Poliflw

Lilian Marijnissen ging vandaag digitaal in gesprek met zorgverleners over de zorg nu en de zorg na corona. Zorgverleners zijn het eens dat het niet alleen bij applaus voor de zorg kan blijven. ‘Als een junior communicatiemedewerker hoger wordt ingeschaald dan een verpleegkundige dan ontplof ik echt,’ zegt huisarts Bart Bruijn. Dat deze oproep op veel steun kan rekenen blijkt uit het succes van de petitie beloondehelden.nl, die inmiddels al 50 duizend keer is ondertekend.

Armand Girbes, IC arts lanceerde deze week samen met zo’n duizend zorgverleners een manifest om te pleiten voor veranderingen in de zorg.  ‘Ik hoop dat we nu gaan herwaarderen waar het eigenlijk om gaat. Het stelt me wel teleur dat het bij een stemming 75-75 is, terwijl als je met mensen spreekt zij het er 100 procent ermee eens zijn.’

Hij refereert hier naar een voorstel van de SP om zorgverleners structureel te waarderen, in plaats van eenmalig applaus en een bonus te geven. Dit voorstel haalde het vorige week op een stem na niet in de Tweede Kamer. Aanstaande dinsdag wordt opnieuw gestemd. Lilian Marijnissen vraagt iedereen om de VVD, CDA, D66 en CU op te roepen om het voorstel aankomende dinsdag te steunen. Hoe meer mensen beloondehelden.nl steunen, hoe sterker we staan.

Het is duidelijk dat we lessen moeten leren van deze crisis. Zorgverlener Petra van Ham vraagt al sinds maart om voldoende beschermingsmiddelen voor haar werk in een verpleeghuis. ‘Half maart kregen we al berichten dat er in verpleeghuizen enorme drama’s aan de gang waren, waar het virus was binnengekomen en mensen en masse stierven,’ zegt van Ham. Jos de Blok, directeur van Buurtzorg, geeft duidelijk aan dat er veel meer getest had moeten en kunnen worden. Hij regelde het zelf, en zijn medewerkers werden wel getest en kregen mondkapjes en beschermingsmiddelen. ‘Het hele verdeelbeleid, grote instellingen die een doosjes kregen met mondkapjes, ik vond het absurd,’ zegt de Blok.

‘Er is een wereld te winnen,’ zegt Lilian Marijnissen. ‘Maar dat gaat niet vanzelf gebeuren. We moeten zorgen dat er echte waardering komt voor zorgverleners. We moeten zorgen dat de goede voorbeelden, de samenwerking boven concurrentie, de norm worden.’

Het hele gesprek is hier terug te kijken.

Theo Heyliger, de belangrijkste politicus op Sint Maarten, is veroordeeld tot vijf jaar cel, voor het aannemen van miljoenen aan steekpenningen en het witwassen van geld. Theo gaf zijn autosleutels aan consultant Ronald Maasdam, die ‘bemiddelde’ namens allerlei bouwbedrijven, waaronder het Nederlandse bedrijf Volker Construction (Volker Stevin). Maasdam deed de dollars in een envelop, rolde die in een krant en legde die in de auto. Theo Heyliger is niet zomaar een politicus, hij is de grote man achter de huidige regering. Dezelfde waar Nederland mee moet samenwerken om de coronacrisis op Sint Maarten te bestrijden. Honderden miljoenen moet Nederland lenen aan Aruba, Curaçao en Sint Maarten, omdat de eilanden geen geld meer hebben. Voordat we dit doen wil de Tweede Kamer echter de garantie dat dit geld niet in de verkeerde zakken terecht komt.

Politici als Theo Heyliger hebben flink geprofiteerd en het eiland Sint Maarten verwaarloosd. Zo is de gevangenis op het eiland een vreselijk oord dat niet voldoet aan de meest elementaire rechten van de mens. Het is ironisch dat Heyliger vijf jaar wordt opgesloten in de gevangenis die hij zélf zo verwaarloosde. Het toont wellicht dat de baas van Sint Maarten dacht dat hij met zijn misdaden kon wegkomen. Dat hij tóch is veroordeeld is te danken aan een onderzoek naar de verbondenheid tussen de politiek en de onderwereld op de Antillen. Dit is een paar jaar terug gestart na een voorstel dat ik hiertoe deed met VVD-collega André Bosman. Het leidde destijds nog tot een opmerkelijke demonstratie op Sint Maarten tegen Bosman en mij. Een actie die was opgezet door Theo Heyliger met door hem betaalde demonstranten.

Nadat de orkaan Irma in 2017 Sint Maarten verwoestte stelde Nederland ruim 600 miljoen euro beschikbaar, maar de wederopbouw van het eiland werd een drama. Typerend is de gang van zaken rondom het vliegveld. 100 miljoen euro werd beschikbaar gesteld en Schiphol was bereid om een nieuw vliegveld te bouwen. Een grandioos aanbod voor een eiland dat zó afhankelijk is van toerisme. De enige eis die Nederland stelde was dat het geld goed werd besteed en niet in de verkeerde zakken zou verdwijnen. Daarop stelden politici op Sint Maarten ineens alles in het werk om dit project te laten mislukken. Nederland moet nu opnieuw honderden miljoenen lenen aan Curaçao, Aruba en Sint Maarten, omdat Corona deze landen zwaar heeft getroffen. Staatssecretaris Knops stelde daarvoor redelijke eisen, dat de politici ook zélf moeten inleveren en de rijken op de eilanden belasting gaan betalen.

Sint Maarten is een land met ongeveer 45.000 inwoners, minder dan het stadje Rijswijk. Parlementariër zijn van Sint Maarten is voor de meeste leden een bijbaan. Toch krijgen deze mensen een hogere vergoeding dan de leden van de Tweede Kamer. Ook kunnen zij op de leeftijd van 60 jaar met pensioen. Zij hoeven daarvoor geen pensioenpremies te betalen, zoals andere mensen. Omdat deze politici niets afdragen is hun feitelijke inkomen nóg veel hoger en laten ze anderen betalen voor hun riante oude dag. Om in het parlement van Sint Maarten te komen heb je maar een paar honderd stemmen nodig. Die stemmen kunnen ook worden gekocht, Theo Heyliger had voor verkiezingscampagnes miljoenen te besteden. Mensen op het eiland vertelden dat in het verleden soms selfies werden gemaakt in het stemhokje, zodat kiezers konden bewijzen dat ze in ruil voor geld ‘goed’ hadden gestemd.

Van SP tot VVD en van GroenLinks tot PVV, in de Tweede Kamer steunde elke partij afgelopen woensdag de leningen aan Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Maar alle partijen wilden ook strenge eisen stellen. Staatssecretaris Knops nam een eerder voorstel van mij over om kortingen te eisen op de vergoedingen van de politici op de eilanden. Dit kreeg eveneens brede steun in de Tweede Kamer. De reacties uit Sint Maarten waren voorspelbaar. Silveria Jacobs, de premier van het eiland, noemde de eisen een ‘Indecent proposal’. In een brief aan de Nederlandse regering werd die opvatting nog eens duidelijk gemaakt. Maar tijdens het Kamerdebat van woensdag werd deze brief door Sint Maarten plotseling ingetrokken en ontvingen we een nieuwe versie. Na de harde kritiek in de Tweede Kamer lijkt de regering van Sint Maarten haar knopen te tellen. Al sprak premier Jacobs donderdag in de lokale media nog altijd over ‘een klap in het gezicht’ door Nederland. Toch weet ik dat mensen op Sint Maarten juist blij zijn dat Nederland eindelijk doorpakt. Veel te lang heeft een kleine elite zich kunnen verrijken, ten koste van de armen op het eiland. Zij krijgen telkens die klap in hun gezicht, van hun eigen politici. Door corruptie en vriendjespolitiek. De armen op het eiland wil ik helpen en dat kan alleen als we de foute elite aanpakken. Hopelijk hebben we met de veroordeling van Heyliger daar een begin mee gemaakt.

Op 19 mei behandelt de Eerste Kamer de nieuwe Wajong-wet. Dit wetsvoorstel roept veel zorgen op onder mensen met een Wajong-uitkering. Invoering zonder aanpassing is onverantwoord.

Een Wajong-uitkering is een uitkering voor jonggehandicapten, jongeren die voor hun achttiende ziek zijn geworden of een beperking hebben. Sinds 2015 krijgen jonggehandicapten deze uitkering alleen nog als ze volledig "duurzaam" arbeidsongeschikt zijn.

Met de voorliggende wet – de harmonisatie van de Wajong – wil het kabinet bereiken dat werken (meer) gaat lonen. Toch zijn er veel mensen die erop achteruit gaan, bijvoorbeeld mensen met een medische urenbeperking. Zij zijn niet in staat om fulltime te werken en komen niet boven het sociaal minimum uit (de bijstand). Het kabinet vindt dat werken loont als je meer verdient dan de bijstand (70% van het wettelijk minimumloon). Een inkomen op of rond het sociaal minimum is echter veel te weinig om van te leven, zeker als je hoge zorgkosten hebt. Het zou wat ons betreft minimaal het wettelijk minimumloon moeten zijn.

Verschillende organisaties, de vakbonden FNV en CNV, Ieder(in), de Landelijke Cliëntenraad, hebben een oplossing bedacht waardoor iedereen – ook mensen met een medische urenbeperking – erop vooruit gaan en waarbij je boven het wettelijk minimumloon kunt verdienen. Staatssecretaris Tamara van Ark van de VVD wil deze oplossing vooralsnog niet overnemen. Zij stelt dat mensen in de bijstand ook geen compensatie krijgen als zij in deeltijd werken. Die vergelijking is niet fair want mensen met een medische urenbeperking 'kunnen' niet fulltime werken. Bovendien maken zij vaak hogere kosten vanwege allerlei noodzakelijke aanpassingen. Denk aan een aangepaste woning vanwege een rolstoel. Het lijkt ons dat deze mensen net als ieder ander recht hebben op een fatsoenlijk bestaan; laten we dan ook voor een fatsoenlijk inkomen zorgen.

In de wet is ook een garantieregeling opgenomen. Die houdt in dat mensen met een Wajong-uitkering hun huidige inkomen behouden, totdat zij hun baan verliezen en niet binnen twaalf maanden een nieuwe baan vinden. Daarna vallen zij terug op een lagere uitkering. Die kans wordt helaas steeds groter vanwege de coronacrisis: het vinden van een baan zal er immers niet makkelijker op worden. De "garantieregeling" geeft dus weinig garantie als je na twaalf maanden geen werk vindt.

Twee belangrijke aanpassingen en daar komt nog iets bij. Er is al veel bezuinigd op de mensen met een Wajong-uitkering. Denk aan de korting van vijf procent, zogenaamd om mensen te stimuleren aan het werk te gaan. Wajongers willen dolgraag werken, maar komen niet altijd aan de bak omdat de werkgever vooroordelen heeft of omdat er geen passend werk voorhanden is. Dan is een korting van vijf procent ronduit ongepast. De nieuwe wet leidt wederom tot onrust onder wajongers, wat hun functioneren niet ten goede komt.

Volwaardig mee kunnen doen met behulp van een volwaardige compensatie zal de overheid op termijn geld opleveren. Want langdurig op het sociaal minimum leven heeft allerlei negatieve gevolgen, zoals het maken van schulden, in een isolement geraken en mogelijk een depressie oplopen. Het Nibud heeft in opdracht van de FNV onderzocht dat mensen die net boven het wettelijk minimumloon kunnen verdienen al nauwelijks rond kunnen komen, laat staan de mensen met een Wajong-uitkering.

Wij hopen dat de Eerste Kamer kiest voor de oplossing zoals hierboven beschreven. Gebeurt dat niet, dan is het beter dit wetsvoorstel in te trekken. Laten we ongelukken voorkomen.

Noortje van Lith, student en activiste voor mensen met een beperking

Jasper van Dijk, Tweede Kamerlid SP

Tien jaar bezuinigingen op de fundamenten van onze rechtsstaat heeft zijn sporen achtergelaten, constateert Rik Janssen. 'De organisaties die het fundament vormen van onze rechtsstaat kraken in hun voegen. Onze rechtsstaat is in nood en loopt gevaar', aldus de SP-senator deze week in het debat over de 'staat van de rechtsstaat'.

'De rechtspraak piept en kraakt', stelt Janssen. 'Bijna 23.000 rechtszaken kunnen niet worden gestart omdat het eigenlijk aan alles ontbreekt. Mensen, middelen, faciliteiten, alles. Dit is slecht voor de slachtoffers, de verdachten en bovenal voor het rechtsgevoel van de samenleving.' De politie is volgens Janssen murw geslagen. 'Eerst moeten er duizenden mensen de dienst uit, die dan vervolgens weer moeten worden geworven omdat we niet zonder ze kunnen. Er zijn te weinig agenten, ze worden onderbetaald en ze krijgen maatschappelijk bij verre niet de waardering die ze verdienen.' Bij het Openbaar Ministerie is het niet veel beter. 'Het OM wordt vastgezet op een koers die je niet meer bij kunt sturen. Je kunt dan alleen nog in rechte lijn vooruit of achteruit. Het gevolg: gedoe aan de top en een werkvloer die het vertrouwen in die top gaandeweg is verloren.'

'De overheid moet orde op zaken stellen in plaats van mensen tot rechtszaken te dwingen', aldus Janssen tegen de ministers Grapperhaus (CDA, Justitie & Veiligheid) en Dekker (VVD, Rechtsbescherming). 'De meeste burgers spannen niet zelf een zaak aan bij de rechter, maar worden bijgestaan tegen de overheid die hen in rechte betrekt.'

Janssen eist dat de regering maatregelen treft zodat de sociale advocatuur zijn werk kan doen: 'Er stoppen noodgedwongen steeds meer sociaal advocaten en probeer die maar weer eens terug te krijgen nadat ze gestopt zijn en uiteindelijk het inzicht doordringt dat ze onmisbaar zijn.' Verder wil hij dat de ministers de stofkam halen door de lange reeks van vaak overhaast genomen maatregelen van het afgelopen decennium. Dat ruimt op en spaart geld, denkt de SP-senator: 'Wat werkt mag blijven, maar wat niet werkt of niet meer werkt, moet gewoon stoppen. Laten we het rechtssysteem eens flink opschonen en ontdoen van alle onnodige geveinsde daadkracht, stoerdoenerij en window dressing.'

Deze week zijn tolken en vertalers hun tweede staking van dit jaar begonnen. De nood is hoog want de minister is van plan om commerciële bedrijven met veel lagere kwaliteitseisen dit belangrijke werk over te laten nemen. Daarnaast zijn de meeste tolken en vertalers zzp'ers die al decennia hetzelfde tarief krijgen voor hun vaak korte opdrachten. Maar bij het Openbaar Ministerie willen ze niets van een staking weten en proberen ambtenaren zelfs om de staking te breken. SP-Kamerlid Michiel van Nispen vindt dat onacceptabel: 'In intimiderende brieven schrijft het Openbaar Ministerie aan de stakers dat hun acties consequenties zullen hebben voor volgende opdrachten. Het Openbaar Ministerie doet zijn best om tolken en vertalers te ontmoedigen om te gaan staken, terwijl ze daar alle recht toe hebben. Dat is een manier van stakingsbreken en dat moet direct stoppen!'

Tolken en vertalers vervullen een belangrijke rol in de Nederlandse rechtsstaat en om Nederland veilig te houden. Zij staan mensen bij in de rechtszaal die het Nederlands niet spreken, vertalen voor de politie en het Openbaar Ministerie bij de aanpak van georganiseerde misdaad of bij het afluisteren van terroristen. Van Nispen heeft inmiddels Kamervragen gesteld aan minister Grapperhaus over het stakingsbreken, maar steun komt ook uit andere hoek. 'Gelukkig wordt de staking door de tolken en vertalers wel gesteund door advocaten en door rechters. Deze beroepsgroepen kiezen na tien jaar VVD-beleid gelukkig wel voor onderlinge solidariteit. We hebben elkaar nodig in de strijd voor een sterkere en eerlijke rechtsstaat.'

Bij eerdere gesprekken tussen de minister en de tolken en vertalers bleek de minister niet te vermurwen. Ook bij een debat tussen de minister en kritische oppositie en coalitiepartijen blijft de minister tot nu toe vasthouden aan zijn onzalige plan. 'Het stakingsbreken van het Openbaar Ministerie kan niet door de beugel. Het Openbaar Ministerie en de minister kunnen het misschien wel niet leuk vinden, maar ook tolken en vertalers mogen staken. Deze actie is juist in het belang van de rechtsstaat.'

Michiel van Nispen ondersteunt deze protesten van harte en schreef hier al eerder een opinieartikel over samen met een tolk/vertaler Bulgaars.

Alle ouders willen erop kunnen vertrouwen dat hun kind op de kinderopvang veilig is. Om die veiligheid te vergroten stelt de wet eisen, bijvoorbeeld aan de groepsgrootte, het monteren van traphekjes en het dichtmaken van stopcontacten.

De overheid stelt - heel terecht - zelf de norm als het om deze maatregelen gaat. Het zou daarom ook heel logisch zijn dat de overheid die norm ook stelt wanneer het om vaccinatiebeleid op de kinderopvang gaat.

Kort geleden sprak de Tweede Kamer over een wetsvoorstel van D66 waarin wordt voorgesteld om het aan kindercentra zelf over te laten of zij niet-gevaccineerde kinderen willen opvangen of juist niet. Het doel van de wet is om de transparantie in de sector en de keuzevrijheid van ouders te versterken.

De SP heeft zich tegen deze wet verzet. Het al dan niet verplicht stellen van vaccinaties is een zware maatregel die kan botsen met onze grondrechten. Als je al tot zo'n maatregel overgaat - wat best verstandig kan zijn - dan moet de wet nadrukkelijk de volksgezondheid dienen en niet de marktwerking in de kinderopvang. Zeker als ook werknemers in de kinderopvang geacht worden zich te vaccineren, dan kan dit niet zonder een legitiem doel vast te stellen. Bescherming van de volksgezondheid is zo'n doel, keuzevrijheid voor ouders niet.

Een ander levensgroot risico dat D66 met deze wet neemt is dat er een striktere tweedeling komt tussen locaties waar louter gevaccineerde kinderen verblijven en locaties waar een relatief groter deel van de kinderen niet gevaccineerd is. Dergelijke brandhaarden moet een overheid niet creëren maar juist stoppen door vaccinatie als norm te stellen.

Bij de behandeling van het wetsvoorstel van D66 werd door de partij zelf gesteld dat men zo snel mogelijk zo'n licht mogelijke maatregel wilde invoeren. Het is inderdaad een haastklus geworden. Het ontbreekt in het voorstel aan voorschriften hoe het weigeringsbeleid geregistreerd moet worden en hoe het toezicht eruit moet komen te zien. Er is niet gedacht aan de kinderen die om medische redenen niet gevaccineerd kúnnen worden. Dat is een erg kleine groep, maar niet een groep die vergeten mag worden.

De SP werkt op dit moment samen met de VVD aan een eigen wetsvoorstel. Dat zal gaan over een verplichte vaccinatie voor de kinderopvang en de gastouderopvang als er een kritische ondergrens in de vaccinatiegraad gepasseerd wordt. Wij zijn van mening dat de bescherming van de publieke gezondheid een collectief belang is. Daarom zou de overheid de norm moeten bepalen en het vaccinatiebeleid niet moeten laten afhangen van de afwegingen van private organisaties in de kinderopvang.

Jaar na jaar verschijnen er onderzoeken over kinderen die steeds minder bewegen en meer last hebben van overgewicht. Kinderen spelen minder buiten en sommige scholen geven zelfs maar één uur gymles per week. SP-Kamerlid Michiel van Nispen is daarom blij met het aangenomen voorstel van de SP en VVD om als norm te stellen dat  er minimaal twee uur gym per week wordt gegeven op de basisschool. Van Nispen: 'Dit succes is een belangrijke eerste stap naar meer en beter bewegingsonderwijs. Kinderen bewegen tegenwoordig steeds minder, daarom is het extra belangrijk dat er vaste momenten en voldoende tijd is op school, waar alle kinderen samenkomen, om te leren sporten en bewegen. Dat is in het belang van een gezonde en sportieve samenleving in de toekomst, maar vooral ook het welzijn van kinderen.'

Van Nispen ziet dit nadrukkelijk als een eerste stap. Met het aangenomen voorstel van de SP en VVD is een principiële discussie beslecht. De discussie over een urennorm voor bewegingsonderwijs loopt al lang. De minimale norm van twee uur bewegingsonderwijs moet binnen drie jaar geregeld zijn, zodat scholen dit kunnen inrichten en gemeenten de benodigde faciliteiten kunnen regelen

De SP wil verder gaan dan de twee uur bewegingsonderwijs die nu door de Kamer is opgenomen in de wet. Via een initiatiefwet wil Van Nispen toe naar drie uur bewegingsonderwijs per week, gegeven door vakleerkrachten. Van Nispen: 'Wat mij betreft gaan we door naar drie uur bewegingsonderwijs per week. We zullen ook extra moeten investeren in het onderwijs, zodat de extra vakleerkrachten gym gaan leiden tot lagere werkdruk voor groepsleerkrachten.'

Het kabinet moet de lokale democratie respecteren en de keuze voor een militair radarstation in Herwijnen nu niet afdwingen, betoogt SP-senator Rik Janssen. 'Je moet als Rijksoverheid zeer terughoudend omgaan met het ingrijpen in lokale democratische processen. Het is wat ons betreft: nee, tenzij. Herwijnen is geen bestuurlijk militair oefenterrein. Er is geen onderzoek gedaan naar alternatieve locaties en dus zal dat nu alsnog moeten gebeuren. De juiste weg is om eerst als ministerie zorgvuldig al je huiswerk te doen.'

Het stadsbestuur en de bevolking maken zich zorgen over wat de komst van het station voor hen betekent, bijvoorbeeld met betrekking tot straling, en hebben nee gezegd tegen het radarstation in Herwijnen. Toch zet staatssecretaris Visser (VVD) door via een zogeheten rijkscoördinatieregeling, waarbij het ministerie in feite de taken van het stadsbestuur overneemt. Dit omdat er sprake zou zijn van een ‘nationaal belang’. Janssen: 'Herwijnen werd gepresenteerd als de locatie waar na zorgvuldige afweging voor gekozen was. Dit alles blijkt toch - laat ik mij nog voorzichtig uitdrukken - op een aantal punten wat genuanceerder te zijn. Herwijnen leek in 2014 een makkelijke optie. Dat was wat er werkelijk aan de hand was: eenvoudig te verwerven en geen politieke weerstand. Verder onderzoek naar andere locaties bleef achterwege. De staatssecretaris moet uit de groef dat een radarstation in Herwijnen een nationaal belang is. Een radarstation is een nationaal belang, niet een radarstation in Herwijnen.'

In antwoord op vragen van de SP  beloofde de staatssecretaris dat het onafhankelijke onderzoeksbureau TNO de gegevens over straling zal controleren. Er wordt dus niet alleen afgegaan op de informatie van de fabrikant. Janssen: 'Daarmee is hopelijk de angel uit de zorgen van de bewoners. Maar het inzetten de Rijkscoordinatieregeling op dit moment is onnodig, ontijdig en ongewenst. Daarom zal de SP tegen stemmen.'

'Invloed, een netwerk en bitterballen.' Ik hoop dat Sinterklaas het niet heeft gezien, het filmpje waarin oud-minister Ivo Opstelten als hulp-Sint de mensen oproept om lid te worden van de VVD. Vooral de redenen om lid te worden vond ik opmerkelijk. Lid worden van de VVD, dat doe je niet om het land te verbeteren, zelfs niet om je eigen idealen te verwezenlijken. Lid worden van de VVD, dat doe je vooral om onderdeel te zijn van een politiek 'netwerk'. VVD'er worden doe je vooral om te 'netwerken', om informele contacten te leggen en onderling banen te verdelen. Zo'n lidmaatschap geeft je volgens Sint Ivo iets waar je 'werkelijk lol aan kunt beleven.'

'Wachtgeld,' dat is eigenlijk een veelzeggend woord. Wachten tot je een andere baan krijgt aangeboden. Soms lijkt het of zelfs lid zijn van de Tweede Kamer een vorm van 'wachten' is op een andere baan. We zagen de laatste tijd veel VVD-Kamerleden vertrekken. Bijvoorbeeld om ergens in het land burgemeester te worden, of anders een baan te krijgen in het buitenland. Een nieuwe baan in de wacht slepen, of een aflossing van de wacht. Andere mensen zonder zo'n VVD-netwerk kunnen niet zomaar zitten wachten. Gewone mensen in de WW worden door de VVD achter de broek gezeten, zelfs mensen in de karige bijstand moeten een 'tegenprestatie' leveren.

Veel mensen in de WW solliciteren zich rot, maar komen toch niet aan een baan. Blijkbaar hebben ze niet het goede 'netwerk'. Maar als we die mensen nou een lidmaatschap van de VVD cadeau zouden doen, zoals Sint-Ivo ons vraagt, zouden zij dan ook kunnen 'wachten' op een baan? Met 'invloed, een netwerk en bitterballen'? Een mooie baan als burgemeester, of anders bij een VN-organisatie? En de gewone hardwerkende Nederlander, die al een baan heeft? Als die lid zou worden van de VVD, kan die dan ook een riante aanvulling krijgen op zijn inkomen, zoals VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff? Of zijn sommige VVD'ers toch meer gelijk dan andere?

Klaas Dijkhoff zegt dat hij niets verkeerds doet, omdat hij recht heeft op wachtgeld. En daar heeft hij gelijk in. Maar hij wil nu toch afzien van de extra vergoedingen boven op zijn riante salaris als Kamerlid, omdat hier zoveel kritiek op is. En dat is ook veelzeggend. Ik kan het riante wachtgeld niet uitleggen, daarom heb ik ook een wet ingediend om het wachtgeld af te schaffen. Maar de VVD kan blijkbaar ook niet meer uitleggen waarom politici meer rechten zouden moeten hebben dan andere hardwerkende Nederlanders. Klaas Dijkhoff klaagt nu over de 'politiek correcte' tegenstanders van het wachtgeld. Ik vind dat de VVD maar eens stoppen met Sinterklaas spelen.

Geen enkele politicus durft met Ronald van Raak in de media in debat over het wachtgeld?

Beste collega-Kamerleden, ik bijt toch niet?

Deze week gebeurde het weer. Redacties van programma’s vroegen of ik bereid was om in debat te gaan over het wachtgeld. Omdat ik een wet heb gemaakt om dat wachtgeld af te schaffen en voor politici gewoon de WW te laten gelden, zoals voor iedereen. Zo’n verzoek doen redacties vaak vroeg in de morgen, zodat ze genoeg tijd hebben om een ander Kamerlid te vinden dat met mij in debat wil. Maar op het einde van de dag kwam de mededeling dat geen enkele politicus bereid is om het wachtgeld tegenover mij te verdedigen. Dat is vreemd, omdat bijna alle partijen tégen mijn wet zijn om het riante wachtgeld af te schaffen.

Vrijdag deed de regering de mededeling dat ze opnieuw gaat kijken naar het wachtgeld voor politici. Aanleiding is de ophef die deze week ontstond over het riante wachtgeld van GroenLinks-Kamerlid Isabelle Diks en VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff, die allebei gebruik maakten van extra wachtgeld, naast hun goedbetaalde baan als Kamerlid. Maar de regering hoeft helemaal niet naar het wachtgeld te ‘kijken’, want er ligt al een wet om het wachtgeld af te schaffen. Over deze wet zal in de Kamer ook een debat worden gevoerd en dan zal elke politieke partij toch moeten aangeven of ze dit steunt of niet. En welke argumenten ze daarvoor hebben.

Beste collega-Kamerleden, ik bijt toch niet? Als in de komende tijd de redactie van een of ander programma belt met de vraag of u met mij in debat wilt, zeg dan gewoon ‘ja’. Als u het wachtgeld voor politici wilt behouden, dan zult u daar toch wel goede redenen voor hebben? En als u goede argumenten hebt, waarom zou u die dan niet laten horen? Wie weet kunt u mij, of de kijkers of de lezers of de luisteraars alsnog overtuigen van de noodzaak dat politici veel beter voor zichzelf zorgen dan voor andere mensen. Maar als u die argumenten niet hebt, dan is er ook geen reden om dat wachtgeld in stand te houden. Kom op! Ik zie uit naar de discussies met u!

(Deze column is gepubliceerd op tpo.nl)