Poliflw

Eerder deze maand gaf de BOP tijdens de debatraad al aan niets te voelen voor het voorstel een nieuwe toeristenbelasting in te voeren. De voorstanders van deze tax verwijzen naar de overlast die de gemeente ondervindt van grote publiekstrekkende evenementen. Door bijvoorbeeld entreebewijzen voor popconcerten in de tuin van het paleis te belasten met 50 eurocent wordt de gemeentekas gespekt. Dat mag zo zijn, maar aan de overlast die deze evenementen in meerdere opzichten met zich meebrengen verandert het niets. Wat dit betreft ware beter geweest met een voorstel te komen deze grootschalige en tevens geluidsverstorende evenementen te schrappen. Dát zou pas bijdragen aan de bestrijding van toeristische overlast. Daarbij komt dat het voorstel behept is de nodige hypocrisie. Immers, eerder dit jaar schaarden beide indieners van de motie, te weten het CDA en de CU/SGP-fractie  zich achter het collegevoorstel de Algemene Plaatselijke Verordening zo te wijzigen, dat het organisatoren gemakkelijker wordt gemaakt jaarlijks zuidelijk, pardon westelijk, langs de Amsterdamsestraatweg grote publiekstrekkende evenementen in de buitenlucht te organiseren. De praktijk leert dat het juist deze happenings zijn die zorgen voor de meeste overlast voor mens en dier.

Als andere mogelijke melkkoeien worden ingezet het Klimbos en Kasteel Groeneveld. Hoe zien de voorstanders van de toeristentax dat voor zich? Tolpoortjes bij de ingang van de maandelijkse Trotsmarkt? En in de toekomst elektronische tolheffing op de toegangswegen naar de Lage Vuursche, dat met meer dan twee miljoen jaarlijkse bezoekers dé Baarnse publiekstrekker is? Baarn als klein Venetië aan de Eem, willen we dat?

De BOP zag en ziet niets in het voorstel. Ook al omdat wij vrezen, dat als deze melkkoe kracht van wet krijgt er helemaal geen rem meer komt op het faciliteren van publiekstrekkende evenementen in de beschermde groene omgeving van ons prachtige dorp.

Gelukkig haalde de motie het niet…

Een motie van de coalitiepartijen (VVD, D66, CDA, CU/SGP), waarin het college de taak krijgt om constructief samen met ontwikkelaar

te onderzoeken of het haalbaar is een cultuurhuis te bouwen op de plek van de huidige

aan de Brink, kreeg gisteravond steun van alle raadsfracties, minus die van de PvdA en de BOP. Komende december moet de raad geïnformeerd worden over de haalbaarheid van het plan. Een maand later kan dan de klap definitief vallen. Een motie van VoorBaarn en GroenLinks die hetzelfde beoogde, maar meer tijd gunde aan de ontwikkelaar, kreeg alleen steun van de indieners.

Het standpunt van de BOP in dezen is al ruim geventileerd. In bijdragen op deze website en ook tijdens de raadsberaadslagingen over dit onderwerp brachten wij goed terdege onderbouwd onze bezwaren naar voren tegen de bouw van een cultuurhuis aan de Brink. Een negen pagina’s tellend memo van het college over dit onderwerp onderschrijft op een aantal belangrijke punten ons verzet tegen de planvorming. Die hebben onder andere van doen met de grote financiële consequenties die de bouw van zo’n nieuw centrum met zich meebrengt, aspecten van planologische aard en de te verwachten parkeerproblemen.

De BOP geeft voorstanders van de planvorming het advies de slingers nog even in de la te laten. De motie van de coalitiepartijen is niet meer dan een poging goede sier te maken. Je kunt draaien aan wat voor knoppen dan ook, vast staat dat een cultuurhuis aan de Brink óók op de lange termijn vele extra miljoenen zal vragen van de gemeente. De begroting biedt hier geen ruimte voor en dus valt er niet te ontkomen aan bezuinigingen en/of een forse verhoging van de WOZ. Dat argument zal in januari voor de coalitiepartijen de doorslag geven om alsnog afscheid te nemen van de plannen voor de projectontwikkelaar. Het gedrag van de coalitiepartijen laat zich dan ook eerder verklaren door populisme dan door realisme.

Kees Koudstaal

Afgelopen april stelde de BOP schriftelijke vragen aan het college van burgemeester en wethouders over de crisis die volgens berichten in de pers zou woekeren binnen de organisatie van De Groene Inval. Het college liet weten in beginsel geen partij te zijn in de zaak, maar zegde toe maximaal bij te willen dragen aan het zo snel mogelijk bereiken van een oplossing van de gerezen problemen bij het aan de Geerenweg gelegen milieu- en natuurcentrum waar Baarnse schoolkinderen wegwijs worden gemaakt over alles wat groeit en bloeit in de natuur. De raad zou op de hoogte worden gehouden van het resultaat van die bijdrage.

Enigszins verbaasd namen wij kennis van de schriftelijke vragen die het CDA jl. 15 augustus op het bordje van het college legde over de gerezen problemen bij het natuurcentrum. Dat het CDA zonder overleg en blijkbaar onder het motto ‘Ieder voor zich, het CDA voor ons allen’ het stokje van de BOP overnam is een, maar de toon die men hierbij zette deed het ergste vermoeden over de situatie bij De Groene Inval. Eigen ‘onderzoek’ laat echter een volstrekt ander beeld zien. Het natuurcentrum blijkt weer als vanouds te floreren. Voor de eerder gerezen problemen tussen bestuur en beheerder is een oplossing gevonden en met twaalf vrijwilligers wordt er inmiddels weer goed samengewerkt bij het groene educatiecentrum. De schooltuintjes liggen er prima verzorgd bij en van samenwerkingsproblemen tussen bestuur en zo’n twaalf vrijwilligers valt niets meer te bespeuren. Dit wordt geïllustreerd door de druk bezochte en goed verlopen jaarlijkse Oogstdag die jl. 11 september plaatsvond.

Je zou mogen verwachten dat het college in de beantwoording van de door het CDA gestelde vragen kond zou doen van de opklaringen bij De Groene Inval. Maar niets daarvan! Uit de op 10 september verzonden antwoorden komt het beeld naar voren alsof het nog steeds kommer en kwel zou zijn bij De Groene Inval. Onbegrijpelijk dat het college blijkbaar niet op de hoogte is van de actuele situatie bij het natuur- en milieucentrum. En jammer dat de beantwoording van het college een persbericht oplevert in de Gooi en Eemlander van 13 september dat blijkbaar is opgesteld zonder informatie in te winnen bij De Groene Inval. Dat er sprake is van oud zeer bij een aantal eerder opgestapte vrijwilligers en dat sommigen blijven hangen in hun onvrede mag zo zijn, maar De Groene Inval bloeit weer als vanouds.

Kees Koudstaal

En zo schrijft de Gooi & Eemlander in de krant van 13 september:

En dit schrijft de Baarnsche Courant…

Laat ik vooropstellen dat het aan de lokale pers zelf is hoe om te gaan met nieuwsvoorziening. De in de Grondwet vastgelegde persvrijheid is een groot goed en daar wil ik niet aan tornen. Dit neemt niet weg dat ik mij niet zou mogen verbazen over wat de krant níét schrijft. Zo stond er vorige maand in Baarn een ingrijpende wijziging van de Algemene Plaatselijke Verordening op de raadsagenda. Het college kwam met het voorstel het aantal incidentele festiviteiten – een andere duiding voor evenementen waarbij de geluidsnormen fors mogen worden overschreden – voor heel Baarn op te krikken van drie naar twaalf. Omdat dit vooral negatief zou uitpakken voor de kwetsbare buitengebieden oogstte het college met zijn voorstel uit diverse hoeken kritiek. Het voorstel werd ingetrokken, maar niet zonder een uitzondering te bedenken voor Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld. Beide in een brede strook langs de Amsterdamsestraatweg gelegen inrichtingen zouden jaarlijks elk wél twaalf keer de geluidsregels fors mogen overschrijden. Dat dit niet alleen voor omwonenden van die buitenplaatsen negatieve  consequenties met zich meebrengt, maar zeker ook voor de daar aanwezige fauna, behoeft geen betoog.

Over de knullige wijze waarop het college, geholpen door VVD, D66, CDA, CU/SGP en VoorBaarn, er in slaagde zijn zin door te drijven liet ik mij al eerder uit. Dat de lokale pers er vrijwel niets over meldde kan op z’n zachts gezegd opmerkelijk genoemd worden. Zo maakt de

er in de editie van vrijdag 31 mei geen enkel woord aan vuil, terwijl de

het die dag houdt bij de opmerking, dat Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld jaarlijks twaalf evenementen mogen organiseren, waarbij de geluidsnormen met 20 procent mogen worden overschreden. Dat lijkt niet veel, maar in de praktijk houdt het in dat er op beide buitenplaatsen in totaal 24 evenementen mogen plaatsvinden met een oorverdovend geluidsniveau van 90 dB.

Dat het college samen met een ruime raadsmeerderheid dit soort geluidsverstoringen duidt als goed voor een ‘levendig Baarn’ is ongehoord. Dat de pers geen geluid geeft aan de tegenstanders van lawaai in de buitengebieden is veelzeggend.

Kees Koudstaal,

Zou de Baarnsche Courant zich de inhoud van bovenstaand bericht ter harte hebben genomen? Dit meldde de krant op 5 juni 2019. Het is dat ik hecht aan persvrijheid, anders zou ik wel wat willen opmerken over de inhoud en toon van het ‘verslag’…

‘De rek is eruit. Hoewel we ons tot het uiterste willen inzetten voor de kinderen en jongeren in onze steden en dorpen naderen wij de grens van het mogelijke. En u heeft daar een beslissende rol in.’

Zo begint een door 276 wethouders van coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie ondertekende brandbrief die onlangs door de Edense wethouder Leon Meijer (CU) is gestuurd naar het kabinet. Kort samengevat laten de wethouders weten dat het gierend uit de klauwen loopt met de financiering van de Jeugdzorg. In 2015 legde de rijksoverheid die zorg op het bordje van gemeenten, omdat die dichter bij de inwoners staan en dus beter in staat zouden zijn die zorg passend te leveren. Een mooie gedachte, maar die ging wel gepaard met een bezuinigingsmaatregel van maar liefst 450 miljoen euro. Waar het aan ligt ligt het, maar intussen komen meer en meer jongeren in aanmerking voor zorg. Landelijk gezien is er sprake van een stijging van maar liefst twaalf procent en dat brengt voor gemeenten 490 miljoen euro extra kosten met zich mee. Opgeteld bij de eerder toegepaste korting is er landelijk sprake van een structureel jaarlijks tekort van 900 miljoen.

Ook Baarn wordt geconfronteerd met stijgende kosten voor de Jeugdzorg. Het is dan ook bevreemdend dat de naam van de Baarnse CU-zorgwethouder ontbreekt op de lijst met ondertekenaars van de brandbrief. Los van het feit dat het niet ondertekenen getuigt van weinig solidariteit met zijn collega’s zou het voor het kabinet een signaal kunnen zijn dat het in Baarn wel snor zit met de gelden voor de Jeugdzorg. De praktijk van alledag leert dat daar geen sprake van is en alleen al daarom zou de handtekening van wethouder Van Roshum niet hebben misstaan onder de door zijn collega’s naar Den Haag gestuurde oproep. Om helderheid te verkrijgen over het waarom van het ontbreken van de handtekening van de Baarnse zorgwethouder onder de brandbrief heeft Marjo Stam namens de BOP een aantal schriftelijke vragen gestuurd richting het college.