Poliflw

Gemeentelijke fusies, altijd een boeiend onderwerp voor de politiek. Waar het dan over gaat? En waarom? Nou, we hebben nu in Zaanstreek-Waterland 8 gemeenten. Meer dan elke andere regio in de metropoolregio Amsterdam. En versnippering leidt over het algemeen tot een gebrek aan eendracht. Het is haast onvoorstelbaar hoeveel energie het kost om tot een gezamenlijke brief te komen.

Het gezegde is bekend: Eendracht maakt macht. Dat helpt weer om een gemeente te besturen en onze belangen te behartigen. In de tussentijd zijn Beemster en Purmerend druk met hun aanstaande fusie. Oostzaan en Wormerland zijn hun ambtelijke fusie tegen het licht aan het houden en de gemeenteraden in Landsmeer en Waterland vergaderen over hún toekomst. Alleen of samen? En met wie dan?

Edam-Volendam is 4 jaar geleden uit een fusie ontstaan en we hebben dat aangegrepen om de cultuur te verbeteren. We zien nu al jaren vooral samenwerking, waar het vroegere politieke klimaat vooral door ruzie werd gedomineerd. In de 10 jaar vóór onze fusie kende de gemeente maar liefst 7 (!) verschillende colleges. In de 4 jaar na de fusie slechts één. Dat helpt enorm als je voor de langere termijn juiste keuzes wilt maken en een stabiele koers vast wilt houden.

We zijn minder kwetsbaar geworden als organisatie. En we hebben meer invloed en mogelijkheden om mee te doen in de regio, waar tegenwoordig op zo ongeveer élk terrein afspraken worden gemaakt (wonen, economie, mobiliteit, duurzaamheid, landschap, milieu, etc etc). En inwoners en ondernemers? Zie hebben er over het algemeen niet of nauwelijks wat van gemerkt. Of ze zijn positiever. Uitzonderingen daargelaten.

Deze week was ik aanwezig, op de publieke tribune, bij de vergadering in Waterland. De burgemeester van Landsmeer sprak ze toe en ging boven de gemeenten hangen. Hij hield de raad van Waterland voor dat de dienstverlening vaak wel acceptabel is, maar niet meer het niveau haalt dat je eigenlijk ambieert. De mogelijkheden bepalen vaak wat kan, niet de ambitie.

De Waterlandse gemeenteraad, zo zag ik, kan of wil niet samen tot één gezamenlijk standpunt komen. Ik zag vooral verdeeldheid. En partijen die standpunten innemen, maar de consequenties niet willen accepteren. Dat is tekenend en in enorm contrast met de situatie in Edam-Volendam. Het onderstreept weer dat we de stabiliteit en samenwerking moeten koesteren en dat dit niet vanzelfsprekend is!

In Edam-Volendam is er nu geen noodzaak om te fuseren. En het ziet er naar uit dat Waterland voorlopig kiest voor zelfstandigheid. Ondanks het feit dat ik in Waterland het gevoel kreeg dat het water daar tot aan de lippen komt of gaat komen. Om zelfstandig te kunnen blijven, moeten daar de belastingen met minimaal 10% en misschien zelfs met 30% omhoog. Het zijn momenten dat ik blij ben dat Edam-Volendam en Zeevang wel gefuseerd zijn, minder kwetsbaar zijn en meer vlees op de botten hebben. Want mede daardoor slagen we er in om in Edam-Volendam, samen, een zeer ambitieus coalitie-akkoord realiseren.

Wim Runderkamp,Wethouder

Woensdag hebben de onderhandelende partijen in Noord-Holland (GroenLinks, VVD, D66 en PvdA) hun programma voor de komende jaren gepresenteerd. In het akkoord is afgesproken dat er een tweebaans onderdoorgang komt om de extreme files in en rondom Broek in Waterland aan te pakken. Hoewel dat een goed begin is, ziet de VVD in Edam-Volendam nog wel ruimte voor verbetering.

Grote en langdurige files

 

Veel inwoners en bedrijven hebben hinder van de grote en langdurige files op de provinciale wegen en met name de N247. Dit brengt schade toe aan onze regionale economie en de bereikbaarheid van alle gemeenten in ons gebied. Jarenlang is er gesproken over het maken van een onderdoorgang onder Broek in Waterland, om zo het fileprobleem op te lossen. Hoewel het eerst een bovengrondse oplossing leek te worden, kwamen politieke partijen in de provincie uiteindelijk tot de logische conclusie dat dit geen langdurige oplossing is. Onderzoeken wezen uit dat de weg dan snel weer vol zou lopen met auto’s.

Liefst duurzame oplossing voor komende 30 jaar

 

De afgelopen tijd is er veel onderzoek gedaan naar de verschillende opties, hun voor- en nadelen. Uitgewezen is dat alleen een tunnel die breed genoeg is om een 2x2-baans weg te herbergen op lange termijn de fileproblemen oplost. Een 2x1-baans weg (50km/u of 80km/u) doet dit alleen tijdelijk.

 

Fractievoorzitter Emile Karregat (VVD):  “Natuurlijk zijn wij ook blij voor de inwoners van Broek in Waterland die minder verkeersoverlast gaan krijgen, maar als zo’n forse investering wordt gemaakt moet dat wel het hele probleem op lange termijn oplossen. We pleiten dus nadrukkelijk voor de duurzame oplossing, want we willen natuurlijk niet over tien tot twintig jaar dezelfde of nog grotere fileproblemen hebben.”

 

Dit is tijdelijke oplossing

 

Karregat is blij dat er grondige aandacht is in het akkoord voor een onderdoorgang in Broek in Waterland: “Maar we zijn er nog niet. Een oplossing voor de doorstromingsproblemen in de regio zou geen tijdelijke oplossing moeten zijn. We gaan als VVD graag het gesprek aan binnen de regio, met de nieuw te installeren gedeputeerde Adnan Tekin (Mobiliteit) maar ook binnen de Vervoerregio Amsterdam om de belangen van onze inwoners en bedrijven te blijven behartigen. Want dit is een van de grootste regionale problemen die iedereen raakt.”

Deze week was de week van het Vrijwilligersontbijt. Aflopen zaterdag werd de vrijwilligers weer een jaarlijks ontbijt aangeboden, als blijk van waardering. De 9e keer alweer. En uitstekend verzorgd door medewerkers en clienten van Grand Café Heel Europa van De Prinsenstichting en de PX. Het ontbijt, altijd gezellig ook, werd nog verder aangekleed met een mooi optreden van goochelaar Roman.

En via tablets werd op een groot scherm uitgewisseld hoe de verschillende organisaties aan vrijwilligers komen. Waardering en persoonlijke benadering waren daarbij duidelijk aanwezig. Die waardering, daar voorziet het ontbijt ook in, maar dan vanuit de gemeente.

Vrijwilligers verdienen namelijk deze waardering. Het zijn echte doeners. Over het algemeen geen mensen die veel op hebben met bureaucratie, maar mensen die belangeloos iets willen betekenen voor anderen. En die het niet laten bij willen, maar de daad bij het woord voegen. Petje af, want vrijwilligerswerk en belangeloos iets doen voor een ander lijkt soms steeds minder vanzelfsprekend.

Gelukkig valt me steeds opnieuw op hoeveel mensen er zijn, wel 150. En deze groep staat voor een nog veel grotere groep, want per organisatie komen er maar twee leden. In de gesprekken tijdens zo’n ontbijt valt me ook vaak op dat vrijwilligers in veel gevallen vrijwilliger zijn voor meerdere organisaties. Waardering is dus meer dan op z’n plaats. Het is dan ook niet voor niets dat zowat het hele college en diverse raadsleden elk jaar ook aanwezig zijn.Daar komt nog bij dat ik, net als mij collega’s, kennelijk bij zo’n ontbijt nog makkelijker benaderbaar ben. Want hoewel vrijwilligers meestal geen klagers, maar doeners zijn, lopen zij ook tegen dingen aan. In plaats van te klagen, pakken ze het aan. En sommige zaken, daar is de gemeente voor. Nou, ze weten ons te vinden! Ik ga namelijk altijd met een actielijstje naar huis! En wat ik daar het leukste aan vindt, is dat het zelden of nooit om hun eigen belang gaat. De dingen die aangekaart worden, waar aandacht voor gevraagd wordt of waarmee ik op pad wordt gestuurd, zijn bijna zonder uitzondering ook weer zaken waarmee vrijwilligers aandacht vragen voor dingen die anderen betreffen, om anderen te helpen.

Lijkt het je leuk om ook een steentje bij te dragen en je tijd en energie te ‘doneren’? Aarzel dan niet! Neem vrijblijvend contact op met de vrijwilligersmakelaar of kijk even op: http://www.vrijwilligerswerk-edamvolendam.nl. Er zijn namelijk altijd vrijwilligers nodig! Veel plezier en misschien tot volgend jaar!

Wim RunderkampWethouder