Poliflw

In de Raad van 30 juni 2020 presenteerde het College vier toekomstscenario’s voor het Biosintrum: a. Verkoop aan de stichting b. Verhuur aan de stichting c. Exploitatie door de gemeente met behoud van doelstellingen d. Verkoop met verlaten van doelstellingen Er lagen vijf amendementen, waarvan drie het gehaald hebben: - De optie ‘verkoop met verlaten van doelstellingen’ is verwijderd (amendement WL) - De ‘rol en positie van het Ecomunitypark’ wordt toegevoegd als randvoorwaarde bij ieder scenario, omdat het Biosintrum uitstraling heeft naar de omgeving (amendement CU). - Het scenario van huurkoop wordt toegevoegd (amendement VVD) Als CDA hebben we gezegd dat we moeten insteken op het positieve, ondanks eerdere tegenslagen. Het Biosintrum is een icoon en dat moeten we koesteren. De vooruitzichten zijn positief. Er zijn steeds meer bezoekers en tot februari 2021 al aanvragen. We willen dus vooruit kijken, niet achterom. Ook hebben we het projectvoorstel in herinnering gebracht, dat opgesteld is naar aanleiding van de vraag van de Raad om mogelijke scenario’s. Daarna volgt het onderzoek naar de gevolgen van ieder scenario. We willen daarom niet voor de muziek uitlopen en scenario’s uitsluiten of toevoegen. Alleen het amendement van de CU heeft onze steun gekregen, want het kan naar onze mening geen kwaad om de uitstraling van het Biosintrum naar het Ecomunity Park nog eens te benadrukken. Gelukkig gaat het financieel de goede kant op met het Biosintrum. Als CDA waren wij blij verrast met de ruim € 32.000.- positief over 2019. We hebben vertrouwen dat het College er op een goede manier mee omgaat. Met inachtneming van de amendementen is het raadsvoorstel aangenomen.

In de Raad van 23 juni 2020 is unaniem ingestemd met de Kaderbrief 2021-2024. Met de behandeling van de Kaderbrief zetten we als Raad de financiële kaders neer voor de komende jaren. Hierbinnen moet het College acteren. Een belangrijk moment dus. Op basis van de gestelde kaders worden de uitvoeringsprogramma’s opgesteld. De nu voorliggende Kaderbrief maakt duidelijk dat we in 2021 nog rond komen, maar dat er voor daarna scherpe keuzes nodig zijn. Er is unaniem ingestemd met een proces om, onder externe begeleiding, te komen tot een heroverweging van de keuzes bij de Kaderbrief 2022. Over (hoe en wanneer) het heroverwegingsproces en (wel of niet) externe begeleiding ontstond discussie. Sommige partijen wilden er in het najaar van 2020 al mee starten, anderen vonden de externe begeleiding niet wenselijk. Hierop antwoordde wethouder Bos dat hij het proces zorgvuldig wil ingaan en daarom externe begeleiding noodzakelijk acht. Dan kan de aandacht intern gericht blijven op interne zaken en kan er gericht gezocht worden naar de meest geschikte externe begeleider. Over het participatieproces zei hij dat er rekening mee wordt gehouden dat de burger niet teveel belast wordt. Ten aanzien van het tijdpad zei wethouder Bos dat hij in september met een procesvoorstel komt en in maart 2021 met verschillende scenario’s. Hierin neemt hij het interne proces mee. Dit alles ter voorbereiding op de Kaderbrief 2022. De VVD vroeg per amendement om nog eerder te starten, namelijk in het najaar van 2020, maar dat vond de wethouder niet haalbaar. Het amendement heeft het niet gehaald. Ten aanzien van de herijking van het gemeentefonds meldde wethouder Bos dat er inmiddels een brief is gestuurd aan de VFG, de minister van Financiën en de Tweede Kamerleden, waarin gemeld wordt dat kleine gemeenten (onder de 100.000 inwoners) in grote financiële problemen komen als er geschrapt wordt in bijdragen vanuit het gemeentefonds. Voor Ooststellingwerf zou dat 1,2 miljoen minder inkomsten betekenen. Hiermee heeft hij direct gevolg gegeven aan de unaniem aangenomen motie van de Raad, die hiertoe ook opriep. De VVD wilde het College nog bewegen tot een besparing van 1 miljoen euro op de eigen organisatie in de jaren 2021 t/m 2024, maar dat amendement is verworpen.

Op 6 mei 2020 stond op de Raadsagenda een verzoek om een pilot te starten, waarbij een medewerker van het gebiedsteam 4 uur per week op basisscholen aanwezig is. Voor deze pilot werd verzocht om Є 33.600 beschikbaar te stellen uit het ambitiefonds. Aanleiding hiervoor was dat de zorg binnen de scholen voor primair onderwijs niet altijd soepel verloopt. Zowel de scholen, schoolbesturen, de Jeugdgezondheidszorg (JGZ) als gebiedsteam melden dat de samenwerking beter kan. De partijen hebben niet voldoende inzicht in elkaars expertise, mogelijkheden en rol. Hierdoor worden kinderen met opgroei-, gedrags-, of psychosociale problematiek en hun ouders en leerkrachten minder adequaat ondersteund dan zou kunnen. Door laat ingrijpen is soms zwaardere zorg nodig en worden mogelijk onnodige kosten gemaakt. Inzet van gebiedsteammedewerkers in de school kan een preventieve beleidsmaatregel zijn om optimale ontwikkeling van kinderen te bevorderen en mogelijk kosten te besparen. Er lagen twee amendementen. Het eerste amendement (indieners: WL, TH, OB en VVD) betrof o.a. de toevoeging dat men wil laten onderzoeken dat de scholen hieraan meebetalen. Wij als CDA hebben hier tégen gestemd, omdat wij weten dat sommige scholen geen geld beschikbaar hebben voor extra dingen. Het andere amendement (indiener GL) betrof het feit dat men de werkzaamheden van de gebiedsteammedewerker niet specifiek wil benoemen. Ook hier hebben wij als CDA tégen gestemd, omdat we dan wel heel veel ruimte bieden. De meerderheid van de Raad vond het echter goede amendementen. Ze zijn beide aangenomen. Het raadsvoorstel zelf is aangenomen met 18 stemmen voor en 2 tegen.

Op 6 mei 2020 lag er een raadsvoorstel om in te stemmen met een extra casemanager voor het Sociaal Domein voor een periode van 3 jaar. Het College wilde hiervoor € 150.000,-- uit het ambitiefonds halen. Daarnaast vroeg men om toestemming voor een pilot ‘gedragspsycholoog’ voor het Sociaal Domein voor een periode van 18 maanden. Daarvoor stond een bedrag van € 75.000,-- uit het ambitiefonds. Hierop lagen twee amendementen. Amendement 1 (indieners WL, CU, VVD, TH) ging erom dat men de pilot voor gedragspsycholoog 12 maanden wilde laten duren. Amendement 2 (zelfde indieners) betrof het feit dat men de kosten voor de casemanager wilde halen uit de reserve Sociaal Domein. Beide amendementen hebben het niet gehaald. Wethouder Bos gaf aan dat 18 maanden voor de gedragspsycholoog echt nodig zijn. Die tijd te verkorten is geen optie. Over de dekking van de casemanager zei hij dat er al een reserve voor was opgenomen. Als CDA vinden we dat mensen volop moeten kunnen deelnemen in de samenleving. En in tijden zoals met corona moeten mensen júist extra worden geholpen op weg naar betaald werk. Zeker voor de groep met psychische problemen is een casemanager een belangrijke toevoeging. We hebben het raadsvoorstel dus gesteund. Het raadsvoorstel heeft het niet gehaald. Belangrijkste reden was dat een meerderheid vond dat de financiële gevolgen van de coronacrisis eerst duidelijk moeten zijn. Over een jaar zal dit onderwerp nog eens op tafel komen.

In de (digitale) Raadsvergadering van 29 april 2020 stond het woonplaatsbeginsel van wethouder Marcel Bos op de agenda. Voorstel was om hem, op eigen verzoek, nog een jaar uitstel te verlenen voor het verhuizen naar onze gemeente. Op grond van de Gemeentewet moet een wethouder in de eigen gemeente wonen. Vorig jaar was hem ook al voor een jaar ontheffing verleend. In de vergadering ontstond discussie over wat er in het verleden is afgesproken. Als CDA hebben we aangegeven dat de heer Bos in het 3e of 4e jaar zou moeten verhuizen, maar enkele raadsleden waren van mening dat het in het 2e jaar al had gemoeten. Zij wilden niet nu opnieuw een ontheffing verlenen. Gevolg daarvan zou zijn dat deze wethouder per eind mei moet stoppen. Een bestuurscrisis dus. Als CDA hebben wij benadrukt dat het hier gaat om een kwalitatief goede wethouder en dat kwaliteit vóór een woonplaats moet gaan. Bovendien kun je in deze tijd van Corona en andere onzekerheden voor ondernemers geen bestuurscrisis hebben. De VVD diende nog een amendement in om het een half jaar uit te stellen, maar de rest van de Raad vond dat geen oplossing; slechts uitstel van executie. Na lange discussie en enkele schorsingen is uiteindelijk een meerderheid akkoord gegaan met het voorstel. Wel is duidelijk aangegeven dat volgend jaar niet wéér een verzoek om uitstel mag komen. Er waren 12 stemmen vóór en 8 tegen. Eén raadslid was ziek.

In de raadsvergadering pleitte GroenLinks er voor om kinderen op een serieuze manier bij de omgevingsvisie te betrekken, en niet door een game. De wethouder zegde toe om naar alternatieven te kijken en geen game te gaan ontwikkelen, maar helaas gingen alleen CDA en D66 mee in ons voorstel om een top van kinderen te organiseren, waarbij kinderen ook konden discussiëren over de inrichting van hun gemeente. Ons andere voorstel, om in de vorm van het raadsprogramma in een openbaar toegankelijke setting als Raad te discussiëren krijgt een nieuwe stemronde. VVD, PvdA en CDA vonden met ons dat de discussie in het openbaar moet plaatsvinden in een setting die uitnodigt tot open discussies. Omdat het CDA niet compleet was (mevrouw Van Weperen-Couperus kon er niet bij zijn) staakten de stemmen. We hopen dat we bij de volgende vergadering een meerderheid behalen!

Wat maakt Ooststellingwerf leuk?

Oosterwolde - Hoe ziet Ooststellingwerf er in 2030 uit? De gemeente gaat dit vastleggen in de Omgevingsvisie. Eigenlijk is de gemeente al een paar jaar met de voorbereiding bezig. Maar nu komt het moment dat de inbreng van de burgers belangrijk wordt...

In de Raad van 29 januari 2019 is het plan van aanpak voor een integrale omgevingsvisie vastgesteld. De visie is de opstap voor implementatie van de nieuwe Omgevingswet. Gezien de grote impact hebben alle partijen ervoor gekozen om bij alle participatiestappen betrokken te blijven. Uiteindelijke doel van de Omgevingswet is dat processen sneller en eenvoudiger gaan. Tot 2021 worden alle geldende bestemmingsplannen omgevormd tot zg omgevingsplannen. Tot 2029 heeft de gemeente de tijd om een ‘echt’ omgevingsplan op te stellen. Ander doel van de Omgevingswet is om burgers meer invloed te geven. Binnen een vastgesteld omgevingsplan mogen ze handelen. Rol van de overheid is participeren in initiatieven, ruimte geven en verbinden. Ook moet ze duidelijke kaders meegeven. Als CDA hebben wij benadrukt dat ons College ook binnen de financiële kaders moet blijven. Wij hebben aangegeven dat het CDA staat voor een eerlijke economie. Dat wil zeggen: iedereen moet de kans krijgen om met zijn talenten een eerlijk inkomen te verdienen. Daarvoor is ruimte voor ondernemen nodig. Fysieke ruimte en ruimte in regels. Wij juichen de ontwikkelingen m.b.t. de Omgevingswet dan ook toe. Ondernemers krijgen meer ruimte om te ondernemen en burgers meer ruimte om de leefomgeving naar eigen goeddunken in te richten. Daarnaast hebben we gezegd dat we gaan voor een sterke samenleving. Deze ontstaat door de kracht van de dorpen te benutten. Met alle burgerinitiatieven kun je bijvoorbeeld komen tot een ontmoetingsplaats in ieder dorp of een samenwerking tussen dorpen. Of tot een ontmoetingsplaats om iets te doen tegen eenzaamheid of om tegemoet te komen aan de behoefte van jongeren om elkaar te ontmoeten. Een motie van de VVD, S+, PvdA, CU, WL en GL over dit onderwerp is aangenomen. Deze betrof het risico dat zou bestaan dat het College het budget van € 100.000,- overschrijdt. De partijen roepen het College op vast te houden aan de financiële kaders en te verwachten overschrijdingen aan de raad ter goedkeuring te stellen. Als CDA hebben wij hier niet in mee ingestemd, omdat wij vinden dat het gewoon bij de € 100.000,- moet blijven. We willen niet nu al de deur op een kier zetten door te praten over overschrijdingen. Ook was er nog een motie van de VVD, waarin ze opriepen om aansluiting te zoeken bij de Structuurvisie uit 2009, mensen niet opnieuw te bevragen en het wiel niet opnieuw uit te vinden. Deze motie heeft het gehaald. Ook wij zijn hierin mee gegaan.

In de Raadsvergadering van 29 januari 2019 is gesproken over de woningbouw. Het probleem is dat er in onze gemeente veel meer plannen zijn dan toegestaan door de provincie. Er zijn ruim 600 plannen, terwijl we tot 2025 ‘slechts’ 361 mogen bouwen. Daarom is er een Afwegingskader nodig. Dit (aangepaste) Afwegingskader is op 29 januari vastgesteld, evenals de lijst te schrappen plannen. Ook is besloten een aantal plannen van de zg harde planvoorraad te deprogrammeren. De harde planvoorraad is een lijst van 286 plannen die alle procedures doorlopen hebben en in principe direct gebouwd mogen worden. Bij deze lijst zaten echter veel plannen van lang geleden die om een of andere reden nooit opgestart zijn. Of die niet meer passen bij de huidige lange termijn visie van de gemeente. De gemeente had zelf ook zg uitleglocaties voor woningen en die worden gedeprogrammeerd. Deze locaties worden overigens wel als strategische grondpositie in bezit gehouden. Belangrijke wegingspunten in het Afwegingskader zijn: de mate van duurzaamheid, in het stedelijk gebied, is het een woon-zorgwoning, is de woning gericht op doorstroming (veel betaalbare woningen worden bewoond door ouderen, waardoor jongeren geen kans krijgen) en het feit of de woning een bijdrage levert aan een betere leefbaarheid van de buurt. Alle plannen op de lijst van deprogrammering krijgen van de gemeente nog anderhalf jaar de tijd om toch te beginnen, anders worden ze definitief ‘wegbestemd’. Als CDA hebben we gewezen op twee belangrijke punten: dorpen mogen niet op slot komen en bouwplannen moeten passen bij de demografische ontwikkelingen. We vinden een halfjaarlijkse evaluatie dan ook belangrijk. De wethouder heeft ons ervan verzekerd dat dorpen niet op slot komen. Ze heeft nauw overleg met de Gedeputeerde. Nieuwe innovatieve plannen blijven altijd mogelijk, ook in de dorpen. Een motie van OB is aangenomen, waarin ze stellen dat vrijgekomen projecten ingezet moeten worden voor innovatieve, duurzame projecten. Hier zijn wij niet in mee gegaan, omdat deze afweging volgens ons al gemaakt wordt in het Afwegingskader. Wij vonden deze motie overbodig. Van WL, CU en VVD is een motie afgewezen waarin ze verzochten om meer wooncontingent bij de provincie op te halen. Wij hebben hier niet mee ingestemd, omdat dat nu niet aan de orde is. We bouwen nog lang niet wat we mogen bouwen, dus vinden we het raar om nu al te vragen om meer contingent. Bovendien spant de wethouder zich al tot het uiterste in. Een amendement van de CU heeft het niet gehaald. Dat betrof het verzoek om plannen die vallen onder de Ruimte voor Ruimte-regeling niet mee te nemen in het Afwegingskader. Die plannen gaan vaak over kleinschalige uitbreiding in het buitengebied. De CU wees op leegstand en verpaupering, wat kan ontstaan bij de sanering van bedrijfsgebouwen. Bij sloop van 1000 m2 bedrijfsgebouwen zou er 1 wooncontingent voor terug mogen komen. Wij hadden hiermee ingestemd, omdat in ons verkiezingsprogramma staat dat we ruim willen omgaan met plannen in het buitengebied.

Vandaag las ik in het Nederlands dagblad het onderstaande commentaar. Vooral met het slot kunnen we instemmen en als eenmansfractie willen we graag ons steentje bijdragen in Ooststellingwerf. Iedere zetel doet ertoe Sjirk Kuijper Van de 37 raadszetels in Hilversumwaren er 32 voor De Grote Drie. De PvdA-fractie telde twaalf leden, CDA en VVD elk tien. De kruimels waren voor wat destijds splinterpartijtjes heetten. D66 was de grootste onder deze kleinen, met liefst twee zetels. De SP had er één, en dan waren er ook nog ‘klein links’ (PSP/CPN/PPR) en ‘klein rechts’ (GPV/SGP/RPF), met elk een zetel. Een willekeurige gemeente, dertig jaar geleden. Toen de mentaliteit van het CDA nog werd gevat in het citaat ‘We rule this country’, en de PvdA sier maakte met haar ‘wethouderssocialisme’. Lijsten met één zetel werden meewarig bejegend als getuigenispartij. Macht hadden ze niet, ze konden hooguit door deskundigheid wat invloed uitoefenen. De eerste eenpitter van GPV/SGP/RPF in Hilversum, een accountant in ruste, werd bij zijn ­afscheid door de burgemeester geprezen omdat hij twaalf jaar ‘het financiële geweten’ van de raad was. ‘De tijd van grote partijen is voorbij’,heeft PvdA-leider Lodewijk Asscher nu al een paar keer verzucht. In Hilversum, waar zijn partijgenoot Pieter Broertjes burgemeester is, zullen ze dat beamen. De PvdA haalde er vorige week 1953 stemmen. Bij de huidig opkomst nog net genoeg voor twee zetels, maar vroeger was dat de kruimelscore van ‘klein links’ of ‘klein rechts’. Als ze verstandig zijn, weten alle grote partijen van weleer dat hun vroeg of laat eenzelfde lot beschoren is. Het CDA heeft al een paar keer heel diep gezeten. D66 werd in 2006 onder leiding van Alexander Pechtold teruggeworpen op drie Kamerzetels. En elke redelijke VVD’er weet dat hun zege cold turkey voorbij kan zijn als het Rutte-effect is uitgewerkt. Des te verbazender is het, dat lokale verkiezingen door landelijke leiders toch vooral geduid worden vanuit de vraag: in hoeveel gemeenten werden of bleven wij de grootste. Nog nooit is ‘groot’ in de politiek zo betrekkelijk geweest. Niemand noemt die solitaire Amsterdamse zetel van Bij1 of ChristenUnie nu nog een ‘splinter’. Nergens wordt die ene Rotterdamse PVV’er of die enkele Haagse Islam-democraat afgeserveerd als ‘getuigenispartij’. Dat is vooruitgang: in een deugdelijke democratie is elke volksvertegenwoordiger evenveel waard, ongeacht de omvang van z’n fractie. Vooral in de voormalige machtspartijen wordt nog wel gekreund over ‘versplintering’ van de gemeenteraden, en over problemen die dat zou opleveren bij collegevorming. Maar de meest gezonde manier om een stad te besturen, is vanouds een afspiegelingscollege, waarin juist de breedte van het lokale politieke landschap zichtbaar wordt. Aan dergelijke colleges kunnen ook kleinere fracties steun verlenen, mits ze zich niet tot zelfgetuiging terugtrekken in een hoekje. ND, 26 maart 2018