Deze vraag krijgen we allemaal wel eens wanneer we iets bestellen bij de ambachtelijke slager of groenteman. In ons eilandelijke gemeenteland staat de vraag echter synoniem voor de steeds weer optredende overschrijdingen van budgetten. Met het belangrijke verschil dat de vraag “Mag het ietsje meer zijn?” niet vooraf is gesteld, maar dat er achteraf wordt gemeld, “Het is ietsje meer geworden!”.
De VVD fractie staat voor een verantwoord financieel beleid. Dit wordt regelmatig verstoord door kostenoverschrijdingen bij aanbestedingen. Wanneer een inwoner of ondernemer een bedrijf vraagt naar de kosten van een project, dan ga je uit van hun expertise om die kosten in kaart te brengen. Wanneer de rekening dan tientallen procenten hoger uitkomt dan in de geoffreerd dan is er een probleem voor de opdrachtnemer.
Wanneer de gemeente de opdrachtgever is komen kostenoverschrijdingen steeds weer voor rekening van diezelfde gemeente, en dus bij de belastingbetaler als financier van de gemeentelijke uitgaven. Keer op keer wordt de gemeenteraad achteraf geconfronteerd met dergelijke dossiers. Kleinere en grotere, maar de basis blijft hetzelfde: er wordt een opdracht gegeven, onder meer vanwege de opgegeven prijs, en vervolgens blijkt dat de uitvoering helemaal niet voor die prijs kan worden gedaan.
In de commissievergadering van 22 juni kwam ter sprake dat de kosten voor het groenonderhoud wat oorspronkelijk was begroot op 1 miljoen euro inmiddels met 60% was overschreden. Terecht maakte ook fractielid Margo Lemsom hier een kritische opmerking over. De Raad in het algemeen was “not amused”.
Ook de restauratie van de Zuidwellebrug was eerder al een onderwerp waarover de VVD de verantwoordelijke wethouder vragen stelde. Voordat de werkzaamheden konden starten werd al 200.000 euro extra budget gevraagd. Dit bedrag was niet niet subsidiabel, dat is alleen de eerste opgave, dus komt het bedrag van 2000.000 euro voor 100% op het conto van de gemeente. Naar aanleiding van vragen van fractielid Bruno van der Hoek bleek dat de aannemer een paar zaken nog niet eens financieel kon benoemen, en dit terwijl de opdracht al verleend was!
Waar is nu de oplossing te zoeken? Het is makkelijk om te zeggen dat de inkoopprocedures niet goed in elkaar steken, maar zijn de inkoopvoorwaarden wel waterdicht? Zijn er ontbindende voorwaarden en zo ja, waar bestaan die dan uit? Verder is het de verantwoording van het college om de vinger aan de pols te houden, maar ook om de raad tussentijds te informeren gedurende een traject. Achteraf is het te laat en lastig om een oplossing te vinden.
“Het is ietsje meer, maar u betaalt hetzelfde” is een utopie, maar simpelweg partijen aan toezeggingen/afspraken houden moet volgens de VVD Schouwen-Duiveland zeker haalbaar zijn!
