie ik het weer voor me: een wandeling naar de Gaasperplas tijdens een mooie lentedag combineren met een kopje koffie op het terras.” Is de omgeving door de tijd heen niet heel erg veranderd? Is er op deze plek, zo langs de provinciale weg, nog wel ruimte voor een horecagelegenheid? “Jazeker. Zo dicht bij het strand van de Gaasperplas, de camping en het festivalterrein biedt het nog altijd een uitstekende plek om samen te komen. Wist je dat dit hele terrein is ontworpen voor de Floriade van 1982? Nog altijd zijn er sporen te vinden van de wereldtuinbouwtentoonstelling. Van het metrostation Gaasperplas loop je zo via het Planetarium binnen 20 minuten naar de boerderij. Prachtig! In elk seizoen kan je zo langs de plas een ommetje maken. Want zo dichtbij de stad is hier plek voor natuurrecreatie, als sportvissen en roeien. Als de gemeentebestuur het wil, gaan we vanuit het stadsdeel samen met het burgerinitiatief direct aan de slag. Op die manier voorzie ik dat deze plek de toegangspoort vormt voor de hele omgeving. Van Weesp tot Zuidoost, een mooie plek voor jong en oud.” Tegelijkertijd is er nu wel een andere bestemming. Het gemeentebestuur wil de boerderij graag ombouwen tot een woon-zorgvoorziening voor mensen met meervoudig psychiatrische problematiek en (ex)verslaafden. Hoe ga je hiermee om? “Een voorziening voor deze doelgroep vindt het CDA zeer belangrijk. Wij zien ook de urgentie dat de stad aan deze mensen een veilige plek biedt. Ik ben zo blij dat het CDA zich altijd hard maakt voor mensen die de steun nodig hebben vanuit de samenleving om te leren omgaan met een verslaving. Maar dan is het wel belangrijk om op te zoek te gaan naar een rustige plek. Ik kan uit ervaring zeggen: dat is deze plek niet. Dat heb ik ook tegen de wethouder gezegd. Zo langs de Provinciale Weg richting Weesp, en met de drukte in de zomer, is dit geen geschikte locatie. Ook met het stadsdeel heb ik dit gesprek gevoerd: waar kunnen wij voor deze doelgroep een goede plek bieden? Op die manier komen wij uit tot een alternatief. Dat vind ik zo mooi aan het stadsdeel Zuidoost: de gemeenschapszin is hier sterker dan mensen van buiten vaak denken.” Ik merk dat je er goed over na hebt gedacht en dat je achter de schermen met dezelfde passie voor Boerderij Langerlust vecht. Kan je iets meer vertellen hoe je het aanpakt en met welke bezieling je mensen bij je ideeën betrekt? “De motivatie vanuit de bewoners is erg hoog. Zo is er een burgerinitiatief dat zich inzet om van de boerderij geen zorginstelling te maken, maar een ontmoetingsplek voor alle families. Ik heb daar met de stadsdeelcommissievoorzitter over gesproken. Zij ziet dat ook. Zo verbind ik mensen met elkaar om ervoor te zorgen dat ook de nieuwe generatie kan genieten van deze plek. Op korte afstand van Zuidoost, maar ook met open blik richting Weesp en Driemond. Juist in Zuidoost zien we de komende jaren een enorme bevolkingstoename. Als gemeente moeten we dan zorgen voor mooie locaties waar ouders met kleine kinderen naar toe kunnen. Niet te ver, maar nabij. Zo ben ik ook te werk gegaan: door mensen bij elkaar te brengen. Nadat ik de raadsinformatiebrief op de agenda had gezet van de commissie, heb ik de wethouder op een constructieve wijze benaderd met de vraag: ‘wil je er nog eens naar kijken?’. Ik zag direct dat hij hiertoe bereid was. Ook andere partijen in de gemeenteraad zagen de meerwaarde in van een alternatief. Met de buurtbewoners en het stadsdeel heb ik mooie gesprekken hoe we samen het initiatief verder kunnen brengen. Natuurlijk moeten wij nog afwachten of het allemaal kan, maar het balletje is gaan rollen.” Is dat ook hoe je andere onderwerpen aanpakt? Het begint allemaal eerst met goed luisteren. Naar de werkvloer. Naar bewoners. En ook naar de proteststem. Nu heb ik het voordeel dat ik voorzitter ben geweest van de woningbouwvereniging en jarenlang betrokken ben geweest bij allerlei initiatieven. Ik heb daardoor geleerd hoe je zaken moet oppakken. ‘Waar een wil is, daar is een weg’, dat spreekwoord klopt. Helaas hebben mensen vaak het gevoel dat er niet naar hen geluisterd wordt. Ik wil me inzetten om hen een stem te geven. Zo breng ik ze samen met bestuurders en andere mensen die hun passie delen. Juist dat gesprek organiseren, daar ligt mijn kracht. Vaak is er niet meer nodig dan een telefoontje. Of ik ga bij mensen langs. Voor een kop koffie. Dat werkt heel goed. Want dan hoor je wat er leeft. Te vaak wordt vergeten dat een simpele vraag heel veel waardering oplevert. Als fractievertegenwoordiger van het CDA zet ik me daarvoor in: om mensen samen te brengen, zodat goede ideeën uitgroeien tot mooie initiatieven. De samenleving inspireren. Ik ben ervan overtuigd dat we zo van meerwaarde zijn. Voor iedereen. Uiteindelijk is dat toch waar we het voor doen. Amsterdammers trots te laten zijn op hoe mooi deze stad kan zijn.” Meer weten over het burgerinitiatief van buurtbewoners Boerderij Langerlust? Kijk hier naar de raportage van AT5.

Op 24 maart 2024 werd in het Parool-artikel: “Vechtpartijen, drugsgebruik, vernielingen: op Startblok Elzenhagen, waar jongeren en statushouders samenleven, is het ‘ieder voor zich” duidelijk dat we zorgvuldig om moeten gaan met experimenten die een beroep doen op de draagkracht vanuit de samenleving. Samen met JA21 en VVD hebben wij daarom dit onderwerp in de raadscommissie van 10 april 2024 geagendeerd. De spanning op de woningmarkt in Amsterdam is gigantisch. Het idee om studenten met andere doelgroepen zoals statushouders of ouderen te mengen is gestart uit een initiatiefvoorstel dat Reinier van Dantzig. Toen hij het voorstel deed was hij nog Raadslid. Nu is hij wethouder. Het CDA Amsterdam verwacht van de wethouder een betrokken houding om de problemen op te lossen en erger te voorkomen. Een kille reactie zoals Ymere naar aanleiding van de bevindingen van het Parool, vinden we echt onwaardig. Het gaat om mensen hun thuis dat nu als een nare plek ervaren wordt. Het is de taak van gemeente en woningcorporaties om maatregelen te treffen. Daarbij denken we als CDA Amsterdam aan het verlagen de percentages statushouders tot 20 procent een goede aanpassing kan zijn. Als dat niet snel verbetering geeft dan moet je er helemaal mee stoppen. Als CDA vinden we dat het 'mengen' van groepen goed kan werken, zoals bij studenten die met ouderen wonen. Sterke schouders kunnen zorgen voor anderen. Verschillende groepen leren elkaar wellicht kennen. Het kan dus goed bijdragen aan saamhorigheid en gemeenschapszin. Maar in dit voorbeeld met de statushouders zien we onacceptabele problemen. Die moeten snel opgelost worden. Uit eigen ervaring weet fractievertegenwoordiger Laurens Lochtenberg hoe studenten in een gezamenlijke studentenflat een Iraakse statushouder met een oorlogstrauma kan bijstaan: “Voor Mehmet was wonen in Nederland een grote verandering. Ik heb hem kunnen helpen bij het in elkaar zetten van zijn Ikea meubilair en bij het schilderen van zijn kamer. Hij wilde graag witte muren en een zwarte vloer, dat herinnerde hem aan zijn tijd in de gevangenis. De ‘tender love and care’ die wij hem hebben kunnen geven, heeft helaas niet het gevolg gehad dat wij hadden gewenst. Af en toe kom ik hem in de stad nog tegen als dakloze. Maar wij hebben hem wel het gevoel kunnen geven dat hij welkom was als vluchteling.” De ervaringen uit de praktijk moeten volgens het CDA Amsterdam leidend zijn. Daarbij is het belangrijk dat de verhouding goed is en dat professionele ondersteuning goed is georganiseerd. Dit is precies wat het gemeentebestuur in november 2022schreef om te gaan doen. Wij missen nu de alertheid bij gemeente en woningcorporatie om direct actie te ondernemen en door te pakken. Alleen als we zorgvuldig om gaan met de draagkracht vanuit de samenleving, kunnen we de gemeenschap in stelling brengen. En blijven buurt- en huisgenoten bereid om statushouders te steunen om in Amsterdam een nieuw en veilig thuis te vinden.

In het kader van Stadsdialoog nodigen we regelmatig betrokken Amsterdammers uit om te spreken over een actueel onderwerp. Op 27 maart was het thema voor de stadsdialoog 'Amsterdam in Europa: een hoopvolle agenda voor een sterker Europa'. Naast Rogier Havelaar gingen Ingeborg terLaak en Robbert van Eerd met de zaal in gesprek over actuele vraagstukken. Onze stad is een belangrijk knooppunt voor internationale handel, cultuur en innovatie. Met dit in het achterhoofd stond tijdens het gesprek enkele vragen centraal, zoals: 'hoe kunnen we de inzet vanuit Amsterdam richting Brussel versterken en zo onze invloed vergroten?', 'Welke rol speelt de Europese Unie voor Amsterdam?' En tot slot: 'Op welke wijze kan onze regio Europa versterken?' Met oog op de actuele kwestie rondom de Europese aanbestedingsregels en de Energiebespaarservice bespraken de aanwezigen de noodzaak dat er voorlokale initiatieven, zoals deFixBrigade, meer ruimte komt voor 'lokale binding'. Het is frustrerend om te zien dat Amsterdamse maatschappelijke initiatieven en (lokaal verankerde) MKB-ondernemingen nu kansenmislopen. De groep deelde dan ook de mening dat hetwenselijk is dat lokale binding bij het Europees aanbestedingsregels zwaarder meekan worden genomen, zodat via het aanbestedingsbeleid van de gemeente maatschappelijke initiatieven en sociale ondernemers met een lokale binding gezamenlijk de opgaven rondom energietransitie (i.c. energiebespaarservices), circulaire economie (i.c. reparatieservices) en maatschappelijke mobiliteitsvoorzieningen (i.c. taxiservices voor senioren) kunnen oppakken.Tijdens de gemeenteraadsvergadering op 28 maart is de CDA-motie met doel hiervoor te gaan lobbyen met brede steun aangenomen. Dit is in lijn met het Europese verkiezingsprogramma van het CDA (lees hier de aangenomen motie terug). Het onderwerp 'gemeenschapszin' en Europa werd vervolgens ter sprake gebracht. Want naast de kracht van de interne markt, moeten we ook samen bouwen aan een sterker gemeenschapsgevoel.De grote groep expats die in onze metropoolregio wonen, brengtook uitdagingen met zich mee. Het versterken van de lokale gemeenschap moet hand in hand gaan met een gevoel van gastvrijheid. Eensterke gemeenschapszin, met daarbij 'fatsoen' als leidraad zorgt er voor dat zowel inwoners als expats zich thuis voelen in onze regio. Tijdens het gesprek werd nadrukkelijk stilgestaan bij de veiligheid op het Euroepse continent. Door de inval van Rusland in Oekraïne zijn we ons bewuster dan ooit over de Europese veiligheidssituatie. Ook Amsterdam wil hieraan bijdragen en meerdere zaken kwamen hierbij aan de orde. Het onderwerp van een te grote afhankelijkheid vanNederland op geopolitiek niveau kan hier niet los van worden gezien. Dit werd door een aanwezige geïllustreerd aan de hand van het medicijntekortwaar we momenteel mee te maken hebben. Het is verontrustend om te zien dat we zoafhankelijk zijn geworden van wereldwijde handelsketens voor onze medicijnen. Dit vraagt om een heroverwegingen nieuwe strategieën om onze gezondheidszorg te waarborgen. De uitgangspunten van een eerlijke economie moeten daar in Europa centraal bij komen te staan. Meer weten over onze plannen in Europa? Lees voor meer informatie, het verkiezingsprogramma 'Een fatsoenlijk Europa, Onze hoopvolle agenda voor een sterker Europa'.

Gisteren sprak de Partij voor de Dieren in de gemeenteraad over de aanbesteding Energiebespaarservice. En met succes! Amsterdam gaat op voorstel van de Partij voor de Dieren de aanbestedingsprocedure grondig extern evalueren en onderzoeken of samenwerking tussen de FIXBrigade en woningbouwcorporaties uitkomst kan bieden voor de FIXBrigade én woningen die nu nog niet aan de beurt zijn in het Isolatieoffensief. De Energiebespaarservice ziet er op toe om energiekosten te verlagen van bewoners die kwetsbaar zijn voor de volatiele energieprijzen, enerzijds door woningen energiezuiniger te maken door middel van kleine woningverbeteringen en anderzijds door bewoners tips te geven over energiebesparend gedrag, zuinige apparaten en uitleg over de energierekening en efficiënt stoken. Door Europese regels is het verplicht diensten met een waarde hoger dan 221.000 euro Europees aan te besteden. Zo wordt er een gelijk speelveld gecreëerd voor bedrijven binnen de EU. Helaas heeft dit ook tot gevolg dat lokale partijen niet bevoordeeld kunnen worden, ondanks hun bewezen waarde voor de stad. Dit lot beviel ook de FIXBrigade bij de aanbesteding voor de Energiebespaarservice. De FIXBrigade is een lokaal verankerde en veelgeprezen organisatie die in het verleden al met succes energiebesparende diensten heeft aangeboden in de stad. Bovendien is de FIXBrigade een leerwerktraject: mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt worden opgeleid om als energieFIXer in de stad aan de slag te gaan. Door de aanbestedingsregels dreigt de FIXBrigade nu kopje onder te gaan en dreigt de stad een belangrijke organisatie te verliezen. Dit tot grote teleurstelling van de Partij voor de Dieren. Gisteren werd in de gemeenteraad gesproken over de aanbesteding energiebespaarservice. Tijdens de aanbestedingsprocedure zijn meermaals door verschillende partijen zorgen geuit over het proces. Had de aanbesteding niet anders ingericht kunnen worden om de FIXBrigade te behouden voor de stad? Dankzij een motie van raadslid Judith Krom van de Partij voor de Dieren zal er een extern onafankelijk onderzoek uitgevoerd worden naar aanbestedingen waar sociale ondernemingen zoals de FIXBrigade bij betrokken waren én zal er worden onderzochtof samenwerking tussen de FIXBrigade en woningbouwcorporaties uitkomst kan bieden voor de FIXBrigade én woningen die nu nog niet aan de beurt zijn in het Isolatieoffensief.

De restwarmte die door onze leidingen stroomt en een groot deel van de stad van warmte voorziet, is afkomstig van de verbranding van biomassa, afval, en aardgas. Dit is zeer milieuvervuilend. Een motie van de Partij voor de Dieren heeft ervoor gezorgd dat Amsterdam de scenario’s voor een aardgasvrije toekomst zal verkennen, zonder warmteafhankelijkheid van biomassa en/of aardgas van Vattenfall Diemen. De hele motie lees je hier . Waarom een warmtetransitie? Met de ‘warmtetransitie’ wordt bedoeld dat er over wordt gegaan op duurzaam verwarmen in plaats van verwarmen op fossiele en niet-duurzame manieren. Nu is een groot deel van onze stadswarmte afkomstig van de verbranding van biomassa, afval en aardgas. Dit is zeer slecht voor het milieu: bij het verbranden hiervan komt er enorm veel CO2 vrij. Daarom moeten we op zoek naar andere, duurzame, warmtebronnen. Aardgasvrij in 2040 Amsterdam kwam met het streven om in 2040 aardgasvrij te zijn. Veel woningcorporaties kiezen om deze reden voor een aansluiting op stadswarmte: een netwerk van ondergrondse leidingen waar warm water door stroomt. Bewoners werd gezegd dat het niet duurder zou zijn dan aardgas. Helaas kregen veel bewoners alsnog te maken met stijgingen van honderden euro’s. Bovendien is deze stadswarmte alsnog altijd afkomstig van afvalverbranding en biomassacentrales. Aanpak loopt dood De transitie naar een aardgasvrije warmtevoorziening verloopt aan alle kanten stroef. Anke: “Corporaties trekken zich terug, de prijzen worden verhoogd en de rekening hiervoor ligt bij de bewoners.” Aan Rutger Castricum vertelt Anke daarna tijdens een uitzending van De Hofbar over de warmtetransitie: “Het loopt een beetje dood, deze aanpak. Wij vinden wél dat de ambitie (dus: aardgasvrij in 2040) overeind moet blijven staan. De Partij voor de Dieren wil van het aardgas af.” Daarom kwam Anke diezelfde dag nog met een voorstel om de transitie naar aardgasvrij te versnellen. Isolatie en innovatie Dankzij het voorstel zal er zo snel mogelijk een alternatief scenario voor de warmtevoorziening voor de stad gepresenteerd worden. Het voorstel werd unaniem aangenomen. De Partij voor de Dieren benadrukt in dit proces allereerst de noodzaak van isolatie tijdens deze warmtransitie. Isolatie is de beste manier om zowel minder aardgas te gebruiken als om geld te besparen. “Wat we zeker weten, is dat in isolatie investeren sowieso aardgas bespaart. En dan is elke reductie winst,” aldus Anke. Qua alternatieve warmtebronnen moet er in de toekomst gekeken worden naar duurzame bronnen afkomstig van de zon, het water en de bodem. We kijken uit naar het alternatieve scenario van het college. Lees meer:

In de weidse omgeving van Schiphol gedijen gewassen waar ganzen dol op zijn, waardoor de gevleugelde dieren zich hier in groten getale verzamelen. Om het risico op vliegaanvaringen te verminderen, worden er jaarlijks zo’n 30.000 van deze ganzen gevangen en gedood. Dit is een controversiële en vergaande maatregel die de Partij voor de Dieren ten zeerste bekritiseert. Dankzij onze aangenomen motie zal Amsterdam nu inzetten op een diervriendelijker ganzenbeleid. De jacht op weerloze dieren Tijdens de rui, van mei tot eind juli, zijn ganzen extra kwetsbaar. Precies deze periode wordt door jagers benut voor wat zij 'ruivangst' noemen: het vangen en doden van ganzen wanneer ze niet weg kunnen vliegen door het verlies van hun slagpennen. Een deel van de ganzen wordt bijeengedreven en vergast met koolstofdioxide. Tijdens dit proces kan het minutenlang duren voordat de dood intreedt. Een mini-docu uit 2015 belichtte de schrijnende afhandeling van deze vergassingen. Let op: dit zijn heftige beelden. Een ander deel van de ganzen wordt niet vergast, maar krijgt de kogel. Het totaal komt uit op zo’n 30.000 ganzen per jaar. “Dat zijn 4333 ganzen per maand, 125.000 ganzen per 5 jaar, 250.000 ganzen per decennium en een half miljoen per 20 jaar,” zei fractievertegenwoordiger Mischa Meerburg. Zulke grote getallen zijn voor mensen bijna niet goed voor te stellen. Mischa: “Maar ik denk dat eenieder zich wel kan inbeelden hoe stressvol de laatste minuten van het leven van deze ganzen moet zijn.” Tijdens de raad van 27 maart sprak ook fractievoorzitter Anke kritisch over de gang van zaken. “We verwelkomen ze met een heel buffet, en als ze dan hier zijn, dan staat ze een kogel of een fuik en een gaskar te wachten.” Dit moet anders! Alternatieven voor de ganzendodingen Het massaal vergassen en afschieten van de ganzen is helemaal niet nodig. Een onderzoek van de gemeente naar alternatieven ten aanzien van de jacht concludeerde namelijk dat een andere landschapsinrichting het meest kansrijk is om de ganzen van Schiphol voor de dood te behoeden. Kansrijker dan de jacht op de onschuldige dieren. Zo bestaan er gewassen waar ganzen niet van houden, zoals olifantsgras. Dit concludeert Wageningen University. Na bewerking zijn hier ook bouwmaterialen, papier, bioplastics of biobrandstoffen van te maken, blijkt uit hun onderzoek. Daarnaast kunnen er op de gronden rondom de luchthaven zonnepanelen gebouwd worden. Dit alles leidt tot meer duurzame energie, nuttige invulling van de gronden, zonder dat er duizenden onschuldige ganzenlevens verloren hoeven te gaan. Wat de Partij voor de Dieren betreft, is dit een win-winsituatie! Succes: Amsterdam zet in op een diervriendelijk ganzenbeleid Het bovenstaande legde Anke door middel van een motie voor aan de rest van de gemeenteraad. Met de motie vraagt ze de gemeente om zich hard te maken tégen ganzendodingen en vóór spoedige (landschappelijke) maatregelen die bijdragen aan de vliegveiligheid. De wethouder die over Schiphol gaat, Hester van Buren, reageerde meteen positief. Daarna mocht de motie op brede steun uit de gemeenteraad rekenen.