Poliflw

Tijdens de raadsvergadering van donderdag 7 november 2019 werd de begroting van de gemeente Medemblik behandeld, met daaraan gekoppeld de ‘algemene beschouwingen’.

Ria Manshanden, fractievoorzitter van GroenLinks, kreeg tijdens haar 5 minuten durende spreektijd de lachers op haar hand, door te vertellen dat zij, samen met D66, onlangs vragen had willen stellen over het RoundUp gebruik, maar dat daar voorlopig nog maar even vanaf wordt gezien: ‘We hoorden de tractoren al ronken voor het bordes’.

Natuurlijk waren er ook genoeg serieuze zaken om over uit te wijden. Een belangrijk aandachtspunt van GroenLinks: de speelruimte in Medemblik wordt beperkt door een aantal te ambitieuze projecten. Om alles financieel rond te krijgen, gaat het college in 2020 de kaasschaafmethode hanteren en tal van bezuinigingen doorvoeren, in de woorden van Ria ‘beknibbelzaken’. Voorbeelden: de muziekschool MOW, het kunst- en cultuurbeleid, het programma Duurzaamheid en het gemeentenieuws in de Medemblikker. Belangrijke, waardevolle dingen, waar GroenLinks zich van harte voor inzet.

GroenLinks heeft het initiatief genomen om het gemeentenieuws in de Medemblikker te laten voortbestaan. Het daartoe ingediende amendement is aangenomen. Samen met het CDA is geprobeerd om de bezuinigingen op de muziekschool en het kunst- en cultuurbeleid te voorkomen. Helaas is dat niet gelukt. Hetzelfde geldt voor de inspanningen om niet te korten op duurzaamheid. foto door George van Keulen

Klik door naar: Algemene beschouwingen GroenLinks Begroting 2020 en MJR

Tijdens de behandeling van de begroting heeft GroenLinks, samen met het CDA, geprobeerd om een desastreuze bezuiniging op de muziekschool MOW ongedaan te maken. Helaas ging een meerderheid van de raad hier niet in mee. Dat betekent hoogstwaarschijnlijk het einde van de muziekschool, die al zo’n 30 jaar toonaangevend is in de regio.

Ruim anderhalf jaar geleden werd er, met de opheffing van de ‘GR muziekschool Westfriesland’, al indirect bezuinigd op de muziekschool MOW. De vrijkomende middelen hevelde het college over naar het project ‘muziek in de klas’. Dat had tot doel om meer kinderen met muziek in aanraking te brengen. Op zichzelf een interessant project, ware het niet dat klassikaal muziekonderwijs op de basisschool niet hetzelfde is als het individueel leren bespelen van een muziekinstrument. Toentertijd werd de raad verzekerd dat de subsidie van de muziekschool intact zou blijven. Die belofte is niet nagekomen: het college heeft een nieuwe vorm van financiering geïntroduceerd, waarbij de MOW-subsidie binnen twee jaar tijd naar € 0,- wordt teruggeschroefd.

Op 7 oktober heeft de heer C. Gorter, bestuurslid van de muziekschool, tijdens een raadscommissievergadering, over de bezuiniging aan de bel getrokken. Zonder de jaarlijkse subsidie zal muziekschool MOW aan het eind van dit schooljaar faillissement moeten aanvragen. GroenLinks vindt het onbestaanbaar dat een zichzelf respecterende gemeente het belang van een muziekschool, inclusief het complete netwerk daaromheen, niet op waarde weet te schatten en niet bereid is om daarvoor geld uit te trekken. Voor zowel kinderen als volwassenen is het leren bespelen van een muziekinstrument een prachtige hobby. Musiceren is tijdrovend en intensief, maar tegelijkertijd buitengewoon ontspannend en belangrijk voor de persoonlijke ontwikkeling en creativiteit.

Tijdens de behandeling van de begroting op 7 november is geprobeerd om de bezuiniging (€ 43.207,- over 2020) ongedaan te maken. Het ingediende amendement is uiteindelijk slechts door 10 van de 25 raadsleden gesteund. Tegenstanders van het amendement zeiden in de wandelgangen dat ze van het gezeur af wilden zijn. Sommigen gaven openlijk blijk van gebrek aan betrokkenheid bij het onderwerp en kennis erover. De woordvoerder van GemeenteBelangen maakte tijdens het debat de opmerking dat hij geen twee keer wilde betalen voor hetzelfde. Hierdoor werd pijnlijk duidelijk dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen individuele muziekles op de muziekschool en klassikale muziekles op de basisschool, waarbij het serieus leren bespelen van een muziekinstrument niet aan de orde is.

En dan kan er altijd nog een andere reden worden gevonden om de muziekschool de nek om te draaien. MOW werkt al jarenlang samen met collega instellingen in Enkhuizen, Stedebroec en Drechterland. Dan is de conclusie stilzwijgend snel getrokken: we moeten in Medemblik niet meebetalen aan muzieklessen van leerlingen uit de buurgemeenten, dus opheffen die boel.

Culturele voorzieningen kunnen in Medemblik op onvoldoende ondersteuning rekenen. Wat dat betreft hebben de sportverenigingen het beter getroffen. Voor sportaccommodaties worden miljoenen neergeteld. Niet alleen voor een nieuwe hal in Wognum, ook voor het verhuizen van een tennisvereniging in Wervershoof is nog niet zo lang geleden doodleuk € 700.000,- gereserveerd. Met het verdwijnen van de muziekschool wordt het leren bespelen van een muziekinstrument overgeleverd aan de vrije markt. Daarmee wordt muziekles nagenoeg onbereikbaar voor mensen met een krappe beurs. Het wordt hoog tijd dat er in de gemeente Medemblik een minder gure wind gaat waaien… 

Klik hier voor de algemene beschouwingen.

George van Keulen

Bij toekomstige vernieuwing van voetbalvelden wordt er meestal al geen gebruik meer gemaakt van rubberen korrels (granulaat) aangezien er nog onvoldoende is aangetoond dat rubbergranulaat ongevaarlijk is voor de gezondheid. Wij leggen dit graag vast in de regelgeving rondom het vernieuwen van de sportvelden. Vanavond is dan ook een voorstel, mede ontwikkeld door de ChristenUnie en tijdens de raad aangepast door het CDA, aangenomen om bij toekomstige vervanging van kunstgrasvelden de voorkeur te geven aan alternatieve vulmiddelen, zodat het gebruik van rubberen korrels voorkomen kan worden.

Al sinds Zembla in 2016 aan het licht bracht dat er mogelijk grote gezondheids- en milieurisico's zijn bij het gebruik van rubberen korrels op kunstgrasvelden is er grote discussie over het gebruik hiervan. Verschillende onderzoeken van verschillende organisaties spreken elkaar hierin tegen. Een recente studie van SWECO laat zien dat rubbergranulaat op kunstgrasvelden onbedoeld verspreid wordt naar het milieu. Jaarlijks verdwijnt per veld maximaal 400 kg rubbergranulaat in de omgeving van kunstgrasvelden. Dat is gelijk aan het equivalent van ongeveer 50 autobanden. De SWECO-onderzoekers troffen rubberdeeltjes aan in nabijgelegen bermen, in oppervlaktewater en waterbodems.

Het RIVM stelt in juli 2018 nog dat er wel degelijk schadelijke milieueffecten worden geconstateerd. In de periode van 30 januari tot 14 februari 2018 heeft het RIVM in samenwerking met STOWA op zowel de 10 kunstgrasvelden als op de 10 referentievelden monsters genomen en verder onderzoek verricht. In het rapport wordt de conclusie getrokken dat het gebruik van rubbergranulaat op kunstgrasvelden schadelijk kan zijn voor het milieu in de directe omgeving van de velden. Uit de rubberkorrels kunnen stoffen lekken die terechtkomen in de grond om de velden heen (de bermgrond) en in de bagger in sloten. Dat is slecht voor het ecosysteem omdat het de biodiversiteit aantast.

In het onderzoek is de kwaliteit van het milieu rondom kunstgrasvelden met rubbergranulaat van autobanden vergeleken met de milieukwaliteit rondom echte grasvelden. Op diverse locaties overschrijden de concentraties zink, kobalt en minerale olie bij kunstgrasvelden de geldende normen voor bodem en waterbodem (Besluit bodemkwaliteit), terwijl dat bij echte grasvelden niet het geval is. Het milieu is vooral gevoelig voor hoge concentraties zink; voor de mens vormt zink geen gezondheidsrisico. De milieubelasting ontstaat doordat rubbergranulaatkorrels worden meegesleept door mensen of bijvoorbeeld door bladblazers tot enkele meters naast het veld op de bermgrond terechtkomen. Daarnaast lekken stoffen uit rubbergranulaat weg naar het drainagewater: dat is regenwater dat via de sportvelden in de bodem terechtkomt en van daaruit via buizen wordt afgevoerd naar een sloot. In het slootwater worden de concentraties zodanig verdund dat ze geen schade veroorzaken. Wel binden de meeste stoffen zich vervolgens aan deeltjes die neerslaan als bagger op de slootbodem, waarin wel effecten zijn gemeten. Kobalt, zink en minerale olie die uit rubbergranulaat weglekken, kunnen zich ook ophopen in de technische onderlagen van het kunstgrasveld. Vandaaruit kunnen ze zich, op korte of lange termijn, verder verspreiden naar de omgeving. Dat bleek uit onderzoeken van verschillende gemeentes, die het RIVM als onderdeel van deze studie heeft geëvalueerd. De conclusies uit dit onderzoek worden grotendeels bevestigd door een studie van de Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA), het kenniscentrum van regionale waterbeheerders in Nederland. Hierin zijn in een deel van de monsters van drainagewater en waterbodem effecten op levende organismen gevonden. Het RIVM beveelt aan om maatregelen te treffen om de verspreiding van rubberkorrels naar de bermgrond te voorkomen en om de uitstoot van stoffen via het drainagewater te beperken.