Poliflw

Woensdag 17 maart is de laatste dag van de verkiezingen en is het al weer het eind van de campagne. Door corona kunnen we helaas niet ouderwets samenkomen om 's avonds de uitslagen te bekijken, dus daarom organiseren we de verkiezingsavond dit keer via ZOOM om samen de uitslagen te bekijken en de campagne op een leuke manier af te sluiten. 

De bijeenkomst is op 17 maart om 20:30. Meld je hier aan als je er bij wil zijn.

form.antibot { display: none !important; }

De Oktoberrevolutie, die plaatsvond in de nacht van woensdag 7 november 1917 volgens de moderne Gregoriaanse kalender en in de nacht van woensdag 25 oktober volgens de toenmalige Juliaanse kalender in tsaristisch Rusland, werd georganiseerd door de bolsjewistische partij. Hiermee zou Rusland het eerste socialistische, of beter gezegd communistische land ter wereld worden.

Lenin had geen directe rol in de revolutie. Vanwege zijn persoonlijke veiligheid was hij ondergedoken. Het door de bolsjewistische partij ingestelde Revolutionair Militair Comité organiseerde de opstand en Leon Trotski was de voorzitter. Lenin speelde echter een cruciale rol in het debat in de leiding van de bolsjewistische partij voor een revolutionaire opstand, aangezien de partij in de herfst van 1917 een meerderheid kreeg in de sovjets. Een bondgenoot in de linkse fractie was de Revolutionair-Socialistische Partij, met enorme steun van de boeren, die zich verzetten tegen de deelname van Rusland aan de oorlog Zij steunden de slogan 'Alle macht aan de Sovjets'.

Liberale en monarchistische troepen, losjes georganiseerd in het Witte Leger, gingen onmiddellijk ten strijde tegen het Rode Leger van de bolsjewieken, in een reeks veldslagen die bekend zouden worden als de Russische Burgeroorlog. Dit gebeurde niet in 1917. De burgeroorlog begon in 1918 toen binnenlandse anti-bolsjewistische troepen tegen het opkomende Rode Leger ten strijde trokken.

In de herfst van 1918 (op het moment dat Duitsland de Eerste Wereldoorlog verloren had) gingen de geallieerde landen de Duitse toegang tot Russische voorraden blokkeren. Ze stuurden troepen om de "Witten" te ondersteunen met voorraden wapens, munitie en logistieke uitrusting, maar dit werd helemaal niet gecoördineerd.

Lenin geloofde niet, zoals Karl Marx, dat een socialistische revolutie een ontwikkelde kapitalistische economie veronderstelde en daarom nog niet plaats kon vinden niet in een semi-kapitalistisch land als Rusland. Rusland was “achterlijk”, maar niet zo achterlijk, met een arbeidersbevolking van zo'n 4-5% van de bevolking.

Hoewel Lenin de leider van de bolsjewistische partij was, is er wel aangevoerd dat, aangezien Lenin niet aanwezig was tijdens de feitelijke overname van het Winterpaleis, het in werkelijkheid Trotski's organisatie en leiding was die de revolutie leidde.

Veel leden van de Socialistische Revolutionaire Partij, anarchisten en andere linksen creëerden via de sovjets zelf oppositie tegen de bolsjewieken. De verkiezingen voor de Russische grondwetgevende vergadering vonden plaats op 25 november 1917. De bolsjewieken kregen 25% van de stemmen. Toen duidelijk werd dat de bolsjewieken weinig steun hadden buiten de geïndustrialiseerde gebieden van Sint-Petersburg en Moskou, verbood ze niet-bolsjewieken eenvoudigweg het lidmaatschap van de sovjets. De bolsjewieken ontbonden de grondwetgevende vergadering in januari 1918. Rusland was een eenpartijstaat geworden.

De Oktoberrevolutie was een ordinaire staatsgreep van de bolsjewieken

De Oktoberrevolutie, die plaatsvond in de nacht van woensdag 7 november 1917 volgens de moderne Gregoriaanse kalender en in de nacht van woensdag 25 oktober volgens de toenmalige Juliaanse kalender in tsaristisch Rusland, werd georganiseerd door de bolsjewistische partij. Hiermee zou Rusland het eerste socialistische, of beter gezegd communistische land ter wereld worden.

Lenin had geen directe rol in de revolutie. Vanwege zijn persoonlijke veiligheid was hij ondergedoken. Het door de bolsjewistische partij ingestelde Revolutionair Militair Comité organiseerde de opstand en Leon Trotski was de voorzitter. Lenin speelde echter een cruciale rol in het debat in de leiding van de bolsjewistische partij voor een revolutionaire opstand, aangezien de partij in de herfst van 1917 een meerderheid kreeg in de sovjets. Een bondgenoot in de linkse fractie was de Revolutionair-Socialistische Partij, met enorme steun van de boeren, die zich verzetten tegen de deelname van Rusland aan de oorlog Zij steunden de slogan 'Alle macht aan de Sovjets'.

Liberale en monarchistische troepen, losjes georganiseerd in het Witte Leger, gingen onmiddellijk ten strijde tegen het Rode Leger van de bolsjewieken, in een reeks veldslagen die bekend zouden worden als de Russische Burgeroorlog. Dit gebeurde niet in 1917. De burgeroorlog begon in 1918 toen binnenlandse anti-bolsjewistische troepen tegen het opkomende Rode Leger ten strijde trokken.

In de herfst van 1918 (op het moment dat Duitsland de Eerste Wereldoorlog verloren had) gingen de geallieerde landen de Duitse toegang tot Russische voorraden blokkeren. Ze stuurden troepen om de "Witten" te ondersteunen met voorraden wapens, munitie en logistieke uitrusting, maar dit werd helemaal niet gecoördineerd.

Lenin geloofde niet, zoals Karl Marx, dat een socialistische revolutie een ontwikkelde kapitalistische economie veronderstelde en daarom nog niet plaats kon vinden niet in een semi-kapitalistisch land als Rusland. Rusland was “achterlijk”, maar niet zo achterlijk, met een arbeidersbevolking van zo'n 4-5% van de bevolking.

Hoewel Lenin de leider van de bolsjewistische partij was, is er wel aangevoerd dat, aangezien Lenin niet aanwezig was tijdens de feitelijke overname van het Winterpaleis, het in werkelijkheid Trotski's organisatie en leiding was die de revolutie leidde.

Veel leden van de Socialistische Revolutionaire Partij, anarchisten en andere linksen creëerden via de sovjets zelf oppositie tegen de bolsjewieken. De verkiezingen voor de Russische grondwetgevende vergadering vonden plaats op 25 november 1917. De bolsjewieken kregen 25% van de stemmen. Toen duidelijk werd dat de bolsjewieken weinig steun hadden buiten de geïndustrialiseerde gebieden van Sint-Petersburg en Moskou, verbood ze niet-bolsjewieken eenvoudigweg het lidmaatschap van de sovjets. De bolsjewieken ontbonden de grondwetgevende vergadering in januari 1918. Rusland was een eenpartijstaat geworden.

De Oktoberrevolutie was een ordinaire staatsgreep van de bolsjewieken

Volgens sommige christelijke socialisten was Jezus Christus de eerste socialist. Sommige lezers zullen verbaasd zijn over het feit dat christelijke socialisten überhaupt bestaan. Dit lijkt namelijk in tegenstelling te zijn met de uitspraak van Karl Marx dat “godsdienst de opium van het volk” is; het lijdzaam wachten op een beter leven na de dood in de hemel zou de mens afhouden van deelname aan de klassenstrijd, die uiteindelijk tot de socialistische revolutie zou moeten leiden. 

Christelijke socialisten baseren hun mening op diverse passages uit het meest verkochte en gelezen boek aller tijden, de Bijbel. We schrijven Bijbel nog altijd met een hoofdletter als we het over de heilige tekst van de christenen hebben. Als je het boek uit een lade van het nachtkastje in je hotelkamer pakt om een vlieg mee dood te slaan schrijf je bijbel met een kleine letter. Het gebruik van het woord ‘heilig’ lijkt sowieso uit de tijd in ons tijdperk waarin de leugen lijkt te regeren en alternatieve feiten worden afgewisseld met tirades om vermeende tegenstanders te demoniseren. 

Passages uit de Bijbel die christelijke socialisten inspireren zijn onder andere te vinden in het Bijbelboek Handelingen uit het Nieuwe Testament:

Allen die geloofden, vormden een gemeenschap en deelden alles samen. Ze verkochten hun have en goed en het geld werd uitgedeeld; iedereen kreeg zoveel als hij nodig had. (Handelingen II 42: 47) Niemand eiste iets van wat hij bezat voor zichzelf op, integendeel: alles was gemeenschappelijk bezit. (...) Want wie landerijen of huizen bezaten, verkochten die. Het geld van de verkoop brachten ze naar de apostelen en ze legden het aan hun voeten neer. En iedereen kreeg zoveel toebedeeld als hij nodig had. (Handelingen IV 32: 35)

In passages als deze zien de christelijke socialisten de roep om een samenleving zonder armoede, minder sociale ongelijkheid en hulp aan mensen die het moeilijk hebben. Andere passages waar christensocialisten waarde aan hechten zijn:

Het tweede gebod komt op hetzelfde neer: “Heb uw naaste net zo lief als uzelf.” (Mattheüs 22:39) Want God helpt de armen en verlost hen van hun onderdrukkers. (Psalmen 109:31)  Verkoop je bezittingen en geef de opbrengst aan wie te kort hebben. (Lucas 12:33)

Christensocialisme in Nederland

Als we kijken naar de grondleggers van het christensocialisme in Nederland schiet de lezer waarschijnlijk de naam van de predikant Ferdinand Domela Nieuwenhuis te binnen. In 1870 werd hij benoemd tot predikant in Harlingen. Nadat drie van de vier vouwen waar hij mee trouwde in het kraambed waren gestorven en hij zich ging verdiepen in de schrijnende sociale problemen van zijn gemeenteleden verloor hij zijn geloof en beschouwde hij zichzelf als atheïst. In 1879 werd hij verkozen tot leider van de Sociaal-Democratische Bond. Vlak daarna was hij de eerste socialist die plaats mocht nemen in de Tweede Kamer. Omdat Domela Nieuwenhuis van zijn geloof viel is hij vanzelfsprekend geen echte christensocialist te noemen.

De christensocialistische beweging was in Nederland vooral actief rond de Eerste Wereldoorlog. De allang vergeten Christelijk-Sociale Partij, opgericht in 1912, valt onder de noemer sociaaldemocratische en socialistische christenen te scharen.

Momenteel zijn christensocialisten vooral te vinden binnen de huidige christelijk-sociale ChristenUnie en binnen de socialistische SP.

Als het christendom mensen inspireert om de samenleving te veranderen in een samenleving waarin medemenselijkheid, solidariteit en naastenliefde voorop staan en niet lijdzaam blijven toekijken als het aardse bestaan een poel des verderfs lijkt waarin de rijken rijker worden en de armen armer kun je Jezus met een gerust hart de eerste socialist noemen.

 

Op 24 juni gaan we met huurders actie voeren tegen de huurverhoging. Vul het formulier in om je op te geven voor de actie en meer informatie te ontvangen.

Zaterdag 14 december 2019 congresseerde de SP in Nieuwegein. Het ging om het 24ste congres van de SP, sinda haar oprichting in 1972. Wilma Kurvers en Paul Geurts vertegenwoordigden de SP Horst aan de Maas op dit congres dat zich vooral bezig hield met het verbeteren van de organisatie van de landelijke SP. Sonja van Gierbergen was als gast aanwezig op het congres.

Tijdens het congres is het congresstuk ‘Samen Vooruit’ vastgesteld en is de uitslag bekendgemaakt van de verkiezing van de nieuwe partijvoorzitter. Jannie Visscher neemt het stokje over van Ron Meyer. Ook is de verkiezing van de algemeen secretaris, Arnout Hoekstra, en 11 algemeen bestuursleden bekendgemaakt. Eén van die bestuursleden is oud-Horstenaar Thijs Coppus, die herkozen werd als penningmeester van de landelijke SP.

Oud-Horstenaar Thijs Coppus, penning-meester van de SP, in gesprek met Paul Geurts (congres-afgevaardigde voor de SP Horst aan de Maas).

 

 

Tijdens het congres werd de winnaar van de Rooie Reus-prijs bekend gemaakt. Die prijs ging naar "Leraren in actie".

Daarnaast werd de hoogste onderscheiding binnen de SP, de Gouden Tomaat, uitgereikt aan Bob Fosko en Rosita van Gijlswijk.

Lilian Marijnissen sloot het congres af met een toespraak.

Kijk het congres hier terug.

Vredesweek 2019

Gisteren (zaterdag 21 september) was het de Internationale Dag van de Vrede, het hoogtepunt van de Vredesweek. Vredesinitiatief Veenendaal (ViV) organiseerde ter gelegenheid hiervan een 'Walk of Peace' door het centrum van Veenendaal. Dit, met medewerking van Amnesty International, Werkgroep Duurzaam Veenendaal, Mats Beek en SP-fractievoorzitter Jan Breur.

De route liep langs verschillende plekken, die aan de thema's 'vrede', 'oorlog' en 'verbinding' raakten. Zoals het 'Kleine Veenloo', waar tijdens de Eerste Wereldoorlog vluchtelingen werden opgevangen, en de gedenkstenen in de keerwal bij de Duivenweide - die herinnerden aan Mensenrechtenschendingen, de afgevoerde Joodse Veenendalers in de Tweede Wereldoorlog en de vermoorden Veenendaalse Vakbondsleden - ook in de Tweede Wereldoorlog.

Bij Moskee Nasser las SP-fractievoorzitter Jan Breur de tekst 'de grond onder onze voeten is één', van islamdeskundige Enis Odaci, voor. Deze tekst behandelde het verhaal van de christelijke koning Nebus van Abessinië, die weigerde om de volgelingen van de profeet Mohammed uit te leveren aan de stamleiders van het toenmalige Mekka. Hij herkende veel van het christelijke geloof in het moslimgeloof - en zag de islamitische vluchtelingen als zijn gelijken. "De grond onder onze voeten is één," stelde koning Nebus. De tekst is een oproep om vooral naar de overeenkomsten tussen mensen te kijken, in plaats van je medemens te reduceren tot een 'gevaarlijke Ander'.

Meer activiteiten

In het kader van de Vredesweek organiseert Vredesinitiatief Veenendaal nog meer activiteiten. Dagelijks is er wat te doen. Enkele voorbeelden:

Woensdag 25 september, 18:00u Tafel van Vrede; een gezamenlijke cultuurrijke maaltijd Down Town, Tuinstraat 133 Zondag 29 september, 15:00u (inloop vanaf 14:30) Vredesconcert; met medewerking van Màrin Kroon, FemmeVocals, Nicoline Pouwer en leerlingen van Muziekschool 'De Muzen' Theater de Lampegiet (foyer), Kerkewijk 10

Alle activiteiten zijn vrij toegankelijk. Om onkosten te dekken wordt een vrijwillige eigen bijdrage gevraagd. Overschotten worden overgemaakt aan "Syrië back to school".

Wilt u Vredesinitiatief Veenendaal steunen? Donaties kunnen worden gestort op NL45SNSB0706169727 t.n.v. Vredes initiatief Veenendaal.

Meer informatie vindt u op vredesinitiatiefveenendaal.nl.

De SP Overijssel demonstreert maandagochtend 24 juni voor het Turkse Consulaat in Deventer tegen de arrestatie van het Eindhovense raadslid Murat Memiş, uit solidariteit met hem en zijn familie.

Memiş, naast fractievoorzitter tevens voorzitter van de SP-afdeling in Eindhoven, is in april in Turkije gearresteerd. In afwachting van zijn proces mag hij het land niet uit.

Murat Memiş wordt beschuldigd van zaken die in een functionerende rechtsstaat, onder de vrijheid van meningsuiting en vereniging vallen. Het betreft onder andere uitingen op sociale media, bijvoorbeeld over de strijd tegen Islamitische Staat.

Eerder al riep SP-Tweede Kamerlid Sadet Karabulut minister Blok van Buitenlandse Zaken op bij de Turkse regering aan te dringen op vrijlating van Memis. De komende week is er in de Tweede Kamer ook een debat over de situatie van Memis, waarbij de SP sterk zal aandringen op een veroordeling van deze vorm van vasthouden van Memis en andere Nederlanders die op eenzelfde wijze in Turkije worden vastgehouden.  

Het gaat hier om een democratisch gekozen Nederlandse volksvertegenwoordiger die in Turkije wordt vervolgd om de dingen die hij in Nederland zegt of heeft gedaan. Turkije heeft geen recht Memiş vast te houden. Nederland moet daarom, tot op het hoogste niveau, alles in het werk stellen voor zijn vrijlating, net als die van andere politieke gevangen.

De demonstratie is tevens bedoeld om Memis en zijn familie steun en sympathie te betuigen.

Maandag 24 juni demonstreert de SP, samen met andere organisaties, voor het Turkse Consulaat, Keizerstraat 8 in Deventer om zijn vrijlating. De demonstatie begint om 9:00 uur.