Poliflw

De fractie PvdA-GroenLinks zet zich dit jaar opnieuw voor een algeheel vuurwerkverbod in de gemeente Wijdemeren. Gisteren hebben we een initiatiefvoorstel hiervoor ingediend in de gemeenteraad. Het College van B&W van de gemeente Wijdemeren moet binnen een maand op ons voorstel reageren.

De fractie PvdA-GroenLinks pleit al jaren voor een vuurwerkverbod omdat:

Mensen gewond raken door het afsteken van vuurwerk c.q. rondvliegend vuurwerk. Elk jaar weer wijzen oogchirurgen en andere medici op de  grote gevaren van vuurwerk. Er met vuurwerk veel schade aan (openbare) gebouwen, de openbare ruimte,  brievenbussen en dergelijke wordt aangericht. Hulpverleners in gevaar zijn omdat er zwaar vuurwerk op ze afgevuurd wordt. Vuurwerk een enorme luchtvervuiling veroorzaakt. De zware metalen die  vrij komen zijn  slecht voor mens, dier, water en bodem. Veel (huis)dieren doodsbang zijn voor vuurwerk. Voor hun is Oud & Nieuw zeker geen feest.

De fractie PvdA-GroenLinks zet zich dit jaar opnieuw voor een algeheel vuurwerkverbod in onze gemeente. Begin maart 2020 hebben we een initiatiefvoorstel hiervoor ingediend in de gemeenteraad. Het College van B&W moet binnen een maand op ons voorstel reageren. De volledige tekst van ons voorstel is te vinden via de website van de fractie in Wijdemeren.

In de laatstgehouden Raadsvergadering van 6 februari is een voorstel van het College van B&W fundamenteel aangepast. Het College wilde de bevoegdheid hebben om (maximaal) één miljoen Euro uit te geven per zogenaamde ‘strategische grondaankoop’; zonder toestemming van de gemeenteraad!

Daar waren wij, als oppositiepartijen PvdA/GroenLinks en DeLokalePartij, geen voorstander van. Dat vinden wij een aantasting van het zogenaamde ‘budgetrecht’ van de gemeenteraad. Wij willen dat zo’n aankoop van tevoren aan de gemeenteraad wordt voorgelegd ter goedkeuring.

Tot onze verbazing gingen na een stevig gesprek tijdens een schorsing in de raadsvergadering ook de coalitiepartijen met ons mee. VVD, D66 en DorpsBelangen leverden al hun eisen in. Daarmee verwierpen ze dus een voorstel van hun eigen College. Zelfs een ultieme poging van wethouder De Kloet om in dit kader bedragen onder de € 25.000 zonder voorafgaande toestemming van de raad uit te mogen geven werd genegeerd.

Dit alles getuigt van weinig vertrouwen in het College. Dat is ook wel verklaarbaar. Recent hebben we te maken gehad met forse overschrijdingen op grote infrastructurele projecten. Zoals de overschrijding van € 420.000 op het project herinrichting Oud Loosdrechtsedijk tussen de rotondes. Het College heeft dus moeite om dit soort grote projecten te beheersen. En wie garandeert ons dat dit niet gebeurt bij de aankoop van grond, en dan met name in het traject daarna als er bijvoorbeeld met woningbouw wordt gestart?

Feitelijk is het College qua grondaankopen dus ‘onder curatele’ gesteld. Is dat wegens (een gebrek aan) vertrouwen? Wij vinden het (een) noodzakelijk (kwaad).

Stan Poels en Gert Zagt Raadsleden PvdA/GroenLinks en DeLokaleParti Gemeente Wijdemeren

Dinsdagavond 3 maart staat Lilan Marijnissen samen met Jesse Klaver en Lodewijk Asscher in de Tolthuistuin in Amsterdam. De SP geeft daar samen met GroenLinks en de PvdA een gezamenlijke en stevige boodschap af aan dit rechtse kabinet. Omdat het anders kan en anders moet. 

De afgelopen weken sprak Lilian op avonden door het hele land met honderden mensen, over hun leven, hun werk en over onze samenleving. Afgelopen week was ze in Leiden en Arnhem en ze is bezig met een reeks aan avonden om te praten met mensen uit onze publieke sector: met onze zorgverleners en met mensen uit het onderwijs. Woensdagavond 4 maart gaat ze in gesprek met politiemensen.

Lilian:  "Deze avonden zijn waardevol. Ik hoor daar hoe groot de problemen zijn, in de samenleving en in onze publieke sector. Maar de avonden hebben me ook geraakt. Al deze mensen werken elke dag keihard voor ons allemaal en dat doen ze vol overtuiging en met hun hart. Maar ze zijn allemaal heel duidelijk: het moet en het kan anders in Nederland.

Het maakt mij nog gemotiveerder om te strijden voor verandering. Want die verandering is nodig en mogelijk, als we samen opstaan."

Kom ook! We willen graag samen met jou in gesprek en jouw ideeën horen.

Datum en tijd: 

dinsdag, 3 maart, 2020 - 19:00

Waar: 

Tolhuistuin, IJpromenade 2, Amsterdam

In het Midden-Oosten is het een broeinest van onvrede en tegelijkertijd zijn er brandhaarden waar oorlog gevoerd wordt. De spanningen nemen van dag tot dag toe in onder meer Syrië en Iran. Grootmachten zoals Rusland en de Verenigde Staten hebben ieder hun eigen inbreng die vooral gebaseerd is op economische belangen.

Wat zijn de gevolgen in het Midden-Oosten? Wie zijn de slachtoffers van de oorlog? Wat gebeurt er met vluchtelingen? Waarom moet de oorlog stoppen? Wat doen Nederland en Europa met deze oorlog? En er zijn nog veel meer onbeantwoorde vragen.

Sadet Karabulut (Tweede Kamerlid – SP) en Kati Piri (Europarlementariër – PvdA) zijn in hun parlementen woordvoerders over deze onderwerpen. Op 21 februari organiseren DIDF Zaanstad en SP Zaanstreek het debat 'Oorlog niet in mijn naam'. De parlementariërs gaan onder leiding van onderwijsspecialist Zeki Arslan het gesprek met elkaar aan én vooral ook met het publiek.

Zaal open 19:00 uur

 

Datum en tijd: 

vrijdag, 21 februari, 2020 - 19:30 tot 21:30

Waar: 

Fluxus Muziekschool, Westzijde 148, Zaandam

Op de facebook groep Politiek Hilversum is een aardig idee gestart: een poll naar het (Hilversumse) politieke woord van 2019. Bij de nominaties heb ik echter toch wel wat kanttekeningen. Misschien dan maar een eigen poging?

Leden van de de groep Poltiek Hilversum kregen een aantal dagen de tijd hun ideeen te spuien. Vervolgens werd - waarschijnlijk op basis van aantal ge-likete posts - 15 woorden uitgezocht die via een pollronde tot 4 werden teruggebracht. Over deze 4 wordt dan nu gestemd op pol.fm (stemmen kan t/m 31 december).

Het is een leuk idee, maar bij de uitvoering zijn wellicht wat steekjes gevallen. Zo zijn er bijvoorbeeld weinig criteria gegeven voor het kiezen van een treffend woord. De actiefste posters in de groep Politiek Hilversum kenmerken zich door een afkeer van een aantal politieke (coalitie)partijen en voelen zich verder weinig gebonden aan regels. Dat geeft levendige discussies maar zorgt er ook voor dat een groot aantal voorgestelde woorden, naar mijn gevoel dan wel weer, vooral uitblonk in creativiteit, en minder in politieke actualiteit.

De 4 woorden die na het proces van culling uiteindelijk overbleven waren:

BaantjesJaeger Doordramcoalitie WeLiveHereToo Zetelklever

'Baantjesjaeger' is een verwijzing naar de intergiteitsaffaire rond de nevenfuncties van wethouder Jaeger. Het is politiek en 2019 actueel. Het woord is echter zelfverzonnen. Het is in 2019 nooit door iemand gebruikt.

'Doordramcoalitie' verwijst naar de onmogelijke taak om oppositie te voeren of beleid te wijzigen in de huidige coalitie, die een grote meerderheid heeft. Mede door de weinig critische houding van de grootste partij, Hart voor Hilversum, is er weinig weerstand en halen zelfs controversiele voorstellen eenvoudig een meerderheid. Of dit woord ooit door iemand is gebruikt is wat onzeker (mij is verzekerd van wel). En is dit wel specifiek voor 2019?

'WeLiveHereToo' (eigenlijk #WeHLiveHereToo) is een protest slogan uit begin 2019, waarin groepen die over het spoor woonden een rol opeisten in de ontwikkeling van het stationsgebied. O.a. deze actie leidde tot het opstarten van een onderzoek en een participatieproject voor de Spoorzone. Het is dus politiek, een gebruikt woord, én gebruikt in 2019. Ik teken er bij aan dat dit woord door mijzelf is voorgedragen - dus ik ben wellicht wat bevooroordeeld.

'Zetelklever', tenslotte, verwijst naar naar raadslid Henk Blok, die bij de afscheiding van Hart voor Hilversum (hij werd door de leden uit de partij gezet) zijn zetel meenam. Het is een bestaand politiek woord, maar Henk Blok verliet de partij een jaar éérder, in 2018. Dus eigenlijk het verkeerde jaar.

De verkiezing voor het politiek woord van het jaar is daarmee een mooie oefening, maar lijkt toch vooral voor de leuk. En dat is prima. Het geeft wellicht meer stemming weer dan actualiteit, maar je moet niet alles té serieus nemen. Ik stem dus braaf mee (op mijn eigen voorstel; zo ben ik dan weer wél).

Toch vraag ik me af: als we dit serieuzer aanpakken, wat is dan écht het politiek actief, 2019-specifieke, woord van het jaar?

De manier om dat te doen leek mij om de maanden van het jaar eens af te gaan, om te zien welke politieke onderwerpen 'hot' waren, en met welk woord dat onderwerp toen te duiden viel.

Dan krijg je  - enisgzins schipperend met de data - het volgende:

Januari: N201-statement.  In het rapport 'Meerjarenprogramma voor Infrastructuur, Ruimte en Transport' van de procincie staat de optie voor het verbreden van de N201, inclusief het doortrekken via de Hoorneboegse heide naar de A27. Er rijst verzet tegen deze verbreding. Ook een aantal politieke partijen in Hilversum en Wijdemeren (o.a. SP, Groenlinks, en PvdA) spreken zich uit tegen de 'weg over de hei'. Een verzoek in maart aan het college om een statement m.b.t. tegen deze verbreding aan Noord Holland te sturen haalt het echter niet.

Februari: Trimbosonderzoek  Staatssecretaris Paul Blokhuis van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geeft Hilversum een standje voor het niet toelaten van dak- en thuislozen zonder regiobinding in de maatschappelijke opvang. Dit bleek uit onderzoek door het Trimbos-instituut.

Maart:  Rekenkamerrapport  De Rekenkamer van Hilversum concludeert dat het voormalige college van burgemeester en wethouders de raad in 2016 onjuist heeft geïnformeerd toen besloten werd de Uitvaartstichting op te richten. De raad legt die conclusie naast zich neer, mede door vermeende positieve resultaten van de uitvaartstichting.

April: #WeHliveHereToo  De ontwikkelplannen voor het stationsgebied stuiten op weerstand. De wijkorganisaties in Hilversum Oost vragen, onder de leus  #WeHliveHereTOO, aandacht voor de verbinding tussen oost en west over het spoor, middels het manifest 'Denk goed na!'.  Naar aanleiding van hun inbreng start uiteindelijk een onderzoek naar deze verbinding. Het plan voor het stationsgebied, 'de Zeven straatjes' wordt uiteindelijk in mei alsnog goedgekeurd, vooruitlopend op het nog uit te voeren onderzoek.

Mei: Integriteitsmelding  Er worden integriteitsmeldingen ingediend naar naar eventuele belangenverstrengeling bij de nevenfuncties van wethouder Wimar Jaeger, o.a. voor zijn rol als bestuurslid bij de Dutch Media Foundation, aan welke hij ook subsidie verleent. De burgemeester lekt de naam van één van de melders en wordt zelf onderdeel van het onderzoek. Het onderzoek wordt daarop overgedragen aan het presidium.

Juni: Masterplan Op het Arenapark moet ook wonen mogelijk zijn, besluit de meerderheid van de commissie Duurzaamheid en Bereikbaarheid. Daarmee vinden ze het gepresenteerde Masterplan Arenapark nog onvoldoende. Na kritiek van de commissie neemt wethouder Annette Wolthers het plan terug om er verder aan te werken.

Juli: Voorkeursrecht Het college wil een voorkeursrecht vestigen op 55 panden op en rond het Oosterspoorplein. Door de panden op termijn te kopen wil men een levendige, welkome entree van Oost kunnen maken. Het plan komt uit het niets en verrast de gemeenteraad.

Augustus: Busremisestichting Stichting Betrokken Omwonenden Busremise Hilversum (BOB H) verzetten zich tegen de plannen voor de bouw van torenflats als de busremise in oost ooit vrijkomt. Ze hebben liever een 'Central Park', en starten een stichting om de gemeente te bewegen daar werk van te maken.

September: Wantrouwen. Wethouder Wimar Jaeger overleeft een motie van wantrouwen van SP en PvdA naar aanleidng van het onderzoek naar zijn nevenfuncties. Ook een motie van treurnis (een 'gele kaart') haalt het niet.

Oktober: Bomenkap De bomenkap om ruimte te maken voor de aanleg van de HOV-busbaan en de bouw van de natuurbrug in Anna's Hoeve start op Monnikenberg, ondanks protest uit de buurt. Een motie van Hart voor Hilversum en de SP voor betere compensatie en natuurbeschermende maatregelen sneuvelt. Later blijkt de provincie met de kap een dassenburcht te hebben vernield, en worden ze alsnog gedwongen tot extra maatregelen - iets wat dus voorkomen had kunnen worden.Ook op de Heuvellaan worden een groot aantal bomen gekapt. Ondanks protesten uit de buurt stelt de gemeente dat voor deze kleinere bomen geen vergunning nodig was, en dat de kap legaal is.

November: Vastgoedbeleid Het college stelt situationeel grond- en vastgoedbeleid voor. Daarin moet het mogelijk worden dat de gemeente actief grond gaat kopen en verkopen. Vastgoedopbrengsten bij verkoop moeten automatich in een reserve komen waaruit het college kan putten voor stedelijke ontwikkeling. Hoewel dit afwijkt in hoe reserves normaal worden gevuld, stelt de meerderheid van de raad het beleid toch vast. 

December: Sleutelgebied. Het gebied vanaf het Arenapark, via de spoorzone, tot het Mediapark wordt door de Metropoolregio Amsterdam aangewezen als sleutelgebied. Hiermee is er kans op financiële ondersteuning voor een drastische doorontwikkeling. Hilversum zegt de ambitie te hebben 10,000 woningen te bouwen.

De keuze blijft natuurlijk persoonlijk. Misschien hadden mensen liever andere woorden gezien: wapenstok (Hilversumse boa's vragen op nationale tv om de wapenstok, maar de burgemeester wil dat niet), straatnamenvoorstel (Groenlinks stelt voor geen straten meer naar witte mannen te noemen), Bij1 (de partij start dit jaar met een afdeling in Hilversum), of onderwijshuisvesting (scholen luiden de noodklok over een tekort aan klaslokalen).

En welk woord dan uiteindelijk hét politieke woord van 2019 is?

Ik ga dan uiteindelijk toch voor Integriteitsmelding. Niet alleen omdat ik er zelf een half jaar intensief mee bezig was, maar ook vanwege de aandacht buiten de politieke arena, en omdat het aardig wat problemen in de huidige politieke situatie blootlegt. De naweeen ervan zijn nog steeds voelbaar.

En ik ben niet de enige waarbij dit leeft. 'BaantjesJaeger' lijkt een goede kans te maken in de Facebook poll.

Op naar een vrolijker woord in 2020.

Soms vraag je je af of men in Den Haag wel weet hoe het is in de Nederlandse gemeenten aan toe gaat? Dit had ik in de discussie rond de Participatiewet afgelopen week. De Participatiewet werd in 2015 ingevoerd om mensen die naast de arbeidsmarkt blijven staan aan een baan te helpen. Vorige week publiceerde het Sociaal en Cultureel Planbureau een vernietigend rapport over deze wet. De wet, van het kabinet Rutte-II van VVD en PvdA, heeft er niet of nauwelijks toe geleid dat er meer mensen vanuit een uitkering of sociale werkplaats naar een gewone baan zijn doorgestroomd.

GroenLinks deelt het beeld dat het Sociaal Cultureel Planbureau schetst. We vinden dat er in de huidige situatie veel te veel druk wordt gezet op mensen om aan het werk te gaan, zonder hierbij oog te hebben voor de achterliggende oorzaken waarom mensen thuis zitten. Misschien gaat er nu eindelijk iets veranderen dacht ik. Maar het kabinet kwam als snel met een reactie.

Staatssecretaris Tamara van Ark (Sociale Zaken, VVD) wil af van de vrijblijvendheid in de bijstand en wil daarom in de wet vastleggen dat alle gemeenten bijstandsgerechtigden een "passend, niet vrijblijvend aanbod" doen. Nu is dat niet verplicht. Nog meer dwang dus. De reactie van het kabinet is een duidelijk voorbeeld van een denkfout die in onze samenleving is geslopen. Veel mensen zijn ervan overtuigd geraakt dat iedereen aan het werk moet, want mensen die werken zijn het gelukkigst. Als dit je niet lukt, is het je eigen schuld en mag je daarvoor worden gestraft of verplicht worden om werk dat je wordt aangeboden aan te nemen. Ik zal hieronder uitleggen dat dit beeld niet reëel is.

Iedereen moet aan het werk, mensen die werken zijn het gelukkigst

Het idee achter de Participatiewet is dat iedereen aan het werk moet. Door een baan hebben mensen een zinvolle dagbesteding, een inkomen en de mogelijkheid om zich te ontwikkelen.

Dit zal vast voor een heleboel mensen zo zijn, maar geldt echt niet voor iedereen. Voor een grote groep is werk helemaal niet de weg naar een gelukkig leven. Stel dat je bijvoorbeeld kampt met gezondheidsproblemen, dat je als alleenstaande ouder zorgt voor je kinderen of mantelzorger bent voor een familielid. Is het dan de beste oplossing om daarnaast te moeten werken? Daarnaast kampt 1 op de 7 werknemers in Nederland tegenwoordig met burn-outklachten. Dit roept de vraag op of werken echt wel zo goed is voor mensen als het kabinet ons doet geloven?

Als je het niet lukt om aan het werk te komen is dat je eigen schuld

Het beeld dat steeds wordt geschetst is mensen die in de bijstand zitten lui zijn en daarom daar zitten. Het is volgens het kabinet dan ook logisch dat je door de zogenaamde tegenprestatie iets terug gaat doen voor de uitkering die je ontvangt. Deze redenering gaat ervan uit dat iedereen in Nederland dezelfde kansen heeft op school en op de arbeidsmarkt. Als je vervolgens in de bijstand terechtkomt, is dat je eigen schuld.

De realiteit is echter dat er in Nederland sprake is van een grote kansenongelijkheid. Het simpele feit is dat als je ouders hoogopgeleid zijn, je zelf ook een veel grotere kans hebt om hoogopgeleid te geraken dan wanneer je ouders laagopgeleid zijn. Daaruit voortvloeiend zijn je kansen op de arbeidsmarkt natuurlijk ook een stuk beter. Het is totaal niet rechtvaardig om kritiek te uitten op mensen in de bijstand zonder daarbij kansenongelijkheid in ogenschouw te nemen.

Mensen die niet werken moeten worden verplicht om dat wel te doen.

Terug naar het plan van staatssecretaris Van Ark. Gemeenten moeten mensen in de bijstand een niet vrijblijvend aanbod tot werk doen. Dit plan slaat de plank volledig mis. Het overgrote deel van mensen in de bijstand bestaat uit mensen die er voor kiezen om niet te werken vanwege bijvoorbeeld de zorg voor kinderen. Daarnaast is er een groep die vanwege andere problemen niet in staat is om te werken. Zoals een wethouder uit Stadskanaal het vorige week in NRC formuleerde: “Ongeveer een kwart van de bijstandsgerechtigden is domweg bezig zijn leven weer op de rails te krijgen. Dat ontkennen vind ik getuigen van een irreëel mensbeeld”, voegde hij daaraan toe.

Voor deze mensen is de verplichting om te werken onrechtvaardig en zorgt alleen maar voor problemen. Dit beleid moeten we in Hilversum absoluut niet uit gaan voeren. Laten we in plaats daarvan verder durven kijken dan alleen werk. Laten we voor iedere inwoner van Hilversum die een steuntje in de rug nodig heeft, kijken naar de best mogelijke ondersteuning. In de vorm van zorg, werk, een uitkering of wat dan ook.

Arie Poels Fractielid GroenLinks Hilversum

In de Woonvisie 2016-2020 van de gemeente Wijdemeren lezen we de volgende tekst: “De woningvoorraad in onze gemeente is eenzijdig samengesteld. In alle kernen bestaat het overgrote deel (70%) van de woningvoorraad uit koopeengezinswoningen. Aan dit type woningen (met name tussenwoningen) tussen € 200.000,- en € 300.000,- bestaat een overschot. De grootste behoefte bevindt zich aan de onderkant van de woningmarkt: goedkope koopwoningen en huurappartementen. Bij woningtoevoegingen geldt dat we niet méér van hetzelfde willen toevoegen, maar zo veel mogelijk die segmenten willen toevoegen die de woningvoorraad meer divers en toekomstbestendig maken. Dit betekent dat in de nieuwbouwprogramma’s het aandeel betaalbare en gestapelde bouw omhoog gaat”.

Tekst die aan duidelijkheid niets te wensen over laat. Wijdemeren is de sterkst vergrijzende gemeente in de regio Gooi en Vechtstreek. Betaalbare woningen voor jongeren en jonge gezinnen zijn dus noodzakelijk om tot een evenwichtige(re) samenstelling van de bevolking in de diverse woonkernen te komen. Woningen die nu ontbreken waardoor die jongeren verhuizen naar bijvoorbeeld Hilversum en Gooische Meren.

Maar de praktijk is weerbarstig. We zien in Wijdemeren vooral particulieren en projectontwikkelaars die met woningbouwplannen komen. Veelal in het (zeer) dure koopsegment , zoals de Porseleinhaven en het Kompas in Loosdrecht. Woningen voor de zeer welgestelden, maar die bieden geen oplossing voor het bovengenoemde probleem. En bij de wat kleinere plannen moeten we als Raad ontzettend hard werken om de afspraak  van 1/3-de sociale huur of koop op tafel te houden.

Wat nodig is is dat de gemeente Wijdemeren op dit onderdeel veel actiever gaat worden. De gemeente heeft immers ook de mogelijkheid een actief grondbeleid te voeren, met name als het een grondpositie heeft. Door het realiseren van een aantal Integrale Kind Centra (IKC) In Loosdrecht gaat die situatie ontstaan. Wij verwachten als fractie PvdA/GroenLinks de komende periode dan ook een actief beleid om daar sociale woningbouw mogelijk te maken, met name bij Het Achtererf, het vrijkomend terrein van de Lindeschool en het vrijkomend terrein en gebouw van de Terpstraschool. Dus een fors aandeel sociaal huur en koop.

Aan de slag!

Stan Poels, fractievoorzitter Wijdemeren

In de gemeente Wijdemeren is in 2018 de “Duurzaamheidagenda 2018-2021” vastgesteld. Een keurige notitie met ambities op het terrein van vermindering van de CO2-uitstoot, van de opwekking van energie en van energiebesparing , het bevorderen van de circulariteit, klimaataanpassing en mobiliteit. Als fractie PvdA-Groen Links hebben we dan ook ingestemd met deze agenda. Daarbij hebben we direct opgemerkt dat de financiële middelen om dit beleid mogelijk te maken grotendeels ontbreken.

Uit een bestuurskrachtonderzoek (in opdracht van de provincie Noord Holland) uit 2016 is gebleken dat de gemeente Wijdemeren onvoldoende bestuurskracht heeft. Het heeft er heel lang naar uitgezoen dat dit zou leiden tot een bestuurlijke fusie met de gemeente Hilversum, maar in 2018 heeft de provincie Noord Holland besloten dit toch niet te doen. Dat hebben wij als fractie zeer betreurd omdat  een gemeente als Wijdemeren met 24.000 inwoners niet in staat is alle (toekomstige) taken adequaat uit te voeren.

Hoe dan ook, om de lokale bestuurskracht te versterken heeft de gemeenteraad besloten om eenmalig 800.000 euro ter beschikking te stellen om “de basis op orde te krijgen” en structureel 1 miljoen ter versterking van de  ambtelijke capaciteit. Grote sommen geld dus, met als gevolg dar er nauwelijks nog middelen ter beschikking zijn voor nieuw beleid, waaronder duurzaamheidsbeleid.  Er is een kleine “reserve duurzaamheidsbeleid” van ruim 1 ton en voor de rest zal het uit bestaande budgetten moeten worden gehaald. Onze wethouder duurzaamheid heeft een dus vrijwel lege portemonnee.

En als er dan eens geld is wordt dat uitgegeven aan onderwerpen als “dorpenbeleid” en het aantrekken van een “strategisch adviseur”. Die moet draagvlak zien te verwerven in de regio voor het standpunt van de gemeente Wijdemeren dat het tot 2028 zelfstandig wil blijven en dat er daarna 1 gemeente Gooi- en Vechtstreek moet komen. Een standpunt waar helemaal geen draagvlak voor is in de regio. Zonde van het geld dus.

Kortom, veel ambities, weinig geld, en als er dan eens geld is wordt dat aan andere zaken besteed. Als oppositiepartij blijven wij hier natuurlijk op hameren, zeker in een gemeente met zo veel kwetsbare natuurgebieden en Natura-2000-terreinen als Wijdemeren.

Stan Poels, Fractie PvdA/Groen Links Wijdemeren